วิทยานิพนธ์ชีวิตแห่งความเชื่อ
โดย: อ.สิริวรรณ อานุภาพโยธา (28 สิงหาคม 2009)
เมื่อได้ฟังใครต่อใครได้เป็นพยานเรื่องของพระพรที่ผ่านมาทางความยากลำบากก็ทำให้นึกถึงชีวิตเพื่อนคนหนึ่งที่ได้ตัดสินใจลาออกจากงานประจำและรับการทรงเรียกเพื่อถวายตัวรับใช้พระเจ้าเหมือนอย่างวรรณ เธอชื่อกันยารัตน์หรือกันย์ เป็นชาวภูเก็ต ซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังมากในเรื่องประเพณีถือศีลกินเจ
เมื่อ 2 ปีที่แล้ววรรณเองเคยได้ลงไปร่วมค่ายของคริสตจักรของกันย์ที่ภูเก็ตและเป็นช่วงที่ตรงกับเทศกาลนี้พอดี วรรณเกิดในครอบครัวคนจีน แต่ก็ยังไม่เคยเห็นพิธีกรรมใหญ่โตขนาดนี้ ช่วงเวลาที่ยืนรอให้ขบวนแห่อันยาวเหยียดผ่านไปเพื่อข้ามถนนนั้น ได้เห็นคนมากมายที่เรียกตัวเองว่า คนทรง กระโดดโลดเต้นเหมือนไม่รู้สึกตัว เอาเหล็กแหลมทิ่มแทงตัวเองตามความเชื่อของพวกเขา แต่เชื่อไหมคะว่าระหว่างที่รอให้ขบวนแห่ผ่านไป วรรณกลับยืนน้ำตาไหลไม่รู้ตัว จับมือเพื่อนไว้แน่น หัวใจมันร้องเรียกแต่พระเจ้าให้ช่วยดวงวิญญาณมากมายเหล่านี้ด้วย ภาพเหล่านั้นยังคงจดจำได้เสมอและรู้ว่างานของพระเจ้าที่ภูเก็ตยังมีอีกมากมายจริง ๆ ที่เกริ่นนำมาเพราะอยากบอกว่าเพื่อนผู้รับใช้คนนี้ก็ทุ่มเทที่จะรับใช้พระเจ้าอย่างเต็มกำลังเช่นกัน
เมื่อ3 อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ข่าวจากเพื่อนพี่น้องว่า กันย์ล้มป่วยอย่างกระทันหัน ยังไม่รู้สาเหตุว่าเป็นโรคอะไร เริ่มตัวบวมขึ้นทั้งที่ท้องและขา จนหมอโรงพยาบาลที่แล้ว ที่เล่า ต้องส่งตัวกันย์ไปที่อื่น เพราะไม่รู้จะรักษายังไง ในที่สุด โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ก็รับตัวไว้รักษาโดยไม่สามารถทำเรื่องเบิกจ่ายค่ารักษาได้เลยเพราะไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขบัตรทองที่มี แต่พี่น้องที่คริสตจักรก็ช่วยกัน ขอบคุณพระเจ้าที่แพทย์ที่นั่นเชี่ยวชาญและเริ่มวินิจฉัยโรค และพบว่ากันย์เป็น Budd Chiari Syndome ซึ่งเกี่ยวกับตับ และมีโรคแทรกซ้อนคือ Polytenmia Vera ที่เกี่ยวข้องกับระบบเลือด
อธิบายง่าย ๆ ตามความเข้าใจของคนไม่ได้เป็นหมอก็คือ มีความผิดปรกติของการสร้างเม็ดเลือดจากไขสันหลัง ทำให้เลือดมีความข้นสูงจนหนืด และเมื่อเลือดหนืดแล้วก็ไปอุดอยู่ที่ตับจนทำให้ตับไม่สามารถทำงานขับถ่ายของเสียได้ น้ำจึงท่วมตับและลามไปที่ปอด คุณแม่ของกันย์เป็นโรคนี้เช่นกันและท่านก็จากไปอยู่กับพระเจ้าเมื่อ3 ปีที่แล้ว โรคนี้ไม่ค่อยได้พบนัก ส่วนใหญ่ถ้าเป็นก็จะเป็นผู้ชายมากกว่า ในทุก ๆ วันที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาล กันย์จะต้องถูกเจาะเอาน้ำออกจากช่องท้องวันละกว่า 