แผ่นดินแยกเป็น 2 !
พระธรรม 1พงศ์กษัตริย์ 12:1-33
อ้างอิง 2พศด.10:1-19;11:1-4
บทนำ เมื่อพระเจ้าทรงประทานพระพรหรือสิทธิพิเศษใด ๆ ให้แก่คุณ จงอย่าใช้อารมณ์ ทิฐิ หรือความคิดเห็นส่วนตัวของคุณหรือคนใกล้ตัวในการตัดสินใจทำอะไรที่นำความเสียหายมาสู่พระนามของพระเจ้า และความเป็นหนึ่งในท่ามกลางพวกคุณเอง!
บทเรียน
12:1 “เรโหโบอัมได้ไปยังเมืองเชเคม เพราะอิสราเอลทั้งสิ้นได้มายังเชเคม เพื่อจะตั้งพระองค์ให้เป็นกษัตริย์”
(Rehoboam went to Shechem, for all Israel had come to Shechem to make him king. )
12:2 “เมื่อเยโรโบอัมบุตรเนบัททราบเรื่องนี้แล้ว ท่านยังคงอยู่ในอียิปต์ (ที่เยโรโบอัมต้องอาศัยอยู่ในอียิปต์ เพราะท่านหนีจากพระพักตร์พระราชาซาโลมอน)”
(And as soon as Jeroboam the son of Nebat heard of it (for he was still in Egypt, where he had fled from King Solomon), then Jeroboam returned from Egypt. )
12:3 “เขาทั้งหลายก็ใช้คนไปเรียกท่าน เยโรโบอัมกับชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดได้มาทูลเรโหโบอัมว่า”
(And they sent and called him, and Jeroboam and all the assembly of Israel came and said to Rehoboam,)
12:4 “พระราชบิดา ของฝ่าพระบาทได้ทำให้แอกของพวกข้าพระบาทหนักนัก เพราะฉะนั้น บัดนี้ขอฝ่าพระบาททรงลดงานหนักของพระราชบิดาของฝ่าพระบาท และทำให้แอกหนักของพระองค์ที่อยู่เหนือพวกข้าพระบาทเบาลง แล้วพวกข้าพระบาทจะ ปรนนิบัติฝ่าพระบาท”
(“Your father made our yoke heavy. Now therefore lighten the hard service of your father and his heavy yoke on us, and we will serve you.” )
12:5 “พระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงกลับไปก่อน แล้วสักสามวันจึงมาหาเราอีก” ประชาชนจึงกลับไป”
(He said to them, “Go away for three days, then come again to me.” So the people went away. )
12:6 “แล้วพระราชาเรโหโบอัมก็ทรงปรึกษากับบรรดาผู้อาวุโส ผู้ได้ปรนนิบัติซาโลมอนพระราชบิดาของพระองค์ เมื่อยังทรงพระชนม์อยู่ว่า “ท่านทั้งหลายจะแนะนำเราให้ตอบประชาชนนี้อย่างไร?”
(Then King Rehoboam took counsel with the old men, who had stood before Solomon his father while he was yet alive, saying, “How do you advise me to answer this people?”)
12:7 “เขาทั้งหลายทูลพระองค์ว่า “ถ้าฝ่าพระบาทจะทรงเป็นผู้รับใช้ประชาชนนี้ในวันนี้ และปรนนิบัติพวกเขา และตรัสตอบคำดีแก่พวกเขา เขาทั้งหลายก็จะเป็นผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทตลอดไป”
(And they said to him, “If you will be a servant to this people today and serve them, and speak good words to them when you answer them, then they will be your servants forever.”)
