หมวดหมู่: วันนี้ที่ CJ

สวัสดีค่ะพี่น้อง

วันนี้ CrazyMomAeh หรือคุณแม่บ้า(น)เอ๋อยากแบ่งปันเรื่องมือถือแบล็คเบอรี่ หรือ BB ที่เราคุ้นเคยกันดี

เมื่อช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ครอบครัวเรา พ่อฟั่น แม่เอ๋ พี่จีนและน้องจีนนี่ มีโอกาสได้ไปพักผ่อนที่เขาใหญ่ ในทริปนี้มีครอบครัวครูแหม่ม น้าเอก น้องเบียร์ น้องแคท น้องติ๊กกี้ ที่โฮมสเตย์ของน้องก๊อปแก๊ป เราออกจากคริสตจักรแห่งความสุขวันอาทิตย์ช่วงบ่ายๆเย็นๆ โดยพ่อฟั่นพาเด็กๆ เอก และเบียร์ไปก่อน แม้บ้า(น)เอ๋กับแหม่มขับตามไป เนื่องจากติดประชุมเรื่องงาน

ระหว่างที่แม่บ้า(น)เอ๋ ขับรถก็มีนิสัยไม่ดีคือ ชอบ BB.chat ขณะขับรถ ความสามารถพิเศษคือ พิมพ์ไปขับรถไปพร้อมกันได้ บางครั้งก็ปล่อยมือจากพวงมาลัยเพราะอดใจไม่ไหวต้องกดตอบ ทำบ่อยจนคิดว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ระวังอยู่แล้ว” แต่วันเดินทางไปเขาใหญ่วันนั้น พระเจ้าเตือนอย่างแรงงงง !! ขอร้องอันตราย ไม่ควรทำ…..

ขณะขับรถบนเส้นทางจากแยกอยุธยามุ่งหน้าไปสระบุรี เอ๋ขับเลนกลาง จู่ๆก็มีรถอะไรไม่รู้จริงๆ 2 คัน ขับแข่งแซงกันไขว้เป็นตัวเอ็กซ์ ตัดหน้ารถเอ๋ไป ทั้งแหม่มและเอ๋ตกใจตาตั้งทันที แล้วก็เงยหน้าจาก BB.แล้วพูดพร้อมกันว่า…∀อะไรหนะ แวบๆผ่านไป∀ เอ๋ตกใจ บอกแหม่มว่า ∀เอ..หรือเราขับผิดเลน ก็ไม่นี่น่า ก็อยู่เลนกลางแล้วนี่หน่า∀ ระหว่างที่ตกใจคุยกันก็ขับต่อ มือละจาก BB. ขับไปต่อความเร็วประมาณไม่เกิน 120 กม. จากนั้นไม่ถึง 5 นาที รถข้างหน้าพากันเบรกตัวโก่ง เอ๋ก็เหยียบเบรกทันเวลา

แต่พี่น้องคะ ที่รถข้างหน้าเบรกกันเพราะว่ามีอุบัติเหตุสดๆร้อนๆ ชนคนตายจนตัวบิด กองอยู่บนถนน เอ๋อยู่ในองศาที่เห็นได้จะๆ.. อึ้งสิคะ ทำอะไรไม่ถูก แหม่มก็ตกใจแต่พอมีสติบอกให้พี่เอ๋เปิดไฟขอทางเข้าไหล่ทางซ้าย ปรากฎว่ามีรถประมาณ3-4 คัน ก็จอดหลบลงไหล่ทางเหมือนกัน เอ๋เริ่มมีอาการไปต่อไม่ไหว ขาอ่อน เหยียบคันเร่งไม่ขึ้น เลยบอกแหม่มว่า “อธิษฐานกันนะแหม่ม พี่เอ๋ว่า พระเจ้ากำลังเตือนพี่เอ๋เรื่อง BB. แต่พระเจ้าก็รักและปกป้องเรา2คนนะ ถ้าไม่มีรถที่แซงปาดหน้าเราก่อนหน้านี้ ทำให้เราชะงัก ชะลอความเร็วลง เราอาจจะเป็นคันที่ชนคนๆนั้นก็ได้ ขอบคุณพระเจ้า พระเจ้ารักเราจริงๆ และขอพระเจ้าจะเมตตาคนที่ถูกรถชนนั้นด้วย ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ขอพระเจ้าจะสงวนชีวิตเขาด้วยนะ”

