จะหยุดเวลาที่เสียเปล่าได้อย่างไร
เป็นการเหนื่อยเปล่า ที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืด ทำงานจนดึก กินอาหารที่ได้จากงานตรากตรำ เพราะพระองค์ประทานการนอนหลับแก่ผู้ที่พระองค์ทรงรัก (สดุดี 127:2)
เพื่อนสนิทผมคนหนึ่งระหว่างที่เรานั่งรอรถติดไฟแดง เขาพูดขึ้นมาว่า แต่ละวันพวกเราต้องใช้เวลาติดอยู่ตามสี่แยกไฟแดงไปอย่างสูญเปล่า ถ้านำเวลาเหล่านั้นมารวมกันทั้งชีวิต เราน่าจะเสียเวลาไปพอควร เขาคิดว่าสักวันหนึ่งเมื่อเขาตายลง ร่างของเขาก็จะถูกนำใส่โลง ขึ้นรถบรรทุกศพเพื่อนำไปฝัง แต่ระหว่างทางก็ยังต้องติดไฟแดงที่เคยผ่านมาทั้งชีวิตอยู่ดี
เขาเลยคิดว่า “มันน่าขัน เพราะถึงจะตายก็ยังต้องติดไฟแดงอยู่ดี!”
วันหนึ่งผมย้อนคิดถึงเรื่องนี้ และต้องขอบคุณพระเจ้าสำหรับ “ไฟแดง” ที่ผมเจอในแต่ละวัน บางครั้งมันก็คือไฟแดงจริงๆ แต่บางครั้งไฟแดงนั้นอาจเป็นบางคนที่มาเรียกให้ผมหยุดเพราะพวกเขาต้องการคำปรึกษาหรือขอคำแนะนำ และไฟแดงเหล่านั้นทำให้ผมรู้ตัวว่ายังมีลมหายใจ ยังมีงานของพระเจ้าที่ต้องทำ และยังมีพระประสงค์ที่เตรียมไว้ให้ผม
มันง่ายที่จะรีบร้อนผลักดันชีวิตให้รุดไปข้างหน้า เพื่อจะเจอว่าข้างหน้าก็มีงานที่รอผลักดันให้รีบเร่งไปต่อ แต่ถ้าเราน้อมรับพระพรแห่งการหยุดพัก ใช้ชีวิตให้ช้าลง บางทีเราอาจจะไม่เครียดและกดดันเท่านี้ บางทีเราอาจจจะไม่ตกอยู่ในอาการซึมเศร้า ความสัมพันธ์ที่มีก็อาจดีขึ้น การทำในสิ่งที่พระเจ้าปรารถนาให้ทำไม่เคยเป็นเวลาที่สูญเปล่า
อย่ารีบเร่งใช้เวลา หยุดและให้พระเจ้านำย่างเท้าของคุณ ไม่ใช่ให้รายการภาระยาวเหยียดเข้ามาทำแทนนะครับ
อนุญาตโดย Pastor Jack Graham
Jack Graham Power Point Ministry: www.jackgraham.org
(Cr.ภาพ The Denver Channel)