ความสามารถ พรสวรรค์ และของประทานต่างกันตรงไหน?

คอลัมน์คำตอบชีวิต:                        

คำถาม:   ความสามารถ พรสวรรค์ และของประทานต่างกันตรงไหน?

คำตอบ:

• “ความสามารถ” คือ การมีคุณสมบัติที่จะทำบางสิ่งได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการมีความรู้และความชำนาญในเรื่องนั้น ๆ
• “ตะลันต์” คือความสามารถตามธรรมชาติ (ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด) ในการทำบางสิ่งได้ดี
• “พรสวรรค์” คือ ความสามารถเหนือธรรมชาติอันโดดเด่นที่พระเจ้าประทานให้มา (บางทีก็ใช้ในความหมายเดียวกับตะลันต์หรือของประทาน)
• “ของประทาน” คือ ความสามารถพิเศษที่พระเจ้าประทานมาให้ (เมื่อเรายังเกิดใหม่) เพื่อรับใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเสริมสร้างพระกายของพระคริสต์ (คริสตจักร)

แต่ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใด เราต้องพัฒนาสิ่งที่มีอยู่นั้นให้รุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้น ไม่ใช่เอาไปเก็บ หรือไปฝังไว้ และวิธีที่ดีที่สุดในการทำให้ ความสามารถ ตะลันต์ พรสวรรค์ หรือของประทานของเรารุ่งเรืองขึ้นก็คือ นำออกมาใช้ อย่างต่อเนื่องและก่อเกิดประโยชน์ให้แก่คริสตจักร สังคม ประเทศชาติและโลก

ในที่นี้ จะขอเน้น และ หนุนให้พวกเราแต่ละคน (ที่เกิดใหม่แล้วโดยความเชื่อในพระคริสต์) ได้นำของประทานที่มีหลากหลาย แตกต่างกันในแต่ละคน ออกมาใช้เพื่อเกิดผลดีต่อส่วนรวม

“เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงขอเตือนความจำท่านว่า ของประทานของพระเจ้าที่มีในตัวท่านโดยผ่านทางการ วางมือของข้าพเจ้านั้น จงทำให้รุ่งเรืองขึ้น” (2ทิโมธี 1:6 THSV11)

เราแต่ละคนต้องตระหนักและสำนึกอยู่เสมอว่า เราไม่ควรเปรียบเทียบของประทานและตัดสินว่าของใครสำคัญกว่าของใคร เพราะทุกของประทาน ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ เด่นหรือไม่เด่น ทุกของประทานล้วนสำคัญต่อพระกายของพระคริสต์คือคริสตจักร

สมองอย่าดูถูกเส้นโลหิตเล็กๆ ที่ดูดาดดื่นไร้ค่า เพราะในนาทีใดก็ตามที่เส้นโลหิตเล็ก ๆ นั้น หยุดทำงานเพราะรู้สึกน้อยใจที่ถูกสมองดูถูก (อย่างไร้สมอง) สมองนั้น อาจจะตายได้ในทันที!

ผู้นำ หรือ ศิษยาภิบาล ในคริสตจักรก็เช่นกัน อย่าดูถูกดูหมิ่นดูแคลน สมาชิกคนใดคนหนึ่งในคริสตจัก รแม้ว่าบุคคลนั้นจะดูแสนธรรมดาก็ตาม หรือที่เรียกกันว่า “look cheap” ในสายตาของตน เพราะบ่อยครั้งที่เรารอดตาย ก็เพราะสิ่ง (หรือคน)ที่ดูราคาถูก (look cheap)อย่างนี้แหละ!

เราต้องสำเหนียกสังวรไว้เสมอว่า …ของประทานนั้น เป็นของที่พระเจ้าประทานมาให้เป็นของขวัญแก่เราและคริสตจักร จึงเรียกว่า “gift” และผู้ที่นำของขวัญนี้มาให้ก็คือ พระวิญญาณบริสุทธิ์!  

โดยพระเจ้าทรงมีพระประสงค์ ให้แต่ละคนนำของประทานเหล่านั้นมาใช้ในคริสตจักรและในท่ามกลางหมู่ผู้เชื่อ และคนทั่วไปในชุมชน เพื่อเกิดประโยชน์ร่วมกัน ให้สมกับเป็นของขวัญจากสวรรค์สำหรับพวกเขา และ ของขวัญเหล่านี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่ กับความอยาก ความชอบ หรือภูมิหลัง ชาติตระกูล หรือ ฐานะตำแหน่ง หรือความรู้ความสามารถ หรือฐานะทางเศรษฐกิจและสังคมของเรา

แต่พระเจ้าทรงประทานของขวัญ(ของประทาน)แต่ละอย่างให้แต่ละคน ตามชอบพระทัยของพระองค์ ผู้ทรงสัพพัญญูรอบรู้ ทรงฤทธิ์ และทรงรัก แต่เพียงผู้เดียว

“1พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าอยากให้ท่านเข้าใจเกี่ยวกับของประทานจากพระวิญญาณ 

  4ของประทานนั้นมีต่างๆ กัน แต่มีพระวิญญาณองค์เดียวกัน 

  7การสำแดงของพระวิญญาณนั้น พระองค์ประทานแก่แต่ละคนเพื่อประโยชน์ร่วมกัน 

  11พระวิญญาณองค์เดียวกันทรงทำและจัดสรรสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแก่แต่ละคนตามชอบพระทัยพระองค์”          (1โครินธ์ 12:1,4,7,11 THSV11)

ความแตกต่างที่เห็นชัดระหว่าง คนมีตะลันต์กับคนมีของประทาน (ที่เรียกกันเต็มๆว่าของประทานฝ่ายพระวิญญาณ) คือคนมีตะลันต์มักใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือ เพื่อผลประโยชน์ทางโลก  แต่คนมีของประทานมักตระหนักและสำนึกในพระประสค์ของพระเจ้าที่ประทานมาเพื่อให้เราใช้เกิดประโยชน์ต่อแผ่นดินของพระเจ้า หรือ ต่อทางฝ่ายจิตวิญญาณของตนโดยรวม

ดังนั้น วันนี้ให้เราทุกคนสำรวจตัวเองว่า เราแต่ละคนมีความสามารถ ตะลันต์ หรือของประทานอะไรในตัวของเราบ้าง?

และคุณได้ใช้ตะลันต์ หรือของประทานที่คุณมี รับใช้ใน คริสตจักร และเพื่อแผ่นดินของพระเจ้าแล้วหรือยัง?  อย่างไรบ้าง?  และคุณรับผิดชอบพัฒนาของประทานนั้นอย่างสม่ำเสมอหรือไม่?

              …บอกที!

 

-ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-

twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/lifeanswer, facebook.com/lifeanswer

(Cr.ภาพ Kathysblog.com)