ความเย่อหยิ่งเดินหน้าการถูกทำลาย และจิตใจที่ยโสนำหน้าการล้ม (สุภาษิต 16:18)
ความมั่นใจในตนเองเป็นพื้นฐานของบาปหลายๆบาปที่คนเราทำ แต่ความหยิ่งยโสนำหน้าการล้มลง เราอาจพูดว่า “ฉันรับมือกับเรื่องนี้ได้ ไม่มีปัญหา แล้วก็รู้ด้วยว่าจะหยุดเมื่อไร” แต่มันไม่ได้เป็นไปแบบนั้น
นี่เป็นปัญหาเดียวกับชาวอิสราเอลที่เมืองอัย (ดูโยชูวา 7) พวกเขามั่นใจในตนเอง พูดทำนองว่า “เราจัดการกับเมืองอัยได้ ไม่มีปัญหา”
บ่อยครั้งนี่คือทางที่นำไปสู่การล้มลง คุณคิดว่ามันคงไม่เกิดขึ้นกับคุณ สุภาษิต 16:18 กล่าวว่า “ความเย่อหยิ่งเดินหน้าการถูกทำลาย และจิตใจที่ยโสนำหน้าการล้ม”
ถ้าคุณรู้จักใครที่ล้มลงในบาป อย่าคิดว่าตัวเองแน่ เพราะคุณอาจพลาดไปทำในสิ่งเดียวกัน ที่จริงพระคัมภีร์บอกเราว่า “ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย แม้จับผู้ใดที่ละเมิดประการใดได้ ท่านซึ่งอยู่ฝ่ายพระวิญญาณ จงช่วยผู้นั้นด้วยใจอ่อนสุภาพให้เขากลับตั้งตัวใหม่ โดยคิดถึงตัวเอง เกรงว่าท่านจะถูกชักจูงให้หลงไปด้วย” (กาลาเทีย 6:1)
ลองนึกภาพคุณออกไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วจู่ๆเขาก็ลื่นล้มลงและบาดเจ็บ คุณจะเตะเขาซ้ำมั้ย? หรือ “โง่เอ๊ย ทำไมเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ?” หรือคุณจะกระชากเขาขึ้นมาลากเอาไปยืนพิงกำแพง? ผมหวังว่าไม่นะครับ คิดว่าคุณคงค่อยๆลงไปประคองเขาขึ้นมา แล้วให้ลองยืนขึ้น ปัดเศษฝุ่นตามตัวออกไป “เป็นอะไรมากมั้ย? จับไหล่ผมไว้ เดี๋ยวจะพยุงให้ค่อยๆเดิน จะไปหาหมอมั้ย? ไปไหวมั้ย”
คุณสำแดงความเมตตา คิดว่าอาจเป็นคุณก็ได้ที่ล้มลงไป ต้องจำไว้ว่าเราต้องหยิบยื่นความช่วยเหลือออกไปสู่ผู้อื่น
สิ่งแรกที่ทำให้คนอิสราเอลแพ้ที่เมืองอัยคือความมั่นใจในตนเอง
และสิ่งแรกที่มักนำเราสู่ความพ่ายแพ้ฝ่ายวิญญาณคือความมั่นใจในตัวเองครับ
โดย: Pastor Greg Laurie
อนุญาตโดย Harvest Ministries with Greg Laurie
PO Box 4000,Riverside,CA92514
(Cr. ภาพ theoverwhelmedbrain.com)