หมวดหมู่: วันนี้ที่ CJ

สวัสดีพี่น้องในพระคริสต์ทุกคนครับ  (10 พฤศจิกายน 2009)

เมื่อคืน(4/11/09) ผมไปดูหนังที่ Michael Jackson ซ้อมคอนเสิร์ต (This is it) ไปดูคนเดียวครับด้วยความไม่ตั้งใจอย่างยิ่ง!!! เนื่องจากวันนี้ผมไม่มีงานดนตรี แต่ก็ไม่เชิงว่าง ต้องนำรถเต่าไปให้ใช้เช่าถ่าย MV เสร็จแล้วตั้งใจจะไปคุยงานกับเพื่อน ตามที่วางแผนนัดกันไว้ เพื่อสรุปเรื่องเสื้อทีม และหนังสือที่จะทำ

แต่ทุกสิ่งไม่ได้เป็นไปตามที่วางแผนไว้  โทรไปหาพี่ ดร.โอ๋ เรื่องเสื้อเพราะเคยเกริ่นกันไว้ แต่พี่โอ๋บอกว่า “เอ่อมม..จ๊อก ตอนนี้พี่อยู่เจนีวานะ ไว้กลับไทยค่อยคุยกัน“….ไม่เป็นไรครับพี่โอ๋ ยังทันอยู่ ขอบคุณครับพี่  อีกเรื่องคือผมนัดเพื่อนไว้อีก 3 คนให้มาเจอกันหลังเลิกงาน เพื่อสรุปเรื่องหนังสือที่จะผลิตให้ทันงานรถโฟล์คครั้งใหญ่ประจำปีในวันที่ 20 ธันวาคมนี้

เชื่อมั้ยครับ!!!  ทั้ง3คนที่นัดไว้ไม่มีใครว่างสักคนเดียว จำเป็นต้องเลื่อนออกไป ตอนนั้นผมมาจ่ายค่าไฟที่เอสพลานาดตามลำพังคนเดียว (เหงาจริงๆ) เสร็จแล้วก็เดินไปเดินมาไม่รู้จะยังไงต่อ จะกลับห้องไปเล่นอินเตอร์เน็ต ก็เพิ่งจะโดนตัดสัญญานไป …เฮ้อ อะไรกันนี่ พรุ่งนี้จะไปจ่ายถึงที่ตึกทรูเลยทีเดียว 555+……เอางี้!! ดูหนังคนเดียวดีกว่า ดูเรื่อง  “This is it ” นี่แหละ คนไม่ค่อยเยอะดี

ตลอดเวลา 2 ชั่วโมง สิ่งที่ผมคิดว่าเป็นแค่ความบันเทิงฆ่าเวลา กลับตรึงผมไว้กับเก้าอี้ ไม่แม้แต่คิดจะไปห้องน้ำ ตลอดเวลาที่ผมชมอยู่นั้น นอกจากความยิ่งใหญ่ของโชว์ การเตรียมการสุดยอดระดับโลกแล้ว เหนือไปกว่านั้น ผมกลับซาบซึ้งถึงความรักยิ่งใหญ่ของพระเจ้า …..ยังไงเหรอครับ!!! คิดดูสิครับ ศิลปินยิ่งใหญ่ระดับโลกขนาดนี้ ตลอดเวลาการซ้อมเขาได้แสดงให้เห็นชีวิตที่เป็นพระพรกับผมมากๆ บ่อยครั้งที่ MJ สื่อความต้องการกับนักดนตรี ซึ่งแน่นอนทุกคนให้เกียรติเขาอยู่แล้ว  แต่คำพูด และท่าทีของเขาหลังจากออกความเห็นจะต่อด้วยคำว่า  “WITH THE LOVE ” คือติเพื่อก่อจริงๆ (เอ่อมม..ผมอ่านจาก subtitle น่ะครับ 555)  ผมเห็นถึงความทุ่มเทอย่างสุดตัวของเขา และอีกคำที่เขามักบอกกับทีมงานคือ ” GOD BLESS YOU “… เป็นอย่างนี้ตลอด

ในตอนท้ายพวกเขาจับมือล้อมวงกัน แล้ว MJ กล่าวกับทีมงานทุกคนด้วยท่าทีสุภาพมากๆ ให้กำลังใจทุกคน ให้มุ่งมั่นและเชื่อศรัทธาทำในสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นนี้ออกมาอย่างเต็มกำลัง เพราะมันจะสำเร็จแน่นอน!!  แล้วทีมงานรวมทั้ง MJ ก็ อาเมน (เลยทำให้ผมรู้อีกว่าพวกเขากำลังอธิษฐานกันอยู่ 555) MJ สุภาพ ถ่อมตนสูงและมีความรักที่มาจากพระเจ้า อย่างชัดเจน ชีวิตเขาเป็นพระพรกับผม และเชื่อว่ากับอีกหลายๆคนทั่วโลกที่ได้ชม  “THIS IS IT ”

