ผู้เขียน: ป้าการ์ฟิลด์

คำถาม   “พระคัมภีร์สอนเรื่องเสรีภาพในพระคริสต์ไว้อย่างไรบ้าง?” 

ตอบ: “ พระคัมภีร์กล่าวถึงเสรีภาพในพระคริสต์ไว้ดังนี้

1. พระวิญญาณของพระคริสต์ทรงอยู่ที่ไหน ที่นั่นก็มีเสรีภาพ

“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณ และพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ที่ไหน เสรีภาพก็มีอยู่ที่นั่น”  ~2 โครินธ์ 3:17 THSV11

2. ข่าวประเสริฐของพระคริสต์ทำให้เราเป็นไทมีเสรีภาพแล้ว อย่าให้ใครยังเป็นทาสอยู่อีก

“ถึงแม้ทิตัสซึ่งอยู่กับข้าพเจ้าจะเป็นคนกรีก เขาก็ไม่ได้ถูกบังคับให้เข้าสุหนัต แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะว่ามีพี่น้องจอมปลอมลอบเข้ามาสอดแนมดูเสรีภาพซึ่งเรามีในพระเยซูคริสต์ พวกเขาหวังจะทำให้เราเป็นทาส แต่เราไม่ได้ยอมอ่อนข้อให้กับพวกเขาแม้ชั่วประเดี๋ยวเดียว เพื่อให้ความจริงของข่าวประเสริฐนั้นดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายต่อไป”        ~กาลาเทีย 2:3-5 THSV11

3. เราถูกพระคริสต์ทรงเรียกมาให้มีเสรีภาพ อย่าใช้เสรีภาพนั้นผิดๆ

“พี่น้องทั้งหลาย เพราะว่าท่านถูกเรียกให้มีเสรีภาพ ขอแต่เพียงอย่าถือโอกาสใช้เสรีภาพเพื่อทำตามเนื้อหนัง แต่จงรับใช้กันและกันด้วยความรักเถิด” ~กาลาเทีย 5:13 THSV11

4. เราต้องดำเนินชีวิตอย่างผู้รับใช้ของพระเจ้าที่ไม่ใช้เสรีภาพเป็นข้ออ้างในการทำชั่ว

“จงดำเนินชีวิตอย่างคนมีเสรีภาพ แต่อย่าใช้เสรีภาพนั้นเป็นข้ออ้างเพื่อทำความชั่ว แต่จงดำเนินชีวิตอย่างผู้รับใช้ของพระเจ้า” ~1 เปโตร 2:16 THSV11

5. เรามีเสรีภาพโดยทางพระเยซูคริสต์ อย่าให้ใครหลอกสัญญาว่าจะให้เสรีภาพอื่นใดแก่เราอีก

“พวกเขาสัญญาว่าจะให้เสรีภาพกับคนเหล่านั้น แต่ตัวเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะว่าผู้ใดพ่ายแพ้แก่สิ่งใด เขาก็เป็นทาสของสิ่งนั้น เพราะว่าถ้าหลังจากพวกเขาหลีกหนีจากมลทินทั้งหลายของโลกแล้ว โดยการรู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและผู้ช่วยให้รอดของเรา แต่พวกเขากลับเกี่ยวข้องและพ่ายแพ้แก่มลทินชั่วเหล่านั้นอีก บั้นปลายของพวกเขาก็กลับเลวร้ายยิ่งกว่าตอนต้น เพราะว่าถ้าพวกเขาไม่ได้รู้จักทางชอบธรรมนั้นเสียเลย ก็ยังจะดีกว่าที่พวกเขาได้รู้แล้ว แต่กลับหันหลังให้วิสุทธิบัญญัติที่ทรงมอบแก่พวกเขานั้น” ~2 เปโตร 2:19-21 THSV11

6. เรามีสิทธิ์ และเสรีภาพจากพระคริสต์ที่จะมีหรือจะทำบางอย่าง แต่เราไม่จำเป็นต้องใช้สิทธิเสรีภาพนั้นทุกอย่าง