2 ลิตร และต้องถ่ายเลือดออกวันละเกือบ 200 กรัมเพื่อเลือดจะไม่ข้นจนเกินไป กันย์ตัวผอมบางมาก เพราะฉะนั้นเมื่อถูกเจาะอย่างนี้ทุกวันร่างกายก็ยิ่งแย่ แต่กำลังใจของเธอนั้นเกิน 100 จริง ๆ วันที่ได้โทรคุยกับกันย์ครั้งแรก เขากลับแย่งถามว่าลูกในท้องวรรณเป็นยังไงบ้าง และกำชับให้วรรณดูแลสุขภาพดี ๆ พร้อมกับเสียงหัวเราะที่เราฟังแล้วก็รู้ว่าเพื่อนเหนื่อยมาก วรรณร้องไห้กับความเจ็บปวดของเพื่อนแต่ก็พยายามให้เสียงเป็นปรกติเพื่อเขาจะได้ไม่เศร้าไปกับเรา แต่ก็ลำบากเหลือเกิน เราจึงจบการสนทนาด้วยการอธิษฐานด้วยน้ำตาร่วมกันและด้วยความเชื่ออย่างเดียวกันว่าพระเจ้าจะทรงเป็นแพทย์ผู้ประเสริฐของกันย์เสมอ
หลังจากที่เราคุยกัน 2 วันต่อมา เพื่อนทางกรุงเทพได้ข่าวว่าคุณหมอที่สงขลาจะส่งตัวกันย์มารักษาต่อที่กรุงเทพและกำลังตัดสินใจว่าจะเป็นที่ รพ. พระมงกุฏ ดี หรือ รพ.จุฬา ดี พวกเราอยากให้กันย์มาที่จุฬามากกว่า เพราะเรารู้ว่าคุณหมอที่นี่เก่งทุกท่านและพ่อของกันย์ที่ต้องมาดูแลจะเดินทางสะดวกด้วย เราทุกคนร่วมกันอธิษฐานขอคำตอบจากพระเจ้า ให้หมอเองก็จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เพื่อนด้วย วันรุ่งขึ้นได้โทรไปคุยกับคุณหมอและได้คำตอบว่าเขาจะส่งกันย์มาที่ ร.พ. จุฬา เราขอบคุณพระเจ้าทันที แต่ปัญหาที่คุณหมอบอกอีกเรื่องคือ กันย์ต้องรอเตียงและรอสิทธิบัตรทองก่อน ซึ่งอาจจะเป็นอาทิตย์กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย แต่อาการของกันย์ไม่สามารถรอได้นานขนาดนั้น
วันที่เราเริ่มติดต่อนั้นคือวันศุกร์และเราก็รู้ว่าเสาร์-อาทิตย์คงยุ่งยาก เพราะราชการจะหยุด ได้แต่อธิษฐานและทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ พี่น้องที่ภูเก็ตวยดำเนินเรื่องบัตรทอง เพราะพระองค์เท่านั้นทุกอย่างผ่านไปได้โดยสะดวก กันย์จะได้รับการรักษาโดยใช้สิทธินี้ เพื่อนพี่น้องที่กรุงเทพก็ช่วยติดต่อเรื่องเตียงและประสานงานกับอาจารย์หมอที่จะผ่าตัดให้กันย์ ทางแพทย์ที่สงขลาระบุว่า กันย์ต้องทำ Bypass ตับเท่านั้นจึงจะช่วยให้สถานการณ์ต่าง ๆ ดีขึ้น อาจารย์หมอที่เป็นผู้เชี่ยวชาญมือหนึ่งของประเทศไทยในเรื่องนี้ได้ดูฟิล์มแล้วก็บอกว่าเขาไม่เคยเจอกรณี แบบนี้ จึงมั่นใจแค่ 60% แต่เราเชื่อว่าในส่วนที่เหลือและเกินนี้พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์จะเป็นผู้กระทำให้สำเร็จ แล้วพระองค์ก็เปิดทางทุกเรื่อง ในบ่ายวันนั้นเราได้รับแจ้งจากพยาบาลที่จุฬาว่ามีเตียงว่างแล้วพร้อมที่จะเคลื่อนย้ายกันย์ได้เลย (ซึ่งขอขอบคุณพี่แอ๊ดและพี่ติ๋ม ที่ช่วยจัดการทุกอย่างให้ พระเจ้าใช้พี่ทั้งสองท่านในการช่วยเหลือพี่น้องเสมอเลยคะ) ดังนั้นกันย์จึงได้ถูกส่งตัวเข้ากรุงเทพในวันเสาร์ทันทีทั้งๆ ที่พยาบาลที่สงขลาแทบตั้งตัวไม่ทัน
