17:49 “และดาวิดเอามือล้วงเข้าไปในย่ามหยิบหินก้อนหนึ่งออกมาแล้วเหวี่ยงหินก้อนนั้นด้วยสายสลิงถูกคนฟีลิสเตียคนนั้นที่หน้าผาก ก้อ หินจมเข้าไปในหน้าผากเขาก็ล้มหน้าคว่ำลงที่ดิน”
(Reaching into his bag and taking out a stone, he slung it and struck the Philistine on the forehead. The stone sank into his forehead, and he fell facedown on the ground.)
17:50 “ดังนั้นดาวิดก็ชนะคนฟีลิสเตียคนนั้นด้วยสลิงและก้อนหินก้อนหนึ่งและคว่ำคนฟีลิสเตียคนนั้นลง และฆ่าเขาเสีย ดาวิดไม่มีดาบอยู่ ในมือ”
(So David triumphed over the Philistine with a sling and a stone; without a sword in his hand he struck down the Philistine and killed him.)
17:51 “แล้วดาวิดวิ่งไปยืนอยู่เหนือคนฟีลิสเตียคนนั้น หยิบดาบของเขาชักออกจากฝักฆ่าเขาเสีย และตัดศีรษะของเขาออกเสียด้วยดาบ เมื่อ คนฟีลิสเตียเห็นว่ายอดทหารของเขาตายเสียแล้วก็พากันหนีไป”
(David ran and stood over him. He took hold of the Philistine’s sword and drew it from the scabbard. After he killed him, he cut off his head with the sword.When the Philistines saw that their hero was dead, they turned and ran.)
17:52 “คนอิสราเอลกับคนยูดาห์ก็ลุกขึ้นโห่ร้องไล่ติดตามคนฟีลิสเตีย ไกลไปจนถึงเมืองกัทและถึงประตูเมืองเอโครน ทหารฟีลิสเตียที่บาดเจ็บ
จึงล้มลงตามทางจากชาอาราอิม ไกลไปจนถึงเมืองกัทและเมืองเอโครน”
(Then the men of Israel and Judah surged forward with a shout and pursued the Philistines to the entrance of Gath
and to the gates of Ekron. Their dead were strewn along the Shaaraim road to Gath and Ekron.)
17:53 “และคนอิสราเอลก็กลับมาจากการไล่ติดตามคนฟีลิสเตีย และมาปล้นค่ายของเขา”
(When the Israelites returned from chasing the Philistines, they plundered their camp.)
17:54 “ดาวิดก็นำศีรษะของคนฟีลิสเตียคนนั้นมาที่กรุงเยรูซาเล็ม แต่เขาเอาเครื่องอาวุธของเขาไว้ที่เต็นท์ของตนแล้ว”
(David took the Philistine’s head and brought it to Jerusalem, and he put the Philistine’s weapons in his own tent.)
17:55 “เมื่อซาอูลทรงเห็นดาวิดออกไปต่อสู้กับคนฟีลิสเตีย จึงตรัสถามอับเนอร์แม่ทัพของพระองค์ว่า ”อับเนอร์ ชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกของใคร”
และอับเนอร์ทูลว่า ”ข้าแต่พระราชา ฝ่าพระบาททรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าพระบาทไม่ทราบ”
(As Saul watched David going out to meet the Philistine, he said to Abner, commander of the army, “Abner, whose son is that young man?” Abner replied, “As surely as you live, O king, I don’t know.”)
17:56 “พระราชาจึงรับสั่งว่า ”ไปสืบถามดูว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นเป็นลูกของใคร” (The king said, “Find out whose son this young man is.”)
17:57 “เมื่อดาวิดกลับมาจากการฆ่าคนฟีลิสเตีย อับเนอร์ก็มาพาตัวเขาเข้าไปเฝ้าซาอูล ถือศีรษะของคนฟีลิสเตียคนนั้นไปด้วย”
(As soon as David returned from killing the Philistine, Abner took him and brought him before Saul, with David still holding the Philistine’s head.)
17:58 “ซาอูลจึงตรัสถามเขาว่า ”เจ้าหนุ่มเอ๋ย เจ้าเป็นลูกของใคร” และดาวิดทูลว่า ”ข้าพระบาทเป็นบุตรของเจสซีชาวเบธเลเฮมผู้รับใช้ของ
ฝ่าพระบาท”
(“Whose son are you, young man?” Saul asked him. David said, “I am the son of your servant Jesse of Bethlehem.”)