“สิ่งสำคัญไม่ใช่ว่าเราให้มากเท่าไร แต่อยู่ที่ว่า เราใส่ความรักลงไปมากเท่าไรในการให้นั้น!”
(It’s not how much we give, but how much love we put into giving.) –Mother Teresa-
ใคร ๆ ก็ให้ได้ แม้ไม่รัก
เราอาจให้ เพราะเป็นหน้าที่
เราอาจให้ เพราะรักษาหน้าตา
เราอาจให้ เพราะถูกบังคับ
เราอาจให้ เพราะเป็นการแลกเปลี่ยน
เราอาจให้ เพราะหวังแก้บน
เราอาจให้ เพราะหวังสร้างความประทับใจ
เราอาจให้ เพราะความสัมพันธ์
เราอาจให้ เพราะรำคาญ
เราอาจให้ เพราะเป็นเงื่อนไข
เราอาจให้ เพราะเป็นกฎบัญญัติหรือกฎหมาย
ฯลฯ
แต่ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใด หากไม่มีความรักเป็นแรงจูงใจ การให้เหล่านั้นก็ไม่มีค่าอะไร ในสายพระเนตรของพระเจ้า!
เราอาจให้อะไรแก่ใคร โดยไม่ได้รัก แต่เราไม่อาจรักใครสักคนโดยไม่ให้อะไรแก่เขา!
พระเจ้าให้ความสำคัญกับ “ความรัก” มากกว่าพิธีการ พิธีกรรม วจีกรรมหรือกิจกรรมใด ๆ ที่อาจดูดี ยิ่งหากเราบอกว่าเรารักพระเจ้า แต่ไม่ยอมให้อะไรแก่พระเจ้าอย่างที่ควรจะให้ นั่นเป็นคำมุสาที่เชื่อถือไม่ได้!
ขอให้คุณถามตัวเองว่า วันนี้คุณให้อะไรแก่พระเจ้าบ้าง?
คุณให้เวลา?
คุณให้เงินทอง?
คุณให้สิ่งของ?
ฯลฯ
และเราให้สิ่งเหล่านั้นด้วยความรักหรือไม่?
การให้ความช่วยเหลือแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบใด ล้วนเป็นสิ่งดี แต่หากเราให้สิ่งเหล่านั้นด้วยความรักก็จะยิ่งทำให้การให้นั้นสวยงาม!
วันนี้ ขอให้เรามาเริ่มต้นการให้ด้วยความรักกันเถอะ!
ขอให้เราแสดงความรักของเราต่อพระเจ้าผ่านก้าวเล็ก ๆ แห่งความเชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้าด้วยการถวายทรัพย์ที่เรียกว่า “สิบลด”
ขอให้ทุกบาททุกสตางค์ที่เราถวายใส่ลงไปในถุงถวายทรัพย์ในวันนี้ เป็นการถวายด้วยความเข้าใจในความเป็นเจ้าของที่แท้จริงของพระเจ้าที่มีต่อทรัพย์ทั้งปวงของเราและขอให้ทุกบาททุกสตางค์เหล่านั้นเต็มเปี่ยมด้วยความรัก ความกตัญญูซาบซึ้งในพระเมตตาคุณของพระองค์!
ขอให้พระเจ้าทรงได้รับการถวายพระเกียรติจากทรัพย์ และการให้ด้วยรักของเราในวันนี้ !
…จะดีไหมครับ?
ธงชัย ประดับชนานุรัตน์-
twitter.com/thongchaibsc, facebook.com/thongchaibsc, twitter.com/lifeanswer,facebook.com/lifeanswer