หมวดหมู่: วันนี้ที่ CJ

เมื่อหลายปีที่แล้ว นักบินอวกาศชาวอเมริกันท่านหนึ่งได้ก้าวลงจากบันได เหยียบลงไปบนผิวดวงจันทร์ และท่านประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกากล่าวว่า “นั่นคือเหตุการณ์ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ “

ด้วยความเคารพนะครับท่านประธานาธิบดี เหตุการณ์ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติไม่ใช่เมื่อมนุษย์คนแรกเหยียบเท้าลงไปบนดวงจันทร์ แต่เมื่อพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดเสด็จลงมา เหยียบพระบาทของพระองค์ลงบนโลกนี้ ที่เราเรียกว่าทรงจุติมาบังเกิด และเราเฉลิมฉลองวันคริสตมาสกัน ถ้าคุณยังไม่เข้าใจเหตุการณ์นี้ คุณก็ยังไม่มีกุญแจทองไขสู่ประตูแห่งประวัติศาสตร์ครับ

• เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ชีววิทยา ซึ่งเป็นการศึกษาเรื่องของชีวิต กลับไม่รู้จักองค์พระเยซูคริสต์ผู้ประทานชีวิต
• เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ดาราศาสตร์ ซึ่งเป็นการศึกษาเรื่องราวของดวงดาวบนฟ้าสวรรค์ กลับไม่รู้จักองค์พระเยซูคริสต์ผู้ทรงเป็นดาวประจำรุ่ง และทรงเป็นผู้นำทางสู่สวรรค์
• เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ธรณีวิทยา ซึ่งเป็นการศึกษาเกี่ยวกับอายุของหิน ดิน ทราย กลับไม่รู้จักองค์พระเยซูคริสต์ผู้ทรงเป็นพระศิลานิรันดร์
• เป็นเรื่องน่าเศร้าที่พฤกษศาสตร์ ซึ่งเป็นการศึกษาเกี่ยวกับดอกไม้ กลับไม่รู้จักองค์พระเยซูคริสต์ผู้เป็นพลับพลึงแห่งภูผา และกุหลาบป่าแห่งทุ่งชาโรน
• เป็นเรื่องน่าเศร้าที่เรารู้เรื่องประวัติศาสตร์ดีตั้งแต่ต้นจนจบ แต่กลับไม่รู้ตอนกลางของเรื่อง “เรื่องราวขององค์พระเยซูคริสต์” − (His story) เรื่องที่คนฉลาดกลับเพิกเฉย คนมั่งคั่งกลับยากจน  คนเข้มแข็งกลับอ่อนแอ จนกว่า…จนกว่า พวกเขาจะรู้จักกับองค์พระเยซูคริสต์ครับ

ถอดความจากคำเทศนาของ: Pastor Adrian Rogers

Love worth finding ministries: www.lwf.org

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ประทับใจเรื่องนี้มาก ทำให้ต้องกลับมาถามตัวเองว่า “แล้วเราล่ะ ที่อ้างว่ารู้จักกับองค์พระเยซูคริสต์ เรารู้จักพระองค์ในแง่มุมไหน?” คริสตมาสนี้เป็นโอกาสดีที่เราจะทบทวน และรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับพระองค์ขึ้นใหม่…ให้ดีกว่าเดิม
• ฝากคำอธิษฐานไปถึงพี่น้องในชนบทภาคเหนือ ภาคอีสานที่กำลังเผชิญกับภัยหนาว ช่วยๆกันหยิบยื่นความช่วยเหลือโดยด่วนถ้าทำได้ มีหลายคริสตจักร และหลายองค์กรคริสเตียนกำลังออกไปให้ความช่วยเหลือ ติดต่อได้เลยค่ะ
• ขณะที่เรากำลังเข้าสู่งานเฉลิมฉลอง ขอคำอธิษฐานไปถึงพี่น้องคนไทยใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่อยู่ด้วยความหวาดกลัวว่าจะโดนยิงหรือโดนระเบิดเมื่อไร โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ทหาร ตำรวจ และข้าราชการที่ต้องทำงานอยู่ที่นั่น

“พระเยซูได้ทรงบังเกิดที่บ้านเบธเลเฮมแคว้นยูเดียในรัชกาลของกษัตริย์เฮโรด ภายหลังมีพวกโหราจารย์จากทิศตะวันออกมายังกรุงเยรูซาเล็ม ถามว่า “กุมารผู้ที่บังเกิดมาเป็นกษัตริย์ของชนชาติยิวนั้นอยู่ที่ไหน เราได้เห็นดาวของท่านปรากฏขึ้น เราจึงมาหวังจะนมัสการท่าน”  (มัทธิว 2:1-2) เด็กชายผิวดำชาวอัฟริกันตั้งใจฟังอย่างดีเมื่อคุณครูอธิบายให้ฟังว่า ทำไมคริสเตียนถึงให้ของขวัญแก่กันและกันในวันคริสตมาส คุณครูพูดว่า “ของขวัญเป็นการแสดงถึงความชื่นชมยินดีที่พระเยซูบังเกิดมา และเป็นการแสดงถึงมิตรภาพที่มีต่อกัน “

