มีวาระสำหรับทุกสิ่ง
พระธรรม ปัญญาจารย์ 3:1-22
อ้างอิง ปญจ.1:3,9,13;2:3,7,14,24;3:1;11,17;5:7;6:10;7:18;8:6,12-13;11:9;12:7,14
บทนำ ชีวิตก็เหมือนฤดูกาล ที่มีการเปลี่ยนแปลง และการหมุนเวียนกลับไปกลับมาเหมือนเดิมอยู่ตลอดเวลา ชีวิตจึงไม่เที่ยงแท้แน่นอน ! วันนี้ คุณจะทำอะไรบ้าง ที่จะส่งผลที่เที่ยงแท้จากชีวิตไม่เที่ยงแท้ที่คุณกำลังดำเนินอยู่ อย่างมีความสุขเปรมปรีดิ์?
บทเรียน
3:1 “มีฤดูกาลสำหรับทุกสิ่ง และมีวาระสำหรับเรื่องราวทุกอย่างภายใต้ฟ้าสวรรค์”
(For everything there is a season, and a time for every matter under heaven)
3:2 “มีวาระให้กำเนิด และวาระตาย มีวาระเพาะปลูก และวาระถอนสิ่งที่ปลูกทิ้ง”
(a time to be born, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up what is planted;)
3:3 “มีวาระฆ่า และวาระรักษาให้หาย มีวาระรื้อทลายลง และวาระก่อสร้างขึ้น”
(a time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up;)
3:4 “มีวาระร้องไห้ และวาระหัวเราะ มีวาระไว้ทุกข์ และวาระเต้นรำ”
(a time to weep, and a time to laugh; a time to mourn, and a time to dance;)
3:5 “มีวาระโยนหินทิ้ง และวาระเก็บรวบรวมหิน มีวาระสวมกอด และวาระงดเว้นการสวมกอด”
(a time to cast away stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to refrain from embracing;)
3:6 “มีวาระแสวงหา และวาระทำหาย มีวาระเก็บรักษาไว้ และวาระโยนทิ้งไป”
(a time to seek, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;)
3:7 “มีวาระฉีกขาด และวาระเย็บ มีวาระนิ่งเงียบ และวาระพูด”
(a time to tear, and a time to sew; a time to keep silence, and a time to speak;)
3:8 “มีวาระรัก และวาระเกลียด มีวาระสงคราม และวาระสันติ”
(a time to love, and a time to hate; a time for war, and a time for peace.)
3:9 “คนงานได้ผลประโยชน์อะไรจากการตรากตรำของเขา
(What gain has the worker from his toil? )
3:10 “ข้าพเจ้าเห็นภารกิจซึ่งพระเจ้าประทานให้มนุษย์ ก็เพื่อให้พวกเขาสาละวนอยู่กับภารกิจนั้น”
(I have seen the business that God has given to the children of man to be busy with. )
3:11 “พระองค์ทรงกระทำให้สรรพสิ่งงดงามตามวาระของมัน พระองค์ทรงบรรจุนิรันดร์กาลไว้ในจิตใจมนุษย์ด้วย แต่มนุษย์ยังค้นไม่พบว่า พระเจ้าทรงกระทำอะไรไว้ตั้งแต่ปฐมกาลจนกาลสุดท้าย”
(He has made everything beautiful in its time. Also, he has put eternity into man’s heart, yet so that he cannot find out what God has done from the beginning to the end. )
3:12 “ข้าพเจ้าทราบแล้วว่า สำหรับเขาไม่มีอะไรดีไปกว่าเปรมปรีดิ์ และร่าเริงตลอดชีวิตของเขา”
(I perceived that there is nothing better for them than to be joyful and to do good as long as they live; )
3:13 “ยิ่งไปกว่านั้น ของประทานจากพระเจ้าแก่มนุษย์คือ ให้มนุษย์ได้กินดื่มและชื่นชมผลทั้งหมดจากการตรากตรำของเขา”
(also that everyone should eat and drink and take pleasure in all his toil—this is God’s gift to man.)