เวลานี้กันย์ได้เข้ามารับการรักษาที่ร.พ จุฬาได้ เกือบอาทิตย์แล้ว คุณหมอเจ้าของไข้ก็เป็นอาจารย์แพทย์ระดับมือหนึ่งของประเทศทั้งสิ้น พวกเขาสนใจอาการของกันย์มากและอยากจะศึกษา จึงทำให้กันย์ได้รับการดูแลอย่างดี ในช่วงเวลาแห่งความเจ็บป่วยนี้ได้ส่งผลแห่งพระพรไปสู่คนรอบข้างมากมาย เปรียบเหมือนก้อนหินที่ถูกโยนลงน้ำ ทำให้ผิวน้ำกระเพื่อมกระจายเป็นวงกว้าง พระพรมากมายได้หลั่งไหลไปสู่ครอบครัวของกันย์ คุณพ่อได้ตัดสินใจรับเชื่อ เพื่อนๆ พี่น้องทุกคนได้เรียนรู้เรื่องของความไว้วางใจและความเชื่อมากขึ้น ปัญหาของคริสตจักรได้รับการแก้ไข พี่น้องที่เคยแตกแยกไม่เข้าใจกันก็กลับมาคืนดี และทุกครั้งที่มีพี่น้องไปเยี่ยม ผู้ป่วยเตียงใกล้เคียงก็จะได้ฟังเรื่องราวของพระเจ้า ได้รับการอธิษฐานเผื่อ และได้ฟังเสียงเพลงแห่งพระพรเสมอ และพระพรนี้ก็ไม่เว้นแม้กระทั่งครอบครัวของวรรณ พ่อกับแม่ได้เห็นความรักของพี่น้องคริสเตียนที่ช่วยเหลือกัน เหมือนอย่างที่พระเยซูตรัสไว้ว่า “เจ้าทั้งหลายจงรักกันและกัน ดังนั้นแหละคนทั้งหลายจึงจะรู้ว่าเจ้าเป็นสาวกของเรา” และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ
พระพรอีกประการคือน้องสาวและน้องชายของวรรณได้กลับมาคืนดีกันหลังจากที่เขาไม่คุยกันมานานด้วยต่างก็ถือทิฐิมานะใส่กัน วรรณได้บอกน้องเรื่องของการคืนดีและการรักผู้อื่นขณะที่เรายังมีเวลา ไม่ใช่ว่าจะมารักกันเอาเมื่อจะหมดเวลาซะแล้ว ซึ่งนี่คือพระพรที่ผ่านมาทางความทุกข์ยากลำบากโดยยืนอยู่บนความเชื่อที่เข้มแข็งของกันย์และเราทุกคน
ปีนี้กันย์กำลังจะจบการศึกษาในระดับปริญญาโทสาขาศาสนศาสตร์และกำลังทำวิทยานิพนธ์ซึ่งใกล้จะเสร็จแล้ว แต่ก็ต้องมาล้มป่วยเสียก่อน แตช่วงเวลานี้กันย์กำลังเริ่มต้นเขียนวิทยานิพนธ์แห่งชีวิตความเชื่ออีกฉบับ โดยมีพระเจ้าทรงเป็นที่ปรึกษามหัศจรรย์ของวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ โดยมีเราทุกคนได้ร่วมเขียนด้วยกัน วรรณจึงเชื่อว่าพระอง์จะทรงช่วยให้กันย์ผ่านไปด้วยความสง่างามและวันหนึ่งเมื่อเขาจะได้รับรางวัลแห่งความเชื่อนี้ก็จะเป็นมงกุฏชีวิตที่จะไม่มีวันร่วงโรย วันนี้เราจึงเชื่อและไว้วางใจในพระเจ้าว่าพระองค์จะทรงช่วยเหลือผู้รับใช้ของพระองค์และจะทรงนำกันย์กลับไปยังทุ่งนาที่เหลืองอร่ามในภูเก็ตเพื่อให้กันย์จะได้ลงไปร่วมเก็บเกี่ยวอีกครั้ง แล้ววันหนึ่งเราจะได้ร่วมกันขอบคุณพระเจ้ากับกันย์และนี่คือคำพยานแห่งชีวิตที่มีพระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้อำนวยพระพรทั้งสิ้น
