ความตายความเป็น อยู่ที่อำนาจของลิ้น และบรรดาผู้ที่รักมันก็จะกินผลของมัน (สุภาษิต 18:21)
ฉัน …..มีความเห็น
ฉัน…..มีแนวคิด
มีถ้อยคำมากมายที่อยากพูดออกไป แต่ถ้าไม่ระวัง คำพูดเหล่านั้นอาจจะมากไป คุ้นมั้ยคะ?
คำพูดที่ไม่ระวังและโพล่งออกไปนำมาซึ่งปัญหา ดังนั้นเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องคิดก่อนเปิดปากพูดออกไป …
- ฟังควรมาก่อนพูด – ที่จริง ฉันคิดว่าปัญหาความสัมพันธ์มากมายอาจแก้ไขได้ถ้าเรายอมที่จะฟังมากกว่าพูด…ยากใช่มั้ย? บางครั้งเวลาที่กำลังฟังบางคนพูด ที่อยากทำมากกว่าคือหาโอกาสโพล่งสิ่งที่อยู่ในใจออกไป แล้วสักพักก็ตระหนักว่า ถ้ามัวแต่หาช่องทางพูดแทรก เลยทำให้ไม่ใส่ใจสิ่งที่อีกฝ่ายพูดอยู่เลย
วันนี้ถ้าฉันตั้งใจที่จะยอมฟังมากกว่าพูด ฝึกตัวเองไม่ให้แทรกขึ้นมา ฟังอย่างตั้งใจ รอจนอีกฝ่ายหยุด คิดตามและตอบด้วยความระมัดระวัง
ถ้าคนหนึ่งคนใดตอบก่อนที่เขาได้ยิน ก็เป็นความโง่และความอับอายของเขา (สุภาษิต 18:13)
- ก่อนพูดควรมีการไตร่ตรอง – ฉันควรใช้สมองตรองก่อนใช้ปาก พอๆกับคิดถึงเงินในธนาคารก่อนไปชอปปิ้ง คิดถึงคำพูดที่จะใช้ว่าส่งผลแบบไหนต่อความสัมพันธ์ วิธีคือ ถ้าพูดออกไปแล้วสร้างความเสียหาย ต้องถามตัวเองว่ามีคำพูดอื่นที่สามารถนำมาใช้แทนได้หรือไม่?
คนโง่ไม่เพลิดเพลินในความเข้าใจ แต่เพลิดเพลินในการแสดงความคิดเห็นของตนเท่านั้น (สุภาษิต 18:2)
- เมื่อพูดออกไปแล้ว ดึงกลับคืนมาไม่ได้ – ทันทีที่คำพูดหลุดจากปาก ฉันไม่อาจนำมันกลับคืนมา พอๆกับบีบยาสีฟันมากเกิน เอาคืนกลับหลอดไม่ได้ ถึงแม้จะรีบกล่าวขอโทษ หรือขออภัย พยายามทำผิดให้เป็นถูก แต่ก็ไม่อาจนำคำพูดกลับคืนมาได้
ความตายความเป็น อยู่ที่อำนาจของลิ้น และบรรดาผู้ที่รักมันก็จะกินผลของมัน (สุภาษิต 18:21)
ถ้าความต้องการอย่างยิ่งของฉันคือถวายเกียรติพระเจ้าด้วยทุกคำพูดและท่าที สามสิ่งด้านบนสำคัญยิ่งที่ต้องจดจำไว้ แทนที่จะปล่อยให้เนื้อหนังนำ จำต้องควบคุมความคิด ความเห็น และในการใช้ความจริงแห่งพระวจนะ
โดย Lysa TerKeurst
Encouragement for today : www.crosswalk.com
(Cr. ภาพ Pacificoneword.org)