หมวดหมู่: วันนี้ที่ CJ

นี่แหละคนที่หว่านเพียงเล็กน้อยก็จะเกี่ยวเก็บได้เพียงเล็กน้อย คนที่หว่านมากก็จะเกี่ยวเก็บได้มาก ทุกคนจงให้ตามที่เขาได้คิดหมายไว้ในใจ มิใช่ให้ด้วยนึกเสียดาย มิใช่ให้ด้วยการฝืนใจ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนนั้นที่ให้ด้วยใจยินดี และพระเจ้าทรงฤทธิ์อาจประทานของดีทุกสิ่งอย่างอุดมแก่ท่านทั้งหลาย เพื่อให้ท่านมีทุกสิ่งทุกอย่างเพียงพอสำหรับตัวเสมอ ทั้งจะมีสิ่งของบริบูรณ์สำหรับงานที่ดีทุกอย่างด้วย ตามที่พระคัมภีร์ได้เขียนไว้ว่า เขาแจกจ่าย เขาให้แก่คนยากจน ความชอบธรรมของเขาดำรงอยู่เป็นนิตย์ (2โครินธ์ 9:6-9)

สวัสดีค่ะ (25 พ.ค. 2010)

แรกๆที่เป็นคริสเตียนใหม่ หรือเข้าสู่สถานะกลางเก่ากลางใหม่ พอถึงตอนจะถวายสิบลด (คือสิบเปอร์เซ็นต์ของรายได้ของเรา) ก็คิดหนัก สมมุติเช่นเราได้เงินเดือน 60,000 บาท เราต้องถวาย “ตั้ง” 6,000 บาท … มันช่างทำใจยาก…ยากจริงๆ เพราะความคิดมันคิดต่อไปอีกว่า เงิน 6,000 บาททำอะไรได้ตั้งหลายอย่างในหนึ่งเดือน เช่นเอาไปทานอาหารอร่อยๆกับเพื่อนๆได้

และสมองก็คิดต่อไปอีกว่า เดือนละ 6,000 x12 = 72,000 บาท สามารถไปเที่ยวยุโรปหรือสแกนดิเนเวียได้เลย สนุกกว่าด้วย พอถึงเวลาถวายก็ “ยัก” เอาไว้ ถวายแค่อาทิตย์ละ 500 บาท (1 เดือน 2,000) เออ! ก็ดูช่างเหมาะสมแล้วนะ พระเจ้าคงไม่ว่าอะไร เพราะเรายังดีกว่าบางคนที่อาจไม่ได้ถวายเลย แต่จริงๆในใจแล้วไม่สบายใจเลย มันรู้สึกว่าเราหลอกพระเจ้า ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์ เรากลัวอะไร? แม้มนุษย์ไม่เห็น แต่พระเจ้าเห็น มันฟ้องอยู่ในใจเรื่อยๆ ไม่มีสันติสุขเลย

จึงมาตั้งสติใหม่ และเริ่มเรียนรู้ว่าเงินทั้งหมดที่เรามีใช้อยู่ทุกวันนี้เป็นของพระเจ้า พระองค์ให้เราใช้ ทำไมจะถวายคืนให้พระองค์สักสิบเปอร์เซ็นต์ไม่ได้เหรอ? ใน 2โครินธ์ 9:6-9 ได้กล่าวเตือนสติเรา และในพระธรรมมาระโก 12:41-44 พูดถึงเงินถวายของหญิงม่าย ที่ดูเหมือนถวายแต่น้อยนิด แต่กล้าถวายทั้งหมดให้แก่พระองค์ แล้วทำไมเราทำไม่ได้ ทั้งๆที่เรามีเงินมากกว่าหญิงม่ายคนนั้น ถวายแล้วเรายังมีเหลืออีกเยอะแยะ

ตอนนี้สบายใจแล้วที่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า ดังนั้น ใครที่ยังไม่ได้ทำ หรือไม่ยอมทำ กรุณารีบด่วน ไม่ต้องกังวลว่าให้ไปแล้วจะไม่มีกิน เพราะแน่ใจได้ว่าพระเจ้าจะคืนกลับให้อีกหลายเท่าพันทวี ลองดูทีว่าพระเจ้าจะดูแลเราอย่างไร