ในหนังมีเพลงที่กล่าวถึงความห่วงใยที่เขามีต่อโลกที่กำลังทรุดโทรมเสื่อมลง เขามีความรักยิ่งใหญ่จริงๆ  รวมถึงเพลง ” Heal the world”  ด้วย ซึ่งแค่ชื่อก็สุดยอดแล้ว….ทำให้ผมมีพลังมากจริงๆ เป็น พลังความรักที่มาจากพระเจ้าไงล่ะครับ บางเวลาที่อ่อนล้า ผมรู้ว่าพระเจ้าทรงรับรู้และอยู่กับผมเสมอ ทำให้รู้ว่า ดีแล้วที่ผมไม่มีเน็ตเล่นในตอนนั้น  แล้วทำให้รู้อีกว่า บางครั้งการที่ได้นั่งดูหนังคนเดียวทำให้มีสมาธิ และจดจ่อกับสิ่งที่เป็นพรจากความรักของพระเจ้าผ่านทางชีวิตของ MJ

ผมหวังว่าสิ่งที่ผมถ่ายทอดจะเป็นพรกับหลายๆคน อยากจะหนุนใจว่า ไม่ว่าเราทำหน้าที่อะไรอยู่ ขอให้ทำดีที่สุดเพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้า และเพื่อแสดงให้โลกนี้สัมผัสได้ถึงความรักของพระองค์กันเถอะครับ…. GOD BLESS YOU ALL…

“ไม่ว่าท่านจะทำสิ่งใด ก็จงทำด้วยความเต็มใจเหมือนกระทำถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ใช่เหมือนกระทำแก่มนุษย์ ท่านรู้ว่าท่านจะได้รับมรดกจากองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นบำเหน็จ ท่านปรนนิบัติพระคริสตเจ้าอยู่” (โคโลสี 3:23-24)

(CJ – JOCK SPARROW คร้าบบบบบ)   

ข่าวประชาสัมพันธ์

• จ๊อกบอก ช่วงนี้งานเยอะ อาจหายหน้าไปบ้าง แต่ไม่หลงหาย ฝากอธิษฐานเผื่อการเดินทางไปทำงานให้ปลอดภัยด้วย
• เราสามารถเห็นพระเจ้าได้จากทุกหนแห่ง แม้แต่ในหนังที่จ๊อกไปดู ถ้าเรามีมุมมองเดียวกับพระเยซูคริสต์นะคะ
• ใครประทับใจอะไรแบบนี้ในชีวิตประจำวัน เขียนมาแบ่งปันได้ค่ะ
• อธิษฐานเผื่อผู้คนที่กำลังเผชิญกับพายุฝนน้ำท่วมในหลายๆจังหวัด และในที่ๆอากาศเริ่มหนาวเย็น
• เผื่อความขัดแย้งภายในประเทศ และประเทศเพื่อนบ้านข้างเคียง

สวัสดีค่ะ (9 พฤศจิกายน 2009)

ช่วงปิดเทอมน้องกาย ลูกชายวัยแปดขวบของทิพย์จะมาอยู่ด้วย เป็นเวลาที่ทิพย์ได้สอนให้เขารู้จักพระเจ้าผ่านหนังสือ ที่ชื่อว่า “สวนพระคัมภีร์เด็ก” น้องเขาจะอ่านทุกคืน ยกเว้นคืนที่หลับไปก่อนเพราะเหนื่อยจากว่ายน้ำ(น้องกายได้รับการผ่าตัดหัวใจ จึงค่อนข้างมีปัญหากับการออกกำลังกาย)

การปลูกฝังให้ลูกได้รู้จักพระเจ้าผ่านพระคัมภีร์ โดยเฉพาะพระคัมภีร์การ์ตูนเด็ก เช่นการ์ตูนโมเสส เขาจึงมีวีรบุรุษในใจ ซึ่งไม่ใช่ซุปเปอร์แมน แบทแมน หรือซุปเปอร์ฮีโร่ใดๆ แต่ฮีโร่ของลูกคือ….โมเสส  ลูกชอบพระธรรมและการ์ตูนที่เกี่ยวกับเรื่องราวของโมเสสมากเป็นพิเศษ ดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าป็นร้อยรอบก็ดู จนทิพย์เองยังรำคาญ และอดคิดในใจไม่ได้ว่าดูซ้ำซากไม่เบื่อหรือไง  แต่เขาดูแล้วจำได้ด้วย เหตุนี้เองเขาจึงรู้จักความรัก ความยิ่งใหญ่ ความอัศจรรย์ ของพระเจ้าผู้สร้างโลก

คืนหนึ่งทิพย์กับลูกเปิดโทรทัศน์ดู เจอละครเรื่องหนึ่ง ซึ่งในตอนนั้นพระเอกกับนางเอกอยู่กันคนละที่ และทั้งสองได้อธิษฐานถึงกันด้วยความคิดถึงว่า “พระจันทร์เจ้าขาขอให้เราได้เจอ และได้อยู่ด้วยกันอีก” ในตอนนั้นเองลูกก็พูดขึ้นมาว่า “ดูสิครับคุณแม่ พวกเขาคงไม่รู้ว่า พระจันทร์น่ะไม่ใช่พระเจ้า ที่จะมาดลบันดาลอะไรให้ได้”  แล้วเขาก็หันมาพูดกับทิพย์ว่า  “แม่ครับ ไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไหนจะดลบันดาลอะไรให้ใครได้หรอกครับ นอกจากพระเจ้า”

