หมวดหมู่: วันนี้ที่ CJ

สวัสดีค่ะ  (1 กุมภาพันธ์ 2010)

วันนี้เป็นเรื่องของเยาวชนอายุน้อยประจำคริสตจักรของเรา ชื่อน้อง “จีนนี่” เป็นลูกคนที่สองของแม่เอ๋ (CrazyMom) และพ่อฟั่นของเรานี่เอง จีนนี่เขาคาใจหลายอย่างในชีวิต ทำไมเขาจึงต้องเป็นรองในหลายสิ่งหลายอย่าง เป็นลูกคนที่สอง เกิดวันที่ 22 เดือน 2 ปี 2002 และสำคัญที่สุดทำไมสอบได้แต่ที่สอง ไม่เคยได้ที่หนึ่งเลย จึงทูลขอจากพระเจ้า ลองมาดูกันว่าพระเจ้าตอบว่ายังไง….

“หนูชื่อจีนนี่ ตอนปีใหม่หนูไปเรียนร้องเพลงที่ Sing & Join ครั้งแรกของปี 2010 วันนั้นป้าสาบอกให้ทุกคนออกไปขอบคุณและนับพระพรจากพระเจ้า และให้บอกว่าปีนี้อยากได้อะไร อยากทำอะไรให้พระเจ้าบ้าง

หนูออกไปบอกว่า อยากจะสอบได้ที่ 1 ทุกๆปี เพราะทุกปีหนูได้แต่ที่ 2 เพราะหนูเป็นลูกคนที่ 2 เกิดวันที่ 22 เดือน 2 ปี 2002 ทำไมหนูมีแต่เลข 2 หนูอยากได้เลข 1 บ้าง ปีนี้หนูอยากสอบได้ที่ 1 เลยขอพระเจ้า…..

และในทันที 1 อาทิตย์ต่อมา  หนูรับ Report Card … Yeah Yeah!!  หนูได้ที่ 1 ของชั้น Grade 2 ได้คะแนน 96.9% เพื่อนของหนูได้ที่ 2 คะแนนห่างกันแค่ 0.2% เอง หนูขอบคุณพระเจ้า เพราะถึงเลขของหนูจะเป็นเลข 2 แต่หนูได้เลข 1 มาจากพระเจ้าค่ะ”

(CJ จีนนี่ – ด.ญ. นิจกานต์ บุญเพียรผล)

“จงปิติยินดีในพระเจ้า และพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน จงมอบทางของท่านไว้กับพระเจ้า วางใจในพระองค์ และพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จ” (สดุดี 37:4-5)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ในชั้นเรียนร้องเพลง Sing & Join เสาร์ที่แล้ว ได้เฮเลย พอจีนนี่ออกไปขอบคุณพระเจ้าที่สอบได้ที่ 1 รู้สึกได้ว่าพระเจ้าทรงฟังทุกๆคำอธิษฐาน และรู้ความต้องการในใจของแต่ละคน และเมื่อเวลามาถึง พระองค์ก็ทรงประทานให้ ตามใจปรารถนา (ให้มากกว่าที่คิดหรือทูลขอไว้ด้วย – อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวเลย)
• ผู้ใหญ่อย่ายอมแพ้นะคะ เขียนมานับพระพรที่พระเจ้าประทานให้เราในแต่ละวันอย่างล้นเหลือ เพื่อพระเจ้าจะได้รับเกียรติจากคำพยานของเราค่ะ (เรื่องของเราใกล้หมดสต๊อกแล้วค่ะ)
• สัปดาห์นี้อธิษฐานขอความเข้มแข็งฝ่ายวิญญาณให้กับสมาชิกทุกคน ให้ฝ่าฟันอุปสรรค สามารถเอาชนะการทดลองส่วนตัว และปกป้องให้พ้นซึ่งชั่วร้าย
• อย่าลืมอนุชน สมาชิกรุ่นเยาว์ และเด็กๆด้วยค่ะ กำลังสำคัญในอนาคตของคริสตจักรเรา  – ขอพระเจ้าดูแลทุกคนค่ะ

สวัสดีค่ะ  (22 มกราคม 2010)

