ผู้เขียน: ป้าการ์ฟิลด์

คำถาม: “พระคัมภีร์กล่าวอะไรบ้างเกี่ยวกับ Surrender หรือการยอมจำนนต่อพระเจ้า?”

ตอบ: “พระคัมภีร์กล่าวถึง การยอมจำนนต่อพระเจ้าอยู่มากมาย   อาทิ

1. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้าด้วยใจถ่อมและใจนอบน้อม

“เพราะฉะนั้น พวกท่านจงนอบน้อมต่อพระเจ้า จงต่อสู้กับมาร แล้วมันจะหนีท่านไป” ~ยากอบ 4:7 THSV11

“พวกท่านจงถ่อมใจลงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วพระองค์จะทรงยกชูท่าน” ~ยากอบ 4:10 THSV11

“เพราะฉะนั้น พวกท่านจงถ่อมตัวลงภายใต้พระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้า เพื่อว่าพระองค์จะทรงยกพวกท่านขึ้นเมื่อถึงเวลาอันควร” ~1 เปโตร 5:6 THSV11

2. เราต้องยอมจำนนโดยการถวายตัวของเราแด่พระเจ้าอย่างสิ้นเชิง

“ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย โดยเห็นแก่ความเมตตากรุณาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงวิงวอนท่านทั้งหลายให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิต และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการโดยวิญญาณจิตของท่าน อย่าลอกเลียนแบบอย่างคนในยุคนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่านจึงจะเปลี่ยนใหม่ เพื่อท่านจะได้ทราบพระประสงค์ของพระเจ้า จะได้รู้ว่าอะไรดี อะไรเป็นที่ชอบพระทัย และอะไรดียอดเยี่ยม”  ~โรม 12:1-2 THSV11

3. เราต้องยอมจำนนต่อน้ำพระทัยของพระเจ้าโดยไม่ทำอะไรตามใจปรารถนาของเราเอง

“แล้วเสด็จต่อไปอีกหน่อยหนึ่ง ซบพระกายลงที่ดินอธิษฐานว่าถ้าเป็นได้ขอให้ชั่วโมงนี้ผ่านพ้นไปจากพระองค์ พระองค์ทูลว่า “อับบา (พ่อ) ทุกสิ่งเป็นได้สำหรับพระองค์ ขอโปรดให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่าให้เป็นไปตามใจปรารถนาของข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์”” ~มาระโก 14:35-36 THSV11

“แล้วทรงดำเนินไปอีกหน่อยหนึ่ง ก็ซบพระพักตร์ลงถึงดินอธิษฐานว่า “โอพระบิดาของข้าพระองค์ ถ้าเป็นได้ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่างไรก็ดี อย่าให้เป็นไปตามใจปรารถนาของข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์”” ~มัทธิว 26:39 THSV11

4. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้าด้วยการปฏิเสธตนเอง รับกางเขนของตัวเราแบกทุกวัน และตามพระเยซู

“พระองค์จึงตรัสกับพวกเขาทุกคนว่า “ถ้าใครต้องการจะมาติดตามเรา ให้คนนั้นปฏิเสธตนเอง รับกางเขนของตนแบกทุกวันและตามเรามา เพราะว่าใครต้องการจะเอาชีวิตรอด คนนั้นจะเสียชีวิต แต่ใครยอมเสียชีวิตเพราะเห็นแก่เรา คนนั้นจะได้ชีวิตรอด” ~ลูกา 9:23-24 THSV11

“พระองค์จึงทรงเรียกฝูงชนกับพวกสาวกให้เข้ามา แล้วตรัสกับพวกเขาว่า “ถ้าใครต้องการจะตามเรามา ให้คนนั้นปฏิเสธตนเอง รับกางเขนของตนแบกและตามเรามา เพราะว่าใครต้องการจะเอาชีวิตรอด คนนั้นจะเสียชีวิต แต่ใครยอมเสียชีวิตเพราะเห็นแก่เราและข่าวประเสริฐ คนนั้นจะได้ชีวิตรอด” ~มาระโก 8:34-35 THSV11

5. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้า โดยไม่พึ่งความรอบรู้ของตนเอง

“จงวางใจในพระยาห์เวห์ด้วยสุดใจของเจ้า และอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้า แล้วพระองค์เองจะทรงทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น” ~สุภาษิต 3:5-6 THSV11

6. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้าโดยมีจิตใจยอมเชื่อฟังเหมือนพระเยซูคริสต์