12:8 “แต่พระองค์ทรงปฏิเสธคำปรึกษาที่บรรดาผู้อาวุโสถวายนั้น และไปปรึกษากับพวกคนหนุ่มที่เติบโตขึ้นมา พร้อมกับพระองค์ ซึ่งอยู่ปรนนิบัติพระองค์”
(But he abandoned the counsel that the old men gave him and took counsel with the young men who had grown up with him and stood before him. )
12:9 “และพระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “ท่านจะแนะนำเราอย่างไร เพื่อพวกเราจะตอบประชาชนนี้ผู้ที่ทูลเราว่า ‘ขอทรงทำให้ แอกซึ่งพระราชบิดาของฝ่าพระบาทวางอยู่เหนือพวก ข้าพระบาทเบาลง’”
(And he said to them, “What do you advise that we answer this people who have said to me, “Lighten the yoke that your father put on us”?” )
12:10 “และคนหนุ่มเหล่านั้นผู้ได้เติบโตขึ้นมาพร้อมกับพระองค์ทูล พระองค์ว่า “ขอฝ่าพระบาทตรัสดังนี้แก่ประชาชนนี้ผู้ทูลพระองค์ว่า ‘พระราชบิดาของฝ่าพระบาทได้ทรงทำให้แอกของพวกข้าพระบาท หนัก แต่ขอฝ่าพระบาททรงทำให้เบาลง’ นั้นขอฝ่าพระบาทตรัสแก่เขาทั้งหลายอย่างนี้ว่า ‘นิ้วก้อยของเราก็หนากว่าเอวของพระราชบิดาเรา”
(And the young men who had grown up with him said to him, “Thus shall you speak to this people who said to you, “Your father made our yoke heavy, but you lighten it for us,” thus shall you say to them, “My little finger is thicker than my father’s thighs. )
12:11 “พระราชบิดาของเราได้วางแอกหนักบนท่านทั้งหลาย ส่วนเราก็จะเพิ่มภาระบนแอกของท่านทั้งหลายอีกพระราชบิดาของ เราตีสอนท่านทั้งหลายด้วยแส้ แต่เราจะตีสอนท่านด้วยแมงป่อง’”
(And now, whereas my father laid on you a heavy yoke, I will add to your yoke. My father disciplined you with whips, but I will discipline you with scorpions.” )
12:12 “เยโรโบอัมกับประชาชนทั้งหมดจึงเข้ามาเฝ้าเรโหโบอัมในวันที่สามดังที่พระราชารับสั่งว่า“จงกลับมาหาเราในวันที่สาม”
(So Jeroboam and all the people came to Rehoboam the third day, as the king said, “Come to me again the third day.” )
12:13 “และพระราชาตรัสตอบประชาชนอย่างดุดัน พระองค์ทรงปฏิเสธคำปรึกษาที่บรรดาผู้อาวุโสได้ถวายนั้น”
(And the king answered the people harshly, and forsaking the counsel that the old men had given him, )
12:14 “และตรัสกับเขาทั้งหลายตามคำปรึกษาของพวกคนหนุ่มว่า “พระราชบิดาของเราทำแอกของท่านทั้งหลายให้หนัก แต่เราจะเพิ่มภาระบนแอกของท่านทั้งหลายอีก พระราชบิดาของเราตีสอนท่านทั้งหลายด้วยแส้ แต่เราจะตีสอนท่านทั้งหลายด้วย แมงป่อง”
(he spoke to them according to the counsel of the young men, saying, “My father made your yoke heavy, but I will add to your yoke. My father disciplined you with whips, but I will discipline you with scorpions.”)
