ที่ตกกลางหนามนั้นได้แก่คนเหล่านั้นที่ได้ยินแล้วออกไป และความปรารภปรารมย์ ทรัพย์สมบัติ ความสนุกสนานแห่งชีวิตนี้ก็ปกคลุมเขา ผลของเขาจึงไม่เติบโต (ลูกา 8:14)
ผมรู้สึกทึ่งกับวัชพืช คุณอาจปลูกดอกไม้เล็กๆสักต้น หาพื้นที่ๆเหมาะ รดน้ำ และระวังไม่ให้แมลงมารบกวน คุณอาจทำทุกสิ่งให้กับต้นไม้นั้น แล้วมันก็ค่อยๆโต แต่ในเวลาไล่เลี่ยกัน ก็จะมีวัชพืชโผล่ขึ้นมาจากรอยแตกบนพื้นถนนข้างทาง แถมออกดอกได้ด้วย
แต่วัชพืชไม่ใช่จู่ๆก็แทงทะลุดินขึ้นมา พันแล้วรัดต้นไม้ของเรา มันก็ค่อยเป็นค่อยไปเหมือนกัน คือเริ่มแรกต้นไม้ของเรากำลังจะออกดอก จู่ๆก็มีวัชพืชมาขึ้นข้างๆ วันต่อมา วัชพืชก็โน้มเข้ามา เข้าใกล้ไปเรื่อยๆ จนพันและรัดต้นไม้ของเราให้แกร็นไม่เติบโต
และนี่คืออุปมาเรื่องผู้หว่านที่พระเยซูตรัสเมื่อกล่าวถึงคนที่ “มีความปรารภปรารมย์ ทรัพย์สมบัติ และความสนุกสนานแห่งชีวิต ผลของเขาจึงไม่เติบโต” (ลูกา 8:14) นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นชั่วข้ามคืน แต่ใช้เวลาสักระยะกว่าจะเกิดขึ้น
ผมยังพบด้วยว่ามันน่าสนใจที่ “ความปรารภปรารมย์ ทรัพย์สมบัติ และความสนุกสนานของชีวิต” กันไม่ให้เมล็ดแห่งพระวจนะของพระเจ้าเติบโตจนผลิตผลได้ นี่อาจไม่ใช่เรื่องเลวร้ายด้วยตัวของมันเอง แต่นี่คือสิ่งดีที่กลายเป็นสิ่งสำคัญที่สุด แต่กลับถูกพันและรัดจนเรื่องฝ่ายวิญญาณไม่อาจเดินต่อไปได้
นี่ไม่ใช่ภาพของคนที่พูดว่าไม่ชอบอธิษฐาน ไม่ชอบอ่านพระคัมภีร์หรือไปโบสถ์ แต่นี่เป็นภาพของคนที่คิดว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งดีที่ควรทำ แต่เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็เริ่มไม่สนใจ และสิ่งต่างๆของโลกนี้ก็เข้ามาแทนที่ความสำคัญของโลกหน้า และนี่คือสิ่งที่รัดพวกเขาจนชีวิตฝ่ายวิญญาณหายใจแทบไม่ได้
โดย: Pastor Greg Laurie
อนุญาตโดย Harvest Ministries with Greg Laurie
PO Box 4000,Riverside,CA92514