จากนั้นแหม่มก็โทรติดต่อตำรวจทางหลวง เป็นระยะๆ แต่เอ๋สิคะ..มีอาการขาอ่อนและเบลอ เหยียบจากหนองแค อยุธยา เข้าสระบุรี ความเร็วเหลือแค่ 70-80 กม.วิ่งเลนกลาง ไม่มีแซงใครทั้งนั้น กว่าจะถึงเขาใหญ่ เฮ้อ…จนแหม่มต้องถามว่าเป็นอะไรมากมั้ยพี่เอ๋ เลยขอให้แหม่มอธิษฐานให้เป็นระยะๆ คือภาพมันติดตา ตอนจะเข้าที่พัก เอกสามีแหม่มโทรมาหาแหม่ม น้องๆทุกคนเป็นห่วง เลยขับรถออกมารับและขับนำหน้าเอ๋ไปจนถึงที่พักโดยสวัสดิภาพ โดยพระคุณความรักของพระเจ้าจริงๆ พระองค์ทรงสอน และปกป้อง สงวนรักษาชีวิตของลูกพระองค์ไว้จริงๆ

ขอเตือนพี่น้องนะคะ BB.มีประโยชน์ ถ้าใช้อย่างถูกต้อง อย่าทำอย่างเอ๋นะคะ อันตราย จากนั้นเอ๋เลิกกด BB ขณะขับรถ ไม่เอาอีกแล้วววว… “เพราะพระเจ้าทรงตักเตือนผู้ที่พระองค์ทรงรัก ดังบิดาตักเตือนบุตรผู้ที่เขาปีติชื่นชม” (สุภาษิต 3:12)

แม่บ้า(น) เอ๋ – หทัยรัตน์ บุญเพียรผล

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ถ้าใครเคยดูรายการของ Oprah Winfrey จะเห็นว่าเกือบทุกปิดเบรก เขาจะรณรงค์เรื่องห้ามใช้โทรศัพท์มือถือทุกรูปแบบระหว่างขับรถ…เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เพราะผู้ใช้อาจไม่เป็นอันตรายใดๆ ขณะที่คนอื่นๆที่ใช้ถนนอยู่ร่วมกัน อาจเป็นอันตรายถึงชีวิต หรือพิการได้…ไม่คุ้มเลยค่ะ
• ขอให้เรารักและห่วงใยผู้คน มากกว่ารักอุปกรณ์ที่คนสร้างขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวก และสำหรับบางคนก็เพื่อบันเทิงอย่างเดียวจนลืมคนข้างตัวไปสนิท…ชีวิตจะเป็นอย่างไรในอีก 10 ปีข้างหน้าเมื่อเทคโนโลยี่พัฒนาไปไกลเกินแก้??

“พระสุรเสียงของพระเจ้าอยู่เหนือน้ำ พระเจ้าแห่งพระสิริทรงคะนองเสียง คือพระเจ้าเหนือน้ำทั้งหลาย” (สดุดี 29:3)

บางคนคิดว่าการนั่งใกล้พระบาทของพระเจ้าและฟังพระสุรเสียงของพระองค์เป็นเรื่องเสียเวลา การรอคอยพระเจ้าไม่ใช่เรื่องเสียเวลาครับ แต่เป็นเหมือนคนตัดต้นไม้ใช้เวลาไปกับการลับขวานให้คมกริบ

ชาร์ลส์ ฮัมเมล เขียนหนังสือเล่มเล็กชื่อ “อำนาจกดดันของความต้องการ” ที่กล่าวว่า:

