“การนมัสการพระเจ้าช่วยฟื้นฟูจิตวิญญาณของเรา ดุจเดียวกับที่การพักผ่อนนอนหลับ ฟื้นฟูสภาพร่างกายของเรา!”
(Worship renews the spirit as sleep renews the body.) -Richard C. Cabot-
นับตั้งแต่เมื่อบรรพบุรุษของมนุษย์ทำบาป พวกเขาก็ห่างเหินไปจากพระเจ้า จิตวิญญาณของพวกเขาค่อย ๆ ห่างไกลจากพระเจ้า จนกระทั่ง พระเจ้าประทานบุตรชายคนใหม่ให้แก่ อาดัม กับ เอวาคือ เสท (แทน อาเบลที่ถูกคาอินฆ่าตาย) เสทก็มีบุตรชายอีกคนชื่อว่าเอโนช จากนั้นมา มนุษย์ก็เริ่มต้นนมัสการออกพระนามของพระเจ้าใหม่อีกครั้ง
“แล้วเสทก็มีบุตรคนหนึ่ง เรียกชื่อว่า เอโนช ตั้งแต่นั้นมามนุษย์เริ่มออกพระนามพระยาห์เวห์” (ปฐก.4:26)
เช่นกัน เมื่อพระเจ้าทรงเรียก “อับราม” (อับราฮัม) ให้ติดตามพระองค์ อับรามและพงศ์พันธุ์ของท่านก็นมัสการออกพระนามของพระเจ้า จนเป็นวิถีชีวิตของท่าน และเชื้อสายสืบต่อกันมา
“ท่านย้ายไปจากที่นั่น มาถึงภูเขาทางทิศตะวันออกของเบธเอล จึงตั้งเต็นท์อยู่ที่นั่น โดยเบธเอลอยู่ทางทิศตะวันตกและอัยอยู่ทางทิศตะวันออก และสร้างแท่นบูชาพระยาห์เวห์ที่นั่น และนมัสการออกพระนามพระยาห์เวห์” (ปฐก.12:8; ปท.13:4;21:33)
ทุกครั้งที่มนุษย์หันหลังให้พระเจ้า จิตวิญญาณของพวกเขาจะมืดและตกต่ำลง แต่ทุกครั้งที่พวกเขากลับมาหาพระเจ้า สารภาพบาป กลับใจใหม่ ชีวิตจิตวิญญาณของพวกเขาก็จะเริ่มสว่างและสูงขึ้น!
เช่นกัน เมื่อพระเจ้าบัญชา “โมเสส” ให้ไปบอกฟาโรห์ให้ปล่อยประชากรอิสราเอลออกจากการเป็นทาสในอียิปต์ พระองค์ทรงให้บอกเหตุผลว่า…
“และกล่าวกับเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ พระเจ้าของคนฮีบรูทรงใช้ข้าพระบาทมาทูลฝ่าพระบาทว่า “จงปล่อยประชากรของเราไปนมัสการเราในถิ่นทุรกันดาร แต่ดูสิ จนบัดนี้เจ้าก็ยังไม่เชื่อฟัง” (อพย.7:16 ;ปท.อพย.8:1,20)
การนมัสการพระเจ้าจึงเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับประชากรของพระเจ้า
เช่นกัน ในรุ่งเช้าหลังจากวันที่นางฮันนาห์ได้วิงวอนพระเจ้าในวิหาร และได้รับการอวยพรจากปุโรหิตเอลีว่า พระเจ้าจะประทานบุตรให้ตามที่เธอทูลขอ เธอได้กระทำสิ่งนี้
“พวกเขาลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ นมัสการพระยาห์เวห์ แล้วก็กลับไปบ้านที่รามาห์ และเอลคานาห์มีเพศสัมพันธ์กับ ฮันนาห์ภรรยาของเขา และพระยาห์เวห์ทรงระลึกถึงนาง และต่อมาเมื่อถึงเวลาที่กำหนด ฮันนาห์ก็ตั้งครรภ์คลอดบุตรชายคนหนึ่ง และนางให้ชื่อเด็กนั้นว่าซามูเอล เพราะนางกล่าวว่า “ดิฉันทูลขอมาจากพระยาห์เวห์” (1ซมอ.1:19-20)
การนมัสการพระเจ้าทำให้ฮันนาห์มีความสดชื่น มีความหวัง และจิตวิญญาณได้รับการฟื้นฟู!
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การนมัสการพระเจ้าด้วยเสียงเพลง จะทำให้เราผู้เชื่อมีความชื่นบานในจิตวิญญาณ
“มาเถิด ให้เราร้องเพลงด้วยความยินดีถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้เราโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายศิลาแห่งความรอดของเรา ให้เราเข้ามาอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ด้วยการขอบพระคุณ ให้เราโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายแด่พระองค์ด้วยบทเพลงสรรเสริญ เพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าใหญ่ยิ่งและทรงเป็นกษัตริย์ใหญ่ยิ่งเหนือพระทั้งหลาย” (สดด.95:1-3)
และทำให้เราได้รับการเลี้ยงดูฝ่ายจิตวิญญาณอย่างอิ่มบริบูรณ์จากพระองค์
“มาเถิด ให้เรานมัสการและกราบลง ให้เราคุกเข่าลงเฉพาะพระพักตร์ของพระยาห์เวห์ผู้ทรงสร้างเรา เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเราและเราเป็นประชากรแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์และเป็นแกะแห่งพระหัตถ์ของพระองค์ วันนี้ ถ้าท่านทั้งหลายได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์” (สดด.95:6-7)
ดังนั้น วันนี้ ขอให้พวกเรานมัสการพระเจ้าเพื่อฟื้นฟูจิตวิญญาณของเราด้วยกัน!
จะดีไหมครับ?
ธงชัย ประดับชนานุรัตน์–
twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/ lifeanswer,