“เพราะเมื่อมาถึงแคว้นมาซิโดเนียเราไม่ได้พักกายเลยหันไปทางไหนก็ถูกก่อกวน ภายนอกมีความขัดแย้งภายในมีความหวาดหวั่น แต่พระเจ้าผู้ปลอบประโลมใจคนท้อแท้ ก็ปลอบประโลมใจเราโดยการมาของติตัส” (2โครินธ์ 7:5,6)
ความท้อแท้ใจเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นคริสเตียนนานมากสักเท่าใด ไม่ว่าผู้นั้นจะอยู่ฝ่ายวิญญาณขนาดไหน ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นศาสนาจารย์ หรือเป็นเพียงสมาชิกธรรมดา ความท้อใจมาหาทุกคนไม่เลือกหน้า อาจารย์เปาโลไม่อายที่จะยอมรับว่าตนท้อแท้ใจ ยอมรับว่าเหนื่อยทั้งกายและใจ
ฉะนั้นบางเวลาที่เราเผชิญศึกรอบด้าน ศึกนอกศึกในเหน็ดเหนื่อยทั้งกายและใจ เกินกว่าที่จะรับต่อไปได้แล้ว รู้สึกท้อ เวลาเช่นนี้อย่าเกิดความรู้สึกผิด อย่าตำหนิตนเอง มันเป็นเวลาที่พระเจ้ากำลังบอกเราว่าเราทำมากกว่าที่พระเจ้าประสงค์จะให้ทำ
พระเยซูตรัสว่า งานที่พระองค์มอบให้นั้นเป็นแอกที่พอเหมาะและภาระที่พระองค์ให้นั้นก็เบา ถ้าเมื่อใดพระเจ้าจะให้เราทำมากกว่าพิกัดพระองค์จะประทานพระคุณ ประทานแรงพิเศษ หรือไม่ก็ให้มีการอัศจรรย์เกิดขึ้น พระเจ้าไม่เคยให้ลูกของพระองค์ทำมากกว่ากำลังกาย กำลังความรู้ กำลังปัญญา กำลังทรัพย์ที่เรามี
ความรู้สึกท้อที่เกิดขึ้นบางครั้งเป็นเรื่องธรรมดา อย่าให้เกิดการฟ้องผิด อย่าตำหนิตนเอง จงวางใจในพระเจ้าและประคับประคองความรู้สึกให้ดี ในเวลาอันเหมาะพระเจ้าจะจัดส่งการหนุนใจมาถึงเรา
อาจารย์เปาโลได้รับการหนุนใจจากติตัสลูกศิษย์ของตนเอง เช่นเดียวกันพระเจ้าอาจใช้คนที่เราคิดว่าเราน่าจะหนุนใจเขามากกว่าที่เขาจะมาหนุนใจเรา จงเปิดใจรับการหนุนใจไม่ว่าจะมาจากใคร พระเจ้าเป็นพระเจ้าแห่งการหนุนใจ พระองค์ทราบวิธีที่จะหนุนใจเรา
วันนี้ ขอผู้ที่มีกำลังใจคอยให้กำลังใจผู้ท้อใจ เพราะเมื่อถึงคราวเราเองท้อใจจะมีผู้มาหนุนใจเราเช่นกัน จงมีพลังใจ ผมขอให้กำลังใจ เราอาจท้อได้บางครั้ง แต่ทุกครั้งที่ท้อเราจะไม่ถอย
….วีรชัย โกแวร์….
(Cr. ภาพ: www.2x3heroes.com)