คุณค่าของความขยันและวัย
พระธรรม ปัญญาจารย์ 11:1-10
อ้างอิง ปญจ.2:24;3:17;7:11;9:10;12:1;อสย.37:20;ยน.3:8-10;สดด.139:14-16
บทนำ ชีวิตของเรานั้นสั้น และไม่มีอะไรแน่นอน อะไรที่เราทำได้ในขณะนี้ ก็อย่าผัดวันประกันพรุ่ง ให้ลงมือทำในทันที เพราะเราไม่รู้ว่า อะไรจะเกิดขึ้น แต่ขอให้เรารับผิดชอบในการหว่านสิ่งดีทุกครั้งเมื่อมีโอกาส แล้วมอบผลที่เกิดขึ้นตามมาไว้กับพระเจ้า!
บทเรียน
11:1 “จงโยนขนมปังของเจ้าลงบนน้ำ เพราะอีกหลายวันเจ้าจะพบมันได้”
(Cast your bread upon the waters,for you will find it after many days.)
11:2 “จงปันส่วนของเจ้าออกเป็นเจ็ดส่วน เออ ถึงแปดส่วนก็ดี เพราะเจ้าไม่ทราบว่า สิ่งเลวร้ายอะไรจะเกิดขึ้นบนแผ่นดินโลก”
(Give a portion to seven, or even to eight,for you know not what disaster may happen on earth.)
11:3 “เมื่อเมฆเต็มด้วยน้ำ มันก็จะเทฝนลงมาบนแผ่นดินโลก และเมื่อต้นไม้ล้มลงทางใต้หรือทางเหนือ มันล้มลงตรงไหนมันก็นอนอยู่ตรงนั้น”
(If the clouds are full of rain,they empty themselves on the earth,and if a tree falls to the south or to the north,in the place where the tree falls, there it will lie.)
11:4 “ผู้ใดมัวสังเกตลมก็จะไม่หว่านพืช และผู้ใดมัวจ้องมองเมฆก็จะไม่เกี่ยวข้าว”
(He who observes the wind will not sow,and he who regards the clouds will not reap.)
11:5 “เจ้าไม่ทราบว่าลมหายใจเข้าไปในโครงร่างที่อยู่ในมดลูกหญิงมีครรภ์อย่างไร เจ้าก็จะไม่ทราบถึงพระราชกิจของพระเจ้าผู้ทรงกระทำสิ่งสารพัดอย่างนั้น”
(As you do not know the way the spirit comes to the bones in the womb of a woman with child, so you do not know the work of God who makes everything.)
11:6 “เวลาเช้าเจ้าจงหว่านพืชของเจ้า และพอเวลาเย็นก็อย่าหดมือเจ้าเลย เพราะเจ้าไม่รู้ว่าการไหนจะเจริญ การนี้ หรือการนั้น หรือการทั้งสองจะเจริญดีเหมือนกัน”
(In the morning sow your seed, and at evening withhold not your hand, for you do not know which will prosper, this or that, or whether both alike will be good.)
11:7 “แสงสว่างทำให้สดชื่น และการที่นัยน์ตาเห็นดวงตะวันก็เป็นที่ชื่นบาน”
(Light is sweet, and it is pleasant for the eyes to see the sun.)
11:8 “เออ ถ้าคนใดมีชีวิตอยู่ได้ตั้งหลายปี จงให้เขาเปรมปรีดิ์ตลอดปีเหล่านั้น แต่ให้เขาระลึกด้วยว่า วันมืดก็จะมีมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้นก็อนิจจัง”
(So if a person lives many years, let him rejoice in them all; but let him remember that the days of darkness will be many. All that comes is vanity.)
11:9 “โอ เยาวชน จงเปรมปรีดิ์ในวัยหนุ่มสาวของเจ้า และให้จิตใจของเจ้าทำตัวเจ้าให้ร่าเริงในวัยหนุ่มสาวของเจ้า เจ้าจงดำเนินชีวิตตามจิตใจของเจ้าและตามที่ตาของเจ้าเห็นควร แต่จงรู้เถิดว่าเพราะทุกอย่างเหล่านี้พระเจ้าจะทรงนำเจ้าเข้ามาถึงการพิพากษา”
(Rejoice, O young man, in your youth, and let your heart cheer you in the days of your youth. Walk in the ways of your heart and the sight of your eyes. But know that for all these things God will bring you into judgment.)
