คำถาม: “พระคัมภีร์สอนเรื่องการบริหาร และจัดการกับตัวเอง (อัตตา) ไว้อย่างไรบ้าง?”
คำตอบ:
1.เราไม่ควรเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง แม้จะแน่ใจในสิ่งที่เราคิด เชื่อและยึดถือ แต่ก็ควรเคารพในความคิดของผู้อื่นที่แตกต่างจากเราด้วยเช่นกัน
“จงต้อนรับคนที่ยังมีความเชื่อน้อยอยู่ แต่ไม่ใช่เพื่อให้โต้เถียงกันในเรื่องที่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว คนหนึ่งถือว่าจะกินอะไรก็ได้ แต่อีกคนหนึ่งที่มีความเชื่อน้อยก็กินแต่ผักเท่านั้น อย่าให้คนที่กินนั้นดูหมิ่นคนที่ไม่กิน และอย่าให้คนที่ไม่กินตัดสินคนที่กิน เพราะว่าพระเจ้าทรงยอมรับเขาแล้ว ท่านเป็นใคร จึงกล่าวโทษบ่าวของคนอื่น? บ่าวคนนั้นจะตั้งมั่นหรือจะล่มจมก็สุดแล้วแต่นายของเขา และเขาจะตั้งมั่นแน่นอน เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถให้เขาตั้งมั่นได้ คนหนึ่งถือว่าวันหนึ่งดีกว่าอีกวันหนึ่ง แต่อีกคนหนึ่งถือว่าทุกวันเหมือนกัน ขอให้ทุกคนมีความแน่ใจในความคิดเห็นของตนเถิด” โรม 14:1-5 THSV11
2.เราควรทำหรือไม่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็เพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้า และยอมรับในสิ่งที่ผู้อื่นกระทำหรือไม่กระทำด้วยเช่นกัน
“คนที่ถือวันก็ถือเพื่อถวายพระเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า คนที่กินทุกสิ่งก็กินเพื่อถวายพระเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะเขาขอบพระคุณพระเจ้า และคนที่ไม่กิน ก็ไม่กินเพื่อถวายพระเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า และยังขอบพระคุณพระเจ้า” โรม 14:6 THSV11
3.เราไม่ควรอยู่หรือตายเพื่อตัวเราเองเท่านั้นแต่ควรอยู่หรือตายเพื่อพระเจ้า
“เราไม่ได้อยู่เพื่อตัวเอง และเราไม่ได้ตายเพื่อตัวเอง ถ้าเรามีชีวิตอยู่ก็เพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และถ้าเราตายก็เพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะฉะนั้นไม่ว่าเรามีชีวิตอยู่หรือตายไปก็ตาม เราก็เป็นคนขององค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะเหตุนี้เอง พระคริสต์สิ้นพระชนม์และคืนพระชนม์อีก เพื่อจะได้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของคนตายและคนเป็น” โรม 14:7-9 THSV11
4.เราไม่ควรดูหมิ่น ตัดสิน หรือกล่าวโทษพี่น้องของเรา
“แต่ตัวท่านเล่า ทำไมจึงกล่าวโทษพี่น้องของท่าน? หรือท่านผู้เป็นอีกฝ่ายหนึ่ง ทำไมท่านจึงดูหมิ่นพี่น้องของท่าน? เพราะว่าเราทุกคนต้องยืนอยู่หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระเจ้า” โรม 14:10 THSV11