ทิพย์รู้ได้เลยว่าการปลูกฝังให้เด็กได้รู้จักพระเจ้าตั้งแต่ยังเล็กนั้นสำคัญมากๆ เราอาจคิดไปเองว่าเขาอ่านแล้วอาจไม่เข้าใจ  แต่เชื่อเถอะค่ะนอกจากจะเข้าใจแล้ว ยังเข้มแข็งกว่าเราอีก การที่เราเชื่อแบบเด็กๆ ไม่มีข้อแม้ ข้อสงสัย เชื่อแบบใสๆ แบบที่เด็กเล็กๆ เชื่อ แบบน้องกายที่เชื่อทิพย์เมื่อบอกให้รีบเข้านอน เพราะ  “พระเจ้ารักเด็กที่เชื่อฟัง และทำตามคำสอนของพ่อ แม่” เขาก็เชื่อ และรีบเข้านอนทันที คงกลัวพระเจ้าจะไม่รัก ดังเช่นในพระคัมภีร์มัทธิว บทที่ 19:13-14 บอกไว้ว่า

“ขณะนั้นเขาพาเด็กเล็กๆ มาหาพระองค์เพื่อให้พระองค์ทรงวางพระหัตถ์และอธิษฐาน แต่เหล่าสาวกก็ห้ามปรามไว้ ฝ่ายพระเยซูตรัสว่า จงยอมให้เด็กเล็กๆ เข้ามาหาเรา อย่าห้ามเขาเลย เพราะว่าชาวแผ่นดินสวรรค์เป็นของคนเช่นเด็กเหล่านั้น“

(CJ ทิพย์ – ณัฐปรภัสร์ วัชระ)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• อธิษฐานเผื่อคริสตจักรเด็ก และผู้ปกครองทุกท่านที่จะอบรมลูกให้อยู่ในทางของพระเจ้าค่ะ
• คริสตจักรเด็กต้องการอาสาสมัครช่วยเหลือ ดูแล สอนรวีเด็ก สนใจติดต่อ อ.วรรณค่ะ
• เผื่อผู้คนที่กำลังเผชิญกับพายุฝนน้ำท่วม และอากาศหนาวเย็นในหลายๆจังหวัด ดูแลสุขภาพกันด้วยค่ะ
• เผื่อความขัดแย้งทั้งภายใน และนอกประเทศค่ะ
• เผื่อ “ดังกิ้น” หมาของ หญิง และม่อน ที่ป่วยจนตามองไม่เห็นด้วยค่ะ –  ขอพระเจ้ารักษา

สวัสดีค่ะ  (30 ตุลาคม 2009)

บางคนคงจำหญิงได้  ที่เป็นสัตว์แพทย์น่ะค่ะ ตอนนี้หญิงอยู่ที่ออสเตรเลีย มาอยู่ได้ปีหนึ่งแล้ว หลายคนคงสงสัยว่าอยู่ดีๆ หญิงหายไปไหน อยากแบ่งปันให้ฟังค่ะ

ขอย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว หญิงได้เจอประสบการณ์เลวร้ายที่สุดในชีวิต ก่อนเกิดเหตุวันนึง หญิงเพิ่งสอบผ่านปริญญาโทเสร็จใหม่ๆ นับเป็นความโล่งใจ และความสุข  หญิงและเพื่อนสนิทจึงตัดสินใจไปฉลองกัน เราจะไปเที่ยวต่างจังหวัด เนื่องจากหญิงต้องเข้าเวรที่โรงพยาบาลสัตว์ เลิกประมานเที่ยงคืน เราจึงออกจากกรุงเทพฯ ประมานตีหนึ่ง กะว่าจะไปอยู่สักอาทิตย์ เพราะต้องรีบกลับมาส่งงานที่เหลือภายใน 10 วัน

ขับไปเรื่อยๆจน 8 โมงเช้า หญิงจึงไปขอสลับขับแทน รู้สึกล้าๆ แต่ไม่ถึงกับง่วง ความเร็วรถอยู่ที่ประมาน 140 กม./ชม. เหลืออีก 60 กม.ก็ถึงจุดหมายแล้ว จู่ๆหญิงก็เหมือนวูบไป จำไม่ได้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น รู้ตัวอีกทีมีคนอุ้มหญิงขึ้นมา นำไปวางไว้ท้ายรถกะบะ (หญิงไม่ได้ขับรถกระบะมานี่) ที่จำได้คือได้ยินเสียงคนตะโกนว่า “มีคนติดอยู่ในรถอีกคน แต่ว่ารถหงายท้อง ไฟลุกท่วมหมดแล้ว เอาอีกคนออกมาไม่ได้” หญิงจำได้ว่าตัวเองร้องออกไป “ช่วยเขาด้วย ช่วยเอาเขาออกมา” แล้วก็หมดสติไป

