ถาม-ตอบ โดย ศจ ธงชัย ประดับชนานุรัตน์

คำถาม: “พระคัมภีร์สอนเรื่องการพูดและการฟังไว้อย่างไรบ้าง?”

คำตอบ: “พระคัมภีร์กล่าวถึงเรื่องการฟังและการพูดไว้มากมาย แต่จะขอนำมาเป็นตัวอย่างดังนี้:

1) เรื่องการพูด:

คนของพระเจ้า ต้องพูดอย่างเที่ยงตรง

“พวกคนบาปในศิโยนก็หวาดกลัว ความสะทกสะท้านเข้าครอบงำคนไร้พระเจ้า มีใครในพวกเราอยู่กับไฟที่เผาผลาญได้? มีใครในพวกเราอยู่กับการเผาไหม้เป็นนิตย์ได้? คือผู้ดำเนินอย่างชอบธรรม และพูดอย่างเที่ยงตรง ผู้ดูหมิ่นผลได้จากการบีบบังคับ ผู้สลัดมือของเขาจากการถือสินบน ผู้อุดหูไม่ฟังอุบายเรื่องทำให้โลหิตตก และปิดตาของเขาไม่มองความชั่วร้าย” ~อิสยาห์ 33:14-15 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพูดแต่ความจริง

“ปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์ แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว” ~สุภาษิต 12:19 THSV11

“จริงก็จงว่าจริง ไม่ก็ว่าไม่ คำพูดที่เกินกว่านี้มาจากความชั่ว” ~มัทธิว 5:37 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพูดสิ่งที่พระเจ้าทรงบัญชาให้พูด

“แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อย่าพูดว่าเจ้าเป็นเด็ก เพราะเจ้าต้องไปหาทุกคนที่เราใช้ให้เจ้าไป และทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า เจ้าต้องพูด” ~เยเรมีย์ 1:7 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพูดหนุนใจ ให้ผู้ฟังเจริญขึ้น ได้รับการชูใจและการปลอบใจ

“แต่ผู้ที่เผยพระวจนะนั้น พูดกับมนุษย์เพื่อให้เจริญขึ้น ให้มีการชูใจและการปลอบใจ” -1 โครินธ์ 14:3 THSV11

“ช่างฝีมือก็หนุนใจช่างทอง ผู้ใช้ค้อนทุบให้เรียบก็หนุนใจผู้ตีทั่ง พูดเรื่องการบัดกรีว่า “ดีแล้ว” และเขาก็ทำให้มันมั่นคงด้วยตะปูเพื่อไม่ให้มันเลื่อน” ~อิสยาห์ 41:7 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพูดแบบนำการรักษามาให้ ไม่ใช่พูดพล่อยๆเหมือนดาบแทง

“คำพูดพล่อยๆ เหมือนดาบแทง แต่ลิ้นของคนมีปัญญานำการรักษามาให้” ~สุภาษิต 12:18 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพูดแบบก่อเกิดประโยชน์ให้แก่ผู้รับฟัง

“ข้าพเจ้าพูดอย่างนี้ ก็เพื่อประโยชน์ของท่านทั้งหลาย ไม่ใช่จะเอาบ่วงคล้องท่าน แต่เพื่อชีวิตที่เหมาะสม และเพื่อให้การอุทิศตัวต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ถูกจำกัด” ~1 โครินธ์ 7:35 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพูดสิ่งที่ตนเชื่อ(อย่างถูกต้อง)ออกมาด้วยใจกล้าหาญ

“และเรามีใจเชื่อเช่นเดียวกับที่เขียนไว้ว่า“ข้าพเจ้าเชื่อฉะนั้นข้าพเจ้าจึงพูด” เราก็เชื่อฉะนั้นเราจึงพูดด้วย” ~2 โครินธ์ 4:13 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดมากโดยไม่สมควร

“ยิ่งพูดมากก็ยิ่งอนิจจังมาก แล้วมนุษย์ได้ประโยชน์อะไรเล่า?” ~ปัญญาจารย์ 6:11 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดจายโส

“อย่ายกเขาของเจ้าขึ้นให้สูง หรือพูดจาอย่างยโส’ ” ~สดุดี 75:5 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดชั่ว

“เพราะว่า ผู้ใดรักชีวิตและปรารถนา จะเห็นวันเวลาดี ก็ให้ผู้นั้นยั้งลิ้นของตนไม่พูดชั่ว และห้ามปาก ไม่ให้พูดล่อลวง” ~1 เปโตร 3:10 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดไร้คุณธรรม และโง่เขลา