กลุ่มสามัคคีธรรม Sing & Join ปีที่แล้วขุดเอาเพลงเก่าย้อนยุคเพราะๆ และความหมายดีๆ มาสอนรุ่นน้องๆให้ร้องกัน ครั้งนี้พี่ปุ๊นำเสนอเพลง Crying in the Chapel แต่งโดย  Arthur Glenn ในปี 1953 ร้องและบันทึกเสียงไว้โดย Elvis Presley  ในปี 1960 เป็นเพลงที่พูดถึงสันติสุขที่พบได้ในพระเจ้า อย่างเรียบง่าย และน่ารัก

คำว่า Chapel หลายคนอาจไม่คุ้นเคย Chapel เป็นเหมือนโบสถ์เล็กๆที่อยู่ตามชนบทเมืองฝรั่ง หรือเป็นห้องเล็กๆในโบสถ์ใหญ่ ในโรงเรียน โรงพยาบาล ตามตึกใหญ่ๆ ในคุก ในสุสาน หรือตามสนามบิน ใช้สำหรับเข้าไปนั่งเงียบๆเพื่อภาวนาอธิษฐาน หรือร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า จะคนเดียวหรือกลุ่มเล็กๆก็ได้ ส่วนมากไม่ได้ใช้สำหรับประกอบพิธีกรรมใดๆ

เนื้อเพลงพูดถึง ผู้ร้องเคยไปนั่งร้องไห้ในโบสถ์หลังน้อย แต่เป็นการร้องไห้ที่มีความสุข และเกิดสันติสุข เพราะได้พบองค์พระผู้เป็นเจ้าที่นั่น เขาบอกว่าเขาค้นหามาจนทั่ว แต่ไม่เคยพบคำว่าสันติสุขในจิตใจเลย จนกระทั่ง ได้เข้ามานั่งอธิษฐาน ร้องเพลง และสรรเสริญพระเจ้าที่ในโบสถ์น้อยแห่งนี้ และที่นี่เองเขาได้รับกำลัง และได้พบความสุขที่แท้จริง

เขาจึงอยากจะบอกกับคนอื่นๆว่า อย่าไปค้นหาที่ไหนเลย นำภาระปัญหาของคุณมามอบไว้กับพระเจ้าที่ในโบสถ์น้อยนี่เถอะ  พระองค์จะประทานสันติสุขแห่งจิตใจให้ จะได้พบพี่น้องที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน ได้รับกำลังจากพระเจ้าเพื่อจะดำเนินชีวิตต่อไป  และในไม่ช้าปัญหาก็จะคลี่คลายลง

ฟังแล้วรู้สึกดีไหมคะ?….  หาเวลาสงบๆอยู่กับพระเจ้าบ้างนะคะ อย่าห่างหายไปไกล เพราะข้างนอกโน่น….มันอันตราย

“เพราะวันเดียวในบริเวณพระนิเวศของพระองค์ ดีกว่าพันวันในที่อื่น

ข้าพเจ้าจะเป็นคนเฝ้าประตูพระนิเวศ ของพระเจ้าของข้าพเจ้า ดีกว่าอยู่ในเต็นท์ของความอธรรม” (สดุดี 84:10)

(CJ ป้านุ้ย)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• เราพบพระเจ้าได้ในทุกหนแห่ง บางทีในสถานที่เล็กๆ เงียบสงบนี้แหละที่เราได้พบกับพระองค์ ทำให้คิดถึงหลายคนที่รู้จัก กำลังแบกปัญหาภาระหนัก อยากให้เขาสามารถนำมาวางลงที่โคนไม้กางเขนของพระเยซูได้
• อธิษฐานเผื่ออีกหลายคนที่งานเยอะ…. ไม่มีเวลามาโบสถ์ พวกเราคิดถึงนะคะ  อธิษฐานเผื่อคุณแม่ของน้องโบว์ด้วยค่ะ เป็นกระดูกในหูเคลื่อน ต้องอยู่โรงพยาบาลค่ะ
• สหคริสตจักรแบ๊บติสต์ในประเทศไทย (ส.ค.บ.) เชิญร่วมนมัสการ “วันอธิษฐานภาวนาเพื่อเอกภาพคริสตชน” บ่ายวันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม ที่ หอธรรม โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน เริ่มเวลา 14.00 น.
• และอย่าลืมคริสตจักรของพระเจ้าจะใหญ่จะเล็ก ถ้าพระเจ้าอยู่ด้วย เป็นที่พึ่งพิง หลบภัย เป็นร่มกันความร้อนได้ดีที่สุด – มาโบสถ์กันเหอะ!!!