“ข้าพเจ้ามีเสรีภาพไม่ใช่หรือ? ข้าพเจ้าเป็นอัครทูตไม่ใช่หรือ? ข้าพเจ้าเห็นพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ? ท่านทั้งหลายเป็นผลงานของข้าพเจ้าในองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ใช่หรือ? ถ้าคนอื่นมีสิทธิ์ได้รับประโยชน์จากท่านทั้งหลาย เราก็มีสิทธิ์ยิ่งกว่านั้นอีกไม่ใช่หรือ? แต่ถึงกระนั้น เราก็ไม่ได้ใช้สิทธิ์นี้เลย แต่เรายอมทนทุกอย่างเพื่อเราจะไม่วางสิ่งกีดขวางใดๆ ต่อข่าวประเสริฐของพระคริสต์” ~1 โครินธ์ 9:1, 12 THSV11

7. เรามีเสรีภาพในพระคริสต์ แต่อย่าใช้เสรีภาพนั้นขัดมโนธรรมของคนอื่นๆ

“(ข้าพเจ้าไม่ได้หมายถึงมโนธรรมของพวกท่าน แต่หมายถึงมโนธรรมของคนที่บอกนั้น) ทำไมเสรีภาพของข้าพเจ้าต้อง ถูกตัดสินด้วยมโนธรรมของคนอื่น?” ~1 โครินธ์ 10:29 THSV11

8. เราต้องดำเนินชีวิตที่พร้อมรับการพิพากษาจากการใช้เสรีภาพของเรา

“เช่นนั้นแหละ พวกท่านจงพูดและทำเหมือนอย่างคนที่จะถูกพิพากษาด้วยหลักเกณฑ์แห่งเสรีภาพ เพราะว่าการพิพากษาย่อมไม่เมตตาต่อคนที่ไม่แสดงความเมตตา ความเมตตาย่อมมีชัยเหนือการพิพากษา” ~ยากอบ 2:12-13 THSV11

9. เราต้องตั้งมั่นอยู่ในธรรมบัญญัติแห่งเสรีภาพและประพฤติตามอย่างมีความสุข

“แต่ผู้ที่พินิจพิจารณาธรรมบัญญัติอันสมบูรณ์แบบซึ่งเป็นธรรมบัญญัติแห่งเสรีภาพและตั้งมั่นในธรรมบัญญัตินั้น ไม่ได้เป็นผู้ที่ฟังแล้วก็ลืม แต่เป็นผู้ที่ประพฤติตาม ผู้นั้นจะได้รับความสุขในการประพฤติของตน” ~ยากอบ 1:25 THSV11

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์

คำถาม:  “พระคัมภีร์สอนเรื่องการเป็นผู้เลี้ยงที่ดีของพระเยซูคริสต์ไว้อย่างไรบ้าง?”

ตอบ: “พระคัมภีร์กล่าวถึงเรื่องการเป็นผู้เลี้ยงที่ดีของพระเยซูคริสต์ไว้ ดังนี้

1. พระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้เลี้ยงผู้เมตตาสงสารมนุษย์ทั้งหลายที่เป็นดุจแกะที่ไม่มีผู้เลี้ยง

“และเมื่อพระองค์ทอดพระเนตรฝูงชนก็ทรงสงสารเขาทั้งหลาย เพราะพวกเขาถูกรังควานและไร้ที่พึ่งเหมือนฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง” -มัทธิว 9:36 THSV11

2. พระเยซูคริสต์ทรงสั่งสอนมหาชนที่เป็นเหมือนแกะที่ไร้ผู้เลี้ยง

“เมื่อพระเยซูเสด็จขึ้นจากเรือแล้วก็ทอดพระเนตรเห็นมหาชน และพระองค์ทรงสงสารพวกเขา เพราะว่าพวกเขาเป็นเหมือนฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง พระองค์จึงทรงเริ่มสั่งสอนพวกเขาหลายประการ” -มาระโก 6:34 THSV11

3. พระเยซูคริสต์ไม่ได้ทรงเป็นผู้เลี้ยงแบบรับจ้าง ที่พร้อมทิ้งฝูงแกะ

“คนที่รับจ้างไม่ได้เป็นผู้เลี้ยงแกะ ฝูงแกะไม่ได้เป็นของเขา เมื่อเห็นสุนัขป่ามาเขาจึงละทิ้งฝูงแกะหนีไป สุนัขป่าก็ไล่กัดกินพวกแกะจนกระจัดกระจาย” -ยอห์น 10:12 THSV11

4. พระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้เลี้ยงที่ดีที่พร้อมสละชีวิตเพื่อฝูงแกะ

