บทความโดย ศจ ธงชัย ประดับชนานุรัตน์

คำถาม:

“พระคัมภีร์สอนอะไรบ้าง เกี่ยวกับความโกรธ และวินัยในการจัดการกับความโกรธของเรา?”

คำตอบ:

ในพระคัมภีร์กล่าวถึงเรื่องความโกรธไว้มากมาย ทั้งความโกรธของพระเจ้าและความโกรธของมนุษย์ แต่ต่างกันคือความโกรธของพระเจ้าเป็นความโกรธแบบบริสุทธิ์ ที่เกิดขึ้นเพราะเป็นปฏิกิริยาทันทีต่อบาปที่มนุษย์อย่างเราเจตนาทำ แต่ความโกรธอย่างมนุษย์เป็นความโกรธที่มาจากเนื้อหนังของเรา ที่นำไปสู่การทำบาปที่มีโทษตามมา

พระคัมภีร์สอนเรื่องความโกรธไว้ดังนี้

1.พระเจ้าจะทรงตอบสนองต่อบาปที่มนุษย์อย่างเรากระทำ

“แต่เจ้าได้ทำชั่วยิ่งกว่าทุกคนที่อยู่ก่อนเจ้า เจ้าไปสร้างพระอื่นและรูปหล่อโลหะ และทำให้เราโกรธ และได้เหวี่ยงเราทิ้งเบื้องหลังของเจ้า” ~1 พงศ์กษัตริย์ 14:9 THSV11

2.พระเจ้ามักถามให้เราทบทวนว่าเราโกรธทำไม และสมควรแล้วหรือที่จะโกรธเช่นนั้น?

“แต่คาอินกับของถวายของเขานั้น พระองค์ไม่พอพระทัย คาอินก็โกรธยิ่งนัก ก้มหน้าลง” ~ปฐมกาล 4:5 THSV11
“พระยาห์เวห์จึงตรัสถามคาอินว่า “ทำไมเจ้าโกรธ? ทำไมหน้าเจ้าบูดบึ้ง?” ~ปฐมกาล 4:6 THSV11
“แต่เหตุการณ์นี้ไม่เป็นที่พอใจโยนาห์อย่างยิ่ง และท่านโกรธ …และพระยาห์เวห์ตรัสว่า “การที่เจ้าโกรธเช่นนี้ดีแล้วหรือ?” ~โยนาห์ 4:1, 4 THSV11
“แต่พระเจ้าตรัสกับโยนาห์ว่า “ที่เจ้าโกรธเพราะต้นละหุ่งนั้นดีแล้วหรือ?” ท่านทูลว่า “ที่ข้าพระองค์โกรธถึงอยากตายนี้ดีแล้วพระเจ้าข้า” ~โยนาห์ 4:9 THSV11
“ยาโคบโกรธราเชลจึงว่า “ฉันเองเป็นเหมือนพระเจ้าผู้ไม่ให้เธอมีบุตรหรือ?” ~ปฐมกาล 30:2 THSV11

3.เราได้ หรือเสียประโยชน์อะไรบ้างจากความโกรธของเรา?

“พี่ชายก็โกรธไม่ยอมเข้าไป บิดาจึงออกมาชวนเขา” ลูกา 15:28 THSV11
“เพราะว่าความโกรธของมนุษย์ไม่ก่อให้เกิดความชอบธรรมของพระเจ้า” ยากอบ 1:20
“จงระงับความโกรธ และละความพิโรธอย่าฉุนเฉียว มีแต่จะชั่วไป” สดุดี 37:8
“วันนั้นฮามานก็ออกไปด้วยใจชื่นบานและยินดี แต่เมื่อฮามานเห็นโมรเดคัยที่ประตูพระราชวังไม่ยืนขึ้นหรือตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเขา เขาก็โกรธแค้นโมรเดคัย” เอสเธอร์ 5:9

4.เราต้องไม่ปล่อยให้ความโกรธของเรานำเราให้ทำบาป

“จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป” อย่าให้ถึงตะวันตกแล้วยังโกรธอยู่” -เอเฟซัส 4:26 THSV11
“แต่เราบอกพวกท่านว่า ใครโกรธพี่น้องของตน คนนั้นจะต้องถูกพิพากษา ถ้าใครพูดกับพี่น้องอย่างเหยียดหยาม คนนั้นจะต้องถูกนำไปยังศาลสูงให้พิพากษา และถ้าใครพูดว่า ‘อ้ายโฉด’ คนนั้นจะมีโทษถึงไฟนรก” ~มัทธิว 5:22 THSV11
“เมื่อพวกเขาฟังแล้วก็โกรธมาก คิดกันว่าจะฆ่าพวกอัครทูตเสีย” ~กิจการ 5:33 THSV11

5.เราควรโกรธในเรื่องอะไรบ้าง?