เมื่อถึงวันคริสตมาส เด็กชายผู้นี้ได้นำเปลือกหอยแวววาวระยับตามาให้คุณครู  “หนูไปหาเปลือกหอยสวยงามนี้มาจากที่ไหน?” คุณครูถาม เพราะประทับใจกับของขวัญชิ้นนี้มาก

หนุ่มน้อยบอกเธอว่าจะหาเปลือกหอยพิเศษนี้ได้มีอยู่ที่เดียว แล้วบอกชื่อสถานที่ เป็นอ่าวเล็กๆอยู่ไกลออกไปหลายไมล์ทีเดียว  คุณครูถึงกับอึ้ง … “ทำไมล่ะ ถึงมันจะสวยงามมาก แต่มันก็ไกลเกินไปสำหรับเธอที่อุตส่าห์เดินไปหามาเป็นของขวัญให้ครู”

เด็กชายคนนั้นทำตาโตวาว ตอบว่า “การเดินไปก็เป็นส่วนหนึ่งของของขวัญด้วยครับคุณครู”

ฉันชอบเรื่องนี้มากจริงๆ ในช่วงเวลาแห่งเทศกาลเฉลิมฉลอง ฉันเห็นผู้คนยื่นบัตรเครดิตให้ตามเค้าน์เตอร์ต่างๆตามห้างที่รูดเงินได้อย่างเร็วปรื๋อ เร็วเสียกว่ากระสุนปืนที่ยิงออกไป แต่สำหรับพระเจ้า พระองค์ได้ทรงสำแดงให้เราเห็นของขวัญล้ำค่าที่สุดที่ไม่อาจซื้อหามาได้ “เพราะ ว่าพระเจ้าทรงรักโลก จนได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์” (ยอห์น 3:16) พวกโหราจารย์เองก็ชื่นชมยินดีในการให้ของขวัญ พวกเขานำทองคำ กำยาน และมดยอบมาถวายแด่พระกุมาร และยังให้ของขวัญอื่นอีก … การเดินทางไกล  เราไม่รู้ว่าพวกโหราจารย์เดินทางมาไกลขนาดไหน  แต่เรารู้ว่าใช้เวลาเป็นเดือน หรืออาจเป็นปีก็ได้ การเดินทางจึงเป็นส่วนหนึ่งของของขวัญ

ฉันกำลังสงสัยว่าพวกเราเดินทางไกลขนาดไหนเพื่อไปนมัสการพระเยซู … นำของขวัญไปให้พระองค์ แล้วเราพร้อมจะออกจากทางสะดวกของเราเพื่อไปสรรเสริญพระองค์หรือเปล่า? หรือเราให้พระองค์เฉพาะที่เราสะดวกกาย สบายใจ? เราให้ในสิ่งที่พระองค์อยากได้มากที่สุดหรือไม่ – ส่วนหนึ่งของเรา ชีวิตของเราเอง?

ฉันคิดว่าเด็กชายอัฟริกันคนนี้มีความคิด ของขวัญที่แท้จริงไม่ใช่เปลือกหอย แต่เป็นการยอมสละบางสิ่งเพื่อมอบให้บางคนได้

โดย:Sharon Jaynes

Girlfriends in God: www.crosswalk.com

ข่าวประชาสัมพันธ์

• พระเยซูเสียสละมากมายเพื่อให้ของขวัญแห่งความรอดแก่เรา เรายอมเสียสละอะไรไปบ้างเพื่อให้ของขวัญวันคริสตมาสแก่พระองค์?
• อธิษฐานเผื่อกันและกัน เผื่อทุกๆคริสตจักรที่ออกไปประกาศทำหน้าที่สาวกของพระเยซูอย่างเต็มกำลัง  – ขอพระเจ้าสถิตอยู่ด้วยค่ะ

เมื่อคุณทูลขอบางสิ่งจากพระเจ้า คุณเพียงแค่อธิษฐาน อยู่เฉยๆแล้วพูดว่า “เอาหละ ฉันจะสำแดงความเชื่อด้วยการไม่ทำอะไร ขอรออย่างเดียว” ในทางกลับกัน คุณจะสำแดงความเชื่อของคุณได้ด้วยการกระทำ ทำไมครับ? เพราะในยากอบ 2:20 และ 26 บอกเราว่า “…ความเชื่อที่ไม่ประพฤติตามนั้นไร้ผล” การกระทำของเราเป็นตัว “พิสูจน์” ถึงความเชื่อของเราครับ

