แล้วเขาก็ลุกขึ้นไปหาบิดาของตน แต่เมื่อเขายังอยู่แต่ไกล บิดาแลเห็นเขาก็มีความเมตตา จึงวิ่งออกไปกอดคอจุบเขา ฝ่ายบุตรนั้นจึงกล่าวแก่บิดาว่า ‘บิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าได้ผิดต่อสวรรค์และต่อท่าน ข้าพเจ้าไม่สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านต่อไป’ แต่บิดาสั่งบ่าวของตนว่า ‘จงรีบไปเอาเสื้ออย่างดีที่สุดมาสวมให้เขา และเอาแหวนมาสวมนิ้วมือ กับเอารองเท้ามาสวมให้เขา จงเอาลูกวัวอ้วนพีมาฆ่าเลี้ยงกัน เพื่อความรื่นเริงยินดีเถิด เพราะว่าลูกของเราคนนี้ตายแล้ว แต่กลับเป็นอีก หายไปแล้วแต่ได้พบกันอีก’ เขาทั้งหลายต่างก็มีความรื่นเริงยินดี (ลูกา 15:20-24)
หลายปีมาแล้ว ชายหนุ่มคนหนึ่งจากบ้านที่อยู่ชานเมืองชิคาโกไปเพราะมีปากเสียงกับผู้เป็นบิดา เขาสาบานว่าจะไม่มีวันกลับไปเหยียบที่บ้านอีก
เขาไปดำเนินชีวิตด้วยตนเองอยู่หลายปี แต่ใจก็ยังอยากจะกลับไปบ้านอยู่เสมอๆ เขาจึงเขียนจดหมายหาผู้เป็นแม่กล่าวว่า “แม่ครับ ผมอยากจะกลับบ้าน แต่พ่อเคยบอกว่าไม่ให้กลับไปเหยียบที่นั่นอีก ผมไม่รู้ว่าจะกลับไปได้หรือเปล่า?”
เขาจึงขอให้แม่ทำบางสิ่งที่ออกจะแปลก เขาบอกแม่ว่า “ถ้าคุณพ่ออยากให้ผมกลับบ้าน ให้ท่านเอาผ้าเช็ดหน้าสีขาวผูกไว้บนต้นไม้หน้าบ้าน เมื่อผมนั่งรถไฟผ่านไป ถ้าเห็นผมถึงจะลงครับ”
หนุ่มคนนั้นนั่งเหงื่อแตกไปตลอดทางกลับบ้าน พอรถไฟเลี้ยวโค้ง เขาชะโงกหน้าต่างออกไปดู ด้วยความอัศจรรย์ใจ เขาเห็นทุกกิ่งบนต้นไม้นั้นมีผ้าสีขาวผูกอยู่ พ่อของเขาเอาผ้าปูที่นอน และปลอกหมอนของทั้งบ้านมาฉีกออก แล้วเอาผูกไว้บนทุกกิ่งของต้นไม้เพื่อจะบอกว่า “ต้อนรับกลับบ้านนะลูก”
คุณและผมมีพระบิดาที่เป็นเช่นนั้นด้วย พระองค์ต้องการให้คุณกลับมาบ้านถ้าคุณออกไปอยู่ไกลแสนไกล และเป็นเพราะสิ่งที่องค์พระเยซูคริสต์ได้ทำ การสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์ทำให้คุณและผมกลับบ้านได้
ถ้าคุณดำเนินชีวิตโดยปราศจากพระเจ้า จงกลับมาหาพระองค์โดยเข้ามาวางใจในการสิ้นพระชนม์เพื่อให้คุณได้กลับมาสู่ครอบครัวของพระเจ้า!
โดย: Pastor Jack Graham
Daily devotional
Jack Graham Power Point Ministry: www.powerpoint.org
ข่าวประชาสัมพันธ์
- ถ้าคุณเป็นหนึ่งในคนที่ออกจากบ้านไปนานแล้ว พระเจ้ากำลังยืนคอยคุณอยู่ที่หน้าบ้านเลยนะคะ – เอาใจช่วยให้กลับถูกทาง ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