“ชีวิตของสิ่งที่มีชีวิตทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ ทั้งลมหายใจของมนุษย์ทั้งปวง“(โยบ 12:10)

“ดูเถิด พระองค์ทรงกระทำให้วันเวลาของข้าพระองค์ ยาวสองสามฝ่ามือเท่านั้น ชั่วชีวิตของข้าพระองค์ ไม่เท่าไรเลย เฉพาะพระพักตร์พระองค์ มนุษย์ทุกคนดำรงอยู่อย่างลมหายใจแน่ทีเดียว มนุษย์ไปๆมาๆอย่างเงาแน่ทีเดียว เขาทั้งหลายยุ่งอยู่เปล่าๆแน่ทีเดียว มนุษย์โกยกองไว้ และไม่ทราบว่าใครจะเก็บไป” (สดุดี 39:5-6)

สวัสดีค่ะ  (21 มกราคม 2010)

พวกเรามีโอกาสได้ไปเยี่ยมคุณแม่ของเพื่อนที่ป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล  เนื่องจากท่านเส้นโลหิตแตกในสมองฉับพลัน พวกเราจึงแวะเวียนไปให้กำลังใจครอบครัวนี้บ่อยๆ  เช้าวันหนึ่งขณะหลังจากเยี่ยมคุณแม่แล้ว พวกเราก็ออกมาและกำลังจะอธิษฐานก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำงาน เพื่อนก็พูดขึ้นมาว่าเห็นคุณแม่ใช้เครื่องช่วยหายใจแล้วนึกถึงพระเจ้า   ”พระเจ้าของเราเป็นยิ่งกว่าเครื่องช่วยหายใจ!”

คำพูดประโยคนี้ยังคงก้องอยู่ในใจขณะที่ขับรถไปทำงาน จริงด้วย! พระเจ้าของพวกเราเป็นยิ่งกว่าเครื่องช่วยหายใจ เพื่อนบอกว่าคุณแม่เข้าโรงพยาบาลแห่งหนึ่งเพื่อรักษาตัว เพียงแค่เวลา 4 วัน บิลค่าใช้จ่ายเรียกเก็บมา 700,000 กว่าบาท ฉันนึกไกลไปมากกว่านั้น….นี่ถ้าพระเจ้าจะเรียกเก็บค่าใช้จ่ายจากอากาศที่หายใจเข้าไป ฉันคงต้องกลั้นใจตายเพราะหมดปัญญาจะหาเงินมาจ่ายพระองค์

แต่พระเจ้าไม่เคยส่งบิลเรียกเก็บค่าใช้จ่ายกับพวกเราสักครั้ง พระองค์ทรงจัดเตรียมทุกอย่างให้กับเราฟรี ๆ  ทำไมเราถึงได้ฟรีๆ นะหรือ? ก็ฉันรู้อยู่แล้วว่ายังไงๆ ฉันก็ไม่มีจะจ่ายด้วยตัวฉันเองอยู่ดี ฉันรู้แต่ว่า พระองค์ทรงสร้างทุกอย่างเสร็จสรรพไว้พร้อมแล้ว ก่อนที่พระองค์จะสร้างมนุษย์เป็นลำดับสุดท้าย ซึ่งฉันไม่อาจแปลความหมายเป็นอย่างอื่นได้เลยนอกจาก…”พระองค์ทรงรักฉันจริง ๆ …พระองค์ทรงรักฉันจริง ๆ”