สุภาษิต 20:4 กล่าวว่า “คนเกียจคร้านไม่ไถนาในหน้านา เขาจะแสวงหาเมื่อถึงฤดูเกี่ยวแต่ไม่พบอะไรเลย” คุณเกียจคร้านจนไม่อยากไถนาหรือเปล่า? ถ้าใช่ คุณก็จะไม่มีอะไรเหลือไว้ให้กิน

สุภาษิต 28:19 กล่าวว่า “บุคคลที่ไถไร่นาของตนจะได้อาหารมากมาย แต่ผู้ที่ประกอบการงานที่ไร้ค่าจะยิ่งจนลง”

คุณอยากมีบ้านเป็นของตนเองหรือเปล่า? อธิษฐานทูลขอสิครับ จบด้วย “อาเมน” มือถือฆ้อน เลื่อย ตะปู รอไว้เลย หรือคุณอยากมีภรรยา? อธิษฐานสิครับ จากนั้นก็โกนหนวด แต่งตัวให้สะอาด มีกลิ่นโคโลนญ์ เรียนรู้เรื่องมารยาทสังคม ใช้ความคิดให้ดีและถูกต้อง

โดย: Pastor Adrian Rogers

Daily treasure from the Words

Love worth finding ministries: www.lwf.org

ข่าวประชาสัมพันธ์

• อธิษฐานทูลขอ แล้วลงมือทำไปเรื่อยๆโดยพึ่งพิงพระเจ้า ผ่านพระวจนะ คำอธิษฐาน และคำปรึกษาจากผู้ใหญ่ฝ่ายวิญญาณ อีกไม่นานคำตอบจะมาเองค่ะ รับรองได้ว่าดี ถูกต้อง แต่อาจไม่ถูกใจ
• ทำให้นึกถึงคำสอนที่ อ.ธงชัยเคยพูดไว้ว่า “ในความรัก จะไม่มีการตามใจให้ในสิ่งที่จะเป็นโทษในวันข้างหน้า” – ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ

อย่าทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย แต่จงทูลเรื่องความปรารถนาของท่านทุกอย่างต่อพระเจ้า ด้วยการอธิษฐาน การวิงวอน กับการขอบพระคุณ (ฟีลิปปี 4:6)

มันไม่ใช่เป็นเรื่องความลำบากที่เข้ามาในชีวิตเรา; แต่เป็นเรื่องว่าเราทำอย่างไรเมื่อมันเกิดขึ้น การตอบสนองตามธรรมชาติของเราคือ – วุ่นวายใจ เครียด และวิตกกังวล – แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ช่วยอะไร – มีแต่ทำให้แย่ลงไป แล้วเราควรทำอย่างไร?… ต้องอธิษฐานครับ

ธรรมชาติของทุกคนคือต้องตอบสนอง แล้วเราก็ทำในทันที เราไม่จำเป็นต้องสอนเด็กให้ตอบสนอง ถ้าเด็กไปแตะถูกของร้อน เขาก็จะรีบดึงมือกลับ คงไม่มีใครแตะค้างไว้ มีแต่จะรีบดึงมือออกมา นี่เป็นการตอบสนองตามธรรมชาติ

แต่การตอบสนองสามารถปรับไปตามสภาพได้ จะเรียนรู้ได้ต้องใช้เวลา เหมือนกับที่เราเรียนทำบางสิ่ง เช่นเมื่อคุณหัดขับรถ ตอนแรกก็ไม่ง่าย คุณจะระวังไปเสียทุกเรื่อง แต่เมื่อเวลาผ่านไป คุณจะรู้สึกว่ามันง่ายขึ้น และกว่าจะรู้ตัว การขับรถเป็นก็ปรับเปลี่ยนท่าทีในการตอบสนองไปเรียบร้อยแล้ว

ทำนองเดียวกัน เราต้องพัฒนาท่าทีในการตอบสนองของเราเมื่อเผชิญกับความลำบากในชีวิต ในช่วงแห่งความทุกข์ยาก บางคนหันไปหาคนอื่น ซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่ในที่สุดแล้ว ไม่มีใครตอบสนองความต้องการเราได้ทุกเรื่อง บางคนหันไปหาแอลกอฮอลล์ ซึ่งมีแต่จะสร้างปัญหาเพิ่มขึ้น บางคนหลบเข้าที่ซ่อน ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

สิ่งที่เราต้องทำคือหันไปหาพระเจ้า เราต้องนำเหตุการณ์ร้ายเหล่านั้นไปมอบไว้ในพระหัตถ์พระองค์ เหมือนอย่างในหนังสือฟีลิปปี 4:6 ที่กล่าวว่า “อย่าทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย แต่จงทูลเรื่องความปรารถนาของท่านทุกอย่างต่อพระเจ้า ด้วยการอธิษฐาน การวิงวอน กับการขอบพระคุณ”

