ข้าพเจ้าคอยพระเจ้า จิตใจของข้าพเจ้าคอยอยู่ และข้าพเจ้าหวังในพระวจนะของพระองค์ จิตใจของข้าพเจ้าคอยองค์พระผู้เป็นเจ้า ยิ่งกว่าคนยามคอยเวลารุ่งเช้า ยิ่งกว่าคนยามคอยเวลารุ่งเช้า (สดุดี 130:5-6)
พระเจ้าสอนมนุษย์ด้วยหลากหลายวิธี ธรรมชาติล้อมรอบเราก็เป็นส่วนหนึ่งที่พระเจ้าให้เป็นห้องเรียนของเรา ถ้าเรารู้จักสังเกตและศึกษา เราก็จะได้บทเรียนสอนใจเรามากมายจากธรรมชาติ เราเรียนรู้สัจธรรมแห่งการรอคอย เมื่อเราปลูกต้นไม้
ไม่ว่าจะเป็นไม้ผลหรือไม้ดอกก็ตาม เราไม่สามารถเก็บผลได้ทันทีเราต้องอดทนรอจนถึงฤดูกาลของมัน…
เราเลี้ยงลูกเราต้องมีความอดทนรอกว่าเด็กจะโตช่วยตนเองได้ กว่าจะโตที่จะสามารถเข้าใจสิ่งที่เราพยายามสื่อให้เขาฟัง
เด็กยุคนี้กำลังมีปัญหาสมาธิสั้น เขาไม่อาจจดจ่อกับสิ่งใดได้นาน เขาอยู่ไม่สุข
เด็กฝ่ายวิญญาณยุคนี้เช่นกัน มีปัญหาสมาธิสั้นตามยุคตามสมัย ถ้าเขาอยากได้อะไร อยากทำอะไร เขาจะต้องทำทันที เอาอารมณ์นำหน้าเอาปัญญาตามหลัง
ปัญญาสอนเราว่าอะไรก็ตามยิ่งมีความสำคัญมากเท่าใดยิ่งต้องใช้เวลากับมันมากเท่านั้น เราไม่อาจทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่สำคัญที่จะนำความเป็นความตายมาสู่ชีวิตแบบรีบร้อนได้
พระเจ้าเป็นพระบิดาแห่งปัญญาพระองค์ทราบล่วงหน้า อะไรที่ดีที่สุดสำหรับบุตรของพระองค์ และเวลาที่เราพร้อมที่สุด
พระองค์ไม่เคยหวงสิ่งดี พระเจ้าพร้อมที่จะให้ แต่ปัญหาคือความพร้อมของเรา
จงมีความอดทนต่อตัวเอง ปรับปรุง พัฒนาชีวิต และในเวลาของพระองค์สิ่งดีที่สุด เหมาะที่สุดจะเป็นของเราอย่างแน่นอน.
อนุญาตโดย : ศ.จ. วีรชัย โกแวร์
(Cr. ภาพ : www.wallpaperhi.com)