17:29 “ดาวิดจึงตอบว่า ”ผมได้ทำอะไรไปแล้วเล่า พูดแต่คำเดียวเท่านั้นไม่ใช่หรือ””
(“Now what have I done?” said David. “Can’t I even speak?” )
17:30 “เขาจึงหันไปหาคนอื่นเสีย และพูดอย่างเดียวกัน และประชาชนก็ตอบแก่เขาอย่างคราวก่อน”
(He then turned away to someone else and brought up the same matter, and the men answered him as before.)
17:31 “เมื่อเขาทั้งหลายได้ยินคำที่ดาวิดพูด เขาทั้งหลายก็เล่าความให้ซาอูลทราบ ซาอูลจึงใช้คนให้มาตามดาวิด”
(What David said was overheard and reported to Saul, and Saul sent for him.)
17:32 “ดาวิดก็ทูลซาอูลว่า ”อย่าให้จิตใจของผู้ใดฝ่อไปเพราะชายคนนั้นเลย ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทจะไปสู้รบกับคนฟีลิสเตียคนนี้”
(David said to Saul, “Let no one lose heart on account of this Philistine; your servant will go and fight him.”)
17:33 “และซาอูลกล่าวแก่ดาวิดว่า ”เจ้าไม่สามารถที่จะไปสู้รบกับชายฟีลิสเตียคนนั้นดอก เพราะเจ้าเป็นแต่เด็กหนุ่ม และเขาเป็น
ทหารชำนาญศึกมาตั้งแต่หนุ่มๆแล้ว”
(Saul replied, “You are not able to go out against this Philistine and fight him; you are only a boy, and he has been a fighting man from his youth.”)
17:34 “แต่ดาวิดทูลซาอูลว่า”ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเคยดูแลแพะแกะของบิดาและเมื่อมีสิงห์หรือหมีมาเอาลูกแกะตัวหนึ่งไปจากฝูง”
(But David said to Saul, “Your servant has been keeping his father’s sheep. When a lion or a bear came and carried off a sheep from the flock,)
17:35 “ข้าพระบาทก็ไล่ตามฆ่ามัน และช่วยกู้ลูกแกะนั้นมาจากปากของมัน ถ้ามันลุกขึ้นต่อสู้ข้าพระบาท ข้าพระบาทก็จับหนวดเคราของมัน และทุบตีมันจนตาย”
(I went after it, struck it and rescued the sheep from its mouth. When it turned on me, I seized it by its hair, struck it and killed it.)
17:36 “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทได้ฆ่าสิงห์และหมีนั้นมาแล้ว คนฟีลิสเตียผู้มิได้เข้าสุหนัตคนนี้ก็เป็นเหมือนสัตว์เหล่านั้นตัวหนึ่งด้วยเขาได้ท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่‘”
(Your servant has killed both the lion and the bear; this uncircumcised Philistine will be like one of them, because he has defied the armies of the living God.)
17:37 “และดาวิดทูลต่อไปว่า ”พระเจ้าผู้ทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากขยุ้มเท้าของสิงห์ และจากขยุ้มเท้าของหมี จะทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากมือของคนฟีลิสเตียคนนี้” และซาอูลจึงตรัสแก่ดาวิดว่า ”จงไปเถอะ และพระเจ้าจะทรงสถิตอยู่กับเจ้า”
(The LORD who delivered me from the paw of the lion and the paw of the bear will deliver me from the hand of this Philistine.” Saul said to David, “Go, and the LORD be with you.”)
17:38 “แล้วซาอูลก็ทรงเอาเครื่องอาวุธของพระองค์สวมให้ดาวิด ทรงสวมหมวกทองสัมฤทธิ์บนศีรษะของเขา และสวมเสื้อเกราะให้เขา”
(Then Saul dressed David in his own tunic. He put a coat of armor on him and a bronze helmet on his head.)