Pastor Greg Laurie

อนุญาตโดย  Harvest Ministries with Greg Laurie

PO Box 4000, Riverside, CA 92514

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ช่วงเวลาแห่งปัญหา เป็นช่วงเวลาสำคัญที่จะเรียนรู้เรื่องการวางใจ และเข้าไปพึ่งพิงพระเจ้า แต่ที่เรามักทำก่อนเพื่อนเลยคือว้าวุ่น กังวล เครียด และต่อยอดไปได้เรื่อยๆ
• พระเจ้าปรารถนาให้เราเปลี่ยนท่าทีใหม่ในการตอบสนองต่อสิ่งร้ายที่เข้ามา นึกอะไรไม่ออก อธิษฐานเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุดค่ะ – ขอพระเจ้าอวยพร

เมื่อนั้นเขาจะเห็น  บุตรมนุษย์เสด็จมาในเมฆ  ทรงฤทธานุภาพและพระสิริเป็นอันมาก (มาระโก 13:26)

เมื่อเราได้ไปในสถานที่ๆเราไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น … เมื่อทุกสิ่งดูคืบใกล้เข้ามา พระเยซูทรงอยู่ที่นั่น ยังมีการให้อภัยกับเราเสมอที่โคนไม้กางเขน ชัยชนะเหนืออุโมงค์ฝังศพที่ว่างเปล่า และความหวังในการเสด็จกลับมาอย่างแน่นอนขององค์พระเยซูคริสต์

เมื่อเราไปพบหมอ และหมอบอกว่าเรามีเนื้อร้าย เมื่อหมอบอกคู่สามีภรรยาว่าเป็นหมันไม่สามารถมีบุตรได้ เมื่อศาลตัดสินให้เราเป็นบุคคลล้มละลาย เมื่อเราถูกปลดออกจากงานอย่างไม่เป็นธรรม เมื่อเราอ่านจดหมายลาของคู่สมรส เมื่อคนที่เรารักต้องตายลงเพราะอุบัติเหตุ ถูกภัยก่อการร้าย จะอย่างไรก็ตามเรายังมีพระผู้ช่วยให้รอด … เรามีตัวเลือกว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อดี!

ในเวลาเช่นนั้น เราจะเริ่มบ่นก็ได้  วิพากษ์วิจารณ์ คร่ำครวญ ท้อแท้สิ้นหวังก็ได้ หรือเราเพียงแต่ให้พระผู้ช่วยเข้ามาครอบครอง ฟังพระสุรเสียงแห่งการปลอบประโลม – “ลูกเอ๋ย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เรารักเจ้าถึงเพียงนี้ ดูที่ไม้กางเขนสิ มองไปที่อุโมงค์ฝังศพที่ว่างเปล่า มองหาเรา เพราะเรากำลังจะกลับมา”

ให้เราแสดงท่าทีถ่อมลง คุกเข่าได้ยิ่งดี หรือไม่ก็ก้มศีรษะหลับตา นึกภาพของไม้กางเขน นึกถึงสภาพที่พระองค์ทรงอดทนอดกลั้นด้วยความอับอาย นึกถึงความเจ็บปวดทรมาน และชัยชนะเมื่อทรงคืนพระชนม์ขึ้นมาจากความตาย

โดย : Pastor Adrian Rogers

Daily devotional

Love worth finding ministries: www.lwf.org

ข่าวประชาสัมพันธ์

• ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นกับเรา ให้จำไว้ว่ามันเป็น “เพียงชั่วคราว” มันจะผ่านไป แต่พระสัญญาว่าจะทรงอยู่ด้วย จะมารับเราไปอยู่กับพระองค์ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เป็นพระสัญญาแห่งความจริง “นิรันดร” เป็นความหวังใจให้เราดำเนินอยู่ในโลกที่โหดร้ายนี้ได้
• จงอธิษฐานเผื่อกันและกันให้มากๆ เราต้องการกำลัง แรงหนุน และการปกป้อง โดยเฉพาะในช่วงที่หลายๆคริสตจักรออกไปประกาศข่าวประเสริฐ และการเฉลิมฉลองเทศกาลคริสตมาสที่กำลังจะมาถึง – ขอพระเจ้าอยู่ด้วยค่ะ
• ฟังเพลงเพราะๆ คำพยานดีๆ ได้จากรายการวิทยุ Soulfood ministry ตลอด 24 ชั่วโมงค่ะ  http://www.soulfoodministry.tv/soulfoodministry/home/index.php?r=site/page&view=about