5.เราควรปกป้องตัวเองให้พ้นจากความยุ่งยากโดยการระวังปากของเรา
“คนที่ระวังปากและลิ้นของตน ก็ปกป้องตัวเองจากความยุ่งยาก” สุภาษิต 21:23 THSV11
6.เราไม่ควรทำลายตัวเราและผู้อื่นด้วยปากของเรา
“ปากของคนโง่เป็นสิ่งทำลายตัวเขาเอง และริมฝีปากของเขาก็เป็นบ่วงดักตนเอง”สุภาษิต 18:7 THSV11
7.เราไม่ควรทำให้ตัวเองเจ็บเพราะความดุร้ายของตัวเอง
“คนมีความเมตตาย่อมให้ประโยชน์แก่ตน แต่คนดุร้ายย่อมทำให้ตัวเองเจ็บ” สุภาษิต 11:17 THSV11
8.เราไม่ควรฆ่าตัวเองเพราะความเกียจคร้าน
“ความอยากของคนเกียจคร้านฆ่าตัวเขาเอง เพราะมือของเขาไม่ยอมทำงาน” สุภาษิต 21:25 THSV11
9.เราไม่ควรทำลายตัวเองเพราะทำตัวชอบธรรมเกินไปและอวดฉลาด
“อย่าทำตัวชอบธรรมเกินไป และอย่าอวดฉลาด เหตุใดเจ้าจะทำลายตัวเองเสียเล่า?” ปัญญาจารย์ 7:16 THSV11
10.เราไม่ควรหลอกตัวเองโดยถือว่าตัวเป็นคนสำคัญเกินจริง
“เพราะว่าถ้าใครถือตัวว่าเป็นคนสำคัญ ทั้งๆ ที่เขาไม่สำคัญอะไรเลย เขาก็หลอกตัวเอง” กาลาเทีย 6:3 THSV11
11.เราต้องไม่หลงคิดว่าตัวเองมั่นคงดีแล้ว (จนประมาท) จนล้มลง
“เพราะเหตุนี้คนที่คิดว่าตัวเองมั่นคงดีแล้ว ก็จงระวังไม่ให้ล้มลง” 1โครินธ์ 10:12 THSV11
12.เราควรตระหนักว่า วันหนึ่ง เราต้องยืนให้การเรื่องราวของเราต่อพระพักตร์พระเจ้า
“เพราะมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า ตรัสว่า ‘เรามีชีวิตอยู่ตราบใด ทุกคนจะคุกเข่ากราบเรา และทุกลิ้นจะสรรเสริญ พระเจ้า’ ” ฉะนั้นเราทุกคนจะต้องทูลเรื่องราวของตัวเองต่อพระเจ้า โรม 14:11-12 THSV11
13.เราไม่ควรให้กิเลสตัณหาของเราล่อลวงและชักนำเรา
“แต่ทุกคนถูกล่อลวงด้วยตัณหาของตัวเอง คือถูกตัณหานั้นล่อลวงและชักนำ เมื่อตัณหาฟักตัวขึ้นแล้วก็ก่อให้เกิดบาป และเมื่อบาปเจริญเต็มที่แล้วก็ก่อให้เกิดความตาย” ยากอบ 1:14-15 THSV11
14.เราไม่ควรทำให้ตัวเองถูกปรับโทษเพราะถือพิธีมหาสนิทอย่างไม่สมควร
“ฉะนั้นถ้าใครกินขนมปัง หรือดื่มจากถ้วยขององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างไม่เหมาะสม เขาก็ทำผิดต่อพระกายและพระโลหิตขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกคนจงสำรวจตัวเอง แล้วจึงกินขนมปังและดื่มจากถ้วยนี้ เพราะว่าคนที่กินและดื่มโดยไม่ได้ตระหนักถึงพระกายขององค์พระผู้เป็นเจ้า ก็กินและดื่มเป็นเหตุให้ตนเองถูกลงโทษ เพราะเหตุนี้พวกท่านหลายคนจึงอ่อนแอและเจ็บป่วย และบ้างก็ล่วงหลับไป แต่ถ้าเราวินิจฉัยตัวเอง เราคงไม่ต้องถูกพิพากษา เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิพากษาเรานั้น พระองค์ทรงตีสอนเรา เพื่อไม่ให้เราถูกพิพากษาด้วยกันกับโลก” 1โครินธ์ 11:27-32 THSV11
15.เราควรรับผิดชอบดูแลร่างกายของตัวเอง