3:14 “ข้าพเจ้าทราบว่าสารพัดที่พระเจ้าทรงกระทำก็ดำรงอยู่เป็นนิตย์ จะเพิ่มเติมอะไรเข้าไปอีกก็ไม่ได้ หรือจะหักอะไรออกเสียก็ไม่ได้ พระเจ้าทรงกระทำเช่นนั้น เพื่อให้คนทั้งหลายมีความยำเกรงเฉพาะพระพักตร์พระองค์
(I perceived that whatever God does endures forever; nothing can be added to it, nor anything taken from it. God has done it, so that people fear before him.)
3:15 “อะไรๆ ซึ่งเป็นอยู่ในปัจจุบันก็เป็นอยู่นานมาแล้ว อะไรๆ ที่เป็นมาก็เคยเป็นอยู่นานมาแล้ว และพระเจ้าทรงทำสิ่งเดิมซ้ำอีก”
(That which is, already has been; that which is to be, already has been; and God seeks what has been driven away.)
3:16 “ยิ่งกว่านั้นอีก ที่ภายใต้ดวงอาทิตย์ข้าพเจ้าเห็นว่า ในที่ของความยุติธรรมมีความอธรรมอยู่ด้วย และในที่ของความชอบธรรมมีความอธรรมอยู่ด้วย”
(Moreover, I saw under the sun that in the place of justice, even there was wickedness, and in the place of righteousness, even there was wickedness. )
3:17 “ข้าพเจ้ารำพึงในใจว่า พระเจ้าจะทรงพิพากษาคนชอบธรรมและคนอธรรม เพราะมีกาลกำหนดไว้สำหรับทุกเรื่อง และสำหรับการงานทุกอย่าง”
(I said in my heart, God will judge the righteous and the wicked, for there is a time for every matter and for every work. )
3:18 “ข้าพเจ้ารำพึงในใจเกี่ยวกับบรรดามนุษย์ว่า พระเจ้าทรงทดสอบพวกเขาเพื่อจะสำแดงว่า พวกเขาเป็นเพียงสัตว์”
(I said in my heart with regard to the children of man that God is testing them that they may see that they themselves are but beasts.)
3:19 “เพราะว่าเคราะห์ของบรรดามนุษย์กับเคราะห์ของสัตว์นั้นเหมือนกัน ฝ่ายหนึ่งตาย อีกฝ่ายหนึ่งก็ตายเหมือนกัน ทั้งสองมีลมหายใจอย่างเดียวกัน และมนุษย์ไม่มีอะไรดีกว่าสัตว์ เพราะสารพัดก็อนิจจัง”
(For what happens to the children of man and what happens to the beasts is the same; as one dies, so dies the other. They all have the same breath, and man has no advantage over the beasts, for all is vanity.)
3:20 “ทุกอย่างไปสู่ที่เดียวกัน ทุกอย่างเป็นมาจากผงคลีดิน และทุกอย่างกลับเป็นผงคลีดินอีก”
(All go to one place. All are from the dust, and to dust all return.)
3:21 “ใครจะรู้ได้ว่า วิญญาณของมนุษย์ไปสู่เบื้องบน และวิญญาณของสัตว์ลงไปสู่แผ่นดินโลก?
(Who knows whether the spirit of man goes upward and the spirit of the beast goes down into the earth?)
3:22 “เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงเห็นว่า ไม่มีอะไรดีไปกว่าที่มนุษย์จะเปรมปรีดิ์ในการงานของตน เพราะว่านั่นเป็นรางวัลของเขา ใครจะนำเขาให้เห็นว่าอะไรจะเป็นมาภายหลังเขา?
(So I saw that there is nothing better than that a man should rejoice in his work, for that is his lot. Who can bring him to see what will be after him?)
