จงเป็นแบบอย่างแก่คนทั้งปวง

“จงระวังวิถีที่คุณดำเนินชีวิต เพราะว่า คุณอาจจะเป็นพระคัมภีร์เล่มเดียวที่คนบางคนได้อ่าน (ในชีวิตของเขา)”

(Be careful how you live; you will by the only Bible some people ever read.) -William J. Toms-

นี่จะเป็นเพราะความจริงนี้!

อ.เปาโล จึงได้กำชับทิโมธีศิษย์รัก ให้ระมัดระวังตัวในการดำเนินชีวิต และในการรับใช้ อีกทั้งยังกำชับให้ทิโมธีเป็นแบบอย่างในสิ่งที่เขาพูด และทำ ดังที่ปรากฏในพระธรรม 1ทิโมธี ดังนี้ว่า…

“11จง​สั่ง​และ​สอน​สิ่ง​เหล่า‍นี้ 12อย่า​ให้​ผู้​ใด​หมิ่น​ประ‌มาท​ความ​หนุ่ม‍แน่น​ของ​ท่าน แต่​จง​เป็น​แบบ‍อย่าง​แก่​คน​ที่​เชื่อ​ทั้ง‍ปวง ทั้ง​ใน​ทาง​วา‌จา​และ​การ​ประ‌พฤติ ใน​ความ​รัก ใน​ความ​เชื่อ และ​ใน​ความ​บริ‌สุทธิ์13จง​ใฝ่‍ใจ​ใน​การ‍อ่าน​พระ‍คัม‌ภีร์​ใน​ที่​ประ‌ชุม ใน​การ​เทศ‌นา​และ​ใน​การ​สั่ง‍สอน​จน​กว่า​เรา​จะ​มา 14อย่า​ละ​เลย​ความ​สา‌มารถ​ที่​มี​อยู่​ใน​ตัว​ท่าน ซึ่ง​ได้​ทรง​ประ‌ทาน​แก่​ท่าน​ตาม​คำ​พยา‌กรณ์ เมื่อ​คณะ​ผู้​ปก‍ครอง​ได้​เอา​มือ​วาง​บน​ท่าน 15จง​ปฏิ‌บัติ​หน้า‍ที่​เหล่า‍นี้ โดย​ถือ​เป็น​ชีวิต​จิต​ใจ เพื่อ​ความ​เจริญ​ของ​ท่าน​จะ​ได้​ปรา‌กฏ​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง 16จง​เอา‍ใจ‍ใส่​ทั้ง​ตัว​ท่าน​และ​คำ‍สอน​ของ​ท่าน จง​ยึด​ข้อ​ที่​กล่าว​นี้​ให้​มั่น เพราะ​เมื่อ​กระ‌ทำ​ดัง​นั้น ท่าน​จะ​ช่วย​ทั้ง​ตัว​ท่าน​เอง​และ​คน​ทั้ง‍ปวง​ที่​ฟัง​ท่าน​ให้​รอด​ได้” (1ทิโมธี 4:11-16)

ในพระธรรมตอนนี้ อ.เปาโลไม่เพียงแต่ประสงค์จะให้ทิโมธีเป็นแบบอย่างที่ดี แต่ท่านยังกำชับให้ทิโมธี สั่งและสอนคนอื่น ๆ ให้เป็นแบบอย่างที่ดีต่อคนอื่นต่อๆ ไปด้วย

อ.เปาโลเตือนสติทิโมธีตรง ๆ ว่า อย่าปล่อยตัวให้ผู้อื่น “หมิ่นประมาทความอ่อนวัย” ของเขา แต่ให้เขาเป็นแบบอย่างในเรื่องต่างๆ ดังนี้

1. ในทางวาจา
2. ในการประพฤติ
3. ในความรัก
4. ในความเชื่อ
5. ในความบริสุทธิ์

ทั้งหมดที่ อ.เปาโลกำชับนี้ คือคุณลักษณะชีวิต ของผู้ที่มีวุฒิภาวะฝ่ายจิตวิญญาณ ในทางของพระเจ้า และท่าน เพื่อที่จะสามารถมีชีวิตที่เป็นแบบอย่างตามที่กล่าวมาแล้วได้ อ.เปาโลเตือนทิโมธี รวมทั้งเราทุกคน ให้เอาจริงเอาจังในการอุทิศตัวอุทิศเวลาเพื่อกระทำสิ่งต่อไปนี้

1. อุทิศเวลาให้กับการอ่านพระคัมภีร์ (ในที่ประชุม)
2. อุทิศเวลาให้กับการเทศนา
3. อุทิศเวลาให้กับการสั่งสอน
4. ไม่ละเลยของประทานที่มีอยู่ในตัว
5. ให้ปฏิบัติหน้าที่ และทุ่มเทตัวเองให้กับหน้าที่ดังกล่าว จนใคร ๆ ก็เห็นการเปลี่ยนแปลง หรือความก้าวหน้าในชีวิตของเรา
6. ให้เอาใจใส่ทั้งตัวของเราและคำสอนของเรา
7. ให้ประพฤติสิ่งเหล่านี้อยู่เสมอ

ท่านเชื่อมั่นว่า หาก ทิโมธี หรือพวกเราในปัจจุบันประพฤติตัวให้เป็นแบบอย่างอย่างเอาจริงเอาจังในเรื่องทั้งหลายที่กล่าวมาแล้ว ผลที่ตามมาจะคุ้มค่ามาก นั่นคือ

1. ตัวของเราเอง – จะรอดตลอดรอดฝั่ง
2. ทุกคนที่ฟังเรา – ก็จะรอดเช่นกัน

ดังนั้น วันนี้ อย่าให้เราเป็นคริสเตียนที่เก่งแต่หู คือ ชอบฟังเทศน์ ฟังคำสอน อย่างเดียว หรือเก่งแต่พูด แต่ชีวิตและคำพูดของเรากลับขัดกันหรือไปด้วยกันไม่ได้จนใคร ๆ ก็สับสน แต่ขอให้เราตั้งใจที่จะเป็นแบบอย่างที่ดีในการเรียนรู้ การฟัง การพูด การเทศน์ การสอน การดำเนินชีวิตและการรับใช้ เพื่อว่า ตัวของเรา และคนอื่นที่ฟังเราจะได้รอดไปด้วยกันจนตราบนิรันดร์

…ดีไหมครับ?

ธงชัย ประดับชนานุรัตน์–

twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/ lifeanswer

(Cr. ภาพ “ปอ ชลวิชญ์” por_nonthawasee_msc)