(CJ หลุยส์ – มณฑิกา มงคลนาวิน)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ขอบคุณสำหรับคำพยานของพี่หลุยส์ แน่ใจว่าคริสเตียนหลายคนคงเคยผ่านการวัดใจแบบนี้มาแล้ว บางคนชนะได้อย่างสบายๆ หลายคนยังวิตกกังวลว่าจะไม่พอกินพอใช้เลยต้องคิดเยอะ แนะนำให้อธิษฐานขอการทรงนำจากพระเจ้า
• มีคนสอนว่าอย่าไปมองที่ 10%  ให้ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ให้เรามีเงินใช้ตั้ง 90% และที่สำคัญมีพระสัญญาว่าจะเลี้ยงดูเราให้ไม่ขาดแคลนสิ่งดี สิ่งจำเป็นใดๆเลย … อาเมน ขอบคุณพระเจ้า
• อย่าลืมอธิษฐานขอบคุณพระเจ้า อธิษฐานเผื่อประเทศไทยของเราต่อไป อย่านิ่งนอนใจนะคะ – พระเจ้าอวยพรค่ะ

 สวัสดีค่ะ  (13 พฤษภาคม 2010) 

ถ้าคุณอายุอานามพอสมควร สิ่งที่หลีกหนีไม่พ้นคือความจำเริ่มมีปัญหา และอาการจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตามวันเวลา ที่น่าเจ็บใจคือลืมมันได้ทุกเรื่อง เหมือนความทรงจำหายไปเป็นช่วงๆ โดยเฉพาะเมื่อคิดย้อนกลับไปบางช่วงมันนึกไม่ออกจริงๆ

มาดูซิ…อะไรบ้างที่เรามักลืม

• กุญแจ – กุญแจบ้าน กุญแจรถ (ลืมไว้ในรถแล้วล็อคประตูด้วย) กุญแจตู้  เลยไปจนถึงกุญแจเซฟ
• เอกสาร – บัตรประชาชน ใบขับขี่ บัตรเครดิต สำเนาทะเบียนบ้าน ทะเบียนรถ และเอกสารสำคัญอื่นๆ
• โทรศัพท์มือถือ, ลืมนัด, ลืมรับลูก, มัวแต่ยุ่งลืมกินข้าว, ลืมวันเกิด วันครบรอบแต่งงาน
• ไปห้างแล้วลืมว่าจอดรถไว้ที่ไหน มีคนแนะนำให้ใช้โทรศัพท์ถ่ายหมายเลขเสาตรงที่จอดรถไว้ คงไม่พลาดยกเว้นลืมโทรศัพท์ไว้ที่ไหนไม่รู้ (อันนี้ก็สมควรโดน….)    
• ลืมเนื้อร้องบนเวที (สำหรับศิลปิน เลยต้องดำน้ำเอาตัวรอด) ลืมว่ามีคนฝากมาบอก จำได้แต่ฝากมาบอก แต่จำไม่ได้ว่าบอกเรื่องอะไร บอกใคร?!!
• ชาว CJ ลืม – พระคัมภีร์, สมุดจดบันทึก, หนังสือเรียน, ลืมเฝ้าเดี่ยว ลืมอธิษฐาน ลืมกระเป๋าสตางค์, เครื่องสำอาง, เสื้อผ้า, ผ้าพันคอ, กับข้าวในตู้เย็น ฯลฯ แต่ที่ขาดไม่ได้เลยโดยเฉพาะวันที่มีพิธีบัพติศมาคือลืมเสื้อผ้าทั้งชุดตั้งแต่ชั้นนอกไปจนถึงชั้นใน!!!  ไว้ให้คริสตจักรดูต่างหน้า

จาระไนไม่หมด โดยส่วนตัวที่หายบ่อยที่สุดคือกุญแจ ได้แต่พยายามฝึกฝนตนเองให้วางของไว้เป็นที่เป็นทาง และเป็นระเบียบมากที่สุด (ใครมาหยิบยืมไปแล้วไม่คืนที่ เป็นเรื่อง!!!) แต่ก็ยังไม่วาย…. หายประจำ แถมจำไม่ได้ด้วย ขนาดพยายามฉายภาพในหัว แล้วเดินย้อนรอยถอยกลับไปเท่าที่จำได้ ก็ยังนึกไม่ออก

