Categories
บทเรียนพระคัมภีร์

2 พงศ์กษัตริย์ บทเรียนที่ 24

ก่อนสิ้นแผ่นดิน

พระธรรม        2พงศ์กษัตริย์ 24:1-20

อ้างอิง           2พกษ.24:8-10;25:11-14;23:31;21;12,16;20:17-18;13:23;18:7,21,25;5:2

บทนำ           คุณเคยตระหนักหรือไม่ว่า การตัดสินใจและการกระทำของคุณ อาจส่งผลกระทบต่อคนรอบข้างคุณ อย่างมากมายมหาศาลเกินกว่าที่คุณคาดคิดได้  ดังนั้น จงระมัดระวังในการเลือกและการประพฤติปฏิบัติตัวของคุณให้ดี ก่อนที่ความเสียหายและความเจ็บปวดจะมาเยือน!

บทเรียน

24:1 “ใน​รัชกาล​ของ​เยโฮยาคิม เนบูคัดเนสซาร์ พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​ยก​ขึ้น​มา และ​เยโฮยาคิม​เป็น​ข้า​รับใช้​ของ​พระองค์ 3 ปี แล้ว​ก็​กลับ​กบฏ​ต่อ​พระองค์”

       (In his days, Nebuchadnezzar king of Babylon came up, and Jehoiakim became his servant for three years. Then he turned and rebelled against him.)

24:2 “และ​พระยาห์เวห์​ทรง​ใช้​คน​เคลเดีย คน​ซีเรีย คน​โมอับ​และ​คน​อัมโมน​มา​ต่อสู้​กับ​เยโฮยาคิม และ​ทรง​ใช้​เขา​ทั้ง หลาย​ไป​ต่อสู้​ยูดาห์​เพื่อ​จะ​ทำลาย​เสีย ตาม​พระวจนะ​ของ​พระยาห์เวห์​ซึ่ง​ตรัส​ทาง​บรรดา​ผู้​เผย​พระวจนะ​ผู้ ​รับ‌ใช้​ของ​พระองค์”

       (And the Lord sent against him bands of the Chaldeans and bands of the Syrians and bands of  the Moabites and bands of the Ammonites, and sent them against Judah to destroy it, according    to the word of the Lord that he spoke by his servants the prophets. )

24:3 “แท้จริง​เหตุการณ์​นี้​เกิด​ขึ้น​กับ​ยูดาห์ ตาม​พระบัญชา​ของ​พระยาห์เวห์ เพื่อ​จะ​เอา​พวกเขา​ออก​ไป​ให้​พ้น​พระพักตร์​ของ​พระองค์ เพราะ​บรรดา​บาป​ของ​มนัสเสห์ ตาม​ทุก​อย่าง​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ทำ”

                 (Surely this came upon Judah at the command of the Lord, to remove them out of his sight, for   the sins of Manasseh, according to all that he had done, )

24:4 “และ​เพราะ​โลหิต​ที่​ไร้​ความ​ผิด​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ทำ​ให้​ไหล​ออก​นั้น​ด้วย เพราะ​ท่าน​ได้​ทำ​ให้​กรุง​เยรูซาเล็ม​เต็ม​ไป​ด้วย​โลหิต​ที่​ไร้​ ความ​ผิด และ​พระยาห์เวห์​ไม่​ทรง​อภัย”

(and also for the innocent blood that he had shed. For he filled Jerusalem with innocent blood, and the Lord would not pardon. )

24:5 “ส่วน​พระราชกิจ​อื่นๆ ของ​เยโฮยาคิม และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ทรง​กระทำ ได้​บันทึก​ไว้​ใน​หนังสือ​พงศาวดาร​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​ไม่​ใช่​ หรือ?”

      (Now the rest of the deeds of Jehoiakim and all that he did, are they not written in the Book of  the Chronicles of the Kings of Judah? )

24:6 “เยโฮยาคิม​จึง​ทรง​ล่วงหลับ​ไป​อยู่​กับ​บรรพบุรุษ และ​เยโฮยาคีน​พระราชโอรส​ของ​พระองค์​ได้​ขึ้น​ครองราชย์​แทน”

                (So Jehoiakim slept with his fathers, and Jehoiachin his son reigned in his place. )

24:7 “และ​พระราชา​แห่ง​อียิปต์​ไม่ได้​ทรง​ยก​ออก​มา​จาก​แผ่นดิน​ของ​พระองค์​อีก เพราะ​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​ได้​ยึด​แดน​ทั้งสิ้น ซึ่ง​เป็น​ของ​พระราชา​แห่ง​อียิปต์​ตั้งแต่​ลำห้วย​ของ​อียิปต์​ถึง​แม่น้ำ​ยูเฟรติส”

       (And the king of Egypt did not come again out of his land, for the king of Babylon had taken all  that belonged to the king of Egypt from the Brook of Egypt to the river Euphrates. Jehoiachin        Reigns in Judah)

24:8 “เยโฮยาคีน​มี​พระชนมายุ 18 พรรษา​เมื่อ​ทรง​เป็น​กษัตริย์ และ​ทรง​ครองราชย์​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม 3 เดือน  พระมารดา​ของ​พระองค์​มี​พระนาม​ว่า​เนหุชทา บุตร​หญิง​ของ​เอลนาธัน​ชาว​เยรูซาเล็ม”

       (Jehoiachin was eighteen years old when he became king, and he reigned three months in  Jerusalem. His mother’s name was Nehushta the daughter of Elnathan of Jerusalem. )

24:9 “และ​พระองค์​ทรง​ทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​ใน​สายพระเนตร​ของ​พระยาห์เวห์ ตาม​ทุก​อย่าง​ที่​บรรพบุรุษ​ของ​พระองค์​ทรง​กระทำ”

       (And he did what was evil in the sight of the Lord, according to all that his father had done.   Jerusalem Captured)

24:10 “ใน​เวลา​นั้น​ข้า​ราชการ​ของ​เนบูคัดเนสซาร์ พระราชา​แห่ง​บาบิโลน ยก​ขึ้น​มา​ยัง​กรุง​เยรูซาเล็ม​ล้อม​กรุง​ไว้”

(At that time the servants of Nebuchadnezzar king of Babylon came up to Jerusalem, and the city was besieged.)

