คำพูดที่ให้ชีวิต
ถ้อยคำที่พูดถูกกาลเทศะ เหมือนผลแอปเปิ้ลทองคำล้อมด้วยเงิน (สุภาษิต 25:11)
ฉันชอบทานผลไม้ เวลาไปซื้อที่ร้าน จะใช้เวลาเลือกนานกว่าเพื่อนเพื่อให้ได้ผลดีที่สุด แค่แอบเปิ้ลไม่กี่ลูกก็แทบหมดเวลา ยังไม่นับผลไม้อื่นๆอีก ความชำนาญสอนให้รู้ว่าลูกไหนไม่สวย มีรอยช้ำ ขีดข่วน หรือเอานิ้วกดลงเบาๆเกือบเละ ก็จะวางลงทันที ครั้งล่าสุดที่ไปซื้อก็เช่นเคยเลือกแต่ลูกดีๆสวยๆลงตะกร้า ขณะที่เลือก ความคิดหนึ่งก็ผุดเข้ามาในใจ ฉันใช้เวลามากมายคัดเลือกผลไม้ มากกว่าใช้เวลาในการคัดสรรคำพูด
คำพูดเป็นอุปกรณ์ที่มีอำนาจในการเสริมสร้างและให้กำลังใจ คำพูดยังทำลายและก่อให้เกิดความสับสน เราต่างก็เจ็บปวดหรือถูกคำพูดที่มาจากความโกรธ คำพูดที่มาจากความขมขื่นหรือบาดแผลในอดีตทำร้าย คำพูดของเราอาจละลายสถานการณ์ที่กำลังจะเป็นปมปัญหา หรือยุ่งเหยิงขึ้นไปอีก กษัตรยิ์ซาโลมอนได้ให้คำแนะนำที่ประกอบด้วยสติปัญญาในเรื่องการใช้คำพูด
คนที่ระแวดระวังปากย่อมรักษาชีวิตของตน ส่วนคนที่เปิดริมฝีปากกว้างก็มาถึงความพินาศ (สุภาษิต 13:3)
ถ้าเราไม่เรียนรู้ที่จะใช้หรือควบคุมลิ้นของเรา มันจะใช้และควบคุมเราแทน ถึงจะเป็นความจริงว่าเราจำเป็นต้องเลือกคำพูดอย่างระมัดระวัง ก็ยังเป็นความจริงด้วยว่าลิ้นเป็นเครื่องควบคุมอุณหภูมิฝ่ายวิญญาณที่สะท้อนถึงสภาวะภายในจิตใจ
ฉันเป็นคนไข้ที่ไม่ดีนัก ชอบคิดว่ายาขนานเดียวกันน่าจะใช้รักษาคนอื่นๆได้ – แต่ไม่ใช่สำหรับฉัน หลายปีที่แล้ว ฉันเป็นไข้หนัก ปวดหัวจนต้องนอนติดเตียงหลายวัน ซึ่งเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก พอโทรปรึกษาหมอ หมอบอกให้ไปพบทันที พอถึงโรงพยาบาล มีเจ้าหน้าที่มาดักรอและกันฉันออกไปจากคนไข้อื่นๆ นำไปที่ห้องตรวจเฉพาะทันที ตรวจได้สักพักก็มีทั้งหมอและพยาบาลเดินกันเข้ามา สีหน้าพวกเขาบอกได้ทันทีว่าฉันต้องเป็นโรคร้ายแรงและระบาดด้วยแน่
คราวนี้หมอจับตรวจอย่างละเอียดพร้อมกับแจ้งว่าอาการไข้ขึ้นสูง ปวดหัวรุนแรงน่าจะเป็นอาการของ เยื่อหุ้มสมองและไขสันหลังอักเสบ หมอขอนำตัวอย่างไปตรวจให้ละเอียดอีกทีเพื่อให้แน่ใจ หมอถามว่าอาการที่ลิ้นมีสีขาวๆเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไร ฉันก็ไม่แน่ใจว่าหมอหมายถึงอะไร อาการของโรคเกี่ยวอะไรกับสีของลิ้น หมอจึงอธิบายว่า “สุขภาพของลิ้นเป็นตัวบ่งชี้อย่างดีถึงสุขภาพของส่วนอื่นๆในร่างกาย”
เป็นความจริงเช่นเดียวกับคำพูดของเรา “โอ พวกชาติงูร้าย ท่านทั้งหลายเป็นคนชั่วแล้วจะพูดความดีได้อย่างไร? ด้วยว่าปากนั้นพูดสิ่งที่มาจากใจ คนดีก็เอาของดีมาจากคลังแห่งความดีในตัวของเขา คนชั่วก็เอาของชั่วมาจากคลังแห่งความชั่วในตัวของเขา” (มัทธิว 12:34-35)
- ถ้าฉันพูดอวดอ้าง แปลว่าจิตใจฉันไม่มั่นคง
- ถ้าพูดสกปรก จิตใจก็ไม่บริสุทธิ์
- ถ้าวิพากษ์วิจารณ์ ก็เพราะความโกรธและทะนงตน
ปัญหาจึงไม่ได้อยู่ที่ปาก แต่อยู่ที่ใจภายใน คำพูดของเราจะสะท้อนให้เห็นถึงสถานะของจิตใจ พูดไม่ระวังอาจสร้างความเจ็บปวด จึงต้องมีวินัยและรู้จักบังคับตนในการพูด เพราะคำพูดอาจเกิดความเข้าใจผิด หรือสื่อสารในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง คำพูดถูกที่ ถูกเวลา และถูกต้องอาจช่วยไม่ให้เกิดความสับสน และเป็นเหมือนไฟส่องทางในยามมืดมิด ขอให้เราพูดสิ่งที่ให้ชีวิตกับผู้คนที่เราพบในแต่ละวันนะคะ
โดย Mary Southerland
อนุญาตโดย Girlsfriends in God : www’crosswalk.com
(Cr. ภาพ Keywordssuggest.org)