“จงมีจิตใจเช่นนี้ในพวกท่านเหมือนอย่างที่มีในพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงสภาพเป็นพระเจ้า ไม่ทรงถือว่าความทัดเทียมกับพระเจ้าเป็นสิ่งที่จะต้องยึดไว้ แต่ทรงสละพระองค์เองและทรงรับสภาพทาส ทรงถือกำเนิดเป็นมนุษย์ และทรงปรากฏอยู่ในสภาพมนุษย์ พระองค์ทรงถ่อมตัวลง ทรงยอมเชื่อฟังจนถึงความมรณา กระทั่งมรณาบนกางเขน” ~ฟีลิปปี 2:5-8 THSV11

7. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้าโดยดำเนินชีวิตโดยความเชื่อในพระเยซูผู้มีชีวิตอยู่ในเรา

“ข้าพเจ้าเองไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่ทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า ชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินอยู่โดยความเชื่อในพระบุตรของพระเจ้าผู้ได้ทรงรักข้าพเจ้า และได้ทรงสละพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า” ~กาลาเทีย 2:20 THSV11

8. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้า และประพฤติดีตามพระทัยของพระเจ้าพระบิดา

“ไม่ใช่ทุกคนที่เรียกเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า’ จะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัยพระบิดาของเรา ผู้สถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้” ~มัทธิว 7:21 THSV11

9. เราต้องยอมจำนนต่อพระเจ้า พร้อมสละสิ่งที่เรารักที่สุดแด่พระเจ้าและเชื่อในการจัดเตรียมของพระองค์อย่างสุดใจ

“ต่อมาพระเจ้าทรงทดลองอับราฮัม และตรัสกับท่านว่า “อับราฮัม” ท่านทูลว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่” พระองค์ตรัสว่า “จงพาบุตรของเจ้าคืออิสอัค บุตรคนเดียวของเจ้าผู้ที่เจ้ารัก ไปยังดินแดนโมริยาห์ และถวายเขาที่นั่นเป็นเครื่องบูชา บนภูเขาลูกหนึ่งซึ่งเราจะบอกแก่เจ้า” อับราฮัมจึงลุกขึ้นแต่เช้ามืด ผูกอานลาของท่านพาคนใช้หนุ่มไปกับท่านด้วยสองคนกับอิสอัคบุตรของท่าน ท่านตัดฟืนสำหรับเครื่องบูชา แล้วเดินทางไปยังที่ซึ่งพระเจ้าทรงบอกแก่ท่าน” ~ปฐมกาล 22:1-3 THSV11

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-

คำถาม: “พระคัมภีร์สอนอะไรบ้างเกี่ยวกับการฟื้นฟู” (revival)?

คำตอบ “พระคัมภีร์สอนเรื่องการฟื้นฟู หรือการเปลี่ยนใหม่ ที่เรียกแตกต่างกัน อาทิ : regeneration, renewal, reparation, reactivation, repairing

คำว่า “Revival”  หมายความว่า

1. “An improvement in the condition or strength of something.” (การปรับปรุงให้ดีขึ้นในสภาวะหรือความแข็งแกร่งของบางสิ่ง)

2. “An instance of something becoming popular, active, or important again.” (กรณีหรือตัวอย่างของบางสิ่งที่กลับกลายมาเป็นที่นิยม กระตือรือร้น หรือ มีความสำคัญขึ้นอีกครั้ง)

3. “Returned to glory” (กลับคืนสู่ศักดิ์ศรี) ดั้งเดิมนั้น คำว่า “Revival” หมายความว่า “กลับฟื้นคืนชีวิต” (come back to life.)

สำหรับคริสเตียน  Revival หมายถึง

• “การกระตุ้นจิตวิญญาณให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง (a spiritual reawakening) จากการอยู่เฉยๆ (พักตัว) หรือการเฉื่อยชา (อยู่นิ่ง/เมื่อยล้า)(from a state of dormancy or stagnation ) ในชีวิตของผู้เชื่อ (in the life of a believer. )”
• การฟื้นฟูนี้ จะทำให้ได้สัมผัสความรักของพระเจ้า ชื่นชมกับความบริสุทธิ์ของพระองค์ มีใจเร่าร้อนในพระวจนะ และในคริสตจักรของพระองค์ ได้ตระหนักและสำนึกผิดในบาปทั้งเป็นการส่วนตัวและโดยส่วนรวม มีจิตใจที่ถ่อมลงและมีความปรารถนาที่จะกลับใจใหม่และเติบโตขึ้นในความชอบธรรม
• การฟื้นฟูนี้ เติมพลังให้ความเชื่อ หรือทำให้ความเชื่อหยั่งลงลึกขึ้น ช่วยเปิดตาให้เห็นความจริงที่สดใหม่ในวิถีใหม่ โดยทั่วไป การฟื้นฟูนี้ จะทำให้ใจสะอาด ทำให้ชีวิตเริ่มต้นใหม่ ด้วยความเชื่อฟังพระเจ้า
• การฟื้นฟู จะทำลายอำนาจของโลกนี้ ซึ่งปิดตาคน และจะก่อเกิดทั้งความตั้งใจและพลังในการดำเนินชีวิตในโลก แต่ไม่เป็นของโลก