12:15 “พระราชาไม่ทรงฟังประชาชน เพราะการแปรเปลี่ยนนี้เป็นมาจากพระยาห์เวห์ เพื่อพระองค์จะทรงทำให้พระวจนะของพระองค์ได้สำเร็จ ซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสโดยอาหิยาห์ชาวชีโลห์แก่เยโรโบอัมบุตรเนบัท”
(So the king did not listen to the people, for it was a turn of affairs brought about by the Lord that he might fulfill his word, which the Lord spoke by Ahijah the Shilonite to Jeroboam the son of Nebat. )
12:16 “และเมื่ออิสราเอลทั้งสิ้นเห็นว่าพระราชาไม่ได้ทรงฟังเขาทั้งหลาย ประชาชนก็ทูลตอบพระราชาว่า“พวกข้าพระบาทมีส่วนอะไรในดาวิด พวกข้าพระบาทไม่มีมรดกในบุตรเจสซี โอ อิสราเอลเอ๋ย กลับไปเต็นท์ของท่านเถิด ข้าแต่ดาวิด จงดูแลราชวงศ์ของพระองค์เองเถิด” อิสราเอลจึงจากไปยังเต็นท์ของเขา”
(And when all Israel saw that the king did not listen to them, the people answered the king,”What portion do we have in David? We have no inheritance in the son of Jesse. To your tents, O Israel! Look now to your own house, David.” So Israel went to their tents. )
12:17 “แต่เรโหโบอัมทรงปกครองประชาชนอิสราเอล ผู้อาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ของยูดาห์”
(But Rehoboam reigned over the people of Israel who lived in the cities of Judah. )
12:18 “แล้วพระราชาเรโหโบอัมทรงใช้อาโดรัมผู้ดูแลคนงานโยธาไป และอิสราเอลทั้งสิ้นก็เอาหินขว้างเขาตาย แล้วพระราชาเรโหโบอัมก็ทรงรีบขึ้นรถรบหนีไปยังกรุงเยรูซาเล็ม”
(Then King Rehoboam sent Adoram, who was taskmaster over the forced labor, and all Israel stoned him to death with stones. And King Rehoboam hurried to mount his chariot to flee to Jerusalem. )
12:19 “อิสราเอลจึงกบฏต่อราชวงศ์ของดาวิดจนถึงทุกวันนี้”
(So Israel has been in rebellion against the house of David to this day. )
12:20 “และต่อมาเมื่ออิสราเอลทั้งปวงได้ยินว่าเยโรโบอัมได้กลับมา แล้ว พวกเขาก็ใช้ให้ไปเชิญท่านมายังที่ประชุม แล้วก็ตั้งท่านห้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลทั้งสิ้น ไม่มีใครติดตามเชื้อวงศ์ของดาวิด นอกจากเผ่ายูดาห์เท่านั้น”
(And when all Israel heard that Jeroboam had returned, they sent and called him to the assembly and made him king over all Israel. There was none that followed the house of David but the tribe of Judah only. )
12:21 “เมื่อเรโหโบอัมทรงมาถึงกรุงเยรูซาเล็มแล้ว พระองค์ทรงระดมพลจากพงศ์พันธุ์ยูดาห์ทั้งหมดและเผ่าเบนยามินเป็นนักรบที่ คัดเลือกแล้ว 180,000 คน เพื่อจะสู้รบกับพงศ์พันธุ์อิสราเอล เพื่อจะเอาราชอาณาจักรคืนมาให้แก่เรโหโบอัมพระราชโอรสของซาโลมอน”
(When Rehoboam came to Jerusalem, he assembled all the house of Judah and the tribe of Benjamin, 180,000 chosen warriors, to fight against the house of Israel, to restore the kingdom to Rehoboam the son of Solomon. )
12:22 “แต่พระวจนะของพระเจ้ามายังเชไมอาห์คนของพระเจ้าว่า”
(But the word of God came to Shemaiah the man of God: )
12:23 “จงไปทูลเรโหโบอัมพระราชโอรสของซาโลมอน พระราชาแห่งยูดาห์ และบอกกับพงศ์พันธุ์ทั้งหมดของยูดาห์และเบนยามินและกับประชาชนที่เหลืออยู่ว่า”
(“Say to Rehoboam the son of Solomon, king of Judah, and to all the house of Judah and Benjamin, and to the rest of the people, )