“ท่านรู้แล้วไม่ใช่หรือว่า ร่างกายของพวกท่านเป็นวิหารของพระวิญญาณบริสุทธิ์ผู้สถิตในท่าน ผู้ซึ่งพวกท่านได้รับจาก พระเจ้า และท่านทั้งหลายไม่ใช่เจ้าของตัวท่านเอง?” 1โครินธ์ 6:19 THSV11
16.เราควรรับผิดชอบและรับภาระของตัวเองและช่วยรับภาระของผู้อื่นด้วย
“จงช่วยรับภาระของกันและกัน และด้วยการกระทำเช่นนี้ท่านทั้งหลายก็ได้ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของพระคริสต์ …เพราะว่าแต่ละคนต้องรับภาระของตัวเอง” กาลาเทีย 6:2, 5 THSV11
“พวกท่านเองก็ทราบว่า มือทั้งสองของข้าพเจ้าจัดหาปัจจัยสำหรับตัวเองและสำหรับพวกที่อยู่กับข้าพเจ้า” กิจการ 20:34 THSV11
17.เราไม่ควรหลงตนคิดว่าตัวเองสำคัญกว่าคนอื่นๆ และรักแต่ตัวเอง
“เพราะว่าถ้าใครถือตัวว่าเป็นคนสำคัญ ทั้งๆ ที่เขาไม่สำคัญอะไรเลย เขาก็หลอกตัวเอง แต่ละคนจงสำรวจการกระทำของตนเอง แล้วจึงจะมีอะไรอวดได้ในตัวเองโดยไม่ต้องเปรียบกับผู้อื่น” กาลาเทีย 6:3-4 THSV11
“คนที่รักชีวิตตัวเองต้องเสียชีวิต และคนที่เกลียดชังชีวิตตัวเองในโลกนี้จะรักษาชีวิตนั้นไว้นิรันดร์” ยอห์น 12:25 THSV11
18.เราไม่ควรหลอกตัวเอง โดยคิดว่าตนมีธรรมะ(แต่กลับไม่ทำตาม)
“แต่จงเป็นผู้ประพฤติตามพระวจนะ ไม่ใช่เป็นเพียงผู้ฟังเท่านั้น มิฉะนั้นจะเป็นการหลอกตัวเอง ยากอบ 1:22 THSV11
“ถ้าใครคิดว่าตัวเองเป็นคนมีธรรมะแต่ไม่ได้ควบคุมลิ้นของตน เขาก็หลอกลวงจิตใจของตนเอง และธรรมะของคนนั้นก็ ไม่มีประโยชน์ ยากอบ 1:26 THSV11
19.เราต้องประกาศพระคริสต์ ไม่ใช่ประกาศตัวเอง
“เพราะว่าเราไม่ได้ประกาศตัวเอง แต่ประกาศว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า และประกาศว่าตัวเราเองเป็นทาสของท่านทั้งหลายเพราะเห็นแก่พระเยซู” 2โครินธ์ 4:5 THSV11
20.เราต้องถ่อมใจถ่อมตัวต่อพระพักตร์พระเจ้าและต่อหน้าผู้อื่นอยู่เสมอ
“พวกท่านจงถ่อมใจลงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วพระองค์จะทรงยกชูท่าน” ยากอบ 4:10 THSV11
“เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าผู้เป็นนักโทษโดยเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอวิงวอนพวกท่านให้ดำเนินชีวิตสมกับการทรงเรียกที่ท่านได้รับการทรงเรียกมานั้น คือจงถ่อมใจและมีความสุภาพอ่อนโยนอยู่เสมอ จงอดทน จงอดกลั้นต่อกันและกันด้วยความรัก จงพยายามรักษาความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มาจากพระวิญญาณนั้น โดยมีสันติภาพเป็นเครื่องผูกพัน” เอเฟซัส 4:1-3 THSV11
-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์- twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/lifeanswer, facebook.com/lifeanswer
(Cr.ภาพ beliefnet.com)