รู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาอีกทีเห็นพยาบาลวิ่งไปมา มีเสียงผู้หญิงพูดอยู่บนหัวตรงเปลหามที่นอนอยู่ “บนหัวคุณมีแผลบาดลึก คุณเสียเลือดมาก แผลลึกถึงกระโหลก คงต้องเย็บแผลด่วนเพื่อห้ามเลือด”  “ค่ะ ค่ะ” หญิงได้แต่ตอบไป แล้วก็หมดสติ   เย็นวันนั้นเราถูกนำตัวขึ้นเครื่องบินกลับเข้ากรุงเทพฯ ที่จริงจะใช้เฮลีคอปเตอร์ แต่อากาศไม่อำนวย ได้แต่ขอบคุณพระเจ้า เพราะมีเครื่องบินพร้อมพอที่จะนำเรากลับมาได้ มาถึงกรุงเทพฯประมานตีหนึ่ง

มีคนบอกว่าเพื่อนของหญิงปลอดภัย หญิงได้แต่ขอบคุณพระเจ้า ตอนนั้นหญิงอยู่ในไอซียู เพื่อนของหญิงก็อยู่ ไอซียูเหมือนกันแต่อีกห้อง พอลุกไหว หญิงจึงไปเยี่ยมเขา ดูเหมือนเขาไม่เป็นไรมาก แต่ความจริงตระหนกที่หญิงต้องเผชิญคือ เขาเป็นอัมพาตตั้งแต่หน้าอกลงไป …. หญิงช็อคค่ะ ได้แต่ร้องไห้…. ร้องไห้…. ร้องไห้จนไม่มีน้ำตาเหลือ

เพื่อนสนิทของหญิงคนนี้เป็นคนออสเตรเลียค่ะ จึงถูกส่งตัวกลับออสเตรเลียเพื่อไปอยู่ภายใต้การดูแลของสวัสดิการรัฐบาลที่นี่  เขาเป็นคนที่หญิงรัก นี่คือสาเหตุที่หญิงย้ายมาอยู่ที่นี่ ที่นี่มีบทเรียนแห่งความเจ็บปวดมากมาย ความทรงจำเลวร้ายนั้นยังอยู่ สมองหญิงเหมือนชาหยุดอยู่กับที่

ที่นี่หญิงค่อยๆได้รับการเยียวยา หญิงพึ่งพิงพระเจ้าหมดหัวใจ เพื่อให้ผ่านไปได้ในแต่ละวัน ที่นี่หญิงได้ยินเสียงพระเจ้าชัดเจน พระองค์สอนหญิงหลายอย่าง ค่อยๆจูงไปทีละก้าว หญิงเหมือนคนไร้สมรรถภาพ ถ้าไม่เป็นเพราะความรัก ความสัตย์ซื่อของพระองค์ หญิงคงมาถึงจุดนี้ไม่ได้

หญิงเล่าเรื่องนี้ให้ฟังเพื่อพระสิริทั้งสิ้นจะเป็นของพระเจ้า เพราะตอนนี้ “ลุค” เพื่อนของหญิง ที่ใครๆบอกว่าไม่มีทางเดินได้อีกแล้วชีวิตนี้ เริ่มมีความรู้สึกที่ขาบ้างแล้ว สัมผัสร้อนเย็นได้ พระเจ้าค่อยๆรักษาเขา ที่น่ายินดีไปกว่านั้น เขากลายมาเป็นผู้เชื่อในพระเจ้า รับบัพติศมาไปเมื่อสามเดือนที่แล้ว เราเชื่อว่าพระเจ้าจะค่อยๆรักษาเราทั้งคู่ เดี๋ยวนี้หญิงรู้แล้ว พระเจ้าทรงมีพระประสงค์บางอย่าง เพียงแต่ตอนนี้พระองค์กำลังสอนให้หญิงและลุค หัดเดินใหม่….. ทีละก้าว ทีละก้าวกับพระองค์ค่ะ – สรรเสริญพระเจ้า

“อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า

อย่าขยาด เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้า

เราจะหนุนกำลังเจ้า เออ เราจะช่วยเจ้า

เออ เราจะชูเจ้าด้วยมือขวาอันมีชัยของเรา” (อิสยาห์ 41:10)

(สพญ.หญิง – แดนจิงโจ้)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ฝากลุค (Luke) และน้องหญิงไว้ในคำอธิษฐานด้วยค่ะ เพราะมันไม่ง่ายสำหรับทั้งคู่ที่ต้องฝ่าฟันไปด้วยกันทีละวันๆ  ถ้าพระเจ้าเมตตา เราจะได้เห็นทั้งคู่กลับมาที่ CJ
• ฝากพวกเราทั้งหลายที่ต้องขับรถ ระวังด้วยนะคะ เพราะเมื่อเกิดเหตุ มันไม่คุ้ม ขอพระเจ้าคุ้มครอง
• สัญญากับนิโคล และรัดเกล้าว่าพวกเราจะอธิษฐานเผื่อ เพราะละครเริ่มแล้วและรัดเกล้าไม่สบายค่ะ
• ฝากคุณพ่อของติ๊บ คุณแม่พี่แดง ไก่-ชุติมน อ.วรรณ คุณตุ๋ยคนขับรถ อ.ธงชัย เป็นมะเร็งตับ
• เผื่อน้ำท่วมในหลายจังหวัด ภัยธรรมชาติ และภัยสังคม

สวัสดีครับ (29 ตุลาคม 2009)

ความฝันอย่างหนึ่งของผมก็คือ “อยากมีหนังสือที่เป็นผลงานของตัวเองสักเล่มหนึ่งในชีวิต

ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบเขียน ชอบเล่าอะไรแปลกๆ ก็เลยอยากทำอะไรในสิ่งที่ชอบ ผมก็เลยค้นหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ท  ประมาณว่า อยากจะเป็นนักเขียนบทความสั้นๆ ในนิตยสารคอมพิวเตอร์สักฉบับ พอค้นไปค้นมาก็เลยเจอว่า สำนักพิมพ์ (เน้นทำหนังสือเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์) เปิดรับนักเขียนอิสระ ผมก็เลยลองติดต่อเข้าไปดู (เผื่อฟลุ้ค)

คำถามแรกที่เขาถามก็คือ  “มีผลงานหรือ reference อะไรบ้างไหมคะ”
คำตอบของผมคือ “ไม่มีครับ แต่ถ้าคุณอยากจะเห็นสไตล์การเขียนของผม คุณเข้าไปดูเว็บไซต์ที่ผมทำอยู่ได้ครับ”

ผ่านไปเกือบอาทิตย์ คิดว่ายังไง เขาก็คงไม่เอาแล้ว มีโทรศัพท์ ติดต่อเข้ามาจากสำนักพิมพ์ แจ้งว่า ทางกอง บก. ได้อ่านงานของคุณในเว็บไซต์แล้ว รู้สึกชอบ อยากจะให้เขียนโครงเรื่องเสนอเข้าไปให้หน่อยได้ไหม ซึ่งหัวข้อที่เขาขอก็คือ

“การหารายได้จากโลกออนไลน์”

ผมก็ใช้เวลาประมาณ 3 วันในการเขียนโครงเรื่องทั้งหมดไปให้ และผ่านไปสักระยะเขาก็ติดต่อกลับมาว่า “โอเค คุณเริ่มเขียนได้เลย” ผมมีเวลา 1 เดือน ในการเขียนหนังสือเล่มนี้ ทำให้โปรเจ็คหลายตัวที่ผมกำลังทำอยู่ต้องพับไว้โดยชั่วคราว ผมตื่นตี 5 นอนเที่ยงคืน เพื่อนั่งเขียนงานนี้ (ในขณะที่เวลาปกติก็ทำงานประจำ) ยิ่งทำยิ่งเหนื่อย ยิ่งทำยิ่งท้อ แต่ผมก็ยังยืนหยัดรู้สึกว่า

“นี่คือโอกาสที่อาจจะมีครั้งเดียวในชีวิต ถ้าผมไม่คว้าไว้ ผมก็ไม่รู้ว่า มันจะมาหาผมอีกเมื่อไหร่”

ผมใช้เวลาในการเขียนหนังสือเล่มนี้ 37 วัน (ช้าจากกำหนดไป 7 วัน) ผ่านกระบวนการต่างๆ จนได้มาเป็นหนังสือเล่มนี้แหละครับ สิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะบอกเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ก็คือ

“จากเหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ผมรู้ว่า พระเจ้ารักและเอาใจใส่เรามากขนาดไหน แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ที่สุดของเรา พระเจ้าก็ยังใส่ใจ และพระองค์ทรงให้โอกาสผมได้ทำความฝันของผมให้เป็นจริงได้ครับ”

“ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า เพราะว่าพระองค์ทรงกระทำแก่ข้าพเจ้าอย่างดี” (สดุดี 13:6)

ขอบคุณครับ  (CJ ม่อน – กฤติน ย้งปรีชา)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• หนังสือเล่มนี้หาซื้อได้ที่ ร้านหนังสือ ซีเอ็ด นายอินทร์ และ B2S ช่วยอุดหนุนกันหน่อยค่ะ
• เห็นด้วยกับม่อน บางเรื่องพระเจ้ารู้ว่าเราชอบ อยากทำ ไม่กล้าขอ เผลอไปแป๊บเดียว … เอ๊ะ!! เรากำลังทำอยู่นี่นา
• อธิษฐานเผื่อไก่ – ชุติมน ไม่สบายเป็นน้ำท่วมปอด และอีกหลายๆคนที่มีปัญหาด้านสุขภาพกาย สุขภาพใจ
• เผื่อคนที่มีปัญหาด้านความสัมพันธ์ ปัญหาเศรษฐกิจ หรือกำลังต่อสู้กับการทดลองบางอย่างค่ะ
• อ่านหรือดาวน์โหลดบทเรียน 1ซามูเอล 24 ได้แล้วที่หน้าบทเรียนพระคัมภีร์วันพฤหัสฯ

สวัสดีค่ะ  (28 ตุลาคม 2009)

เคเองค่ะ คนที่ยืนตะเบ๊ะอยู่ซ้ายสุด ที่เหลือเป็นเพื่อนๆคริสเตียนนานาชาติของเคค่ะ

เคอยากขอบคุณพระเจ้าสำหรับพระพรมากมายที่มีให้เค  อยากเล่าให้ฟังว่า ชีวิตของเคที่ดำเนินกับพระเจ้านั้นเคยลุ่มๆดอนๆ เมื่อไรก็ตามที่มีตารางบินยาวเป็นอาทิตย์ๆ เคจะวุ่นวายจนไม่อยากอธิษฐาน หรือบางทีเคก็ใช้ความเหน็ดเหนื่อยเป็นข้ออ้างที่จะไม่อธิษฐาน หรืออ่านพระคัมภีร์