12:24 “‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าอย่าขึ้นไปสู้รบกับประชาชนอิสราเอลพี่น้องของเจ้าเลย ทุกคนจงกลับบ้านของตนเถิด เพราะสิ่งนี้เป็นมาจากเรา’” แล้วพวกเขาจึงเชื่อฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ และกลับไปตามพระวจนะของพระยาห์เวห์”
(“Thus says the Lord, You shall not go up or fight against your relatives the people of Israel. Every man return to his home, for this thing is from me.” So they listened to the word of the Lord and went home again, according to the word of the Lord. )
12:25 “เยโรโบอัมทรงสร้างเมืองเชเคมในถิ่นเทือกเขาเอฟราอิม และประทับในเมืองนั้น แล้วก็เสด็จออกจากที่นั่น ไปสร้างเมือง เปนูเอล”
(Then Jeroboam built Shechem in the hill country of Ephraim and lived there. And he went out from there and built Penuel. )
12:26 “และเยโรโบอัมทรงรำพึงในพระทัยว่า “คราวนี้ราชอาณาจักรจะกลับไปเป็นของราชวงศ์ของดาวิด”
(And Jeroboam said in his heart, “Now the kingdom will turn back to the house of David. )
12:27 “ถ้าประชาชนนี้ขึ้นไปถวายเครื่องสัตวบูชา ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ที่กรุงเยรูซาเล็ม แล้วจิตใจของประชาชนนี้จะหันกลับไปยังเจ้านายของพวกเขา คือไปยังเรโหโบอัมพระราชาแห่งยูดาห์ และพวกเขาจะฆ่าเราเสีย แล้วหันกลับไปยังเรโหโบอัมพระราชาแห่งยูดาห์”
(If this people go up to offer sacrifices in the temple of the Lord at Jerusalem, then the heart of this people will turn again to their lord, to Rehoboam king of Judah, and they will kill me and return to Rehoboam king of Judah.” )
12:28 “ดังนั้นพระราชาจึงทรงปรึกษา และได้ทรงสร้างลูกวัวทองคำสองตัว แล้วตรัสกับพวกเขาว่า “ท่านทั้งหลาย ขึ้นไปยังรุงเยรูซาเล็มนานพอแล้ว โอ อิสราเอลเอ๋ย จงดูพระเจ้าของท่าน ผู้ทรงนำท่านขึ้นมาจากอียิปต์”
(So the king took counsel and made two calves of gold. And he said to the people, “You have gone up to Jerusalem long enough. Behold your gods, O Israel, who brought you up out of the land of Egypt.” )
12:29 “และพระองค์ก็ทรงประดิษฐานตัวหนึ่งไว้ที่เบธเอล และอีกตัวหนึ่งก็ทรงตั้งไว้ในเมืองดาน”
(And he set one in Bethel, and the other he put in Dan. )
12:30 “และสิ่งนี้เป็นบาป เพราะประชาชนไปกราบไหว้ลูกวัวทองคำตัวหนึ่งที่เบธเอล และไปไกลจนถึงเมืองดาน เพื่อกราบไหว้อีกตัวหนึ่ง”
(Then this thing became a sin, for the people went as far as Dan to be before one. )
12: 31 “แล้วพระองค์ทรงสร้างนิเวศแห่งปูชนียสถานสูง และทรงตั้งปุโรหิตจากประชาชนธรรมดาผู้ไม่ใช่คนเลวี”
(He also made temples on high places and appointed priests from among all the people, who were not of the Levites. )
12:32 “และเยโรโบอัมทรงกำหนดเทศกาลเลี้ยง ในวันที่สิบห้าเดือนแปดเหมือนกับการเลี้ยงในยูดาห์ และทรงถวายเครื่องสัตวบูชาบนแท่นบูชา พระองค์ทรงทำเช่นนั้นในเบธเอล คือถวายเครื่องสัตวบูชาแก่รูปลูกวัวที่ได้ทรงสร้างไว้นั้น และพระองค์ทรง สถาปนาปุโรหิตประจำปูชนียสถานสูง ซึ่งทรงสร้างไว้ ณ เบธเอล”
(And Jeroboam appointed a feast on the fifteenth day of the eighth month like the feast that was in Judah, and he offered sacrifices on the altar. So he did in Bethel, sacrificing to the calves that he made. And he placed in Bethel the priests of the high places that he had made.)
