ข้าพเจ้าทูลขอสิ่งหนึ่งจากพระเจ้า ซึ่งข้าพเจ้าจะเสาะแสวงหาเสมอ คือที่ข้าพเจ้าจะได้อยู่ในพระนิเวศของพระเจ้า ตลอดวันเวลาชั่วชีวิตของข้าพเจ้า เพื่อจะดูความงามของพระเจ้า และเพื่อจะพินิจพิจารณาอยู่ในพระวิหารของพระองค์ (สดุดี 27:4)
ดาวิดชอบอยู่จำเพาะพระพักตร์พระเจ้า ท่านไม่เคยเบื่อหน่ายเลย เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ใจมาก ท่านเขียนว่า “ข้าพเจ้าทูลขอสิ่งหนึ่งจากพระเจ้า ซึ่งข้าพเจ้าจะเสาะแสวงหาเสมอ คือที่ข้าพเจ้าจะได้อยู่ในพระนิเวศของพระเจ้า ตลอดวันเวลาชั่วชีวิตของข้าพเจ้า เพื่อจะดูความงามของพระเจ้า และเพื่อจะพินิจพิจารณาอยู่ในพระวิหารของพระองค์ (สดุดี 27:4)
ภายใต้พันธสัญญาเดิม ชาวยิวมีมหาปุโรหิตเป็นตัวแทนที่จะเข้าไปในพระวิหารและถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้า
ข่าวดีสำหรับพวกเราคือเราไม่จำเป็นต้องเข้าไปในตัวอาคารเพื่อเข้าเฝ้าพระเจ้า เป็นเพราะสิ่งที่พระเยซูคริสต์ทรงทำที่บนไม้กางเขน เราจึงมีสิทธิเข้าเฝ้าพระเจ้าได้ทุกเวลา ทุกหนแห่ง หนังสือฮีบรู 10:11–12 กล่าวว่า “ฝ่ายปุโรหิตทุกคนก็ยืนปฏิบัติกิจอยู่ทุกวัน โดยการนำเครื่องบูชาอย่างเดียวกันมาถวายเนืองๆ เครื่องบูชานั้นจะลบล้างบาปไม่ได้เลย แต่เมื่อพระคริสต์ทรงถวายพระองค์เองเป็นเครื่องสัตวบูชาเพราะบาปเพียงครั้งเดียว เป็นเครื่องบูชาที่ลบบาปได้ตลอดไป” เราจึงเข้าเฝ้าจำเพาะพระพักตร์ไดในทุกหนแห่ง
รู้หรือไม่ว่ารถส่วนตัวหรือรถกระบะของคุณสามารถใช้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิได้? ทำไมจึงไม่ใช้เวลาบนท้องถนนเพื่อสร้างเสริมชีวิตฝ่ายวิญญาณ? เช่นฟังบทเทศนาหรือเพลงนมัสการ พอถึงที่หมาย คุณก็ได้เรียนรู้บางสิ่ง หรือได้ถวายพระสิริแด่พระเจ้าผ่านการนมัสการ คุณสามารถเข้าเฝ้าพระเจ้าได้ในทุกหนแห่งที่ไป
เมื่อคุณตัดสินใจจะมีสามัคคีธรรมกับผู้เชื่อคนอื่นๆ หรือนมัสการพระเจ้า และฟังพระวจนะของพระองค์ นับเป็นการเลือกที่ดี
นี่คือสิ่งที่ดาวิดทำ ท่านถึงถูกเรียกว่าผู้ที่อยู่ใกล้พระทัยพระเจ้า เราจึงควรให้ความต้องการอยู่จำเพาะพระพักตร์พระเจ้าเป็นจุดมุ่งหมายของชีวิต
โดย: Pastor Greg Laurie
อนุญาตโดย Harvest Ministries with Greg Laurie
PO Box 4000,Riverside,CA92514
(Cr. ภาพ www.keziahcarrie.com)
(เนื่องจากบทเรียนยากอบบทเรียนบทที่ 1 ใช้เวลาสามอาทิตย์ บทที่ 2 จะโพสท์ในวันพุธหน้า)