โอ้ ความเก่งของผม!

โอ้ ความเก่งของผม! (เรื่องจริงแต่ขอไม่บอกชื่อ กลัวเจ้าตัวอาย)

ชายหนุ่มคนหนึ่ง เพิ่งเริ่มงานใหม่ ทำให้เจ้านายประทับใจด้วยความสามารถของเขา เขาแน่ใจมากว่าคนงานอื่นๆต้องตระหนักว่าเขามีความสามารถ วันหนึ่งเห็นคนงานหลายคนกำลังจับกลุ่มคุยกัน เขารู้ทันทีต้องพูดเรื่องของเขาแน่ จึงไปยืนแอบอยู่หลังเครื่องจักรที่คนมองไม่เห็น แต่เขาได้ยินสิ่งที่พวกคนงานพูดกัน

ด้วยมั่นใจว่าจะได้ยินเรื่องความเก่งกล้าสามารถของเขา จึงตั้งใจฟังอย่างดี หวังจะได้ปลื้มกับคำชมที่ได้รับ โอ้ ช่างน่าประหลาดใจจริง ผู้คนกำลังชื่นชมกับทีมฟุตบอลที่แข่งไปเมื่อคืน . . .ทำแต้มได้ดีมาก

โอ้ ความทรนงของผมตกลงมาแตกกระจาย

ข้าพเจ้าขอกล่าวแก่ท่านทั้งหลายทุกคน โดยพระคุณซึ่งทรงประทานแก่ข้าพเจ้าแล้วว่า อย่าคิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิดนั้น แต่จงคิดให้ถ่อมสุขุมสมกับขนาดความเชื่อที่พระเจ้าได้ทรงโปรดประทานแก่ มนุษย์ทุกคน – โรม 12:3

“เราไม่ต้องไปกังวลนักว่าคนอื่นคิดกับเราอย่างไร ถ้ารู้ว่าพวกเขาแทบไม่ได้คิดเลย”

จริงๆแล้วที่สำคัญคือพระเจ้าคิดกับเราอย่างไร

ให้ทุกคนถือว่าเราเป็นผู้รับใช้ของพระคริสต์ และเป็นผู้อารักขาสิ่งลึกลับของพระเจ้า ยิ่งกว่านี้ฝ่ายผู้อารักขาเหล่านั้นต้องเป็นคนที่สัตย์ซื่อทุกคน สำหรับข้าพเจ้าการที่ท่านทั้งหลายหรือมนุษย์ผู้ใดจะตัดสินตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ถึงแม้ข้าพเจ้าเองก็มิได้ตัดสินตัวข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าไม่รู้ว่าข้าพเจ้ามีความผิดสถานใด ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็ไม่พ้นการพิพากษา ท่านผู้ทรงพิพากษาตัวข้าพเจ้าคือองค์พระผู้เป็นเจ้า – 1โครินธ์ 4:1-4

โดย : Ron Adams

Thursdaythought.homestead.com