“จิตเมตตาสงสารต่อสัตว์โลกได้ผนึกเป็นเนื้อเดียวกับความดีในลักษณะนิสัย จึงอาจยืนยันได้ว่า
คนที่ทารุณสัตว์ย่อมไม่อาจเป็นคนดีได้!”
(compassion for animals is intimately associated with goodness of character,
and it may be confidently asserted that he who is cruel to animals cannot be a good man.)
–Arthur Schopenhauer-
น่าคิดจริง ๆ ว่านะครับ คนใจร้ายต่อสัตว์ย่อมไม่สามารถเป็นคนใจดีต่อคนได้!
โดยธรรมชาติ คนเราจะมีใจอ่อนโยน และผ่อนคลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อได้อยู่ใกล้กับสัตว์ที่น่ารักน่าเอ็นดู
แท้จริงแล้ว พระคัมภีร์เปิดเผยว่า “คู่อุปถัมภ์” (companion) ที่พระเจ้าออกแบบมาเป็น “ต้น แบบ” แรก (prototype) ของเรานั้นไม่ใช่ “คน” แต่เป็น “สัตว์”
“พระยาห์เวห์พระเจ้าตรัสว่า “การที่ชายผู้นี้จะอยู่แต่ลำพังนั้นไม่ดี เราจะสร้างคู่อุปถัมภ์ที่เหมาะสมกับเขาขึ้น” พระยาห์เวห์พระเจ้าจึงทรงปั้นสัตว์ทุกชนิดในท้องทุ่ง และนกทุกชนิดในท้องฟ้าจากดิน แล้วทรงนำมายังชายนั้น เพื่อดูว่า เขาจะเรียกชื่อมันว่าอะไร ชายนั้นตั้งชื่อสัตว์ทุกชนิดที่มีชีวิตว่าอย่างไร สัตว์นั้นก็มีชื่ออย่างนั้น ชายนั้นจึงตั้งชื่อสัตว์ใช้งานทุกชนิด และนกในอากาศและสัตว์ป่าทุกชนิด แต่ชายนั้นยังไม่พบคู่อุปถัมภ์ที่เหมาะสมกับเขา” (ปฐมกาล 2:18-20)
ใช่ครับ สัตว์คือ คู่อุปถัมภ์หรือ ”ผู้ช่วยที่เหมาะสมอันดับแรกสำหรับมนุษย์” (a helper fit for him)
พระเจ้าตรัสว่า ไม่เหมาะที่มนุษย์คนแรก(ผู้ชาย) จะอยู่โดยลำพัง พระเจ้าจึงออกแบบ “คู่อุปถัมภ์” ที่เหมาะสมกับเขา พระองค์ ทรงใช้ดินปั้นสัตว์ขึ้นมาหลายชนิด ทั้งสัตว์ในท้องทุ่ง และสัตว์ในป่า นกในท้องฟ้า นำมาให้มนุษย์ตั้งชื่อ เพื่อจะปกครองมันและใช้ชีวิตร่วมกับมันอย่างอบอุ่น !
ในที่นี้คงรวมทั้งสัตว์ยอดฮิตอย่าง “สุนัข” และ “แมว” หรือ “ปลา” และ “กระต่าย” ฯลฯ
แต่ว่าอย่างไรก็ตาม สัตว์เหล่านี้ก็ยังไม่ใช่ “คู่อุปถัมภ์ที่เหมาะสมกับเขา!” (ปฐก.2:18,20)
จนกระทั่งพระเจ้าทรงสร้างผู้หญิงขึ้นจากกระดูกซี่โครงของผู้ชายและนำมาแทนสัตว์ที่เป็น “ต้นแบบ”
เมื่อผู้ชายได้พบผู้หญิง เขาอุทานขึ้นมาว่า “นี่แหละกระดูกจากกระดูกของเรา เนื้อจากเนื้อของเรา จะเรียกว่า “ชายา”(หญิง) เพราะว่า เธอนี้ออกมาจาก “ชาย”!” (ปฐก.2:23)
ดังนั้น ถ้าเลือกได้คนเราจะเลือก “คน” เป็น “คู่อุปถัมภ์” แต่หากว่าไม่สามารถหาคนที่ถูกใจมาเป็นคู่ครองที่เหมาะสม คนเราก็มักจะเลือก “สัตว์” มาเป็น “เพื่อน” หรือ “คู่หู” แทน!
ดังนั้น คนที่ไม่รัก และไม่สงสาร “สัตว์” แถมยังทำร้ายมัน ย่อมจะไม่รัก ไม่สงสารคนและสามารถทำร้าย “คน” อื่นได้ไม่ยาก!
ด้วยเหตุนี้เอง หลักในการพิจารณาคู่ครองจึงมักจะมีปรัชญาที่โด่งดังว่า … “Love me, love my dog” (รักฉัน จงรักสุนัขของฉัน!)
วันนี้ หากคุณเป็นคนที่ไม่มีจิตเมตตาสงสารสัตว์ คุณคงต้องอยู่โดดเดี่ยวอย่างเดียวดายเป็นแน่แท้!
แต่หากคุณเป็นคนรักสัตว์ คุณจะเป็นคนดีในสายตาของคนบางคน และมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้าม(หรือเพศเดียวกัน) ให้เข้ามาใกล้โดยไม่รู้ตัว!
หวังว่า นิสัยรักสัตว์ของคุณจะดึงดูด “คน” ที่มีนิสัยรักสัตว์ชนิดเดียวกันให้เข้ามาในชีวิตของคุณ!
วันนี้ ให้เรามาฝึกรักสัตว์กันเถอะ !
จะดีไหมครับ?
ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-
twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/ lifeanswer,