หนึ่งในท่ามกลางของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่เราสามารถมอบให้แก่ตัวเราเองคือ
“การใช้เวลาโดยลำพังกับพระเจ้า!”
(One of the best gifts we can give ourselves is time alone with God.)
ใครๆ ก็ต้องการของขวัญ!
โดยทั่วไปคนเรามักมอบของขวัญทางกายที่เป็นวัตถุให้แก่กัน
สูงขึ้นมาหน่อยก็คือ ของขวัญทางใจที่ผู้รับได้รับแล้วมีกำลังใจสู้ชีวิตต่อไป
แต่ของขวัญที่สุดยอดคือ ของขวัญทางจิตวิญญาณที่จะส่งผลต่อนิรันดร์กาลของเรา และเราจะได้รับเมื่อเรามีเวลาส่วนตัวเข้าเฝ้าพระเจ้า!
โดยปกติคนเราอาจเหน็ดเหนื่อยกายใจ อารมณ์ของเราอาจจะแปรปรวน ปั่นป่วนเหมือนเรือน้อยถูกมรสุมซัดกระหน่ำ ชีวิตของเราอาจเหมือนคนป่วยที่อ่อนล้า ไร้เรี่ยวแรง หรืออาจเป็นดุจคนป่วยไข้จับสั่น
แต่การเข้าเฝ้าพระเจ้าเป็นส่วนตัว (หรือที่เรียกว่า “เฝ้าเดี่ยว”) เปรียบเสมือนคนไข้ที่ได้รับการเยียวยารักษาและฉีดยาเข้าร่างกายจิตใจและจิตวิญญาณทำให้เรามีพลังงาน มีเรี่ยวแรง และมีพลังวังชา!
การเฝ้าเดี่ยวจึงเป็นของขวัญที่ล้ำค่าต่อจิตวิญญาณของเรา และของขวัญชิ้นนี้ ไม่มีใครให้แก่เราได้ เพราะมีแต่เราเท่านั้นที่สามารถมอบให้แก่ตัวของเราเอง และคุณสามารถมอบของขวัญสุดพิเศษนี้ให้แก่ตัวเองได้ โดยการจัดเวลาในแต่ละวัน (โดยปกติมักเป็นช่วงเวลาที่เราเพิ่งตื่นนอนมาไม่นาน แต่บางคนอาจเลือกเวลาที่เขาสามารถใช้อยู่อย่างสงบกับตัวเองเมื่อใดก็ได้แทน)
ยิ่งคุณมีวินัยในการเข้าเฝ้าพระเจ้าเป็นส่วนตัวอย่างต่อเนื่องมากเท่าไร จิตวิญญาณของคุณก็จะยิ่งเจริญเติบโตและแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น และไม่ว่าสถานการณ์หรือสภาพแวดล้อมที่คุณเผชิญอยู่จะเป็นอย่างไร ชีวิตที่มีการเฝ้าเดี่ยวทุกวันก็เป็นดุจแบตเตอรี่ฝ่ายวิญญาณที่ได้รับการชาร์ตเต็มทุกวัน !
วันนี้ คุณเป็นดุจ “คนแบตเต็ม!” ที่พระเจ้าสามารถใช้ได้อยู่ตลอดเวลา หรือไม่?
ช่วยตอบที!