“เราเป็นผู้เลี้ยงที่ดี ผู้เลี้ยงที่ดีย่อมสละชีวิตของตนเพื่อฝูงแกะ” -ยอห์น 10:11 THSV11

5. พระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้เลี้ยงที่รู้จักแกะของพระองค์

“เราเป็นผู้เลี้ยงที่ดี เรารู้จักแกะของเราและแกะของเราก็รู้จักเรา” -ยอห์น 10:14 THSV11

6. พระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้เลี้ยงที่พร้อมรับและดูแลจิตวิญญาณของเราที่หลงเจิ่นไปและกลับมาหาพระองค์

“เพราะว่าพวกท่านได้หลงเจิ่นไปเหมือนแกะ แต่เดี๋ยวนี้ได้กลับมาหาพระผู้เลี้ยงและผู้ดูแลวิญญาณจิตของพวกท่านแล้ว” -1 เปโตร 2:25 THSV11

7. พระเยซูคริสต์ทรงเคยพยากรณ์ไว้ว่า พระองค์จะเป็นผู้เลี้ยงที่ถูกประหารแต่ก็ยังคงยืนหยัดทำหน้าที่

“พระเยซูตรัสกับพวกสาวกว่า “พวกท่านทุกคนจะทิ้งเรา เพราะมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘เราจะประหารผู้เลี้ยงแกะ และแกะฝูงนั้นจะกระจัดกระจายไป’” -มาระโก 14:27 THSV11

8. พระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระผู้เลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ที่จะเสด็จกลับมามอบรางวัลให้แก่เรา

“และเมื่อพระผู้เลี้ยงผู้ยิ่งใหญ่เสด็จมาปรากฏ พวกท่านจะได้รับมงกุฎแห่งศักดิ์ศรีที่ไม่มีวันร่วงโรย” -1 เปโตร 5:4 THSV11

9. พระเจ้าผู้ทรงให้พระเยซูคริสต์เป็นขึ้นจากความตาย จะทำให้พวกเราเพียบพร้อมด้วยสิ่งดีทุกอย่าง

“ขอพระเจ้าแห่งสันติสุข ผู้ทรงนำพระผู้เลี้ยงแกะยิ่งใหญ่คือพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเราขึ้นมาจากความตาย โดยโลหิตแห่งพันธสัญญานิรันดร์ ทรงให้พวกท่านเพียบพร้อมด้วยสิ่งดีทุกอย่าง เพื่อที่จะทำตามพระทัยของพระองค์โดยทรงทำงานในเรา ให้เกิดผลเป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ทางพระเยซูคริสต์ ขอพระสิริจงมีแด่พระองค์สืบๆ ไปเป็นนิตย์ อาเมน”  -ฮีบรู 13:20-21 THSV11

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-

คำถาม    “พระคัมภีร์สอนในเรื่องมิตรสหายไว้อย่างไรบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในเรื่องการตายเพื่อเพื่อนของตน?”

คำตอบ : “พระคัมภีร์กล่าวถึงเรื่องเพื่อนหรือมิตรสหายไว้ดังนี้

1. พระเจ้าทรงเป็นมิตรสหายกับคนที่เชื่อฟังพระองค์

“พระยาห์เวห์เคยตรัสกับโมเสสสองต่อสอง เหมือนมิตรสหายสนทนากัน แล้วโมเสสก็กลับไปยังค่าย แต่ผู้รับใช้หนุ่มของท่าน คือโยชูวาบุตรนูน ไม่ได้ออกไปจากเต็นท์”  ~อพยพ 33:11 THSV11

2.   เราต้องรู้จักคบหามิตรสหาย และเมื่อเป็นเพื่อนกันแล้ว จะเมตตาดูแลกันเสมอ

“ผู้ใดหน่วงเหนี่ยวความเมตตาไว้จากเพื่อน ก็ทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์” ~โยบ 6:14 THSV11

“วันรุ่งขึ้นเราแวะที่เมืองไซดอน ยูเลียสนั้นมีใจเมตตาต่อเปาโล ยอมให้เปาโลไปหาบรรดามิตรสหายเพื่อรับการดูแล”  ~กิจการ 27:3 THSV11

3. เราต้องไม่คบหามิตรเพียงจากการที่เขามีฐานะ และตีจากเพื่อนเพียงเพราะเขายากจน

 “ทรัพย์สมบัติทำให้มีเพื่อนมากมาย แต่คนยากจนก็ถูกเพื่อนตีจาก”    ~สุภาษิต 19:4 THSV11