• เมื่อเราอธิษฐานขอกำลัง และการทรงนำจากพระเจ้า แล้วไม่อยากรอคอย เราก็กำลังบอกกับพระองค์ด้วยท่าที ไม่ใช่ด้วยปากว่า – เราไม่จำเป็นต้องพึ่งพระองค์….
• การอธิษฐานรอคอยพระเจ้าเป็นสิ่งจำเป็นต่องานรับใช้ที่เกิดผล เหมือนกับการแข่งขันฟุตบอลที่ต้องการเวลานอก เพื่อให้นักกีฬาได้พักหายใจ และเพื่อปรับเปลี่ยนยุทธวิธีใหม่ๆในการเล่น
• ความต้องการไม่ใช่การทรงเรียก การทรงเรียกต้องมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงทราบดีถึงความจำกัดของเรา

อ่านสดุดี 29 และนับว่ามีคำว่า “พระสุรเสียงของพระเจ้า” กี่ครั้ง ใช้เวลาคอยฟังพระสุรเสียง และวางใจในพระองค์ พระองค์จะตรัสให้คุณทราบถึงน้ำพระทัยที่ทรงมีต่อคุณครับ

โดย: Pastor Adrian Rogers

Daily devotional

Love worth finding ministries: www.lwf.org

ข่าวประชาสัมพันธ์

• รอคอยการตอบคำอธิษฐานเป็นสิ่งที่ล้ำค่า − 6 เดือนที่แล้ว ระหว่างมีการชุมนุมที่ 4 แยกราชประสงค์ ทีมอธิษฐานของเราขอพระเจ้าว่า ถ้ามีโอกาสอยากไปร้องเพลงนมัสการพระเจ้าที่หน้าลานเซ็นทรัลเวิลด์
• เวลาผ่านไป เราก็เริ่มลืม แต่พระเจ้าไม่เคยลืม ในที่สุดพระเจ้าทรงอนุญาตให้เราได้ไปร้องสรรเสริญออกพระนามพระองค์ที่ลานเซ็นทรัลเวิลด์ ตรงที่ถูกเผาเมื่อคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา – สรรเสริญพระเจ้า

“แม้ว่าพระเจ้าทรงตกแต่งหญ้าที่ทุ่งนาอย่างนั้น ซึ่งเป็นอยู่วันนี้และรุ่งขึ้นต้องทิ้งในเตาไฟ โอ ผู้มีความเชื่อน้อย พระองค์จะไม่ทรงตกแต่งท่านมากยิ่งกว่านั้นหรือ” (มัทธิว 6:30)

มาร์ติน ลอยด์ โจนส์ กล่าวว่า “มีความเชื่อน้อยแปลว่าถูกสถานการณ์ควบคุม แทนที่จะเป็นผู้ควบคุมสถานการณ์” ความวิตกกังวลเป็นตัวบ่งชี้ถึงการขาดความเชื่อ

พระเยซูตรัสว่า “”แม้ว่าพระเจ้าทรงตกแต่งหญ้าที่ทุ่งนาอย่างนั้น ซึ่งเป็นอยู่วันนี้และรุ่งขึ้นต้องทิ้งในเตาไฟ โอ ผู้มีความเชื่อน้อย พระองค์จะไม่ทรงตกแต่งท่านมากยิ่งกว่านั้นหรือ” (มัทธิว 6:30) พระองค์ไม่ได้ตรัสว่า “เจ้าผู้ไม่มีความเชื่อเลย” แต่ทรงถามว่า “ทำไมเจ้ามีความเชื่อน้อยเสียจริง?”

ทุกวันนี้มีคนมากมายเชื่อว่าพระเจ้าช่วยจิตวิญญาณให้รอดได้ แต่ทำใจยากที่จะเชื่อว่าพระองค์ทรงจัดเตรียมให้ตามความจำเป็นได้ ทรงช่วยแก้ปัญหา หรือตอบคำอธิษฐานได้ พวกเขาเชื่อในพระเยซูพระผู้ช่วยให้รอด แต่กลับไม่อยากเชื่อว่าพระเจ้าทรงทำสิ่งอื่นๆได้ ดังนั้นเมื่อการทดลอง หรือถูกท้าทายเกิดขึ้นในชีวิต ก็ล้มลงไม่เป็นท่า

แล้วเราได้ความเชื่อมาอย่างไร? เราจะเติบโตขึ้นในความเชื่อได้อย่างไร?