เมืองโดฮาที่เคพักอยู่นั้น โบสถ์อยู่ไกล ต้องไปแท๊กซี่ เวลาก็จำกัด และเป็นอีกข้ออ้างที่เคใช้เมื่อไม่ไปโบสถ์หลายอาทิตย์ติดต่อกัน

บางอย่างขาดหายไปจากชีวิตของเค ……… เคจึงพยายามอธิษฐานให้มากขึ้น อ่านพระคัมภีร์มากขึ้น หาทางฟังคำเทศนาจากสื่อต่างๆ (เคไปซื้อเครื่องรับโทรทัศน์มา แต่ก็ยังมีช่องสัญญาณของคริสเตียนให้ดูไม่มาก)

บางครั้งเคก็ยังรู้สึกว่าห่างไกล ต่อไม่ติด……. เคจึงยังอธิษฐานต่อไปเรื่อยๆ ……. จนพระเจ้าตอบคำอธิษฐาน พระองค์ประทานเพื่อนคริสเตียนมาให้ เป็นคนไทยด้วย แถมยังพักอยู่ตึกเดียวกันอีก

เดี๋ยวนี้เคมีคนอธิษฐานด้วยแล้ว มีคนที่คิดเหมือนกัน คุยเหมือนกัน เราวางแผนจะทำกลุ่มแคร์…. เริ่มต้นที่เราสองคน แล้วเราจะไปชวนเพื่อนๆต่างชาติคนอื่นๆมาร่วมด้วย

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับทุกสิ่ง

ขอบคุณสำหรับที่พักพนักงานที่ดีที่สุดในเมืองโดฮา

ขอบคุณที่ประทานเพื่อนคนไทยมาอยู่ใกล้ๆ

ขอบคุณที่ประทานทีมงานที่ดีมาให้ทุกครั้งที่ไปบิน

ขอบคุณสำหรับตารางบินที่ดี

และที่ขอบคุณที่สุดคือ… พระองค์ประทานเพื่อนคริสเตียนคนไทยมาให้

อีกเรื่องที่เคอยากขอบคุณพระเจ้าคือ สายการบนกาต้าร์แอร์เวย์สที่เคทำงานด้วย จะมีการประเมินผลทุกๆ 3 เดือนในเรื่องมาตรฐานความปลอดภัย และการให้บริการ เคไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนว่าจะต้องมีการประเมินผลงาน แต่เคไม่ห่วงเรื่องความปลอดภัย …. ห่วงแต่เรื่องบริการ แต่ในที่สุดแล้ว หัวหน้าของเคบอกไม่ต้องประเมินหรอก เขาเพียงเขียนความเห็นลงไปในใบประเมินผล แล้วให้เคเซ็นต์ชื่อ โดยไม่สอบถามอะไรเลย …… ขอบคุณพระเจ้าที่ตอบคำอธิษฐานอีกครั้งค่ะ

“จงอธิษฐานอย่างสม่ำเสมอ จงขอบพระคุณในทุกกรณี

เพราะนี่แหละเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้า ซึ่งปรากฏอยู่ในพระเยซูคริสต์เพื่อท่านทั้งหลาย”

(1เธสะโลนิกา 5:17-8)

(CJ เค – เคโกะ ณ สุโห)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ฝากเค และพี่น้องท่านอื่นๆที่ต้องทำงานไกลบ้าน ให้พระเจ้าปกป้องดูแลค่ะ
• ใครที่ยังไม่ได้เขียนเรื่องมาลง ลองดูได้ค่ะ ห้ามอ่านอย่างเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนุ่มน้อย ใหญ่ทั้งหลายแหล่ อยากได้ยินจากผู้ชายมั่ง
• ขอบคุณพระเจ้าสำหรับคอนเสิร์ตของครูแอนเมื่อวันเสาร์ พระเจ้าได้รับเกียรติมากมายค่ะ
• อาทิตย์นี้เป็นเทศนาประกาศ ชวนเพื่อนพี่น้องมาฟัง อ.ธงชัยได้เลยค่ะ
• อย่าลืมไปอุดหนุนละคร “ลมหายใจ เดอะมิวสิเคิล” นะคะ (ไปดูมาแล้วขอบอก ยอดเยี่ยม)

สวัสดีค่ะ  (27 ตุลาคม 2009)

พ่อของติ๊บตรวจพบก้อนเนื้อขนาดใหญ่กว่าลูกเทสนิสนิดนึงที่ปอด ทำให้พ่อต้องเข้ารับการผ่าตัด และด้วยการจัดเตรียมที่เล่าให้ใครฟังใครก็ร้องโอ้โห โชคดีจัง! ทั้งหมอ ห้องผ่าตัด และห้องพัก พ่อได้รับคิวผ่าตัดภายในสัปดาห์เดียว ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ ใครๆจะพูดอย่างไรก็ตาม… แต่ติ๊บรู้ดีว่า……ใครดูแลอยู่