(CJ ป้อง – ภาวิณี บุญทวี)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• นอกจากลมหายใจแล้ว พระเจ้ายังจัดเตรียมทุกสิ่งที่จำเป็นให้ … เรียกได้ว่ามีพระเจ้าแล้ว “อุ่นใจ”
• พี่น้อง CJ ศุกร์นี้ 4 โมงเย็นไปพบกันที่ลานด้านหน้า Central World ขอแรงไปช่วยกันหาทุนบรรเทาทุกข์แผ่นดินไหวที่ในเฮติ มีทีมนักร้อง นักดนตรีของเราไปเล่นดนตรีด้วย เชิญนะคะ ช่วยเงินไม่ได้ ขอแรงงานค่ะ
• เป็นโอกาสให้พวกเราได้ไปสำแดงความรักของพระเจ้ากับทีมงานอื่นๆ และคนที่มาร่วมงาน
• อธิษฐานเผื่อคริสตจักรและสมาชิกของเราด้วยนะคะ เมื่อเกิดผลมาก เรื่องรบกวนใจก็มากเป็นเงาตามตัว แต่เราไม่กลัว เพราะพระเจ้าเรายิ่งใหญ่สูงสุด และพระองค์จะคอยดูแลลูกๆของพระองค์ – ขอพระเจ้าปกป้อง

สวัสดีค่ะ  (19 มกราคม 2553)

หายไปนาน วันนี้กลับมาแบ่งปันเรื่องราวความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าในชีวิตของแหม่มค่ะ หลายคนคงพอทราบว่าก่อนมาเป็นครูสอนภาษาอังกฤษชีวิตเป็นอย่างไร ถ้ายังไม่ทราบ จะเล่าให้ฟังแบบคร่าวๆนะคะ

ก่อนมารู้จักกับพระเจ้า แหม่มมีงานที่ดี มีครอบครัวอบอุ่น ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบ …แต่แล้ววันหนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป  แหม่มตัดสินใจออกจากงาน ชีวิตแต่งงานล้มเหลว และในที่สุด ทุกอย่างที่เคยมีพร้อมก็สูญหายไป ตัวแหม่มเองเป็นโรคซึมเศร้าอยู่หลายเดือน จนสุดท้ายได้มารู้จักกับพระเจ้า ชีวิตจึงเปลี่ยนไป  แหม่มตกงานเกือบ 2 ปี มีพี่น้องหลายคนในคริสตจักรยื่นมือมาช่วยเหลือ หางานให้ทำ แต่ด้วยความที่ยังงงๆ กับชีวิต กอปรกับบางครั้งก็ยังเอาความรู้สึกของตัวเองเป็นหลัก จึงทำให้พลาดโอกาสดีๆที่เข้ามาอย่างน่าเสียดาย  แต่ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณที่ทรงเมตตา อวยพรชีวิตแหม่มเสมอมา ทุกๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สอนและให้บทเรียนในการฟังพระสุรเสียงของพระองค์ มีใจที่ถ่อมลงในทุกๆ ด้าน  พระองค์เปลี่ยนแหม่มไปเป็นอีกแบบหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด

ทุกวันนี้ แหม่มยังไม่คิดเลยว่าจะได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ทำได้จริงๆหรือ? ไม่อยากเชื่อตัวเองเลย และทุกครั้งก็จะพูดแบบนี้กับตัวเองบ่อยมาก และทราบได้ทันทีว่า สิ่งนี้มาจากพระเจ้า พระองค์ทรงวางแหม่มให้ไปเป็นอาสาสมัครสอนภาษาอังกฤษที่ BSC ก่อน และจากที่นั่นเองเป็นจุดเริ่มต้นชีวิตในรูปแบบใหม่ที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

