คำอธิษฐานในถิ่นทุรกันดาร
แต่พระองค์มักจะเสด็จออกไปยังที่เปลี่ยวและทรงอธิษฐาน (ลูกา 5:16)
คุณเคยรู้สึกเหมือนเดินวนเป็นวงกลมหรือไม่? ทำเรื่องเดิมๆซ้ำๆ – ซักผ้า จ่ายตลาด ส่งเมล์ แล้วก็ไปในที่เดิมๆ เช่นโรงเรียนลูก ห้องยิม ที่ทำงาน หรือแม้กระทั่งไปโบสถ์ ในบางจุดของชีวิตเราอาจรู้สึกว่ามันเป็นกิจวัตร ไม่ว่าเรื่องฝ่ายวิญญาณ กายภาพ และอารมณ์ และมีบางเวลาเหมือนคุณย่ำอยู่กับที่ไม่ได้ไปไหน
คำถามบางข้อที่ควรถามเมื่อรู้สึกว่ากำลังเดินคนเดียวในถิ่นทุรกันดาร:
- มีความแตกต่างระหว่างความท้อล้า หรือแรงฮึดสู้หรือไม่?
- ฉันพลาดไปจากสิ่งที่พระเจ้ามีพระประสงค์ให้ทำหรือเปล่า?
- ฉันจำเป็นต้องรื้อฟื้นคุณค่าของทุกสิ่งที่ทำจนเป็นกิจวัตร หรือมีบางสิ่งที่พระเจ้าปรารถนาให้ทำแต่ยังค้นไม่พบ?
ชาวอิสราเอลเดินอยู่ในถิ่นทุรกันดาร ทำสิ่งเดิมๆซ้ำๆถึง 40 ปี พวกเขาบ่น ต่อว่าและไม่เชื่อฟังพระเจ้า ในช่วงเวลานั้นพวกเขากินอาหารเดิมๆ ใส่เสื้อผ้าชุดเดิม และเดินวนเวียนอยู่ในถิ่นทุรกันดารเดิม พระเจ้าทรงจัดเตรียม ทรงสอนบทเรียน และทรงทนรับทัศนคติและความประพฤติของพวกเขาตลอดช่วงเวลานั้น
ชาวอิสราเอลเดินทางในถิ่นทุรกันดารเป็นเรื่องในพระคัมภีร์เดิมที่ลืมไม่ลง ในหนังสือสดุดี ผู้เผยพระวจนะ พระกิตติคุณ และจดหมายฝากหลายฉบับในพระคัมภีร์ใหม่ นำเรื่องการเดินทางในถิ่นทุรกันดารมาใช้สอนใจ ต่อมาพระเจ้าทรงเติมเต็มพระสัญญาที่ประทานชัยชนะในการยึดครองแผ่นดินพันธสัญญา อิสราเอลรบชนะศัตรูในแผ่นดินคานาอัน และเริ่มต้นทำเกษตรกรรม กสิกรรมอีกครั้ง ทอเสื้อผ้าใหม่ และมีสถานที่ลงหลักปักฐาน ถิ่นทุรกันดารไม่ได้เป็นที่ถาวร แต่คนที่เดินทางอยู่ในนั้นรู้สึกว่ามันชั่วกับชั่วกัลป์ ไม่มีอาหารอย่างอื่นเว้นแต่มานา และเฝ้ารอความฝันของบ้านในอนาคต
เมื่อเราเหมือนตกอยู่ในที่เปลี่ยวหรือถิ่นทุรกันดาร ไม่ใช่เพราะเราบ่นต่อว่าตัวเองว่าเลือกทางผิดเสมอ อาจเป็นสุขภาพ หรือสถานการณ์บางอย่าง หรือบางช่วงชีวิตที่รู้สึกท้อแท้ เมื่อได้อ่านหนังสือกันดารวิถี ฉันต้องมาทบทวนเรื่องถิ่นทุรกันดาร ที่ดึงดูดความสนใจ และเมื่อได้อ่านลูกา 5:16:
“แต่พระองค์มักจะเสด็จออกไปยังที่เปลี่ยวและทรงอธิษฐาน “
พระวจนะข้อนี้เตือนว่าบ่อยครั้งถิ่นทุรกันดารคือสถานที่แห่งการเตรียมตัว ชาวอิสราเอลนับกำลังพลและเตรียมพร้อมในถิ่นทุรกันดาร ยอห์นผู้ให้บัพติศมาเป็นเสียงร้องในถิ่นทุรกันดาร พระเยซูทรงอดพระกายาหาร 40 วันในที่เปลี่ยวก่อนเริ่มพระราชกิจจานุกิจสู่สาธารณะ ทันทีที่พระเยซูคริสต์เริ่มทำการรักษาและสั่งสอน ผู้คนก็ติดตามไปทุกหนแห่ง แต่บ่อยครั้งทรงปลีกเวลาไปตามลำพังเพื่อการอธิษฐาน
เมื่อเราเหมือนติดกับอยู่ในกิจวัตร เหมือนภูมิประเทศที่ไม่เคยเปลี่ยน เราสามารถมุ่งมั่นอธิษฐานในท่ามกลางความแห้งแล้งของชีวิต
- ถ้ารู้สึกไม่อิ่มใจ หรือไม่แน่ใจในเป้าหมาย ควรใช้เวลาตามลำพังเพื่อการอธิษฐาน
- ถ้ารู้สึกเหนื่อย ท้อล้า และหมดแรงบันดาลใจ ควรปลีกตัวไปตามลำพังเพื่ออธิษฐาน
- ถ้ารู้ว่าพระเจ้ามีสิ่งยิ่งใหญ่รออยู่ ควรต้องใช้เวลาตามลำพังอธิษฐานขอการทรงนำ และเตรียมพร้อมไว้
พระเยซูทรงสอนเราในถิ่นทุรกันดาร แต่เราต้องทำตามแบบอย่างของพระองค์ ปลีกตัวอธิษฐาน ใช้เวลากับพระองค์ และเตรียมตัวให้พร้อมทำในสิ่งที่พระองค์ทรงจัดเตรียม!
โดย Melissa Spoestra
อนุญาตโดย Girlsfriends in God : www.crosswalk.com
(Cr.ภาพ crosswalk.com)