“จงชื่นชมกับสิ่งเล็กๆ ในชีวิต เพราะว่าวันหนึ่งคุณจะมองย้อนกลับไป และตระหนักว่า
สิ่งเล็กๆ เหล่านั้นแท้จริงแล้วคือสิ่งใหญ่ทั้งนั้น”
(Enjoy the little things in life because one day you’ll look back
and realize that they were actually big things.)
แม่น้ำสายใหญ่เกิดมาจากสายธารเล็ก ๆ หลาย ๆ สายธาร และแต่ละสายธารก็เกิดมาจากหยดน้ำที่ไหลริน! ดังนั้น น้ำแต่ละหยดเล็ก ๆ ที่เราเห็นจึงเป็นสิ่งสำคัญหรือสิ่งใหญ่ทั้งนั้น!
หากวันนี้ น้ำหยุดไหล หรือหยดน้ำไม่มีปรากฎอีกต่อไป นั่นคือ หายนะ!
แผ่นดินที่ปราศจากหยดน้ำ ในไม่ช้าก็จะกลายเป็นทะเลทราย!
ความสุขสบายก็จะหายไปจากแผ่นดิน!
และหากวันนั้นมาถึงจริงๆ เราคงจะมองย้อนกลับไปด้วยความอาลัยอาวรถึงหยดน้ำหยดเล็กๆ เหล่านั้น ที่ครั้งหนึ่งเคยดูไร้ค่า!
ชาวอิสราเอลได้ตระหนักความจริงเรื่องนี้ดี เมื่อพวกเขาทั้งลักลอบและอพยพกันกลับดินแดนพระสัญญา(ปาเลศไตน์) และได้พบแผ่นดินที่แห้งแล้ง แต่ด้วยสติปัญญาที่มาจากเบื้องบน ชาวยิวได้ใช้เกษตรหยดน้ำมาฟื้นฟูแผ่นดินที่แห้งแล้งให้กลับเขียวชะอุ่มมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้อย่างอัศจรรย์!
ในสังคมที่เราอยู่ก็เช่นกัน! อย่าให้เรามองข้ามสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ไป อาทิ “น้ำใจ”!
สังคมไทยของเรากำลังตกต่ำ น่ากลัว และน่าวิตก เพราะว่าทุกคนเอาแต่ “ใจ” ของตนเองเป็นหลักจนบางครั้งไม่รู้สึกแยแสคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบตัวอีกต่อไป!
แต่หากว่าเราสามารถรวบรวมน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนไทยแต่ละคนมารวมกันได้ก็จะก่อเกิดพลังแห่งน้ำใจอันยิ่งใหญ่มหาศาล!
และเมื่อเป็นเช่นนั้นก็จะไม่มีสิ่งดีใดๆ ที่คนไทยเราซึ่งรู้จักสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกันจะทำไม่ได้อีกต่อไป!
และนั่นจะนำมาซึ่งพลังสร้าง สรรค์ ประเทศชาติของเราให้ดีขึ้น สะอาดขึ้น และเจริญมากขึ้นกว่าที่ผ่าน ๆ มา!
ในชีวิตของผมเท่าที่จำได้ ผมมีความสุขกับความทรงจำใน “สิ่งเล็ก น้อยๆ” มากกว่า “กิจกรรม”,โอกาส” หรือ “พันธกิจ” อะไรๆ ที่ใหญ่โตมากนัก!
กิจกรรมใหญ่ ๆ เหล่านั้นกลับทำให้ผมเครียดและไม่ค่อยมีความสุขนัก เพราะมักจะได้ประสบกับความขัดแย้งอันเนื่องจากความเห็นต่างของทีมงานและคนที่เกี่ยวข้อง เป็นเหตุให้ความสุขในการทำงานละลายหายไปเสียส่วนใหญ่ บางทีถึงขั้นมิตรภาพหรือความสัมพันธ์ที่มีอยู่ต่อกันล่มสลายลงไปเลยก็มี!
ผมจำประสบการณ์ชีวิตในช่วงปีแรกของการศึกษาในมหาวิทยาลัยได้ดี ในขณะที่ผมไม่มีเงินใช้จ่ายในประจำวันและเงินชำระค่าเทอม พระเจ้าทรงเลี้ยงดูผมด้วยสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในช่วงเวลานั้น ด้วยเงิน 300 บาทต่อเดือน ที่ได้รับจากมูลนิธิคริสตจักรคณะแบ๊บติสต์ จากการที่ผมได้รับ “ซองเล็กๆ” ที่บรรจุค่าเทอมใส่ไว้ให้ (โดยไม่ทราบว่า ใครเป็นผู้มอบให้มาจนบัดนี้ !)
สิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ แหล่ะครับที่ทำให้ผมรู้สึกชื่นชมและมีความสุขยิ่งนักเมื่อคิดถึง!
สิ่งเหล่านี้ทำให้เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ผมยอมสละละทิ้งความฝันทางโลกลงและยอมให้พระเจ้าทรงกระทำกิจหลายประการผ่านชีวิตน้อยของผมตลอดมา!
จึงนับได้ว่าสิ่งเล็กๆ เหล่านี้ช่างยิ่งใหญ่มากเลยในชีวิตของผม!
แล้วชีวิตของคุณล่ะครับ มีสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าชื่นชมบ้างหรือไม่?
-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-
twitter.com/thongchaibsc, e-mail <thongchaibsc@gmai.com>
