ย้อนกลับไปดู
คนทั้งหลายที่เพ่งดูพระองค์จะเบิกบาน เขาจะไม่อดสู (สดุดี 34:5)
ถ้าคุณเป็นคริสเตียนไม่ว่านานแค่ไหน คุณคงเคยได้ยินบางคนพูดถึง “ข้อพระคำประจำใจ” คำๆนี้ไม่ได้หมายถึงข้อพระคำที่ทำให้เขากลายเป็นคนบริสุทธิ์ แต่เป็นสิ่งที่นำให้หันกลับไปที่พระวจนะของพระเจ้า ซึ่งไม่เคยผิดหวัง
ในสมัยของโยชูวา คนอิสราเอลได้รับการทรงนำอย่างอัศจรรย์ผ่านทางแม่น้ำจอร์แดน เมื่อข้ามไปได้อย่างปลอดภัย พระเจ้าสั่งพวกผู้นำให้ย้อนกลับไปในแม่น้า รวบรวมศิลาก้อนใหญ่ 12 ก้อน แต่ละก้อนแทนแต่ละเผ่า และนำไปวางไว้ข้างแม่น้ำ เพื่อให้เป็นอนุสรณ์และเครื่องเตือนใจถึงการช่วยกู้ที่พวกเขาได้รับจากพระหัตถ์ของพระเจ้า (โยชูวา 3-4)
ข้อพระคำประจำใจก็เป็นเหมือนศิลาเหล่านั้น เป็นพระวจนะที่ย้ำเตือนถึงพระสัญญาในพระคัมภีร์ หรือเวลาที่เราได้รับประสบการณ์การสถิตย์อยู่ของพระเจ้า บางครังพระวจนะข้อนั้นเตือนสติเราไม่ให้กังวล เช่นในฟีลิปปี 4:6 หรือที่เตือนว่าเราไม่มีวันขาดจากความรักของพระเจ้าได้ในโรม 8:37-39
ฉันเองมีข้อพระคำประจำใจมากว่าหนึ่งข้อ หนึ่งอยู่ในสดุดี 105:4 เพราะย้ำเตือนถึงสิ่งสำคัญที่สุด “จงแสวงหาพระยาห์เวห์ และพระกำลังของพระองค์ แสวงหาพระพักตร์ของพระองค์เสมอ” ซึ่งคอยเตือนว่าฉันต้องหันไปในทิศทางใด อีกข้อที่เป็นเหมือนศิลาแห่งอนุสรณ์คือสดุดี 34:5 “คนทั้งหลายที่เพ่งดูพระองค์จะเบิกบาน เขาจะไม่อดสู”
ฉันรู้ดีเรื่องการมองหาการยอมรับจากผู้คนนอกเหนือจากพระจ้า รู้ดีเรื่องความสำเร็จ ความล้มเหลว เงินในธนาคาร หรือผูกความเป็นตัวตนไว้กับโลกออนไลน์ จนแยกความดีกับเรื่องไร้สาระไม่ออก พระเจ้าทรงสนพระทัยว่าเรามองพระองค์ มองตนเอง และมองผู้อื่นอย่างไร สำหรับฉันต้องย้ำเตือนและมองตัวเองไปที่พระคุณของพระเจ้า การให้อภัย การเลือกที่ผิดพลาดในอดีต เสียงจากแหล่งต่างๆ การดิ้นรนด้วยตัวเอง พระวจนะในสดุดีข้อนี้จึงเตือนให้ฉันย้อนกลับไปที่คุณค่า และการมองสิ่งต่างๆตามสายพระเนตรของพระองค์
ฉันมักเขียนข้อพระคำนี้ลงในหนังสือของฉัน “Broken to beautiful” เวลามีคนมาขอลายเซนต์ บางครั้งเขียนแต่ข้อพระคำ ลืมลายเซนต์ตนเองไปสนิท
เมื่อใดที่ถูกดึงออกจากทางของพระเจ้า นั่นคือเวลาที่ฉันต้องย้อนกลับไปที่ข้อพระคำประจำใจ เตือนตนเองว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่สุด “พระเยซูทรงตอบเขาว่า “‘จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่านด้วยสุดจิตของท่าน’ และด้วยสุดความคิดของท่าน นั่นแหละเป็นพระบัญญัติข้อสำคัญอันดับแรก” (มัทธิว 22:37-38)
เมื่อใดที่เริ่มอาการจู้จี้ขี้บ่นและพูดถึงคนอื่น ต้องย้อนกลับไปที่ฟีลิปปี 2:14-15 หรือ เอเฟซัส 4:29 เมื่อรู้สึกหวั่นไหวไม่มั่นใจ เศฟันยาห์ 3:17 แทบทั้งวันสิ่งต่างๆรอบตัวคอยย้ำเตือนให้กลับไปที่ความจริงของพระวจนะ และข้อพระคำประจำใจ เพื่อจะปรับความคิดจิตใจในแต่ละสถานการณ์ ให้สอดคล้องไปตามเส้นทางและน้ำพระทัยของพระเจ้าเสมอ
โดย Gwen Smith
อนุญาตโดย Girlsfriend in God: www.crosswalk.com
(Cr.ภาพ communitybaptistpa.com)