หลังการผ่าตัด หมอเข้ามาอธิบายว่าได้ตัดปอดไป 2 ใน 3 ของปอดด้านขวา ฟังแล้วใจหายมาก ปอดอันเบ้อเร่อ เหลือแค่กำมือเดียว และยิ่งพอได้รู้ว่าเป็นเนื้อร้าย ติ๊บสังเกตเห็นพ่อเป็นกังวลและซึมเศร้า ติ๊บเองก็เศร้าด้วย คืนนั้นเลยนั่งลงอธิษฐาน ขอการฟื้นฟูจิตใจพ่อ และอีกอย่างที่ขอ ทั้งที่ใจก็คิดว่าไร้สาระและก็ขำตัวเอง แต่ก็ขอ ขอพระเจ้าให้ปอดพ่องอกกลับมา (นึกถึงจิ้งจกยังงอกหางได้)

เช้าวันรุ่งขึ้น แทบไม่อยากเชื่อ  พ่อดูเป็นเหมือนคนละคน ดูสดใสและอารมณ์ดี และยิ่งไปกว่านั้น เช้าวันถัดมา หมอเข้ามาพร้อมกับฟิล์มเอ็กซเรย์ บอกว่า ปอดที่ตัดไปตอนนี้กลับคืนมา 85% แล้ว ดูในฟิล์ม แทบจะเต็มสมบูรณ์!!

พ่อดูงง ติ๊บก็งง แม่ก็งง แต่ดีใจมาก อมยิ้มกันจนแก้มปริ….หมอบอกว่า เป็นไปได้ที่ปอดจะฟูกลับมา อาจไม่ 100% แต่ของพ่อถือว่าขยายได้เต็มที่…ดีมากทีเดียว

ขอบคุณพี่น้องสำหรับคำอธิษฐานและการหนุนใจ ทั้งทางคำพูด อาหาร การกอด และการเยี่ยมเยียน  ติ๊บเชื่อมากๆ ว่าพระเจ้าเห็นทุกๆ ความรักที่พี่น้องแสดงออกให้ทั้งติ๊บและพ่อ และพระพรก็ไปถึงพ่อ แม้พ่อจะยังไม่ใช่ผู้เชื่อ จนถึงวันนี้ หลังการให้เคมีบำบัดครั้งที่ 3 พ่อมีสุขภาพทั้งใจและกายที่ดี… ดีกว่าที่กลัวไว้พันเท่า

ขอบคุณพระเจ้าที่ฟังคำอธิษฐานของเด็กๆ ทุกคนที่ CJ!!

“จงขอแล้วจะได้ จงหาแล้วจะพบ จงเคาะแล้วจะเปิดให้แก่ท่าน” (มัทธิว 7:7)

(CJ กระติ๊บ – ทิตยา ตีวกุล)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• เพิ่งรู้เหมือนกันว่า “ปอดงอกได้” เป็นความรู้ใหม่
• อธิษฐานเผื่อคุณพ่อของติ๊บด้วย ยังอยู่ในระหว่างคีโมบำบัด รวมถึงที่ท่านจะได้รู้จักกับพระเจ้า
• อธิษฐานเผื่อผู้ป่วยใกล้ตัว มีโอกาสแวะไปเยี่ยมผู้ป่วยตามโรงพยาบาลบ้างก็ดีนะคะ บางคนต้องการกำลังใจ และการเอาใจใส่ค่ะ
• ใครที่ยังไม่ได้เขียนเรื่องมาลง ลองดูได้ค่ะ ห้ามอ่านอย่างเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนุ่มน้อย ใหญ่ทั้งหลายแหล่ อยากได้ยินจากผู้ชายมั่ง
• ขอบคุณพระเจ้าสำหรับคอนเสิร์ตของครูแอนเมื่อวันเสาร์ พระเจ้าได้รับเกียรติมากมายค่ะ
• อาทิตย์นี้เป็นเทศนาประกาศ ชวนเพื่อนพี่น้องมาฟัง อ.ธงชัยได้เลยค่ะ
• อย่าลืมไปอุดหนุนละคร “ลมหายใจ เดอะมิวสิเคิล” นะคะ (ไปดูมาแล้วขอบอก ยอดเยี่ยม)

สวัสดีค่ะ  (26 ตุลาคม 2009)

ก้อยร้องเพลงอยู่ในทีมนมัสการค่ะ ร้องมานานแล้ว จะว่าตั้งแต่เด็กๆเลยก็ได้ แต่ก็ไม่ได้สัมพันธ์สนิทสนมกับคนในทีมเท่าไหร่นัก  รู้แค่ว่าตัวเองชอบร้องเพลง และได้รับใช้พระเจ้า ก็พอแล้ว …ชีวิตก็เรื่อยๆ บางครั้งก็ลุ่มๆดอนๆมาตลอด  แต่พระเจ้าก็ให้รอดปลอดภัยมาได้ทุกครั้ง..