4. เราต้องไม่ซุบซิบนินทาเพื่อน หรือ ทะเลาะวิวาทกับเพื่อนของเรา

“คนตลบตะแลงแพร่การวิวาท และผู้ซุบซิบนินทาก็แยกเพื่อนสนิทออกจากกัน” ~สุภาษิต 16:28 THSV11

5. เราต้องไม่ด่าว่า หรือกล่าวร้ายเพื่อนของเรา

“เพื่อนๆ ของข้าด่าข้า ดวงตาของข้าเทน้ำตาออกถวายพระเจ้า” ~โยบ 16:20 THSV11 

6. เราต้องไม่ยืนห่าง ผละหนี หรือ ทอดทิ้งเพื่อนในยามที่เขายากลำบาก

“ใจของข้าพระองค์สั่น และเรี่ยวแรงของข้าพระองค์หมดไป และความสว่างในดวงตาของข้าพระองค์ก็พรากไปจากข้าพระองค์ มิตรสหายและเพื่อนบ้านของข้าพระองค์ยืนห่างจากภัยพิบัติที่ข้าพระองค์ได้รับ และญาติของข้าพระองค์ยืนห่างออกไปไกลโพ้น” ~สดุดี 38:10-11 THSV11

“ญาติของข้าผละหนี และเพื่อนของข้าก็ทิ้งข้า” ~โยบ 19:14 THSV11

7. เราต้องไม่ทรยศหักหลัง ต่อสู้ หรือ ทำร้ายเพื่อนๆของเรา

“แม้แต่เพื่อนสนิทผู้ที่ข้าพเจ้าไว้วางใจ ผู้รับประทานอาหารของข้าพเจ้าก็ยกส้นเท้าใส่ข้าพเจ้า” ~สดุดี 41:9 THSV11

“เพราะมิใช่ศัตรูที่เยาะเย้ยข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงจะทนได้ มิใช่ผู้ที่เกลียดชังข้าพเจ้า ผู้ที่ยกตัวข่มข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงจะซ่อนตัวจากเขาได้ แต่เป็นท่าน ผู้เท่าเทียมกับข้าพเจ้า เป็นเพื่อนสนิทของข้าพเจ้า เป็นมิตรรู้จักมักคุ้นกับข้าพเจ้า เราเคยสนทนาปราศรัยกันอย่างชื่นใจ เราเคยเดินท่ามกลางฝูงชนในพระนิเวศของพระเจ้า เพื่อนสนิทของข้าพเจ้ายื่นมือออกต่อสู้เพื่อนของเขา เขาละเมิดพันธสัญญาของเขา คำพูดของเขาลื่นยิ่งกว่าเนย แต่สงครามอยู่ภายในใจของเขา ถ้อยคำของเขานุ่มนวลกว่าน้ำมัน แต่ทว่าเป็นดาบที่ชักออกมาแล้ว” ~สดุดี 55:12-14, 20-21 THSV11

“ผู้ที่หักหลังเพื่อนเพื่อจะได้ส่วนแบ่ง ดวงตาลูกหลานของเขาจะมืดมัว” ~โยบ 17:5 THSV11

8. เราต้องยืนหยัดพึ่งพระเจ้าในยามที่ถูกเพื่อนและคนในครอบครัวหักหลัง หรือมุ่งทำร้ายเรา

“แม้แต่บิดามารดา ญาติพี่น้องและมิตรสหายก็จะมอบตัวพวกท่านไว้ และพวกเขาจะฆ่าพวกท่านบางคน ทุกคนจะเกลียดชังพวกท่านเพราะนามของเรา แต่ผมสักเส้นหนึ่งของท่านก็จะไม่เสียไป พวกท่านจะได้ชีวิตรอดโดยความทรหดอดทนของท่าน” ~ลูกา 21:16-19 THSV11

9. เราควรมีเพื่อนที่จะร่วมแบ่งปันความสุข และ ร่วมแบ่งเบาความทุกข์ของเรา

“เมื่อมาถึงบ้าน เขาก็เชิญมิตรสหายและเพื่อนบ้านให้มาพร้อมกัน แล้วพูดกับพวกเขาว่า ‘มาร่วมยินดีกับข้า เพราะข้าพบแกะของข้าที่หายไปนั้นแล้ว’” ~ลูกา 15:6 THSV11 

