กินขยะ

กินขยะ

ดวงตาทุกดวงมองดูพระองค์ด้วยความหวัง และพระองค์ประทานอาหารให้ตามเวลา พระองค์แบพระหัตถ์ออก และทรงให้สรรพสิ่งที่มีชีวิตอิ่มตามความปรารถนา (สดุดี 145:15-16 THSV11)

ไม่มีเศษอาหารเหลือทิ้งเลยในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เด็กหญิงคนนี้กำลังเอาเศษอาหารไปทิ้งลงในถังขยะเพื่อเป็นอาหารหมูในเมืองเซอร์เร่ย์ ประเทศอังกฤษ เป็นภาพจากพิพิธภัณฑ์สงครามอิมพีเรียล บ่งบอกถึงชีวิตผู้คนในช่วงสงคราม

เศษขยะเหล่านั้นจะถูกนำไปแยก และเอาที่เหลือให้เป็นอาหารหมู หมูกินแทบทุกอย่าง มันไม่เรื่องมากและพอใจกับอะไรง่ายๆ บางครั้งอาหารนั้นอาจจะเน่าเสียแล้วก็ตาม แต่สำหรับหนุ่มหิวโหยที่ต้องไปเลี้ยงหมูในลูกา 15 แม้แต่อาหารหมูยังดูดีได้ ลูกล้างผลาญคนนี้เอาความสะดวกสบายจากการอยู่กับพ่อไปแลกกับความสุขชั่วคราวที่โลกนี้หยิบยื่นให้

พระวจนะวันนี้บอกว่าความพึงพอใจแท้นั้นเราพบได้ สิ่งใดที่มาจากพระหัตถ์พระเจ้านำมาซึ่งความพึงพอใจ ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อเราหันไปหาความพึงพอใจในแบบโลก เข้าใจผิดคิดว่าเป็นความเพลิดเพลิน ที่โลกให้ได้ตามใจปรารถนาของเรานั้นไม่มีอะไรที่เป็นจริงเลย เช่นเดียวกับบุตรหลงหาย เราจบลงที่อาหารหมู กินอาหารขยะเหล่านั้นอย่างไม่ลืมหูลืมตา

หลายคนถูกภาพลวงตาให้เห็นว่าเศษขยะในเล้าหมูนั้นน่าพอใจมากกว่าร่วมโต๊ะอาหารกับผู้เป็นพ่อ สิ่งที่โลกหยิบยื่นให้ไม่อาจเติมเต็มความต้องการลึกๆของเราได้ มีแต่จะทิ้งเราไว้ให้ขมขื่นใจ

พระบิดาในสวรรค์ของฉันทรงเติมเต็มความต้องการลึกๆ และบางครั้งจิตสำนึกที่ฉันเองก็ไม่เข้าใจได้ พระหัตถ์ของพระองค์ยื่นมาเพื่อให้ฉันได้พบพระองค์ในความเชื่อ กล้าพูดได้ว่าพระองค์ทรงเติมเต็มความพึงพอใจของฉันด้วยความรักที่ไม่มีวันทำให้ผิดหวัง  

ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงเติมเต็มความกระหายที่ลึกที่สุดในจิตใจ และในจิตวิญญาณของฉัน

โดย Jan Kent จาก Devotions by Jan

อนุญาตโดย Randy Kent : https://devotionsbyjan.com/

(Cr.ภาพ devotionsbyjan.com)