12:33 “พระองค์ทรงขึ้นไปยังแท่นบูชา ซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้ที่เบธเอล ในวันที่สิบห้าเดือนแปด ในเดือนซึ่งพระองค์ทรงดำริเอง และทรงกำหนดเทศกาลเลี้ยงสำหรับคนอิสราเอล และทรงขึ้นไปยังแท่นบูชาเพื่อเผาเครื่องหอม”
(He went up to the altar that he had made in Bethel on the fifteenth day in the eighth month, in the month that he had devised from his own heart. And he instituted a feast for the people of Israel and went up to the altar to make offerings. )
ข้อมูลมีประโยชน์
12:1 “เชเคม” (Shechem)= เมืองที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์อยู่ในบริเวณเทือกเขาของเอฟราอิมตอนเหนือ (ปฐก.12:6;33:18-20;ยชว.8:30-35;ยชว.20:7;21;21:24:1-33)
“อิสราเอลทั้งสิ้น” (all Israel) = ตัวแทนของเผ่าที่อยู่ทางเหนือ (ข.16) เนื่องด้วยดาวิดเป็นกษัตริย์ของฝ่ายเหนือตามพันธสัญญาที่ตกลงกัน (2ซมอ.5:3) ดังนั้น เมื่อมีการผลัดเปลี่ยนกษัตริย์ฝ่ายเหนือจึงอาจพิจารณาใหม่ว่า จะยอมรับกษัตริย์องค์ใหม่หรือไม่ และสามารถเจรจากันได้
12:2 “ทราบเรื่องนี้แล้ว” (heard of it) =ทราบข่าวเรื่องการตายของซาโลมอน (11:43)
“อาศัยอยู่ในอียิปต์” (still in Egyp) –ในฉบับกรีกและลาตินมีข้อความเพิ่มเติมว่า
“ท่านกลับมาจากอียิปต์” -2พศด.10:2
12:4 “ทำให้แอกของพวกข้าพระบาทหนักนัก” (made our yoke heavy)= วางแอกหนักให้พวกข้าพระบาท
= ความไม่พอใจที่ถูกเก็บภาษีหนัก ถูกเกณฑ์แรงงาน ถูกเกณฑ์ทหาร ได้ประทุออกมาอย่ารุนแรง (4:7,22-23,27-28;5:13-14;9:22;9:15;11:28)
= สถานการณ์ต่าง ๆ เริ่มย่ำแย่ลงมากขึ้นเรื่อย ๆ ตั้งแต่ต้นรัชกาลของซาโลมอน (4:20)
12:6 “บรรดาผู้อาวุโสผู้ใดปรนนิบัติซาโลมอนพระราชบิดา” (counsel with the old men, who had stood before Solomon) = ข้าราชการที่รับใช้ซาโลมอน เช่น อาโดนีรัม (4:6) และข้าหลวงประจำเขต (4:7-19)
12:7 “ถ้า…เป็นผู้รับใช้ประชาชนนี้ในวันนี้” (“If… will be a servant to this people today ) = การเป็นกษัตริย์หรือผู้นำนั้น จะได้รับอำนาจรัฐซึ่งมีไว้รับใช้ประชาชน ไม่ใช่เพื่อแสดงอำนาจบาตรใหญ่ตามใจของชนชั้นผู้ปกครอง
12:8 “ปรึกษาพวกคนหนุ่มที่เติบโตขึ้นมาพร้อมกันพระองค์” (counsel with the young men who had grown up with him) – ในเวลานั้น เรโหโบอัมอายุราว 41 ปี เมื่อขึ้นครองราชย์ (14:21)
“ซึ่งอยู่ปรนนิบัติพระองค์” (stood before him.) = เรโหโบอัม ตั้งตำแหน่งใหม่ ๆ ในราชสำนักขึ้นมาเพื่อให้เพื่อนหรือคนคุ้นเคยในรุ่นเดียวกันมาทำหน้าที่