10. เราควรทักทาย และคงรักษามิตรภาพกับเพื่อนๆ ของเราแต่ละคนอยู่เสมอ

“ขอสันติสุขจงมีแก่ท่าน เพื่อนๆ ฝากคำทักทายมายังท่าน ขอฝากคำทักทายมายังเพื่อนทีละคนทุกคน”  ~3 ยอห์น 1:15 THSV11

11. เราควรให้อภัยและพูดความจริงตรงๆ กับเพื่อนด้วยความรักโดยไม่พูดตอกย้ำความผิดของเขา

“คนที่เป็นเพื่อนแท้ คือคนที่ตอบตรงไปตรงมา” ~สุภาษิต 24:26 THSV11

“ผู้ให้อภัยการละเมิดก็มุ่งจะสร้างมิตรภาพ แต่คนที่ชอบพูดย้ำความผิดจะทำให้เพื่อนสนิทแตกคอกัน”  ~สุภาษิต 17:9 THSV11

12. เราควรเสริมสร้างเพื่อนของเรา และรับการเสริมสร้างจากพวกเขาเช่นกัน

“เหล็กลับเหล็กให้คมได้ฉันใด คนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนให้เฉียบแหลมได้ฉันนั้น” ~สุภาษิต 27:17 THSV11

13. เราไม่ควรวางปัญหาของเราไปเพิ่มภาระให้แก่เพื่อนโดยไม่จำเป็น

“อย่าทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า และเพื่อนของบิดาเจ้า และอย่าไปที่บ้านพี่น้องของเจ้าในวันที่เจ้าพบความหายนะ เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล” ~สุภาษิต 27:10 THSV11

14. เราต้องไม่เป็นคนนำความหายนะมาให้แก่เพื่อน แต่พร้อมช่วยเหลือพวกเขาดุจพี่น้อง

“มีเพื่อนบางคนนำความหายนะมาให้ แต่มีสหายที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง” ~สุภาษิต 18:24 THSV11

“มิตรสหายย่อมรักกันทุกเวลา และพี่น้องเกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก” ~สุภาษิต 17:17 THSV11

15. เราควรเป็นเพื่อนที่พร้อมทำงานร่วมกัน และพยุงกันขึ้นมาในยามที่คนใดล้มลง

“สองคนดีกว่าคนเดียว เพราะว่าเขาทั้งสองได้รับรางวัลดีสำหรับการตรากตรำของพวกเขา เพราะว่าถ้าพวกเขาล้มลง คนหนึ่งจะได้พยุงเพื่อนของตนให้ลุกขึ้น แต่วิบัติแก่คนนั้นที่อยู่คนเดียวเมื่อเขาล้มลง และไม่มีใครพยุงเขาให้ลุกขึ้น”  ~ปัญญาจารย์ 4:9-10 THSV11 

16. เราควรเป็นมิตรสหายของพระเยซูคริสต์ ที่ประพฤติตนตามที่พระองค์ทรงบัญชาหรือสำแดงแก่เรา

“ถ้าพวกท่านประพฤติตามที่เราสั่ง ท่านก็จะเป็นมิตรสหายของเรา” ยอห์น 15:14 THSV11

“เราจะไม่เรียกพวกท่านว่าบ่าวอีก เพราะบ่าวไม่ทราบว่านายทำอะไร แต่เราเรียกท่านว่ามิตรสหาย เพราะว่าทุกสิ่งที่เราได้ยินจากพระบิดา เราสำแดงแก่พวกท่านแล้ว” ~ยอห์น 15:15 THSV11

17. เราควรขอบคุณและยำเกรงพระเยซูคริสต์ที่ยอมเป็นสหายของเรา มากกว่ากลัวมนุษย์คนใด

“มิตรสหายของเราเอ๋ย เราบอกพวกท่านว่า อย่ากลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กาย เสร็จแล้วไม่มีอะไรที่จะทำได้อีก” ~ลูกา 12:4 THSV11

18. เราควรพร้อมเสียสละเพื่อเพื่อนของเราด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระคริสต์

“ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่านี้ คือการสละชีวิตเพื่อมิตรสหายของตน” ~ยอห์น 15:13 THSV11

