ทำไมการฟังจึงสำคัญ? (คอลัมน์คำตอบชีวิต)

คำถาม : ”ทำไมการฟังจึงมีความสำคัญในการเป็นพยาน

หรือในการประกาศข่าวเสริฐ ที่มีความสำคัญไม่น้อยกว่าการพูด?”

คำตอบ

“คริสเตียนจำนวนไม่น้อยต้องการเป็นพยานหรือประกาศข่าวประเสริฐเรื่องพระเยซูคริสต์ แต่ก็กลับทำให้โอกาสดีๆ เช่นนั้นหลุดหายไปหรือเสียไป เพียงเพราะไม่ตั้งใจฟัง หรือไม่สังเกตปฏิกิริยาของผู้รับสารของพวกเขา

นั่นคือ เรา ไวในการพูด แต่ไม่ไวในการฟัง!
ซึ่งตรงกันข้ามกับพระคัมภีร์ที่สอนเราว่า…

“พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงเข้าใจในเรื่องนี้ คือให้ทุกคนไวในการฟัง ช้าในการพูด ช้าในการโกรธ”
(Know this, my beloved brothers: let every person be quick to hear, slow to speak, slow to anger) (ยากอบ 1:19)

บางทีหากไม่พูดก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอพูดเป็นพยานเสร็จก็มีศัตรูเพิ่มขึ้นทันที! แทนที่คนจะรับพระเยซูคริสต์ กลับทำให้คนปฏิเสธ และเกลียดพระเยซูไปเลยก็มี!

ทำไมการฟังจึงสำคัญ?

แท้จริงการ (รู้จัก)ฟัง มีความสำคัญอย่างยิ่งยวดต่อทุกแวดวง และในทุกสาขาวิชาชีพ ไม่ว่าจะในการบริหารจัดการ การโค้ช การเป็นพี่เลี้ยง การอำนวยความสะดวก การขาย การต่อรอง การตัดสินความ(คดี) การวิจัยการตลาดการประเมิน การสัมภาษณ์ การฝึกอบรม และการให้คำปรึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการเป็นพยาน รวมทั้งการประกาศข่าวประเสริฐ(ที่เดิม เรียกว่า การประกาศพระกิตติคุณ)

การฟังที่ดีจึงนับว่าเป็นส่วนสำคัญของ

กระบวนการการตัดสินใจ
การแสวงหาข้อตกลง
การขาย และการสร้างอิทธิพล
การจัดการกับเสียงบ่นขอลูกค้า
การได้รับ และการให้ข้อมูลต่างๆ
การตอบคำถาม การโต้ตอบ และการอภิปราย
การวิพากษ์วิจารณ์ และการแสดงความคิดเห็น (ไม่ว่าจะเป็นการเผชิญหน้ากัน 2 ต่อ 2 หรือผ่านช่องทางการสื่อสารอื่นๆ รวมทั้งทางอินเตอร์เน็ต ในโลกโซเชียลทั้งหลาย) ฯล

ดังนั้น เราต้องรู้จักรับฟังคำแนะนำ คำร้องเรียน คำวิพากษ์วิจารณ์ หรือแม้แต่คำบ่นว่า เพราะหากเรารู้จักฟังเราก็จะฉลาดและมีปัญญามากยิ่งขึ้น แต่หากเราเอาแต่พูด เราอาจกลายเป็นคนโง่ที่หลงคิดว่าตนฉลาด และนำไปสู่ปัญหา!

“ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนมีปัญญาย่อมฟังคำแนะนำ” – สุภาษิต 12:15 THSV11

ด้วยเหตุนี้เอง อย่าด่วนพูด อย่าด่วนสรุป ตัดสินอะไร หรือรีบตัดสินผู้ใดก่อนฟังความครบด้าน อย่างครบถ้วน!

การฟัง จึงเป็น องค์ประกอบสำคัญของ นักพูด นักเทศน์ นักดำเนินรายการ พิธีกร และนักประกาศพระกิตติคุณของพระคริสต์ เมื่อต้องมีการสื่อสารแบบสองทางหรือหลายๆ ทาง เพราะหากเราฟังดี ฟังเป็น เราก็จะเข้าใจ และสามารถตอบได้จุใจ และได้ใจผู้รับฟังไปเต็มๆ!

            เราจึงกล่าวได้ว่า…
            ถ้าไม่ฟังก็ไม่รู้
            ถ้าไม่ฟังให้ถี่ถ้วนก็ไม่เข้าใจ และ
            ถ้าไม่ฟังให้ชัดเจนก็ตอบสนองความต้องการไม่ได้ถูกต้อง

แต่ถ้าฟังเป็น และฟังถูกต้อง พร้อมกับการรู้จักถามอย่างมีทักษะ ก็จะทำให้มีเนื้อหาข่าวสารที่เราสื่อนั้นทรงพลังต่อผู้รับฟัง ทำให้มีประสิทธิภาพ ในการเพิ่มอิทธิพล เพิ่มการโน้มน้าว และเพิ่มความพอใจในการให้บริการ รวมทั้งการรับใช้ ก่อเกิดความสำเร็จตามความต้องการ และตามเป้าหมายได้ดังประสงค์