12:10 “นิ้วก้อยของเราก็หนากว่าเอวของพระราชบิดาเรา” (“My little finger is thicker than my father’s thighs.) = คำภาษาเปรียบเปรยว่า ส่วนที่เล็กที่สุดของเรโหโบอัมยังแข็งแรงยิ่งกว่าส่วนที่ใหญ่ที่สุดของ พระราชบิดา
12:11 “แส้…แมงป่อง” (whips… scorpions) = “แมงป่อง”ในที่นี่ = แส้หนังที่มีปลายเป็นโลหะแหลม ดังนั้น เรโหโบอัม (รัฐ) ไม่เพียงแต่จะเพิ่มภาระให้ประชาชน แต่ยังจะเพิ่มบทลงโทษแก่ผู้ที่ไม่ตามคำสั่งของรัฐด้วย
12:14 “ตรัสกับเขาทั้งหลายตามคำปรึกษาของพวกคนหนุ่ม” (spoke to them according to the counsel of the young men) = คำตอบของพระราชาที่ตรงข้ามกับลักษณะของราชา(กษัตริย์) ตามพันธสัญญาของพระเจ้า (ฉธบ.17:14-20;1ซมอ.10:25)
12:15 “การแปรเปลี่ยนนี้เป็นมาจากพระยาห์เวห์” (for it was a turn of affairs brought about by the Lord)
= เหตุการณ์นี้มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
= การลงโทษที่มาจากพระเจ้าสู่ราชวงศ์ดาวิดเนื่องจากซาโลมอนหันไปกราบไหว้รูปเคารพ และละเมิดพันธสัญญา (11:9-13)
= มนุษย์ต้องรับผิดชอบต่อพฤติกรรมของตน (2ซมอ.24:1)
“เพื่อ…พระวจนะของพระองค์ได้สำเร็จ ซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสโดยอาหิยาห์ ชาวชิโลห์ แก่เยโรโบอัม” (that …his word, which the Lord spoke by Ahijah the Shilonite to Jeroboam) -11:29-39
12:16 “อิสราเอลทั้งสิ้น” (all Israel) = เผ่าทางเหนือ
12:17 “ประชาชนอิสราเอลผู้อาศัยอยู่ในเมืองต่าง ๆ ของยูดาห์” (the people of Israel who lived in the cities of Judah.) = คนจากเผ่าทางเหนือที่มาตั้งรกรากในยูดาห์ (ต่อมาคนจากเผ่าเหนือที่ปรารถนาจะนมัสการและรับใช้พระเจ้าที่พระวิหารมาสมทบอีก –2พศด.11:16-17
12:18 “อาโดรัม” (Adoram) หรือมีอีกชื่อว่า “อาโดนีรัม” = ผู้ดูแลคนงานโยธา (เคยรับใช้ในตำแหน่งนี้ตั้งแต่สมัยของดาวิด) (2ซมอ.20:24) และสมัยของซาโลมอน (1พกษ.4:6;5:14)
12:19 “ราชวงขของดาวิด” (house of David) –2พกษ.17:21
12:20-24 –แผ่ดินถูกแบ่งแยกเป็น 2 ส่วน (เหนือ – ใต้)
12:21 “180000 คน” (180,000 chosen) = รวมคนทั้งพลสนับสนุนและกลุ่มคนที่จะทำการรบจริง ๆ
“เผ่าเบนยามิน” (tribe of Benjamin) = แม้ว่าเผ่าเบนยามินส่วนใหญ่จะเข้าข้างทางเหนือ (11:31-32) แต่พื้นที่โดยรอบเยรูซาเล็มยังอยู่ใต้การควบคุมของเรโหโบอัม (เช่นเดียวกับเมืองแถบกิเบโอนและเกเซอร์ ) เขตด้านเหนือของยูดาห์ไปไกลถึงเบธเอล (ประมาณ 19 กิโลเมตรเหนือเยรูซาเล็มซึ่งอาบียาห์บุตร เรโหโบอัมยึดไว้ได้เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ (2พศด.13:19)