ข้อมูลมีประโยชน์
3:1-22 -พระธรรมตอนนี้ สื่อให้เห็นว่า มนุษย์ไม่สามารถควบคุมฤดูกาลหรือเวลาและการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ได้หรือ หากทำได้ก็ทำได้เพียงแค่เล็กน้อย มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่ทรงครอบครองเหนือทุกสิ่ง พระองค์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์ผู้กำหนดทุกสิ่ง รวมทั้งทุกกิจกรรมในชีวิตของมนุษย์ และธรรมชาติ
3:1 “ภายใต้ฟ้าสวรรค์” (under heaven) -1:3;8:6
3:2 “มีวาระ” (a time) = มีเวลาที่พระเจ้าเป็นผู้กำหนด (สดด.31:15;สภษ.16:1-9)
“วาระถอนสิ่งที่ปลูกทิ้ง” (a time to pluck up what is planted) –อสย.28:24
3:3 “มีวาระฆ่า” (a time to kill) –ฉธบ.5:17
3:7 “มีวาระนิ่งเงียบ” (a time to keep silence) –อสธ.4:14
3:9 “คนงานได้ผลประโยชน์อะไรจากการตรากตรำของเขา”(What gain has the worker from his toil?)
“ผลประโยชน์” = กำไร ;ปญจ.1:3 -ดู.2:17-23
3:10 “ภารกิจซึ่งพระเจ้าประทานให้มนุษย์” (the business that God has given to the children of man)
–ปญจ.1:13
3:11 “พระองค์ทรงกระทำให้สรรพสิ่งงดงามตามวาระของมัน” (He hasmade everything beautiful in its time) –ปญจ.3:1
“แต่มนุษย์ยังค้นไม่พบ” (that he cannot find out)
= ไม่สามารถหยั่งรู้ –โยบ 11:7
“พระเจ้าทรงกระทำอะไรไว้ตั้งแต่ปฐมกาลจนกาลสุดท้าย” (God has done from the beginning to the end ) –โยบ 28:23;รม.11:33
= สิ่งที่พระเจ้ากระทำตั้งแต่ต้นจนจบ
= โลกที่สวยงามน่าพิศวงของพระเจ้านี้ ใหญ่โตเกินเหลือที่จะเข้าใจได้หมด แต่ความอิ่มเอมใจของโลกนี้เล็กน้อยเกินไป เราถูกสร้างขึ้นสำหรับชีวิตนิรันดร์ สิ่งต่าง ๆ ภายใต้กาลเวลาจึงไม่อาจเติมจิตใจของเราได้อย่างเต็มอิ่มและถาวร
3:12-13 = เป็นบทสรุปของพระธรรมเล่มนี้ว่า คนของพระเจ้าจะพบความหมายของชีวิตก็ต่อเมื่อ เขายอมรับชีวิตด้วยความยินดีจากพระหัตถ์ของพระเจ้า
3:12 “เปรมปรีดิ์และร่าเริง” (to be joyful and to do good) = แปลได้อีกว่า “…และทำสิ่งดี”
3:13 “ควรกินดื่ม” (eat and drink)
3:14 “มีความยำเกรงเฉพาะพระพักตร์พระองค์” (so that people fear before him) = สาระโดยสรุปของพระธรรมเล่มนี้ -12:13;โยบ 23:15;ปญจ.5:7;7:18;8:12-13
3:15 “อะไรซึ่งเป็นอยู่ในปัจจุบันก็เป็นอยู่นานมาแล้ว” (That which is, already has been; that which is to be, already has been) –ปญจ.6:10;1:9
