ครั้นพระเยซูเสด็จขึ้นจากเรือแล้ว ก็ทรงเห็นประชาชนหมู่ใหญ่ และพระองค์ทรงสงสารเขา เพราะว่าเขาเป็นเหมือนฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง พระองค์จึงทรงสั่งสอนเขาเป็นหลายข้อหลายประการ (มาระโก 6:34)
พระเยซูทรงมีพระราชกิจที่ต้องทำมากมาย แต่พระองค์ไม่เคยยุ่งเกินกว่าจะมอบถ้อยคำแห่งความเมตตาให้กับชายหรือหญิงที่ทรงพบระหว่างทางในแต่ละวัน
พระองค์ทรงหยุดและคุยกัยชายร่างเล็กเช่นศักเคียสที่ปีนต้นไม้ขึ้นไปเพื่อจะได้เห็นพระองค์และฝูงชนที่ติดตามพระองค์อยู่
พระองค์ทรงแวะออกนอกเส้นทางเพื่อไปใช้เวลาพูดคุยที่นานมากกับหญิงท้อล้าที่บ่อน้ำ
พระองค์ทรงขอตัวจากตารางงานไปให้กำลังใจแม่ที่ลูกชายคนเดียวถูกผีสิงร่อนเร่อยู่แถวอุโมงค์ฝังศพ
พระองค์ทรงหยุดเพื่อช่วยปลดปล่อยชายถูกผีสิงที่ขวางทางพระองค์ที่ริมฝั่งทะเล
พระองค์ทรงสังเกตเห็นชายพิการข้างสระน้ำเบธไซดาที่รอคนมาช่วยพาลงไปที่สระเมื่อน้ำกระเพื่อม
พระองค์ทรงปลอบมารดาที่ร่ำไห้อยู่ที่โคนไม้กางเขน
พระองค์ทรงสั่งชาวประมงที่ท้อล้าให้ออกเรือขณะเฝ้ามองอยู่ที่บนฝั่ง
พระเยซูทรงสังเกตเห็น…และพระองค์ทรงหยิบยื่นถ้อยคำแห่งกำลังใจและการกระทำที่แสดงว่าทรงเป็นห่วงและใส่ใจ
สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในพระชนม์ชีพของพระเยซูคริสต์เป็นเหตุการณ์ที่เข้ามาแทรกในวันที่พระราชกิจเต็มล้น แต่กลับไม่เป็นการรบกวนพระองค์สักนิด แต่ละเหตุการณ์เป็นสิ่งที่พระบิดาแห่งฟ้าสวรรค์ทรงกำหนด และทรงควบคุมอยู่ทุกช่วงเวลาในพระชนม์ชีพของพระเยซู
เป็นได้หรือไม่ที่พระเจ้ากำลังส่งคุณออกไปทำภารกิจพิเศษทุกครั้งที่คุณก้าวเท้าออกจากบ้าน? ผมสงสัยว่า…ระหว่างทาง วันนี้พระเจ้าจะส่งให้คุณไปพบใคร?
เมื่อเราทำสิ่งต่างๆมากมายในแต่ละวัน เรามีโอกาสเสมอที่จะสร้างผลกระทบต่อผู้อื่นที่เราคุยด้วย คนที่ยืนหน้าเราต่อแถวจ่ายเงิน ผู้หญิงที่อยู่ตรงเค้าน์เตอร์คอยให้ข้อมูล พนักงานเสิร์ฟในร้านอาหาร ผู้โดยสารที่นั่งข้างๆบนเครื่องบิน หรือเพื่อนบ้านใกล้เคียง ซึ่งเป็นภารกิจพิเศษที่พระเจ้ามอบหมายให้คุณในแต่ละวัน
แล้วคุณล่ะจะรับมอบภารกิจพิเศษจากพระบิดาในแต่ละวันหรือเปล่า?
โดย Sharon Jaynes
อนุญาตโดย Girlsfriend in God : www.crosswalk.com