ความเชื่อได้มาจากการได้ยินพระวจนะของพระเจ้า พระคัมภีร์กล่าวว่า “ฉะนั้นความเชื่อเกิดขึ้นได้ก็เพราะการได้ยิน และการได้ยินเกิดขึ้นได้ก็เพราะการประกาศพระคริสต์” (โรม 10:17) ไม่เพียงแต่ได้ยินเท่านั้น ต้องใส่ใจอย่างตั้งใจ การฟังแตกต่างไปหลายวิธี คุณอาจฟัง แต่ใจล่องลอยไปไหนก็ไม่รู้ หรือคุณอาจได้ยินพระวจนะและใคร่ครวญอยู่ในใจ ทำให้ความเชื่อคุณงอกเงยขึ้น

ความเชื่อของเราจะเติบโตขึ้นโดยการนำไปใช้ – นำพระวจนะของพระเจ้าไปลงมือทำ บางครั้งเราปฏิบัติต่อความเชื่อราวกับเป็นไข่ใบเล็กๆที่เปราะบางพร้อมจะแตกได้ แต่ในความเป็นจริง ความเชื่อเป็นเหมือนกล้ามเนื้อที่จะแข็งแกร่งได้ต้องผ่านการออกกำลังและฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ

เราจำต้องเติบโตขึ้นในความเชื่อ อย่าให้ใครมาว่าเราได้ว่า “โอ ผู้มีความเชื่อน้อย” ขอให้เราเป็นผู้ควบคุมสถานการณ์ อย่าปล่อยให้สถานการณ์ควบคุมเราได้ครับ

Pastor Greg Laurie

อนุญาตโดย  Harvest Ministries with Greg Laurie

PO Box 4000, Riverside, CA 92514

ข่าวประชาสัมพันธ์

• บางครั้งเราก็เป็น…เชื่อในเรื่องความรอดฝ่ายวิญญาณ แต่ลังๆเลๆเชื่อในเรื่องการจัดเตรียมในแต่ละวัน พอลังเลมากๆเข้าความเชื่อในเรื่องความรอดก็อาจเป๋ไปได้ เข้าข่ายถูกสถานการณ์ควบคุม
• ขอให้เราฝึกฝนความเชื่อ ด้วยการวางใจในพระเจ้าในทุกๆสถานการณ์  เมื่อผ่านไปโดยพึ่งพิงพระเจ้าแล้วเราจะเติบโตยิ่งๆขึ้นในความเชื่อ… เชื่อเถอะค่ะ เพราะผ่านมาแล้ว และยังต้องฝึกฝนต่อๆไป – ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ

พระเจ้าไม่ได้อยากทำให้คุณจนลง พระองค์อยากเพิ่มพูนให้คุณ พระองค์ไม่ได้ต้องการเอาสิ่งใดไปจากคุณ มีแต่อยากประทานให้คุณ แต่ต้องด้วยวิธีการของพระองค์

สดุดี 50:12 กล่าวว่า “ถ้าเราหิว เราจะไม่บอกเจ้า เพราะพิภพและสารพัดที่อยู่ในนั้นเป็นของเรา” พระเจ้าไม่ได้ต้องการให้เราเอาเงินของเราไปให้พระองค์ เพราะพระองค์เป็นเจ้าของทุกสิ่ง การถวายสิบลดเป็นหนทางของพระองค์ที่จะเสริมสร้างคริสเตียน