11:10 “จงขจัดความเศร้าหมองเสียจากใจของเจ้า และจงสลัดความเจ็บปวดเสียจากเนื้อหนังของเจ้า เพราะวัยหนุ่มสาวและวัยฉกรรจ์นั้นเป็นอนิจจัง”
(Remove vexation from your heart, and put away pain from your body, for youth and the dawn of life are vanity.)
ข้อมูลมีประโยชน์
11:1 “จงโยนขนมปังของเจ้าลงบนน้ำ” (cast your bread upon the waters) คำว่า “ขนมปัง” ในภาษาฮีบรูยังหมายถึง “เมล็ดข้าว” ที่นำไปทำขนมปัง = อาจหมายถึง การกระจายเมล็ดข้าวลงบนพื้นที่น้ำท่วม แต่ในเวลาอันเหมาะสม มันจะกลายเป็นทุ่งนาหรือ อาจหมายความว่า “ส่งเมล็ดข้าวของท่านข้ามน้ำข้ามทะเล เพราะหลังจากนั้นหลายวัน ท่านอาจได้รับผลตอบแทน”
=ให้ผจญภัยบ้าง เหมือนคนที่ยอมรับความเสี่ยงและได้กำไรจากการค้าขายทางทะเล อย่าเอาแต่หลีกเลี่ยงความเสี่ยง (สภษ.11:24)
“โยน” (Cast) –ปญจ.11:6;อสย.32:20;ฮชย.10:12
“เจ้าจะพบมันได้” ( you will find it) –ฉธบ.24:19
11:2 “จงปันส่วนของเจ้าออกไปเจ็ดส่วน เออ ถึงแปดส่วนก็ดี เพราะเจ้าไม่ทราบว่า สิ่งเลวร้ายอะไรจะเกิดขึ้นบนแผ่นดินโลก” (Give a portion to seven, or even to eight,for you know not what disaster may happen on earth.)
อาจ = ให้ลงทุนในธุรกิจ 7-8 อย่าง
= ให้กระจายธุรกิจให้หลากหลาย
เพราะ = ไม่รู้ว่าธุรกิจใดจะล้มเหลว
= ดังนั้น ให้กระจายการลงทุนและลดความเสี่ยง
ตรงกับสุภาษิตฝรั่งที่ว่า …
“อย่าเอาไข่ทุกฟองใส่ลงในตะกร้าใบเดียว เพราะเมื่อตะกร้าตกกระทบพื้นดิน ไข่ทุกฟองจะแตกหมด”
11:3-6 “เมฆ…ต้นไม้…ลม…พืช” (the clouds… a tree… the wind… seed) = ให้ลงมือทำในสิ่งที่ทำได้ โดยตระหนักว่า สติปัญญา หรือบทบาทของตัวเรานั้น มีจำกัด ดังนั้น หากมีอะไรที่เราทำได้ก็ให้ลงมือทำไม่ต้องรีรอ
11:5 “ลมหายใจ” (spirit) คำว่า “ลม” หรือ “ลมหายใจ” กับ “วิญญาณ” เป็นคำเดียวกันในภาษาฮีบรู ปท.ยน.3:8
“ไม่ทราบว่า ลมหายใจเข้าไปในโครงร่างที่อยู่ในมดลูกหญิงมีครรภ์อย่างไร?” (As you do not know the way the spirit comes to the bones in the womb of a woman with child)
= ไม่สามารถหยั่งรู้ว่า ชีวิตหรือวิญญาณเข้าสู่ร่างกายที่กำลังถูกสร้างหรือปั้นขึ้นมาได้อย่างไร?
–สดด.139:14-16
11:6 “พอเวลาเย็นก็อย่าหดมือเจ้าเลย” (at evening withhold not your hand) = เมื่อตอนเย็นก็อย่าให้มือ ของเจ้าว่างงาน
11:7-10 คำแนะนำให้ใช้ชีวิต (ในทางดี) อย่างเต็มที่
11:7 “การที่นัยน์ตาเห็นดวงตะวันก็เป็นที่ชื่นบาน” (it is pleasant for the eyes to see the sun.)