ย้ำอีกครั้งว่า….การฟังที่ถูกต้องนั้น จะต้องมีการใส่ใจในความคิด ความรู้สึก และพฤติกรรมของผู้รับฟัง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในเรื่องที่มีความอ่อนไหว (อาจกระทบความรู้สึกของผู้รับฟัง) ต้องเป็นการฟังแบบ เอาใจเขามาใส่ใจเรา

เป็นการฟังที่ไม่ใช่เฉพาะด้วยหูเท่านั้น แต่ด้วย ดวงตา และอากัปกิริยาทั้งหลายกาย อย่างจดจ่อ
เป็นการฟังที่ก่อเกิดสัมพันธภาพ และมิตรภาพขึ้นในระหว่างผู้รับฟังและผู้พูด และยิ่งผู้ฟัง ที่รู้จักฟังนั้น รู้จักถามอย่างมีทักษะด้วย ก็จะยิ่งทำให้ผู้นั้นกลายเป็นนักพูดหรือนักสื่อสารที่เก่ง มีความเชี่ยวชาญที่จะนำการสนทนาไปสู่ ผลลัพธ์ตามที่ต้องการ
ผู้ประกาศข่าวประเสริฐ ที่พระเยซูคริสต์ ต้องการก็คือ บุคคลที่มีคุณลักษณะดังกล่าว เป็น ผู้ที่รู้จักใส่ใจในคน และสนใจฟังอย่างถี่ถ้วน รู้จักแยกแยะ และสามารถจับประเด็นที่แท้จริงได้จากท่ามกลางประเด็นหลากหลาย

ผู้ประกาศหรือเป็นพยาน ที่มีความรู้ความเข้าใจพระวจนะของพระเจ้าในพระคัมภีร์อย่างถี่ถ้วนก็จะสามารถตอบสนองผู้รับข่าวประเสริฐได้อย่างจุใจโดยเลือกข้อพระธรรมที่เหมาะสมกับความต้องการที่แท้จริงของผู้ฟัง ทำให้ผู้รับสาร เปิดใจต่อ

พระวจนะของพระเจ้า และกลับใจใหม่ รับความรอดโดยพระคุณเพราะความเชื่อ ซึ่งปกติ เรามักพลาดโอกาสดีนี้ไป เพราะ เราเอาแต่พูด พูด และพูด ด้วยความกลัวว่าเขาจะไม่รู้หรือฟังไม่หมด แต่กลายเป็นว่า ยิ่งพูดมาก ผู้รับสารก็ยิ่งปิดหู ปิดใจ ไม่ยอมรับฟังเพราะ แม้เราจะพูดมากมายหลายคำ แต่ก็ไม่ตรงกับความสงสัย หรือปมปัญหาที่อยู่ในใจของเขา เป็นเหตุทำให้เขาสับสนหรือ รำคาญ จนทิ้งโอกาสที่จะรอดไปอย่างน่าเสียดาย

ฉะนั้น เราต้องรู้จักรับฟัง การเป็นพยานที่มีประสิทธิภาพจึงมีองค์ประกอบหลักๆ 2 อย่าง

การฟังเป็น
การพูดเป็น

กล่าวได้ว่า…

“การฟังด้วยท่าทีที่ทำให้คนอีกคนอยากพูด และการพูดด้วยลีลาที่ทำให้อีกคนอยากฟัง!”

ที่มาพร้อมกับข่าวประเสริฐที่นำความรอดมาให้ และพระวจนะของพระเจ้าที่นำการพัฒนาเติบโตฝ่ายจิตวิญญาณมาให้ คือสิ่งที่ทั้ง ผู้ฟังและผู้พูดต้องการอย่างแท้จริง!

ยิ่งกว่านั้น… การพูดและการฟังของเราที่ควบคู่ไปกับแบบอย่างทีดีในชีวิตของเรา ก็จะยิ่งทำให้คนเปิดใจและรับความรอดง่ายขึ้นไปอีก!

           “จงเอาใจใส่ทั้งตัวท่านและคำสอนของท่าน
            จงประพฤติสิ่งเหล่านี้อยู่เสมอ เพราะเมื่อทำอย่างนี้แล้ว
            ท่านจะสามารถช่วยทั้งตัวท่าน และทุกคนที่ฟังท่านให้รอดได้”
                                                            ~1 ทิโมธี 4:16 THSV11

ดังนั้น หากว่าคุณเอาใจใส่ ต่อชีวิต และคำพูดของคุณให้ดี คุณจะช่วยตัวคุณเองและคนที่คุณเป็นพยานด้วยให้ได้รับพร!

และนี่คือสิ่งที่พระเป็นเจ้าทรงประสงค์ จะได้จากคุณ

วันนี้ ..คุณมีชีวิตที่เป็นพร โดยมีทักษะในการฟัง และมีทักษะในการพูด ดังที่บรรยายมาแล้วหรือยัง?

ช่วยตอบที!

ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-

twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/lifeanswer, facebook.com/lifeanswer