แหม่มเป็นเลขาฯมาสิบหกปี ชีวิตไม่เคยคิดว่าจะเป็นครู แต่วันนี้เป็นครูอย่างเต็มตัว และภาคภูมิใจในสิ่งที่ตนเองทำ…ล่าสุดผลการเรียนของลูกศิษย์ชื่อน้องกาย สมัยตอนอยู่ป. 2 ได้ 54 เต็มร้อย ทำให้คุณแม่น้องกายกังวลมาก (เพราะลูกเรียนอยู่โรงเรียนนานาชาติมีชื่อ) พอมาเทอมนี้ คุณแม่จึงให้แหม่มไปสอน ผลคะแนนได้ 78 เต็มร้อย คุณแม่ดีใจและปลาบปลื้มมาก ขอบคุณแหม่มใหญ่ อุตส่าห์นำสำเนาผลการเรียนมาให้ดูและเก็บไว้ ทั้งหมดนี้แหม่มบอกได้คำเดียว “ความสามารถของแหม่มมาจากพระเจ้า” ถึงจะตอบคุณแม่น้องกายกลับไปด้วยสีหน้าปลื้มปิติ แต่ลึกๆ ในใจตอบว่า “ขอบคุณพระเจ้าค่ะ” และตอบไปอีกด้วยว่า สิ่งนี้เป็นกำลังใจและพลังให้แหม่มอย่างมากทีเดียว ทั้งหมดก็คงมาจากลูกคุณแม่ตั้งใจด้วยแหละค่ะ ตัวแหม่มเองเป็นแค่ส่วนเสริมเท่านั้น…แอบยิ้ม

อยากจะบอกว่า ลำพังตัวแหม่มเองคงทำไม่ได้ อยู่กับเด็ก ต้องใช้พลังความคิดมากเพื่อจะสื่อการสอนให้เด็กเข้าใจ ระหว่างทางไปโบสถ์ คิดใคร่ครวญว่านี่คือจุดเริ่มต้นแล้ว คงต้องพัฒนาความรู้และศักยภาพเพิ่มขึ้นต่อๆไปอีก เพื่อจะได้ถ่ายทอดความรู้ต่างๆ ให้กับเด็กๆ

ทั้งหมดนี้อยากจะหนุนใจ พี่น้องที่รักหลายๆคน ที่อาจจะประสบปัญหาชีวิตในแบบคล้ายๆกัน อย่าเพิ่งหมดหวังนะคะ ขอให้เราแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าก่อน และพระองค์จะเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงให้ อย่างอัศจรรย์ เกินความคาดหมายที่คิดไว้ ระหว่างรอคอย แหม่มทราบดีว่าทรมานขนาดไหน แต่อยากให้ขอบคุณพระเจ้า เพราะพระองค์กำลังสร้างเราขึ้นใหม่ เพื่อทำงานให้พระองค์ และไม่ว่างานนั้นจะเป็นงานอะไร ล้วนแล้วแต่มีความหมายและมีคุณค่า ขอให้เชื่อ วางใจ และอธิษฐานสม่ำเสมอ – ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ

(CJ แหม่ม – สุจินดา ฉัตรทอง)

“แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ให้” (มัทธิว 6:33)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• พวกเราเป็นกำลังใจให้ครูแหม่มเสมอ … สู้ๆ  ปัจจุบันครูแหม่มเป็นอาสาสมัครสอนภาษาอังกฤษอยู่ที่ BSC และรับสอนพิเศษตามบ้านให้กับเด็กๆค่ะ
• รวมทั้งเอกกับแหม่มรับงานถ่ายภาพ หรือเช่าสตูดิโอถ่ายภาพ ราคากันเอง อยู่ลาดพร้าว 101 แยก 19 ติดต่อครูแหม่ม 081-870 3458 หรือพี่เอก 081-342 9876 ได้เลยค่ะ รับประกันฝีมือ
• อธิษฐานเผื่อหลายคนที่อากาศเปลี่ยน อาการป่วยก็มาเยี่ยมเยียน ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ และอย่านอนดึก
• พระเจ้าฝาก message ส่วนตัวมาถึงป้านุ้ย ซ่อนอยู่ในเรื่องของแหม่มนี่ละค่ะระหว่างเตรียมเอาลงเว็บ ทำให้โล่งใจ และชิวๆได้ – ขอบคุณพระเจ้า

สวัสดีค่ะ  (18 มกราคม 2553)