19. เราควรเป็นเพื่อนกับทุกคนที่ยำเกรงและปฏิบัติตามบัญญัติของพระเจ้า

“ข้าพระองค์เป็นเพื่อนกับทุกคนที่ยำเกรงพระองค์ กับคนที่ปฏิบัติตามข้อบังคับของพระองค์” ~สดุดี 119:63 THSV11

20. เราต้องไม่นมัสการพระเจ้า และทำชั่วต่อเพื่อนและเพื่อนบ้านไปในเวลาเดียวกัน

“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ผู้ใดจะอาศัยอยู่ในพลับพลาของพระองค์? ผู้ใดจะอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์? คือผู้ดำเนินชีวิตอย่างหาที่ติมิได้และทำสิ่งที่ชอบธรรม และพูดความจริงจากใจของตน ผู้ไม่ใช้ลิ้นของตนในการนินทาว่าร้าย ไม่ทำชั่วต่อเพื่อน และไม่เยาะเย้ยเพื่อนบ้านของตน” ~สดุดี 15:1-3 THSV11

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-

คำถาม:    “พระคัมภีร์พูดอะไรบ้างเกี่ยวกับการอุทิศถวายตัว?”

ตอบ: “พระคัมภีร์กล่าวถึงการอุทิศถวายตัวไว้ดังนี้

1. พระเจ้าทรงซื้อเราด้วยราคาสูง เราจึงควรถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยร่างกายของเรา

“เพราะว่าพระเจ้าทรงซื้อท่านไว้แล้วด้วยราคาสูง ฉะนั้น จงถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าด้วยร่างกายของพวกท่านเถิด” ~1 โครินธ์ 6:20 THSV11

2. เราควรถวายตัวของเราให้เป็นเครื่องบูชา อันมีชีวิตที่บริสุทธิ์ และเป็นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า

“ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย โดยเห็นแก่ความเมตตากรุณาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงวิงวอนท่านทั้งหลายให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิต และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการโดยวิญญาณจิตของท่าน” ~โรม 12:1 THSV11

3. เราควรถวายตัวของเราแต่พระเจ้าในฐานะเป็นคนงานที่ไม่อับอาย

“จงอุตส่าห์ถวายตัวท่านเองที่พระเจ้าทรงรับรองแล้วแด่พระองค์ เป็นคนงานที่ไม่อับอาย สอนพระวจนะแห่งความจริงอย่างถูกต้อง” ~2 ทิโมธี 2:15 THSV11

4. เรามีตัวอย่างของคนที่เขาและครอบครัวถวายตัวรับใช้พระเจ้าและบรรดาธรรมมิกชน

“พี่น้องทั้งหลาย ท่านรู้ว่าครอบครัวของสเทฟานัส เป็นคริสเตียนพวกแรกในแคว้นอาคายา และพวกเขาได้ถวายตัวในงานปรนนิบัติบรรดาธรรมิกชน ข้าพเจ้าขอร้องท่านทั้งหลาย” ~1 โครินธ์ 16:15 THSV11

5. เราควรถวายตัวของเราแต่พระเจ้าก่อน แล้วจึงมอบตัวไปทำตามพระประสงค์ของพระองค์

“และไม่เหมือนที่เราคาดหมายไว้ แต่พวกเขาถวายตัวเองแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าก่อน แล้วจึงมอบตัวให้กับเราตามพระประสงค์ของพระเจ้า” ~2 โครินธ์ 8:5 THSV11

6. เราควรถวายตัวและอวัยวะของเรา ให้เป็นเครื่องใช้ในการชอบธรรมถวายแด่พระเจ้า

“อย่ายกอวัยวะของท่านให้แก่บาป ให้เป็นเครื่องใช้ในการอธรรม แต่จงถวายตัวของท่านแด่พระเจ้า เหมือนคนที่เป็นขึ้นมาจากตายแล้ว และจงให้อวัยวะเป็นเครื่องใช้ในการชอบธรรมถวายแด่พระเจ้า” ~โรม 6:13 THSV11

7. เราควรกระทำทุกสิ่งด้วยความเต็มใจ เหมือนถวายแด่พระเจ้าไม่ใช่แค่ทำต่อมนุษย์

“ไม่ว่าพวกท่านจะทำสิ่งใด ก็จงทำด้วยความเต็มใจเหมือนทำถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ใช่เหมือนทำต่อมนุษย์” ~โคโลสี 3:23 THSV11

 

-ธงชัย  ประดับชนานุรัตน์-