ผมเคยได้ยินเรื่องชาวไร่ข้าวโพดคนหนึ่งมีบุตรชายสองคน ขณะที่เด็กส่วนมากชอบออกไปตกปลา ล่าสัตว์ และวิ่งเล่นไปทั่ว บุตรชายทั้งสองของชาวไร่นี้กลับทำงานในไร่ข้าวโพด มีคนถามชาวไร่ผู้นั้นว่า “ทำไมคุณสามารถทำให้เด็กๆขยันทำงานได้ขนาดนี้? คุณมีข้าวโพดมากเกินพอแล้ว” ชาวไร่ตอบว่า “ผมไม่ได้เลี้ยงดูข้าวโพด ผมกำลังเลี้ยงลูกๆให้โตขึ้นครับ”

คุณอาจร้องบอกรักพระเยซูได้มากเท่าที่อยากทำ คุณอาจแสร้งปาดน้ำตาแห่งความซาบซึ้งใจ แต่การอุทิศทุ่มเทของคุณที่ไปไม่ถึงกระเป๋า ก็ไปไม่ถึงหัวใจคุณหรอกครับ

โดย : Pastor Adrian Rogers

Daily treasure from the Words

Love worth finding ministries: www.lwf.org

ข่าวประชาสัมพันธ์

• อย่างที่ทราบกันดี รายได้น้อยถวายสิบลดเป็นเรื่องง่าย รายได้มากขึ้นถวายสิบลดก็มากขึ้นเป็นเงาตามตัว ทีนี้แหละจะเป็นบททดสอบความสัตย์ซื่อ และการเชื่อฟังของเรา
• เดือนนี้คุณถวายสิบลดอย่างสัตย์ซื่อหรือยังคะ? พระเจ้ารอจะอวยพระพรผ่านความซื่อสัตย์ของคุณอยู่ค่ะ – ขอพระเจ้าอวยพระพร

“ข้าพเจ้าปลูก อปอลโลรดน้ำ แต่พระเจ้าทรงทำให้เติบโต” (1โครินธ์ 3:6)

ทุกเรื่องราวมีจุดเริ่มต้น กลางเรื่อง และตอนจบ และเป็นเช่นนั้นในเรื่องราวชีวิตของเราด้วย เราเริ่มต้นการศึกษาจากชั้นอนุบาล ประถม มัธยม และส่วนมากจบลงที่มหาวิทยาลัย เรื่องราวความรักแสนโรแมนติก เริ่มจากการสร้างสัมพันธ์ นัดไปใช้เวลาด้วยกัน และนำไปสู่พิธีสมรส อาหารก็เริ่มจากเรียกน้ำย่อย อาหารหลัก และจบลงที่ของหวาน

แล้วเรื่องราวความรอดของเราล่ะ? กลางเรื่องความรอดของเราคือสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้า และจบลงที่ใช้เวลาชั่วนิรันดร์กับพระองค์ แล้วจุดเริ่มต้นล่ะ? แตกต่างกันในแต่ละคน บางทีเมล็ดพันธ์แห่งความเชื่อถูกหว่านไว้สมัยที่คนข้างบ้านชวนไปโบสถ์ บางทีผ่านคำอธิษฐานของคุณยาย ที่ขอให้แสงสว่างของพระเจ้าเจาะเข้าไปในใจที่เย็นชาของหลาน ดินที่แข็งกระด้างอาจอ่อนนุ่มลงได้เพราะใครบางคนที่เอื้อเฟื้อน้ำใจเล็กๆน้อยให้ที่โบสถ์ รากจะหยั่งลึกลงไปในใจ เมื่อเห็นคนที่ยืนก่อนหน้าออกค่าอาหารให้คนจนที่ยืนต่อจากเรา

ใช่แล้ว ทุกเรื่องราวความรอดมีจุดเริ่มต้น  คุณเคยคิดมั้ยว่าคุณอาจเป็นคนหนึ่งที่มีส่วนในจุดเริ่มต้นของใครบางคน? ฉันเคย เป็นส่วนหนึ่งของจาเวียร์ เพื่อนรัก

