“พระอาจารย์เจ้าข้า ข้าพระองค์ทั้งหลายทอดอวนคืนยังรุ่งไม่ได้อะไรเลย แต่ข้าพระองค์จะหย่อนอวนลงตามพระดำรัสของพระองค์“ (ลูกา 5:5)
“เพราะเราบอกให้ทำ!” รู้สึกหัวหดแค่เขียนถ้อยคำนี้ กี่ครั้งกันที่เราได้ยินถ้อยคำนี้ตอนเป็นเด็ก? กี่ครั้งกันที่เราใช้ถ้อยคำนี้ตอนเป็นผู้ใหญ่? กี่ครั้งกันที่พระเจ้าตรัสบอกคุณแบบนี้?
วันหนึ่งพระเยซูตรัสถ้อยคำนี้กับเปโตรและยอห์น อาจไม่ตรงตามตัวอักษร แต่ทรงหมายความตามนั้น
ขณะเปโตรและยอห์นอยู่ในทะเลกำลังทอดอวน และลากได้แต่อวนเปล่าๆกลับเข้ามาทั้งคืน นอกจากสาหร่าย หญ้าทะเล และเศษขยะชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ติดมา ที่เหลือไม่มีอะไร ไม่มีปลา แปลว่าไม่มีรายได้ ไม่มีอาหารมาเลี้ยงปากท้องหิวโหยที่รออยู่ที่บ้านเมื่อกลับเข้าฝั่ง
ดวงอาทิตย์กำลังจะโผล่ขึ้นเหนือเส้นขอบฟ้า ชาวประมงที่อ่อนล้านำอวนกลับมาทำความสะอาดบนฝั่ง พระเยซูคริสต์ ผู้เป็นทั้งช่างไม้ อาจารย์ และมีฝูงชนหิวโหยติดตามพระองค์มา มาขอยืมเรือเพื่อใช้ประทับเทศนา
เมื่อขึ้นไปบนเรือของเปโตร ผลักออกมาจากชายฝั่งเล็กน้อย พระเยซูเริ่มเทศนาสั่งสอนผู้คนที่อยู่บนฝั่ง หลังเสร็จจากเทศนา ทรงหันไปหาเปโตร “จงถอยออกไปที่น้ำลึก หย่อนอวนลงจับปลา” (ลูกา 5:4)
ฉันแทบจะได้ยินเสียงเปโตร “โอ้ตาย ยอห์น ได้ยินมั้ย? เราออกหาปลากันทั้งคืน จับไม่ได้เลย แล้วอยู่ๆมีช่างไม้มาบอกให้เราทำงานของเรา เขาจะไปรู้อะไรเกี่ยวกับการจับปลา ชาวประมงที่ไหนจะจับปลาตอนกลางวัน มันต้องกลางคืน นี่มันอาชีพของเรา แต่เอาเถอะ ยังไงก็ได้”
“พระอาจารย์เจ้าข้า ข้าพระองค์ทั้งหลายทอดอวนคืนยังรุ่งไม่ได้อะไรเลย แต่ข้าพระองค์จะหย่อนอวนลงตามพระดำรัสของพระองค์“ (ลูกา 5:5)
เป็นการตัดสินใจที่ดี – เปโตรและยอห์นจึงพายออกจากฝั่ง นำอวนที่ทำความสะอาดเสร็จออกไป จากนั้น พระเจ้าแห่งจักรวาล ผู้สร้างปลาและทะเล ทรงเรียกฝูงปลาให้ว่ายเข้ามาในอวนจนเต็มล้นเหมือนกลุ่มวัยรุ่นแห่เข้าไปชมคอนเสิร์ตเพลงร็อค
เปโตรและยอห์นคงหัวเราะเสียงดัง ฉันเองยังเป็น ฝูงปลาที่จับได้ มากมายล้นออกมาจนอวนแทบขาด
มากมายเกินกว่าที่พวกเขาจะขอหรือจินตนาการได้ ล้นหลามมากมายเกินพอ… พระสิริที่มาในฉับพลัน!
คงนึกภาพตาเบิกโต ปากอ้าค้างของพวกเขาออก เรี่ยวแรงที่พวกเขาระดมกันลากอวนแห่งพระพรขึ้นมาบนเรือ เปโตร และยอห์นไม่เพียงแต่ได้รับพระพรเพราะการเชื่อฟัง พวกเขายังเรียกเพื่อนๆมาร่วมรับพระพรที่ล้นเหลือนี้ด้วยกัน
ขณะที่พระพรของพระเจ้าท่วมท้นอยู่ในอวนของเรา เมื่อเรามีชีวิต เคลื่อนไหว และทำสิ่งต่างๆอย่างเชื่อฟังพระองค์ผู้เดียวที่รักเรามากที่สุด
“เพราะเป็นพระดำรัสของพระองค์…”
สิ่งที่เปโตรทำเมื่อลากอวนที่เต็มล้นไปด้วยพระพรกลับเข้าฝั่ง – เขาก็สละสิ่งสารพัดตามพระเยซูไปและกลายเป็นชาวประมงจับผู้คน
นับเป็นพระพรที่ยิ่งใหญ่สำหรับวันนั้น พวกเราโง่เขลาเพียงใดที่คิดว่าความมั่งคั่งแท้เป็นแค่เรื่องเงินทองเท่านั้น เปโตรมีรายได้จากการจับปลาในครั้งนั้น แต่กลับสละทิ้งทุกสิ่งเพื่อติดตามพระเจ้าที่ออกตามหาและได้หัวใจของเขากลับคืนไป
“จงถอยออกไปที่น้ำลึก หย่อนอวนลงจับปลา” เป็นพระดำรัสที่ธรรมดา – ไม่ใช่แนวเขย่าโลกสักหน่อย
เปโตรไม่รู้เลยว่าการเชื่อฟังพระเยซูจะนำมาซึ่งประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต การเชื่อฟังในเรื่องเล็กๆน้อยๆของเราก็อาจเป็นเช่นกัน ไม่จำเป็นต้องรอให้เป็นเรื่องใหญ่ๆก่อนถึงเชื่อฟังเพื่อโชว์ให้ทั้งสวรรค์และโลกมนุษย์เห็น มนุษย์อาจประทับใจ แต่พระเจ้าคงไม่…
ให้เรามองหา เงี่ยหู และเฝ้าดูสิ่งที่จะเกิดขึ้นจากการเชื่อฟังเล็กๆน้อยๆของเรา — มองหาโอกาสที่จะถวายพระสิริพระองค์ด้วยการเชื่อฟังของเรา
โดย : Sharon Jaynes
อนุญาตโดย Girlsfriend in God : www.crosswalk.com