3:17 “ทรงพิพากษาคนชอบธรรมและคนอธรรม” (judge the righteous and the wicked) = ไม่มีใครหนีพ้นการพิพากษาของพระเจ้า (ปท. รม.14:10;2คร.5:10; ปท.วว.20:12-13) ที่ยุติธรรม พระองค์จะพลิกการพิพากษาที่ไม่ยุติธรรมของมนุษย์ (3:16;12:14)
3:18 “พวกเขาเป็นเพียงสัตว์” (they themselves are but beasts) = เป็นเหมือนสัตว์ที่มีอันเป็นไป ไม่ต่างจากสัตว์โดยทั่วไป แต่ต่างกันที่มนุษย์ถูกสร้างให้เผชิญกับสภาพเช่นนี้ และต้องเป็นทุกข์ด้วยความรู้อันเลือนลางเกี่ยวกับชีวิตนิรันดร์ (3:11)
3:19 “มีลมหายใจอย่างเดียวกัน” (l have the same breath) –สดด.104:29-30
3:20 “ทุกอย่างไปสู่ที่เดียวกัน” (All go to one place) = ไม่ใช่สวรรค์ หรือนรก แต่เป็นการกลับไปเป็นธุลีดิน
-ความตายทำให้ทุกชีวิตบนโลก ทั้งมนุษย์ และสัตว์มีความเท่าเทียมกัน (ปฐก.3:19;สดด.103:14)
3:21 “ใครจะรู้ได้ว่า“ (Who knows) -2:19;12:7
มนุษย์ไม่รู้ ทำได้เพียงแค่คาดเดาเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ที่มนุษย์เคยได้รับการเปิดเผยบางส่วน (สดด.16:9-11;49:15;73:23-26;อสย.26:19;ดนล.12:2)
จะได้รับการเปิดเผยทั้งหมดจากพระเจ้า (ทางข่าวประเสริฐของพระคริสต์ –2ทธ.1:10;ยน.5:24-29)
3:22 “ไม่มีอะไรดีไปกว่า” (nothing better than) -ถ้าเราให้การทำงานของเราเป็นเป้าหมายชีวิตอันสูงสุด สิ่งนั้นก็จะอนิจจัง (4:4;9:9) เพราะงานจะมีความหมายและคุณค่ายั่งยืนก็ต่อเมื่อเรายอมรับว่า งานนั้นเป็นของขวัญมาจากพระเจ้า (3:13-14)
คำถามนำอภิปราย
- การที่คุณพบว่า มีฤดูกาลและวาระสำหรับทุกเรื่องราว ส่งผลต่อวิถีคิด และวิถีชีวิตของคุณอย่างไรบ้าง?
- คุณกำลังอยู่ในวาระใดของชีวิต (ตามปัญญาจารย์ 3:1-8)? และส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของคุณอย่างไร?
- เวลานี้คุณได้รับผลประโยชน์อย่างคุ้มค่าน่าพอใจกับการตรากตรำในชีวิตของคุณหรือไม่? อย่างไร?
- คุณมองเห็น หรือพบความงดงามอะไรบ้าง ในชีวิตของคุณเอง และในชีวิตของคนรอบตัวคุณ? (แบ่งปัน)
- เวลานี้ คุณเปรมปรีดิ์และร่าเริงกับชีวิตของคุณอย่างเต็มที่แล้วหรือไม่? อย่างไร? และคุณจะปรับเปลี่ยนอะไรบ้างหรือไม่?
- การที่คุณทราบว่า สิ่งที่พระเจ้ากำหนดไว้แล้วจะเพิ่มจะลดหรือจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของคุณอย่างไร?
- การที่คุณทราบว่า พระเจ้าจะทรงพิพากษาคนชอบธรรมและคนอธรรมในบั้นปลาย ทำให้คุณระมัดระวังในการทำงานและการประพฤติตนในชีวิตเพิ่มขึ้นอย่างไรบ้างหรือไม่?
- วันนี้คุณจะทำอะไรบ้างที่จะทำให้
…..1. คุณเปรมปรีดิ์ในการงาน และ
…..2. คุณร่าเริงในการดำรงชีวิตของคุณ?
ศจ.ธงชัย ประดับชนานุรัตน์