ข้อดีของการลืมคือ บางเรื่องลืมไปเลย เช่นมีคนมาถามว่าไปมีเรื่องขัดเคืองใจกับคนโน้นคนนี้หรือเปล่า? เรื่องอะไรล่ะ?  เพราะได้ยินมา สิ่งที่จำได้คือ “เออใช่เคยมีเรื่อง แต่จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไร” หรือเวลาเรียนพระคัมภีร์แล้วอาจารย์ให้แบ่งปันประสบการณ์ร้ายๆบางเรื่องในอดีตที่เจ้าตัวจำมันอยู่นั่นแหละ (ภาษาคริสเตียนเรียก-รากขมขื่น) เพื่ออาจเป็นประโยชน์แก่คนอื่น ที่แน่ๆคืออายุขนาดนี้แล้วต้องเคยมีประสบการณ์ที่อาจารย์พูดถึงแน่ๆ แต่ทำไมมันจำไม่ได้แม้สักกะตี๊ดเลย ไม่ใช่ลืมแค่ราก ลืมมันทั้งต้นทั้งดอกเลย      

ที่ต้องทูลขอพระเจ้าเป็นประจำคือ ขออย่าให้ลืมพระคุณ ให้หัดนับพระพรอันล้นเหลือที่พระเจ้าประทานให้ในแต่ละวัน และที่สำคัญอย่าลืม…ขอบพระคุณพระเจ้าในทุกกรณี เพราะ “นี่แหละเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้า ซึ่งปรากฎอยู่ในพระเยซูคริสต์เพื่อท่านทั้งหลาย”  

แต่ดูก่อนพวกที่รัก อย่าลืมความจริงข้อนี้เสีย คือวันเดียวของพระเจ้าเป็นเหมือนกับพันปี และพันปีก็เป็นเหมือนกับวันเดียว องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงเฉื่อยช้าในเรื่องพระสัญญาของพระองค์ ตามที่บางคนคิดนั้น แต่พระองค์ได้ทรงอดกลั้นพระทัยไว้  เพราะเห็นแก่ท่านทั้งหลายมาช้านาน  พระองค์ไม่ทรงประสงค์ที่จะให้ผู้หนึ่งผู้ใดพินาศเลย  แต่ทรงปรารถนาที่จะให้คนทั้งปวงกลับใจเสียใหม่  (2เปโตร 3:8-9)

(CJ ป้านุ้ย)

ข่าวประชาสัมพันธ์

• วันเดียวของพระเจ้าเป็นเหมือนพันปี!!… ถ้าใครอธิษฐานขอ แล้วบอกให้พระเจ้าตอบเลยวันนี้พรุ่งนี้ ระวังเหอะ
• ที่เขียนมาทั้งหมดด้านบนน่ะ ตัวเองเป็นเกือบหมดทุกข้อ … คนใกล้ตัวจะรู้ดี วันหลังจะเล่าเรื่องลืมเด็ดๆของชาว CJ แต่ละคนให้ฟัง ไม่จืดเลย
• ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่จดจำความบาปของเรา และไม่เคยลืมเราแม้สักนาที เราเองเสียอีกชอบทำเป็นลืมพระองค์ ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย และที่ลืมไม่ได้เป็นอันขาดคือ “อธิษฐานเผื่อประเทศชาติของเราต่อไป” – ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ   

“ความตายความเป็น อยู่ที่อำนาจของลิ้น และบรรดาผู้ที่รักมันก็จะกินผลของมัน” (สุภาษิต 18:21)

บ่อยครั้งฉันได้ยินสามีพูดบางอย่างกับลูกแล้วทำให้ฉันอดยิ้มไม่ได้  “วันนี้ลูกบอกรักคุณแม่ละยัง? อย่าลืมว่าลูกมีแม่ที่ทีที่สุดในโลกนะ” เมื่อฉันได้ยินคำยกย่องที่สามีพูดกับลูกชาย ทำให้รู้สึกมีกำลังใจและมีคุณค่า สิ่งที่สามีทำ ทำให้ฉันเรียนรู้ที่จะเป็นคนระมัดระวังเรื่องคำพูด ไม่เพียงแต่พูดกับสามีเท่านั้น แต่พูดถึงสามีให้คนอื่นฟังด้วย    