อาชีพของก้อยคือ ร้องเพลง..ร้องทุกอย่าง ที่น่าจะร้องได้ เพลงละคร เพลงโฆษณา เพลงอัลบั้ม คอรัสอัลบั้ม หรือแม้แต่คอรัสคอนเสิร์ต ดังนั้น ก้อยจึงไม่มีเงินเดือนค่ะ ก้อยทำอาชีพนี้ตั้งแต่อายุไม่ถึง 20 ปี เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย ออกไปเช่าอพาร์ทเมนท์อยู่เอง ไม่ได้ขอเงินคุณแม่ เพราะท่านจากไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว ส่วนคุณพ่อก็เกษียณ ก้อยเลยต้องทำงานเองทุกอย่าง รวมถึงเพื่อจ่ายค่าเทอมด้วย ทำงานมาเรื่อยๆ จนถึงปัจจุบันน่าจะ 14 ปีได้แล้ว เชื่อมั้ยคะว่า ก้อยไม่เคยขัดสน ไม่เคยอดเลย บางครั้งดูเหมือนจะขาด แต่ก็ไม่เคยขาด ก้อยจึงได้เรียนรู้ว่า “พระเจ้าทรงเลี้ยงดู”

จนมาเป็นสมาชิกที่ Church Of Joy ก็มาร้องนมัสการเหมือนเคย แต่หลายอย่างไม่เหมือนเดิม ก้อยเติบโตขึ้น เข้าใจคนอื่นมากขึ้น และที่ชัดเจน คือเมื่อไม่นานมานี้ ก้อยและพี่โอ๊ต ( สามี ) เจอสภาวะบางอย่างที่ต้องเผชิญร่วมกัน ทำให้เกิดความเครียด จนทีมนมัสการสังเกตเห็น คนที่เห็นคนแรกเลย คือ โบ และ พี่แป้ง รวมถึงอุ๋ยด้วย เราจึงเล่าเรื่องราวต่างๆให้พวกเขาฟัง ต่อมามีผู้ใหญ่หลายท่านยื่นมือเข้ามาช่วย ทั้งน้าปุ๊ น้าสา พี่หลุยส์ และพี่ประเสริฐ ซึ่งเป็นผู้อภิบาลของคริสตจักร มาช่วยกันคิด ช่วยกันอธิษฐาน และให้กำลังใจตลอดเวลาที่เจอปัญหา เครียดจนไม่รู้จะทำยังไง เครียดแบบหายใจไม่ปกติ คือรู้สึกจะขาดอากาศหายใจ ต้องอธิษฐานขอลมหายใจจากพระเจ้า  พึ่งพระเจ้าทุกอย่างจริงๆ พอเริ่มหายใจได้สะดวก ก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ร้องไห้เพราะซาบซึ้งที่พระเจ้า รู้ความต้องการ รู้ทุกสิ่งภายในใจของเรา

ทำให้ก้อยต้องขอบคุณพระเจ้า ที่ทำให้รู้ว่าทีมนมัสการ เป็นทีมจริงๆ ไม่ใช่แค่เอาของประทานที่พระเจ้าให้มามอบคืนหรือเป็นผู้ที่ทำให้พี่น้องได้ใกล้พระเจ้ามากขึ้นเท่านั้น  แต่เป็นทีมที่ไม่ทอดทิ้งกัน แต่รักซึ่งกันและกัน ขอบคุณทุกๆคนในทีมนมัสการค่ะ

พี่น้องทุกๆท่านก็รับความรักแบบนี้ได้ จากพี่น้องที่รักพระเจ้า และช่วยเหลือในยามยากลำบาก  เมื่อเรารับใช้พี่น้อง เราก็ได้รับใช้พระเจ้าด้วย เพราะพระเจ้ารักเราทุกคนไงล่ะคะ..

“พระบัญญัติของเรา คือให้ท่านทั้งหลายรักกัน เหมือนดังที่เราได้รักท่าน” (ยอห์น 15:12)

(CJ ก้อย – ชิดชนก บุญเสริมทรัพย์)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• อธิษฐานเผื่อทีมนมัสการของเราให้เข้มแข็งและเติบโตทุกวันๆนะคะ พวกเขานำของประทาน และเวลาส่วนตัว มามอบคืนให้พระเจ้าเพื่อใช้ในการงานของพระองค์ ขอพระเจ้าอวยพระพรค่ะ
• คืนนี้ไม่มี Sing & Join นะคะ  อย่ามาเก้อ และสัปดาห์ต่อๆไปอาจปรับเปลี่ยนใหม่เวลาเพื่อความเหมาะสม
• อธิษฐานเผื่อ อ.วรรณ เป็นไข้หวัดงอมแงม / เอ๋-จัสติน กล้ามเนื้อคออักเสบ / พี่โจ หมั่นทำกายภาพ
• พี่สาลินีเดินทางไปทำงานที่ฝรั่งเศส ส่วนพี่หลุยส์มีคิวต้องไปตรวจงานแถวชายแดนภาคใต้ ต้องการคำอธิษฐานด้วย
• ป้าหมีพู กะป้าการ์ฟิลด์ ก็ไปเหมือนกัน จะไปทำงานและแวะเยี่ยมน้องแพนด้าที่เชียงใหม่ 2 วันค่ะ
• และยังมีคนรอบข้างเราที่ต้องการคำอธิษฐานเผื่ออยู่เสมอ อย่างมองข้าม อย่าละเลย เพราะคำอธิษฐานของเราอาจช่วยพวกเขาได้ในทั้งทุกข์ทางกาย และทุกข์ทางใจ