แต่บ้านเมืองของเรานั้นอยู่ที่สวรรค์ เรารอคอยผู้ช่วยให้รอด ซึ่งจะเสด็จมาจากสวรรค์คือพระเยซูคริสตเจ้าพระองค์จะทรงเปลี่ยนแปลงกายอันต่ำต้อยของเรา ให้เหมือนพระกายอันทรงพระสิริของพระองค์ ด้วยฤทธานุภาพซึ่งทำให้พระองค์ปราบสิ่งสารพัดลงใต้อำนาจของพระองค์ (ฟีลิปปี 3:20)
ช่วงปิดเทอมหนึ่ง มีเด็กผู้ชายอายุ 10 ขวบจากรัสเซียมาอยู่ด้วยกับเรา และไปโรงเรียนด้วยกันกับลูกชายของฉัน ภาษาอังกฤษของเขาค่อนข้างจะจำกัด จึงต้องพึ่งภาษามือและสีหน้าเพื่อจะสื่อสารกัน ครั้งหนึ่งฉันพยายามให้เขาเขียนจดหมายถึงพ่อแม่ ฉันนำเครื่องเขียนออกมา ส่งปากกาให้ ชี้ไปที่รูปพ่อแม่ของเขาแล้วพูดว่า “เรามาเขียนจดหมายถึงพ่อแม่ของหนูกันนะ?” เขาไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดเลย ยี่สิบนาทีผ่านไป ฉันวาดรูปและพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจในสิ่งที่ฉันวาด ในที่สุด เขาก็ร้องไห้ เงยหน้ามองฉันแล้วพูดว่า “อะไร…ครับ?” ฉันได้แต่กอดเขาเอาไว้ ก่อนจะนำกระดาษปากกาไปเก็บ
บางครั้งฉันก็รู้สึกเหมือนเด็กน้อยชาวรัสเซียคนนั้น ไม่เข้าใจความโหดร้ายที่อ่านพบในหนังสือพิมพ์หรือได้ยินจากข่าว ไม่เข้าใจว่าทำไมบางคนออกไปขับรถบนถนนด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยว ไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่บางคนทำร้ายเด็กตัวเล็กๆได้อย่างไร ด้วยความไม่เข้าใจนั้น ฉันเงยหน้ามองไปที่พระบิดาแห่งฟ้าสวรรค์ บอกกับพระองค์ว่า “อะไร…คะ?”
แต่พระเจ้าทรงเตือนให้ฉันรู้ตัวว่า ฉันจะไม่มีวันรู้สึกเหมือนอยู่บ้านที่บนโลกนี้ เพราะฉันเป็นเพียงคนแปลกหน้า เป็นคนพเนจร แท้จริงแล้วฉันเป็นพลเมืองแห่งฟ้าสวรรค์ ปัจจุบันเป็นเพียงนักเรียนแลกเปลี่ยนช่วงปิดเทอมที่ยังไม่ถึงเวลากลับบ้าน
พระคัมภีร์บอกเราว่า เราเป็นพลเมืองแห่งฟ้าสวรรค์ ชีวิตเราบนโลกนี้อาจจะยิ่งใหญ่ แต่เราจะมีความรู้สึกโหยหาบางสิ่งตลอดเวลาขณะที่เท้าเรายังก้าวเดินอยู่บนโลกนี้ นั่นเป็นเพราะเราถูกสร้างมาสำหรับสวรรค์ วันหนึ่งข้างหน้าเราจะได้กลับไปบ้านอย่างแท้จริง ได้พักผ่อนและอยู่อย่างสงบ กว่าจะถึงวันนั้น จำไว้ว่า เราเป็นเพียงคนพเนจร และเป็นคนแปลกหน้าในโลกชั่วคราวใบนี้
โดย: Sharon Jaynes
Girlfriends in God: www.crosswalk.com
ข่าวประชาสัมพันธ์
- คุณอยู่ในโลกนี้ราวกับจะอยู่ตลอดไป หรืออยู่เพียงชั่วคราว รอคอยที่จะได้กลับไปบ้านนิรันดร์คะ?
- อธิษฐานเผื่อสถานการณ์น้ำท่วมด้วยค่ะ และร่วมบริจาคช่วยเหลือผู้ประสบภัยได้ที่ “มูลนิธิสงเคราะห์ชาวไทย” ธ.กรุงไทย สาขานานาเหนือ เลขบัญชี 000−1−93816−9 และขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านค่ะ