“จงหลีกเลี่ยงคำพูดที่ไร้คุณธรรมและโง่เขลา เพราะคำพูดอย่างนั้นจะนำคนไปสู่ความอธรรมมากยิ่งขึ้น” ~2 ทิโมธี 2:16 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดมุสา

“ทุกคนล่อลวงเพื่อนบ้านของตัว ไม่มีใครพูดความจริงสักคนเดียว เขาได้สอนลิ้นของเขาให้พูดมุสา เขาได้ทำบาปชั่วและกลับใจอีกไม่ได้แล้ว” ~เยเรมีย์ 9:5 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดมารยา

“ลิ้นของเขาเป็นลูกศรมรณะ มันพูดมารยา ปากของเขาพูดอย่างสันติกับเพื่อนบ้าน แต่ในใจของเขา เขาคอยดักซุ่มโจมตีอยู่”” ~เยเรมีย์ 9:8 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดพล่อยๆ ซ้ำซาก

“แต่เมื่อพวกท่านอธิษฐาน อย่าพูดพล่อยๆ ซ้ำซาก เหมือนบรรดาคนต่างชาติเพราะเขาคิดว่าพูดมากหลายคำ พระจึงจะโปรดฟัง” ~มัทธิว 6:7 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไม่พูดบ่ายเบี่ยงผ้ดวันประกันพรุ่งในขณะที่ทำได้ในเวลานี้

“อย่าพูดกับเพื่อนบ้านของเจ้าว่า “ไปเถอะ แล้วค่อยมาใหม่ พรุ่งนี้ฉันจะให้” ในเมื่อเจ้ามีให้อยู่แล้ว” ~สุภาษิต 3:28 THSV11

2) เรื่องการฟัง:

คนของพระเจ้า ต้องฟังธรรมบัญญัติ

“ถ้าผู้ใดไม่ฟังธรรมบัญญัติ แม้คำอธิษฐานของเขาก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียน” ~สุภาษิต 28:9 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องไวในการฟัง ช้าในการพูด

“พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงเข้าใจในเรื่องนี้ คือให้ทุกคนไวในการฟัง ช้าในการพูด ช้าในการโกรธ” ~ยากอบ 1:19 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ และของพระเจ้า

“ลูกเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า และอย่าทิ้งคำสอนของแม่เจ้า” ~สุภาษิต 1:8 THSV11

“จงฟังคำสั่งสอน และจงมีปัญญา และอย่าเพิกเฉยเสีย” ~สุภาษิต 8:33 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องรับฟังคำแนะนำที่ดี

“จงฟังคำแนะนำและรับคำสั่งสอน เพื่อเจ้าจะได้ปัญญาในภายหลัง” ~สุภาษิต 19:20 THSV11

“ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนมีปัญญาย่อมฟังคำแนะนำ” ~สุภาษิต 12:15 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องฟังถ้อยคำแห่งปัญญา

“จงเงี่ยหูของเจ้าฟังปัญญา จงเอียงใจของเจ้าเข้าหาความเข้าใจ” ~สุภาษิต 2:2 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องฟังคำตักเตือน โดยไม่แข็งคอ

“หูที่ฟังคำตักเตือนที่ให้ชีวิต จะอยู่ท่ามกลางคนมีปัญญา” ~สุภาษิต 15:31 THSV11

“แต่พวกเขาก็ไม่ฟังหรือเงี่ยหูฟัง แต่ทำคอของเขาให้แข็ง เพื่อจะไม่ได้ยินและไม่รับคำตักเตือน’” ~เยเรมีย์ 17:23 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องพร้อมน้อมรับฟังคำตำหนิของคนมีปัญญา

“ฟังคำตำหนิของคนที่มีปัญญา ยังดีกว่าฟังเพลงของคนเขลา” ~ปัญญาจารย์ 7:5 THSV11

คนของพระเจ้า ต้องฟังพระดำรัสของพระเจ้า หรือ ถ้อยคำของพระเจ้า

“คนที่มาจากพระเจ้าก็ย่อมฟังพระดำรัสของพระเจ้า พวกท่านไม่ได้มาจากพระเจ้า เพราะเหตุนี้พวกท่านจึงไม่ฟัง”” ~ยอห์น 8:47 THSV11

“ทำไมพวกเจ้าจึงใช้เงินกับสิ่งที่ไม่ใช่อาหาร? และใช้ค่าจ้างกับสิ่งที่ไม่อิ่มใจ? จงเอาใจใส่ฟังเรา และรับประทานของดี และให้ตัวเจ้าปีติยินดีในอาหารโอชา” ~อิสยาห์ 55:2 THSV11