กว่าสิบปีที่แล้ว จาเวียร์และฉันอยู่ห้องติดกันที่หอพักในมหาวิทยาลัย เพื่อนร่วมห้องของเราสองคนต่างก็มีแฟน เราเลยต้องไปไหนมาไหนด้วยกัน ช่วยกันทำอาหาร ดูหนังยามว่าง ไปเชียร์ฟุตบอลด้วยกัน เมื่อฉันอยากเรียนกีต้าร์ จาเวียร์ก็ช่วยสอนเรื่องคอร์ด เวลาทั้งหมดที่เราอยู่ด้วยกัน ช่างน่าเสียดาย เพราะฉันไม่เคยคุยเรื่องพระเจ้ากับเธอเลย หลังเรียนจบ เรามีติดต่อกันบ้างเป็นระยะๆ จนเมื่อจาเวียร์ส่งอีเมล์ฉบับนี้มาให้อ่าน ฉันทั้งซาบซึ้งและประหลาดใจ

“อยากขอบคุณที่เธอมีส่วนในชีวิตฉันตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย สี่ปีที่แล้วฉันตัดสินใจรับเอาพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด มองย้อนกลับไปทีไร ฉันมักคิดถึงคนที่เป็นแบบอย่างให้แก่ฉัน ถึงแม้เราแทบไม่เคยคุยกันเรื่องพระเจ้า แต่ก็รู้ว่าเธอเป็นคริสเตียนที่ฉันแอบชื่นชม เป็นการหว่านเมล็ดพันธ์ที่ไม่เกิดผลในทันที ใช้เวลาถึง 10 ปีทีเดียว ฉันดีใจที่ได้บอกกับคนที่มีส่วนให้ฉันได้พบกับพระเยซูคริสต์ว่าพวกเขาสำคัญเพียงใด”

วันที่ได้รับอีเมล์ฉบับนี้เป็นหนึ่งในวันที่ดีที่สุดทีเดียว การได้รู้ว่าเรามีส่วนในการหว่านเมล็ดพันธ์ให้กับเรื่องราวความรอดของใครบางคน นับเป็นความปลื้มใจ พระคัมภีร์ด้านบนสอนว่าเราแต่ละคนสามารถมีส่วนสำคัญในจุดเริ่มต้นนำคนมาถึงความรอด เราอาจไม่รู้ผลของเมล็ดพันธ์ที่เราเคยหว่าน หรือเคยช่วยรดน้ำไว้ แต่เราแน่ใจได้ว่า พระเจ้าจะทรงทำให้เติบโต

เรื่องของจาเวียร์ทำให้ฉันกระหายอยากหว่านเมล็ดพันธ์ให้มากขึ้น ไม่ว่าจะด้วยการกระทำหรือคำพูด อยากเป็นเพื่อนข้างบ้านที่ชวนคนไปโบสถ์ เป็นคุณยาย หรือเป็นหญิงแปลกหน้าที่ซื้อข้าวให้อีกคน … เป็นเพื่อน เป็นคนในครอบครัว เป็นสมาชิกโบสถ์ หรือเพื่อนร่วมงาน เป็นส่วนสำคัญในความรอดของผู้อื่น …คุณล่ะคะ?

โดย: Samantha Reed

Encouragement for today: www.crosswalk.com

ข่าวประชาสัมพันธ์

• น้องๆ ในวัยเรียน อย่าลืมหว่านเมล็ดพันธ์แห่งข่าวประเสริฐให้กับเพื่อนๆนะคะ เพราะในวันข้างหน้าเราอาจได้เห็น ได้ชื่นชมยินดี หรือได้เก็บผลที่พระเจ้าทรงทำให้งอกงามจนเติบใหญ่
• การได้มีส่วนนำคนมาถึงความรอด เห็นเขาเติบโตฝ่ายวิญญาณ และนำคนอื่นๆมาถึงพระเจ้า เป็นเรื่องปลาบปลื้มใจที่ถ้าไม่ได้ลงมือทำ จะไม่มีวันได้สัมผัสความรู้สึกนี้เลย – ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