แม้คำว่า Revival ไม่ได้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ใหม่ แต่ก็มีพระคัมภีร์พูดในทำนองว่า เราตายไปแล้ว ในการละเมิดและในความบาปของเรา แต่เพราะว่าพระเยซู เราจึงฟื้นหรือเป็นขึ้นมาใหม่!

ดังที่กล่าวไว้ในเอเฟซัส 2:1; โคโลสี 2:13 พระคัมภีร์มีการกล่าวถึงหลายตอน ตัวอย่างเช่น

• การทำให้ฟื้นคืนชีวิตกลับมา

“ครั้งหนึ่ง เมื่อเขากำลังฝังศพคนหนึ่ง นี่แน่ะ เขาเห็นโจรกลุ่มหนึ่ง เขาจึงโยนศพชายคนนั้นลงไปในอุโมงค์ของเอลีชา พอศพชายคนนั้นแตะต้องกระดูกของเอลีชา ชายนั้นก็คืนชีวิตลุกขึ้นยืน” ~2 พงศ์กษัตริย์ 13:21 THSV11

• การฟื้นฟูกำลังเรี่ยวแรง

“เจ้าเหน็ดเหนื่อยเพราะเจ้าเดินทางมากมาย แต่เจ้าไม่ได้พูดว่า “หมดหวัง” กำลังของเจ้าได้รับการฟื้นฟู เจ้าจึงไม่ได้อ่อนเปลี้ยไป ~อิสยาห์ 57:10 THSV11

• การฟื้นฟูการนมัสการ

“นอกจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวจำนวนมากมายแล้ว ยังมีไขมันของเครื่องศานติบูชา และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กับเครื่องบูชาเผาทั้งตัวด้วย ดังนี้แหละ งานปรนนิบัติในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็กลับคืนมาอีก” ~2 พงศาวดาร 29:35 THSV11

• การฟื้นฟูให้กลับสู่สภาพดี

“แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายจะไม่หันไปจากพระองค์ ขอประทานชีวิตแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายจะทูลออกพระนามพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้กลับสู่สภาพดี ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสง เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะรอด” ~สดุดี 80:18-19 THSV11

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-

ถาม:  “พระคัมภีร์สอนอะไรบ้าง เกี่ยวกับ วันสะบาโต?”

คำตอบ: “พระคัมภีร์สอนมากมายเกี่ยวกับวันสะบาโตดังนี้

1)พระเจ้าทรงบัญชา ให้เราถือรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์

“จงระลึกถึงวันสะบาโต ถือเป็นวันบริสุทธิ์” ~อพยพ 20:8 THSV11

2) พระเจ้าสร้างวันสะบาโตเพื่อมนุษย์ ไม่ใช่มนุษย์เพื่อวันสะบาโต

“พระองค์จึงตรัสกับพวกเขาว่า “วันสะบาโตนั้นทรงตั้งไว้เพื่อมนุษย์ ไม่ได้ทรงสร้างมนุษย์ไว้เพื่อวันสะบาโต” ~มาระโก 2:27 THSV11

3) พระเจ้ามีพระเจตนาให้เราทุกคนได้หยุดพักในวันสะบาโต

“ฉะนั้นจึงยังมีการหยุดพักสะบาโตสำหรับประชากรของพระเจ้า” ~ฮีบรู 4:9 THSV11

4) พระเจ้าประสงค์ให้เราหยุดพักสงบ และประชุมบริสุทธิ์ในวันสะบาโต ไม่ทำงานใดๆที่ขัดขวาง

“จงทำการงานในหกวัน แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพักสงบ เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำการงานใดๆ เป็นสะบาโตแด่พระยาห์เวห์ ตามที่อยู่ทั่วไปของเจ้า” ~เลวีนิติ 23:3 THSV11

5) พระเจ้าประสงค์ให้เราไปนมัสการพระเจ้า ที่สถานนมัสการของพระองค์ด้วยความเคารพ

“จงรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และเคารพต่อสถานนมัสการของเรา เราคือยาห์เวห์” ~เลวีนิติ 19:30 THSV11

