“ข้าพเจ้าปลูก อปอลโลรดน้ำ แต่พระเจ้าทรงทำให้เติบโต” (1โครินธ์ 3:6)
ทุกเรื่องราวมีจุดเริ่มต้น กลางเรื่อง และตอนจบ และเป็นเช่นนั้นในเรื่องราวชีวิตของเราด้วย เราเริ่มต้นการศึกษาจากชั้นอนุบาล ประถม มัธยม และส่วนมากจบลงที่มหาวิทยาลัย เรื่องราวความรักแสนโรแมนติก เริ่มจากการสร้างสัมพันธ์ นัดไปใช้เวลาด้วยกัน และนำไปสู่พิธีสมรส อาหารก็เริ่มจากเรียกน้ำย่อย อาหารหลัก และจบลงที่ของหวาน
แล้วเรื่องราวความรอดของเราล่ะ? กลางเรื่องความรอดของเราคือสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้า และจบลงที่ใช้เวลาชั่วนิรันดร์กับพระองค์ แล้วจุดเริ่มต้นล่ะ? แตกต่างกันในแต่ละคน บางทีเมล็ดพันธ์แห่งความเชื่อถูกหว่านไว้สมัยที่คนข้างบ้านชวนไปโบสถ์ บางทีผ่านคำอธิษฐานของคุณยาย ที่ขอให้แสงสว่างของพระเจ้าเจาะเข้าไปในใจที่เย็นชาของหลาน ดินที่แข็งกระด้างอาจอ่อนนุ่มลงได้เพราะใครบางคนที่เอื้อเฟื้อน้ำใจเล็กๆน้อยให้ที่โบสถ์ รากจะหยั่งลึกลงไปในใจ เมื่อเห็นคนที่ยืนก่อนหน้าออกค่าอาหารให้คนจนที่ยืนต่อจากเรา
ใช่แล้ว ทุกเรื่องราวความรอดมีจุดเริ่มต้น คุณเคยคิดมั้ยว่าคุณอาจเป็นคนหนึ่งที่มีส่วนในจุดเริ่มต้นของใครบางคน? ฉันเคย เป็นส่วนหนึ่งของจาเวียร์ เพื่อนรัก
กว่าสิบปีที่แล้ว จาเวียร์และฉันอยู่ห้องติดกันที่หอพักในมหาวิทยาลัย เพื่อนร่วมห้องของเราสองคนต่างก็มีแฟน เราเลยต้องไปไหนมาไหนด้วยกัน ช่วยกันทำอาหาร ดูหนังยามว่าง ไปเชียร์ฟุตบอลด้วยกัน เมื่อฉันอยากเรียนกีต้าร์ จาเวียร์ก็ช่วยสอนเรื่องคอร์ด เวลาทั้งหมดที่เราอยู่ด้วยกัน ช่างน่าเสียดาย เพราะฉันไม่เคยคุยเรื่องพระเจ้ากับเธอเลย หลังเรียนจบ เรามีติดต่อกันบ้างเป็นระยะๆ จนเมื่อจาเวียร์ส่งอีเมล์ฉบับนี้มาให้อ่าน ฉันทั้งซาบซึ้งและประหลาดใจ
“อยากขอบคุณที่เธอมีส่วนในชีวิตฉันตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย สี่ปีที่แล้วฉันตัดสินใจรับเอาพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด มองย้อนกลับไปทีไร ฉันมักคิดถึงคนที่เป็นแบบอย่างให้แก่ฉัน ถึงแม้เราแทบไม่เคยคุยกันเรื่องพระเจ้า แต่ก็รู้ว่าเธอเป็นคริสเตียนที่ฉันแอบชื่นชม เป็นการหว่านเมล็ดพันธ์ที่ไม่เกิดผลในทันที ใช้เวลาถึง 10 ปีทีเดียว ฉันดีใจที่ได้บอกกับคนที่มีส่วนให้ฉันได้พบกับพระเยซูคริสต์ว่าพวกเขาสำคัญเพียงใด”
วันที่ได้รับอีเมล์ฉบับนี้เป็นหนึ่งในวันที่ดีที่สุดทีเดียว การได้รู้ว่าเรามีส่วนในการหว่านเมล็ดพันธ์ให้กับเรื่องราวความรอดของใครบางคน นับเป็นความปลื้มใจ พระคัมภีร์ด้านบนสอนว่าเราแต่ละคนสามารถมีส่วนสำคัญในจุดเริ่มต้นนำคนมาถึงความรอด เราอาจไม่รู้ผลของเมล็ดพันธ์ที่เราเคยหว่าน หรือเคยช่วยรดน้ำไว้ แต่เราแน่ใจได้ว่า พระเจ้าจะทรงทำให้เติบโต
เรื่องของจาเวียร์ทำให้ฉันกระหายอยากหว่านเมล็ดพันธ์ให้มากขึ้น ไม่ว่าจะด้วยการกระทำหรือคำพูด อยากเป็นเพื่อนข้างบ้านที่ชวนคนไปโบสถ์ เป็นคุณยาย หรือเป็นหญิงแปลกหน้าที่ซื้อข้าวให้อีกคน … เป็นเพื่อน เป็นคนในครอบครัว เป็นสมาชิกโบสถ์ หรือเพื่อนร่วมงาน เป็นส่วนสำคัญในความรอดของผู้อื่น …คุณล่ะคะ?
โดย: Samantha Reed
Encouragement for today: www.crosswalk.com
ข่าวประชาสัมพันธ์
- น้องๆ ในวัยเรียน อย่าลืมหว่านเมล็ดพันธ์แห่งข่าวประเสริฐให้กับเพื่อนๆนะคะ เพราะในวันข้างหน้าเราอาจได้เห็น ได้ชื่นชมยินดี หรือได้เก็บผลที่พระเจ้าทรงทำให้งอกงามจนเติบใหญ่
- การได้มีส่วนนำคนมาถึงความรอด เห็นเขาเติบโตฝ่ายวิญญาณ และนำคนอื่นๆมาถึงพระเจ้า เป็นเรื่องปลาบปลื้มใจที่ถ้าไม่ได้ลงมือทำ จะไม่มีวันได้สัมผัสความรู้สึกนี้เลย – ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