12:22 “เชไมอาห์” (Shemaiah) = ผู้เขียนประวัติศาสตร์การครองราชย์ของเรโหโบอัม (2พศด.12:15)
คำพยากรณ์ของท่านอีกครั้งหนึ่งบันทึกไว้ใน 2พศด.12:5-8
“คนของพระเจ้า” (the man of God) = โดยทั่วไปหมายถึงผู้เผยพระวจนะ (13:1;ฉธบ.18:18;33:1; 1ซมอ.2:27;9:9-10)
12:23 “ประชาชนที่เหลือยู่” (to the rest of the people) –ข.17
12:24 “กลับไป” (return) = พากันกลับบ้าน แม้ว่าจะมีการหลีกเลี่ยงสงครามกลางเมืองเต็มรูปแบบ แต่ก็มีการต่อสู้กันระหว่างอิสราเอลกับยูดาห์เป็นระยะ ๆ ตลอดสมัยของเรโหโบอัม อาบียาห์ และอาสา จนกระทั่งอิสราเอลมีสภาพการเมืองที่ไร้เสถียรภาพ หลังจากการตายของบาอาชา จึงทำให้การขัดแย้งนี้หยุดชงักไป
-เยโฮชาฟัท บุตรอาสาเข้าเป็นพันธมิตรกับอาหับ และย้ำความสัมพันธ์นี้โดยการจัดการแต่งงานระหว่าง เยโฮรัมบุตรของท่านกับอาธาลิยาห์ บุตรสาวของอาหับ (14:30;15:6;22:2,44;2พกษ.8:18)
12:25 “เมืองเปนูเอล” (Penuel) = เมืองที่อยู่อีกฟากของแม่น้ำจอร์แดน (ปฐก.32:31;วนฉ.8:9,17) เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญในการต่อสู้กับคนอารัมจากดามัสกัส (11:23-25) และคนอาโมไรต์
12:26 “กลับไปเป็นของราชวงศ์ของดาวิด” (turn back to the house of David.) = เยโรโบอัมไม่ได้เชื่อมั่นในพระสัญญาของพระเจ้าที่ประทานให้ผ่านทางอาหิยาห์ (11:38) เข้าจึงได้ทำในสิ่งที่ทำลายระบอบการปกครองที่มีพระเจ้าเป็นพื้นฐานสำคัญของความเป็นกษัตริย์ของเขา
12:28 “ลูกวัวทองคำสองตัว” (two calves of gold) = พระของชาวอารัมและชาวคานาอันมักเป็นรูปวัวหรือวัวตัวผู้ อันเป็นสัญลักษณ์ของความเข้มแข็งและความอุดมสมบูรณ์ (วนฉ.2:13)
“จงดูพระเจ้าของท่าน ผู้ทรงนำท่านขึ้นมาจากอียิปต์” (Behold your gods, O Israel, who brought you up out of the land of Egypt.”)
= เช่นเดียวกับอาโรน (อพย.32:4-5) ,เยโรโบอัมก็พยายามรวม สัญลักษณ์ของลูกวัวของชาวอียิปต์เ(และคนต่างชาติ)ข้ากับการนมัสการพระเจ้าแม้เขาไม่ได้พยายามสร้างองค์สมมติของพระเจ้าที่จับต้องได้ประทับอยู่บนหลังวัวก็ตาม
12:29 “เบธเอล” (Bethel) –ตั้งอยู่ราว 19 กิโลเมตรไปทางเหนือจากเยรูซาเล็ม ใกล้กับชายแดนของเอฟราอิมแต่อยู่ในเขตของเบนยามิน (ยชว.18:11-13,22)
-เบธเอลเป็นสถานที่สำคัญเป็นพิเศษในประวัติศาสตร์การนมัสการพระเจ้าของพวกอิสราเอล (ปฐก.12:8;28:11-19;35:6-7;วนฉ.20:20-28;1ซมอ.7:16)
“ดาน” (Dan) = ตั้งอยู่สุดเขตทางเหนือของแผ่นดิน ใกล้ ๆ ภูเขาเฮอร์โมน ที่มีการนมัสการพระต่างชาติในรูปแบบที่คล้ายคลึงกับในยุคของผู้วินิจฉัย (วนฉ.18:30-31)
