ท่านไม่รู้หรือว่าคนเหล่านั้นที่วิ่งแข่งกันก็วิ่งด้วยกันทุกคน แต่คนที่ได้รับรางวัลมีคนเดียว เหตุฉะนั้นจงวิ่งเพื่อชิงรางวัลให้ได้ (1โครินธ์ 9:24)
หนึ่งในกีฬาโอลิมปิกที่ผมชอบมากคือกีฬาลู่และลาน ชอบดูวิ่งผลัด วิ่งระยะไกล และวิ่งระยะสั้น อาจเป็นเพราะผมเองเคยเล่นกีฬาประเภทนี้สมัยเรียนหนังสือ
ยังจำได้ ในการแข่งขันโอลิมปิกครั้งหนึ่ง ผมนั่งเชียร์แข่งวิ่งระยะยาว นักวิ่งคนหนึ่งออกตัวพร้อมคนอื่นๆ ไปได้ไม่นานเขาก็วิ่งแซงขึ้นมาอยู่ตรงกลาง จากนั้นอีกไม่กี่ก้าวก็วิ่งนำหน้าขึ้นมาแซงหน้าคนอื่น ผมก็คิด “มีหวังชนะแน่ คนนี้น่าจะชนะ” แน่นอนเข้าโค้งสุดท้ายเขานำมา แล้วจู่ๆก็มีคนแซงขึ้นไป เขาเริ่มตกมาอยู่ที่สอง กว่าจะรู้ตัวก็เป็นที่สาม และลดไปเรื่อยๆเป็นที่สี่ ที่ห้า จนในที่สุดก็ไม่ได้เหรียญรางวัลอะไรเลย
ผมเข้าใจดีถึงความรู้สึกในช่วงโค้งสุดท้าย ต้องทุ่มทุกอย่าง วิ่งจนแขนและขาชา ไร้ความรู้สึก และมันยากมากเมื่อรู้สึกเช่นนี้
พระคัมภีร์ชอบเปรียบชีวิตคริสเตียนเหมือนการลงวิ่งแข่ง ที่จริงบ่อยครั้ง อ เปาโลใช้ศัพท์ของกีฬาเมื่อพูดถึงชีวิตคริสเตียน ใน 1โครินธ์ ท่านเขียนว่า “ท่านไม่รู้หรือว่าคนเหล่านั้นที่วิ่งแข่งกันก็วิ่งด้วยกันทุกคน แต่คนที่ได้รับรางวัลมีคนเดียว เหตุฉะนั้นจงวิ่งเพื่อชิงรางวัลให้ได้ (1โครินธ์ 9:24) และเมื่อท่านกล่าวคำอำลาผู้อาวุโสของคริสตจักรในเอเฟซัส ท่านกล่าวว่า “แต่ข้าพเจ้ามิได้ถือว่า ชีวิตของข้าพเจ้าเป็นสิ่งมีค่าและประเสริฐสำหรับตัวข้าพเจ้า แต่ในชีวิตของข้าพเจ้าขอทำหน้าที่ให้สำเร็จก็แล้วกัน…” (กิจการ 20:24)
ดังนั้นจงอย่าล้มเลิกกลางคัน วิ่งไปให้ถึงเส้นชัย เพื่อให้ได้รางวัลและจบลงอย่างมีความสุข
โดย: Pastor Greg Laurie
อนุญาตโดย Harvest Ministries with Greg Laurie
PO Box 4000,Riverside,CA92514
(Cr. ภาพ kitakaze.com)