–ปญจ.7:11
11:8 “แต่ให้เขาระลึกด้วยว่า” (but let him remember that ) ปญจ.12:1
“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้นก็อนิจจัง” (All that comes is vanity.) = เหมือนกับคำเตือนใน 11:10 ที่ย้ำว่าอย่าปล่อยให้ใจเราเพลิดเพลินไปกับการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่หรือตามใจ จนหลงไปจากทางที่ควรเดิน
11:9 “…จะทรงนำเจ้าเข้ามาถึงการพิพากษา” (…will bring you into judgment.) = พระเจ้าจะชื่นชม หรือตำหนิเราขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา
= เราจึงควรทำให้ชีวิตที่อนิจจังนี้มีความหมาย มีทิศทาง และแยกแยะได้ว่า อะไรดี และอะไรไม่ดี เพื่อเตรียมพร้อมกับการพิพากษาของพระเจ้า -โยบ 19:29;ปญจ.2:24;3:17
11:10 “จงขจัดความเศร้าหมอง” (Remove vexation) = ความห่วงกังวล –สดด.94:19
“เพราะวัยหนุ่มสาวและวัยฉกรรจ์นั้นเป็นอนิจจัง” (youth and the dawn of life are vanity.)
–ปญจ.2:24
คำถามนำอภิปราย
- คุณเคยมีประสบการณ์กับความกลัวจนไม่กล้าลงมือทำอะไรเลย และไม่เกิดผลดีอะไรเลย บ้างหรือไม่? หรือเคยกล้าเสี่ยงลงมือทำบางอย่าง และเกิดผลดีหรือได้ผลกำไรตามมาบ้างหรือไม่? อย่างไร? (แบ่งปัน)
- คุณเคยมีประสบการณ์กับการทุ่มเทกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (หรือธุรกิจใดธุรกิจหนึ่ง) แล้วประสบปัญหา จนย่ำแย่บ้างหรือไม่? อย่างไร? (แบ่งปัน)
- คุณเคยมีประสบการณ์กับการกระจายความเสี่ยงในการลงทุน (หรือทำธุรกิจ) แล้วทำให้คุณรอดพ้นวิกฤติ (หรือหายนะมาบ้างหรือไม่?) อย่างไร? (แบ่งปัน)
- คุณเคยเสียเวลาเพราะความคิดมากหรือความกังวล จนไม่กล้าทำอะไร (หรือลงทุนอะไร)เลยบ้างหรือไม่? แล้วผลเป็นอย่างไร? (แบ่งปัน)
- คุณเคยลงมือทำอะไรบ้างเท่าที่คุณทำได้ โดยที่คุณไม่รู้หรือไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่า ผลที่จะตามมาเป็นอย่างไร? แล้วต่อมา เกิดผลต่อไปนี้คือ
1) เกิดผลดีคือ…………………………………………………………………………………………………………………….
2) เกิดผลเสียคือ …………………………………………………………………………………………………………………..
- คุณเคยมีช่วงเวลาที่สนุกเพลิดเพลินกับชีวิตมากที่สุดในช่วงไหน? (แบ่งปัน) คุณอยากให้ช่วงเวลานั้นกลับคืนมาใหม่หรือไม่? ทำไม? คุณจะทำอย่างไร?
- หากวันนี้เป็นวันที่พระเจ้าพิพากษาคุณในสิ่งที่คุณพูด และกระทำ คุณคิดว่า พระเจ้าจะ
1) ชมเชยคุณในเรื่อง………………………………………………………………ทำไม?…………………………………….
2) ตำหนิคุณในเรื่อง………………………………………………………………..ทำไม?……………………………………
- ในเมื่อคุณตระหนักแล้วว่า วัยหนุ่มสาว (youth) ของคุณนั้นเป็นเพียงสภาวะชั่วคราว คุณคิดว่า คุณจะทุ่มเทวัยสาวหนุ่มของคุณลงมือกระทำอะไรบ้าง เพื่อส่งผลที่ดำรงอยู่อย่างถาวร (นิรันดร์)? (แบ่งปัน)
ศจ.ธงชัย ประดับชนานุรัตน์