อาหารขยะของชีวิต
เราทำทุกสิ่งได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ เราทำทุกสิ่งได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งนั้นทำให้เจริญขึ้น (1โครินธ์ 10:23)
คุณเคยหรือไม่ ทานอาหารเรียกน้ำย่อยหรืออาหารทานเล่นจนอิ่มแปร้ ทั้งๆที่มีอาหารหลักรออยู่? คุณเริ่มทานเล่นไปเรื่อยๆ จนถึงจุดที่อิ่มไม่อยากทานต่อแล้ว ผมคนหนึ่งที่เป็นแบบนี้ ภรรยาผมเป็นคนทำอาหาร และผมก็เริ่มชิมนี่จิ้มโน่นเข้าปากไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกที ก็ชิมแทบทุกอย่างที่อยู่ในครัว พอเธอนำอาหารเย็นที่ทำสุดฝีมือออกมาตั้งโต๊ะ ผมก็หายหิวแล้ว เพราะแอบชิมนี่นิดโน่นหน่อยหรือทานอาหารทานเล่นมากเกินไป
เราเองอาจชิมอาหารขยะของชีวิต จนทำให้ความหิวกระหายฝ่ายวิญญาณลดลง อาจไม่ใช่เป็นสิ่งเลวร้าย แต่อาจเป็นตัวการทำให้ความกระหายฝ่ายวิญญาณ และความหิวพระวจนะลดลง
ดูทีวีไม่ได้เป็นบาป แต่สิ่งที่คุณเลือกดูต่างหากที่อาจเป็น ผมเองต้องยอมรับ เมื่อนั่งลงดูทีวีสักพัก จะรู้สึกเหมือนสมองเริ่มตาย ความอยากอ่านพระคัมภีร์หายไปไหน? หายไป เพราะผมเติมเต็มความหิวกระหายฝ่ายวิญญาณด้วยสิ่งอื่น
หลายสิ่งที่เราทำ เป็นเหตุให้ความกระหายในเรื่องของพระเจ้าลดลง ตัวอย่างเช่น เมื่อฟังเพลงนมัสการ วิญญาณของผมจะโลดแล่นไปหาพระองค์ ผมได้รับกำลังและการกระตุ้นให้อยากทำในสิ่งที่เสริมสร้างฝ่ายวิญญาณ
พระคัมภีร์กล่าวว่า “เราทำทุกสิ่งได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ เราทำทุกสิ่งได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งนั้นทำให้เจริญขึ้น” (1โครินธ์ 10:23) หรือในหนังสือของ เจ บี ฟีลิปส์ ที่กล่าวว่า “อย่างที่ผมกล่าวไปแล้ว จุดยืนของคริสเตียนคือ : ฉันอาจทำอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่ทำจะเกิดประโยชน์ ใช่ ฉันอาจทำอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่ทำจะเป็นการเสริมสร้าง”
เราจำเป็นต้องมองหาสิ่งที่จะเพิ่มความหิวกระหายฝ่ายวิญญาณ ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ความกระหายนั้นลดลง
โดย: Pastor Greg Laurie
อนุญาตโดย Harvest Ministries with Greg Laurie
PO Box 4000,Riverside,CA92514
(Cr. ภาพ pinterest.com)