12:30 “สิ่งนี้เป็นบาป” (Then this thing became a sin) = นโยบายของเยโรโบอัม ส่งเสริมการละเมิดพระบัญญัติข้อที่ 2 (อพย.20:4-6) ซึ่งในที่สุดได้ชักนำอิสราเอลให้ละเมิดพระบัญญัติข้อแรกไปด้วย (อพย.20:3) และเปิดทางให้พิธีกรรมการนมัสการพระต่างชาติแทรกซึมเข้าสู่พิธีศาสนาของอิสราเอล (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัชกาลอาหับ -16:29-34)
-เยโรโบอัมละทิ้งหลักการทางศาสนาเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง ซึ่งเป็นการกระทำที่เขลาและทำลายพันธสัญญาของพระเจ้าที่ให้แก่เขาผ่านทางผู้เผยพระวจนะอาหิยาห์ (11:38)
12:31 “สร้างนิเวศแห่งปูชนียสถานสูง” (made temples on high places) –3:2
“ผู้ไม่ใช่คนเลวี” (not of the Levites) = ปุโรหิตและชาวเลวีจำนวนมากมาจากอาณาจักรเหนือ อพยพมายังยูดาห์เพราะเยโรโบอัมมองข้ามพวกเขาโดยแต่งตั้งปุโรหิตขึ้นแทนในอาณาจักรเหนือ(2พศด.11:13-16)
12:32 “เหมือนกันการเลี้ยงในยูดาห์”( like the feast that was in Judah) = ตรงกับเทศกาลอยู่เพิ่งซึ่งฉลองกันในยูดาห์ตั้งแต่วันที่ 15 ถึง 21 เดือนเจ็ด (8:2;ลนต.23:34)
“ถวายเครื่องสัตวบูชาบนแท่นบูชา” (offered sacrifices on the altar.) = เยโรโบอัมกำลังทำเกินสิทธิของตนในฐานะกษัตริย์และทำหน้าที่ของปุโรหิตเอง (2พศด.26:16-21)
คำถามนำอภิปราย
- คุณเคยเผชิญกับภาวะยากลำบากในการบริหารจัดการตามหน้าที่ของผู้นำ(ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง) บ้างหรือไม่? อย่างไร?
- คุณมักปรึกษากับผู้หลักผู้ใหญ่ในการตัดสินใจเรื่องสำคัญ ๆ บ้างหรือไม่? คุณปรึกษาใคร ? และทำไม? หรืออย่างไร?
- คุณเคยปฏิเสธคำปรึกษาของผู้ใหญ่(หรือผู้นำด้านจิตวิญญาณ) แล้วเกิดผลเสียบ้างหรือไม่? เรื่องอะไร? แบ่งปัน
- คุณเคยเชื่อคำปรึกษาของคน(หนุ่มสาว) ในรุ่นเดียวกับคุณ และลงมือกระทำบางสิ่งบางอย่างตามคำแนะนำนั้นบ้างหรือไม่? เรื่องอะไร? และผลออกมาเป็นอย่างไร?
- คุณเคยมีประสบการณ์กับการ “หลงอำนาจ” ของตัวเองบ้างหรือไม่? อย่างไร? แล้วผลเป็นอย่างไร?
- คุณเคยเจ็บปวดไปกับการ “หลงตัว” หรือ “หลงผิด” เพราะรับฟังและทำตามคำปรึกษาที่ผิดพลาดบ้างหรือไม่? อย่างไร?
- คุณเคยสร้างความเสียหาย เพราะการไม่ฟังคำร้องทูลหรือคำวิงวอนของผู้อื่นบ้างหรือไม่? เรื่องอะไรและอย่างไร?
- เคยมีคนปลุกระดมคนให้ขัดแย้งหรือต่อต้านคุณบ้างหรือไม่? เรื่องอะไร? และอย่างไร?
- คุณเคยถูกคนละทิ้งหรือผละไปจากคุณบ้างหรือไม่? เรื่องอะไร? และอะไรเป็นสาเหตุ? และคุณได้เรียนรู้บทเรียนอะไรจากเหตุการณ์นั้นบ้าง?
- คุณเคยพยายามดึงให้คนติดตามหรือภักดีต่อคุณโดยใช้วิธีที่พระเจ้าไม่ทรงพอพระทัยบ้างหรือไม่? เรื่องอะไร? แล้วผลลัพธ์คืออะไร?
ศจ. ธงชัย ประดับชนานุรัตน์