“มีเสียงร้องของประชาชนและของภรรยาของเขาอย่างเกรียวกราว กล่าวโทษพี่น้องพวกยิว …เมื่อข้าพเจ้าได้ยินเสียงร้องของเขาและถ้อยคำของเขา ข้าพเจ้าก็โกรธมาก” ~เนหะมีย์ 5:1, 6 THSV11
“เมื่อเกิดเรื่องนี้ข้าพเจ้าไม่ได้อยู่ในเยรูซาเล็ม เพราะข้าพเจ้าได้ไปเฝ้ากษัตริย์อารทาเซอร์ซีสแห่งบาบิโลนในปีที่สามสิบสองแห่งรัชกาลของพระองค์ และต่อมาข้าพเจ้าก็ทูลลากษัตริย์ และมายังเยรูซาเล็ม แล้วข้าพเจ้าจึงทราบความชั่วร้าย ซึ่งเอลียาชีบได้ทำเพื่อโทบีอาห์ คือจัดห้องภายในบริเวณพระนิเวศของพระเจ้าให้เขา ข้าพเจ้าโกรธมาก และข้าพเจ้าก็โยนเครื่องแต่งบ้านทั้งสิ้นของโทบีอาห์ออกเสียจากห้อง แล้วข้าพเจ้าสั่งให้เขาชำระห้อง และข้าพเจ้าก็นำเครื่องใช้ประจำพระนิเวศของพระเจ้า ทั้งธัญบูชากับกำยานกลับมาไว้ที่นั่นอีก และข้าพเจ้ายังทราบอีกว่า ส่วนของคนเลวีนั้น เขาก็ไม่ได้มอบให้ เพราะฉะนั้น คนเลวีและนักร้องผู้ปฏิบัติการงาน ต่างก็หนีกลับไปยังไร่นาของตน ข้าพเจ้าจึงต่อว่าเจ้าหน้าที่และพูดว่า “ทำไมจึงทอดทิ้งพระนิเวศของพระเจ้าเสีย?” ข้าพเจ้าจึงรวบรวมพวกเขากลับมา และตั้งเขาไว้ตามตำแหน่งของเขาอีก” ~เนหะมีย์ 13:6-11 THSV11
“เมื่อสาวกสิบคนนั้นได้ยินแล้วก็โกรธพี่น้องสองคนนั้น” มัทธิว 20:24 THSV11
“เราโกรธเนื่องด้วยบาปเรื่องความโลภของเขา เราตีเขา เราซ่อนหน้าด้วยความโกรธ แต่เขายังเดินกลับไปยังวิถีของใจเขาเอง” ~อิสยาห์ 57:17 THSV11

6.เราควรมีท่าที แนวทาง หรือปฏิกิริยาอะไรต่อความโกรธ?

“พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงเข้าใจในเรื่องนี้ คือให้ทุกคนไวในการฟัง ช้าในการพูด ช้าในการโกรธ” ~ยากอบ 1:19 THSV11
“อย่าให้จิตใจของเจ้าโกรธเร็ว เพราะความโกรธฝังอยู่ในทรวงอกของคนเขลา” ~ปัญญาจารย์ 7:9 THSV11
“จงเอาความขมขื่น ความฉุนเฉียว ความโกรธ การทุ่มเถียง การพูดจาดูหมิ่น รวมทั้งการร้ายทุกอย่างออกไปจากพวกท่าน” ~เอเฟซัส 4:31 THSV11
“แต่บัดนี้ท่านทั้งหลายจงละทิ้ง สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด คือความโกรธ ความฉุนเฉียว การคิดร้าย การใส่ร้าย และคำพูดหยาบโลนที่ออกจากปากของท่าน” ~โคโลสี 3:8 THSV11
“ความฉลาดของมนุษย์ทำให้เขาโกรธช้า และการให้อภัยความผิดก็เป็นศักดิ์ศรีแก่เขา” ~สุภาษิต 19:11 THSV11
“คนชอบเยาะเย้ยทำให้บ้านเมืองลุกเป็นไฟ แต่คนมีปัญญาทำให้ความโกรธเกรี้ยวสงบลง” ~สุภาษิต 29:8 THSV11

7.เราจะมีวิถีและวิธีรับมือกับความโกรธของคนอื่นอย่างไร?

“ของกำนัลซึ่งให้ในที่ลับตาย่อมขจัดโทสะ และสินบนลับๆ ก็กำจัดความโกรธเกรี้ยวได้” ~สุภาษิต 21:14 THSV11
“บุคคลผู้โกรธช้าก็ดีกว่าคนมีกำลังมาก และบุคคลผู้ปกครองจิตใจตนเองก็ดีกว่าผู้ที่ตีเมืองได้” ~สุภาษิต 16:32 THSV11
“คนโง่ระบายความโกรธออกมาเต็มที่ แต่คนมีปัญญาย่อมยับยั้งไว้เงียบๆ” ~สุภาษิต 29:11 THSV11
“นี่แน่ะ ทุกคนที่โกรธเคืองเจ้า จะต้องอายและอดสู คนทั้งหลายที่ต่อสู้กับเจ้า จะกลายเป็นศูนย์และพินาศไป” -อิสยาห์ 41:11 THSV11
“เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าปรารถนาให้พวกผู้ชายยกมืออันบริสุทธิ์ขึ้นอธิษฐานในทุกแห่งหน โดยปราศจากความโกรธหรือการทุ่มเถียงกัน” ~1 ทิโมธี 2:8 THSV11
“นี่แน่ะ ท่านผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้า อย่าแก้แค้น แต่จงมอบการนั้นไว้ แล้วแต่พระเจ้าจะทรงลงโทษ เพราะมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“การแก้แค้นเป็นของเรา เราเองจะตอบแทน” -โรม 12:19

ข้อคิดปิดท้าย

# ทุก ๆ นาทีที่คุณยังโกรธอยู่ คุณได้เสีย 60 วินาทีแห่งสันติสุขในจิตใจของคุณไปเสียแล้ว

#For every minute you remain angry, you give up sixty seconds of peace of mind. ~Ralph Waldo Emerson

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์- twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/lifeanswer, facebook.com/lifeanswer