6) พระเจ้าประสงค์ให้เราพักสงบ และปฏิเสธความปรารถนาของตัวเอง ในวันสะบาโต(มีเวลากับพระเจ้าและพี่น้อง)

“เป็นวันสะบาโตให้เจ้าทั้งหลายหยุดพักสงบ พวกเจ้าต้องปฏิเสธความปรารถนาของพวกเจ้า ทั้งนี้ให้เป็นกฎเกณฑ์ถาวร” ~เลวีนิติ 16:31 THSV11

7) พระเจ้าไม่ประสงค์ให้เราไปหารายได้ในวันสะบาโต แต่ให้เราจัดการให้มีเพียงพอก่อนแล้ว

“จงเก็บอาหารหกวัน แต่ในวันที่เจ็ดซึ่งเป็นสะบาโตจะไม่มีเลย” ~อพยพ 16:26 THSV11

“จงทำงานหกวัน แต่วันที่เจ็ดจะเป็นวันบริสุทธิ์ของพวกท่าน เป็นสะบาโตแด่พระยาห์เวห์สำหรับหยุดพัก ทุกคนที่ทำงานในวันนั้นต้องถูกลงโทษถึงตาย” ~อพยพ 35:2 THSV11

8) พระเยซูคริสต์เป็นเจ้านายเหนือวันสะบาโต ไม่ได้อยู่ใต้กฎสะบาโต

“เพราะว่าบุตรมนุษย์เป็นเจ้าเป็นนายเหนือวันสะบาโต” ~มัทธิว 12:8 THSV11

9) เราต้องไม่ทำให้เรื่องการรักษาวันสะบาโต หรือเรื่องใด กลายเป็นประเด็นให้คนพิพากษาตัวเรา

“เพราะฉะนั้นอย่าให้ใครพิพากษาท่านทั้งหลายในเรื่องการกิน การดื่ม ในเรื่องเทศกาล หรือวันต้นเดือน หรือวันสะบาโต” ~โคโลสี 2:16 THSV11

10) เราต้องใช้วันสะบาโตในการช่วยชีวิตคน(รวมทั้งตัวเรา) ไม่ใช่เล่นงาน ทำร้ายหรือทำลายชีวิตคน

“พระเยซูจึงตรัสถามพวกผู้เชี่ยวชาญบัญญัติและพวกฟาริสีว่า “ถ้าจะรักษาคนป่วยในวันสะบาโตผิดบัญญัติหรือไม่?”” ~ลูกา 14:3 THSV11

แล้วพระองค์ตรัสกับคนทั้งหลายว่า “ในวันสะบาโตควรจะทำการดีหรือทำการร้าย ควรจะช่วยชีวิตหรือทำลายชีวิต?” คนทั้งหลายก็นิ่งอยู่” ~มาระโก 3:4 THSV11

“คนเหล่านั้นคอยเฝ้าดูว่า พระองค์จะรักษาโรคให้คนนั้นในวันสะบาโตหรือไม่ เพื่อจะหาเหตุฟ้องพระองค์” ~มาระโก 3:2 THSV11

11) เราสามารถมีข้อยกเว้นในวันสะบาโตได้ ถ้าเป็นพระประสงค์และพระบัญชาของพระองค์หรือ การแสดงความเมตตาแบบเจาะจง หรือเฉพาะหน้า

“พวกท่านไม่ได้อ่านในธรรมบัญญัติหรือ? ที่ว่าพวกปุโรหิตในพระวิหารย่อมละเมิดกฎวันสะบาโตแต่ไม่มีความผิด” ~มัทธิว 12:5 THSV11

พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ใครในพวกท่านถ้ามีลูกหรือวัวตกบ่อ จะไม่รีบฉุดขึ้นมาในวันสะบาโตหรือ?” ~ลูกา 14:5 THSV11

12) เราต้องไม่ให้มีสิ่งใดเป็นรูปเคารพ และลบหลู่สะบาโตของพระเจ้า

“เพราะพวกเขาปฏิเสธกฎหมายของเรา และไม่ดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา และลบหลู่สะบาโตของเรา เพราะว่าจิตใจพวกเขาไปติดตามรูปเคารพของเขา” ~เอเสเคียล 20:16 THSV11

13) เราต้องให้วันสะบาโตของเราบริสุทธิ์และเป็นหมายสำคัญระหว่างเรากับพระเจ้า

“และรักษาบรรดาสะบาโตของเราให้บริสุทธิ์ เพื่อจะเป็นหมายสำคัญระหว่างเรากับเจ้า เพื่อเจ้าจะทราบว่าเราคือยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย” – เอเสเคียล 20:20 THSV11

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-