มีเหตุการณ์หนึ่งที่เคยเกิดขึ้นกับหนู หนูจำได้ดี และหนูจะไม่มีทางลืมเลย

ตอนนั้นหนูอายุ 9 ขวบ น้องสาว หงส์อายุ 5 ขวบ แม่พาหนูกับหงส์ไปซื้อของที่ห้างบิ๊กซี  แม่ซื้อของมาเต็มรถเข็นเลยหละค่ะ แถมแม่ยังบอกให้หนูกับหงส์ขึ้นไปนั่งบนรถเข็นอีกด้วย หนูก็ขึ้นไปนั่ง พอมาถึงทางออก มีคนจะออกเยอะมาก หนูเลยบอกให้แม่ไปทางที่เขาจอดรถกัน พอมาถึงลานจอดรถ ก็มีทางลาดลงมาสำหรับลงรถ หนูกับหงส์ก็บอกให้แม่เข็นลื่นลงมาเลย เพราะตอนนั้นหนูกับหงส์ตื่นเต้นและสนุกมาก แล้วแม่ก็เข็นมาเรื่อยๆจนใกล้จะถึงหน้าบิ๊กซี  แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ….

แม่เข็นรถเข็นแบบไม่ได้ดูทาง ล้อรถเข็นจึงติดตะแกรงท่อ ทำให้รถเข็นล้มโครมคว่ำลงมา ข้าวของที่ซื้อมามากมายร่วงลงไปกองเต็มพื้น ตัวหนูกับหงส์ก็หล่นลงมาด้วย หนูจำได้ตอนที่หน้าคว่ำลงไปนอนกับพื้น หนูรีบลุกขึ้นมาแล้วหันไปมองหงส์ มีคนมามุงดูหงส์เยอะมาก หนูมองไปพอเห็นหงส์เงยหน้าขึ้นมา เลือดกำเดาไหลเต็มหน้า แต่พอหันไปมองแม่ แม่กำลังเก็บข้าวของขึ้นบนรถเข็นอยู่ หนูจึงเดินไปสะกิดเรียกแม่ ชี้ไปทางหงส์ พอดีมีป้าใจดีคนหนึ่งอุ้มหงส์พามาหาแม่ หงส์ร้องไห้เสียงดังมาก พอหนูเห็นหงส์ร้อง หนูเป็นอะไรไม่รู้ก็ร้องบ้าง แม่จึงรีบเรียกสามล้อมา ขนของขึ้นรถ แล้วค่อยมาอุ้มหนูกับหงส์ขึ้นรถ มีคนมาดู มายืนส่งเราเยอะแยะ

หนูขอบคุณพระเจ้าที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น แผนการของพระเจ้าดีเสมอ เพราะมันทำให้ทุกครั้งที่พวกเรานึกถึงเรื่องนี้กันขึ้นมา เราสามคนแม่ลูก ก็จะนั่งขำกันมีความสุขมากค่ะ ทั้งๆที่วันนั้นขำไม่ออกเลย

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับทุกเหตุการณ์ที่พระเจ้ากระทำ เพราะมันทำให้หนูยิ้มได้เสมอ หนูรักพระเจ้ามากค่ะ

(CJ หยก – ด.ญ. อมรรัตน์ ช่องสว่าง)

“ในปฐมวัยของเจ้า เจ้าจงระลึกถึงพระผู้เนรมิตสร้างของเจ้า ก่อนที่ยามทุกข์ร้อนจะมาถึง และปีเดือนใกล้เข้ามา เมื่อเจ้าจะกล่าวว่า “ข้าไม่มีความเพลิดเพลินในปีเดือนนั้นเลย” (ปัญญาจารย์ 12:1)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• จริงแฮะ ตอนเกิดเหตุขำไม่ออก พอเวลาผ่านไป นึกย้อนหลังแล้วขำดีเหมือนกัน ก็เป็นบทเรียนสอนใจพวกผู้ใหญ่อย่างเรา เวลาและทัศนคติจะทำให้มุมมองปัญหาขอ งเราเปลี่ยนไปด้วย
• ขอบคุณพระเจ้าที่แม้สองสาวน้อยนี่จะตกลงมาหน้าคว่ำพื้น ไม่เห็นเป็นอะไรมีแต่จะส่อแววสวย
• อธิษฐานเผื่อครอบครัวนี้ด้วยที่แบกปัญหาภาระหนัก ต้องพึ่งพิงพระเจ้าในแต่ละวันให้ฝ่าฟันไปได้
• เผื่ออนุชน และเด็กๆในคริสตจักร และเผื่อครูรวีของ คจ.เด็กที่เรากำลังมองหาอยู่