พระวจนะในวันนี้บอกเราว่าคำพูดของเราสามารถนำ “ความเป็นความตาย” มาได้ ในชีวิตแต่งงานสิ่งนี้หมายถึงคำพูดที่เราพูดออกไป อาจสร้างหรือทำลายสามีเราได้ บ่อยครั้งฉันลองสังเกตุว่าตัวเองชอบใช้คำพูดแบบไหน เช่นคำพูดว่า “ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก” หรือ “เห็นมั้ยฉันบอกแล้ว” หรือ “คุณน่ะไม่พยายามเข้าใจฉันเลย”   

แล้วคุณล่ะ คุณเลือกใช้คำพูดแบบไหนพูดกับสามี? เวลาพูดกับสามีคุณให้กำลังใจเขาด้วยคำพูดยกย่อง หรือพูดให้เขารู้สึกว่าไม่เอาไหนเสียเลย? … และเมื่อคุณพูดถึงสามีให้คนอื่นฟังล่ะ? คุณพูดถึงสามีแบบไหนให้ลูกๆฟัง? ให้เพื่อนสนิทฟัง? ให้พี่น้องหรือพ่อแม่ของคุณฟัง?  

บางครั้งที่โกรธหรือโมโหสามี ฉันมักทำตัวไม่น่ารัก ไปโพทนาหาพวก หาคนรับฟัง เพื่อให้พวกเขาประทับตราแห่งความชอบธรรมให้แก่ความโกรธของฉัน แทนที่จะเข้าเฝ้าพระเจ้าเพื่อให้ทรงจัดการกับปัญหา ฉันกลับเลือกไปหามนุษย์แทน สิ่งที่เรียนรู้คือถ้าได้เข้าเฝ้าพระเจ้าในคำอธิษฐาน เทความรู้สึกในใจให้กับพระองค์ พระองค์จะทรงเปลี่ยนจิตใจฉัน  ทำให้ฉันสงบลง และสำนึกผิด สามารถละความโกรธไป กล้าไปหาสามีและพูดคุยกันด้วยท่าทีแห่งความรักอีกครั้ง  

พระคำของพระเจ้าให้ความจริงมากมาย ให้อำนาจ และให้ชีวิต ในหนังสือปฐมกาลบันทึกไว้ว่าพระเจ้าทรงสร้างทุกตารางนิ้วในโลกนี้ด้วยพระวาทะของพระองค์ หนังสือยอห์น 1:1 กล่าวว่าพระเยซูทรงเป็นพระวาทะ และในพระกิตติคุณทั้งสี่เล่ม พระเยซูทรงรักษาคนป่วยมากมายด้วยพระวาทะของพระองค์ เช่นกัน คำพูดของเรามีอำนาจทำสิ่งต่างๆให้สำเร็จได้ พระเจ้าปรารถนาให้คำพูดของเรานำชีวิตมาสู่ครอบครัว เราเลือกที่จะหว่านได้ – หว่านถ้อยคำแห่งชีวิตหรือความตาย – และเราก็จะเกี่ยวเก็บผลของมันครั้งแล้วครั้งเล่า เราเลือกจะทำสิ่งใดดี?   

จงเติมเต็มครอบครัวของคุณ สามีหรือภรรยาของคุณด้วยพระวจนะ และชีวิต  

โดย : Melanie Chitwood

Encouragement for today

 www.Crosswalk.com

ข่าวประชาสัมพันธ์

• เรามักผิดพลาดด้านวาจาทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ แต่ทุกครั้งที่เกิดขึ้นทั้งผู้พูดและผู้ฟังต่างก็รับผลของมัน ขอพระเจ้าสอนเราให้ตั้งสติดีๆก่อนพูดอะไรออกไปค่ะ
• เรามีทีมอธิษฐานของคริสตจักรที่เราจะไม่แค่อธิษฐานอย่างเดียว แต่จะออกไปทำพันธกิจใหม่ๆที่เป็นรูปธรรม เราต้องการคำอธิษฐานเผื่อการทรงนำค่ะ
• อย่าลืมอธิษฐานเผื่อสถานการณ์ในประเทศไทยทั้งที่ใกล้และไกลตัวเราด้วยค่ะ ขอพระเจ้าเข้ามาควบคุมและครอบครอง – พระเจ้าอวยพระพรค่ะ