24:11 “แล้ว​เนบูคัดเนสซาร์​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​เสด็จ​มา​ที่​เมือง​นั้น ขณะ​ที่​พวก​ข้า​ราชการ​ของ​พระองค์​ยัง​ล้อม​ เมือง​อยู่”

        (And Nebuchadnezzar king of Babylon came to the city while his servants were besieging it, )

24:12 “และ​เยโฮยาคีน​พระราชา​แห่ง​ยูดาห์ ทรง​มอบ​พระองค์​แก่​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน ทั้ง​ตัว​พระองค์​เอง​พร้อม​กับ​พระราชมารดา ข้า​ราชการ แม่ทัพ และ​ข้า​ราชสำนัก​ของ​พระองค์ แล้ว​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​จับ​พระองค์​เป็น​เชลย​ใน​ปี​ที่ 8 แห่ง​รัชกาล​ของ​พระองค์”

(and Jehoiachin the king of Judah gave himself up to the king of Babylon, himself and his mother and his servants and his officials and his palace officials. The king of Babylon took him prisoner in the eighth year of his reign )

24:13 “และ​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​ได้​ทรง​ขน​เอา​ทรัพย์สิน​ใน​พระนิเวศ​ของ​ พระยาห์เวห์​และ​ทรัพย์สิน​ใน​พระราชวัง  และ​ทรง​ตัดทอน​ภาชนะ​ทองคำ ซึ่ง​ซาโลมอน​พระราชา​แห่ง​อิสราเอล​ทรง​สร้าง​ไว้​ใน​พระวิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ ดังที่​พระยาห์เวห์​ตรัส​ไว้​ก่อน​แล้ว”

       (and carried off all the treasures of the house of the Lord and the treasures of the king’s house,  and cut in pieces all the vessels of gold in the temple of the Lord, which Solomon king of Israel  had made, as the Lord had foretold. )

24:14 “พระองค์ ​ทรง​กวาด​ต้อน​ชาว​เยรูซาเล็ม​ไป​ทั้งหมด คือ​เจ้านาย​ทั้งหมด นักรบ​กล้าหาญ​ทั้งหมด​ไป​เป็น​เชลย   10,000 คน รวม​ทั้ง​ช่าง​ฝีมือ​และ​ช่างเหล็ก​ทั้งหมด ไม่มี​ใคร​เหลือ​นอกจาก​ประชาชน​ของ​แผ่นดิน​ที่​ยาก​จน​ที่สุด”

       (He carried away all Jerusalem and all the officials and all the mighty men of valor, 10,000  captives, and all the craftsmen and the smiths. None remained, except the poorest people of        the land.)

24:15 “และ​พระองค์​ทรง​นำ​เยโฮยาคีน​ไป​ยัง​บาบิโลน ทั้ง​พระราชมารดา บรรดา​พระมเหสี ข้า​ราชสำนัก​ของ​พระองค์​ และ​บุคคล​ชั้น​หัวหน้า​ของ​แผ่นดิน พระองค์​จับ​เอา​ไป​เป็น​เชลย​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม​ถึง​บาบิโลน”

       (And he carried away Jehoiachin to Babylon. The king’s mother, the king’s wives, his officials,   and the chief men of the land he took into captivity from Jerusalem to Babylon. )

24:16 “และ​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​ทรง​นำ​เชลย​มา​ยัง​บาบิโลน​คือ ทหาร​ทั้งหมด 7,000 คน ช่าง​ฝีมือ​และ​ช่าง​เหล็ก  1,000 คน ทุก​คน​แข็งแรง และ​เหมาะ​สำหรับ​การ​รบ”

         (And the king of Babylon brought captive to Babylon all the men of valor, 7,000, and the  craftsmen and the metal workers, 1,000, all of them strong and fit for war. )

24:17 “และ​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน​ตั้ง​มัทธานิยาห์​พระ​ปิตุลา​ของ​เยโฮยาคีน​เป็น​พระราชา​แทน​พระองค์ และ​เปลี่ยน​พระนาม​ให้​ว่า เศเดคียาห์”

                  (And the king of Babylon made Mattaniah, Jehoiachin’s uncle, king in his place, and changed  his name to Zedekiah.)

24:18 “เศเดคียาห์​มี​พระชนมายุ 21 พรรษา เมื่อ​ทรง​เป็น​กษัตริย์ และ​ทรง​ครองราชย์​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม 11 ปี พระมารดา​ของ​พระองค์​มี​พระนาม​ว่า ฮามุทาล​บุตร​หญิง​ของ​เยเรมีย์​ชาว​ลิบนาห์”

        (Zedekiah was twenty-one years old when he became king, and he reigned eleven years in  Jerusalem. His mother’s name was Hamutal the daughter of Jeremiah of Libnah.)

24:19 “พระองค์​ทรง​ทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​ใน​สายพระเนตร​ของ​พระยาห์เวห์ ตาม​ทุก​อย่าง​ที่​เยโฮยาคิม​ทรง​กระทำ”

         (And he did what was evil in the sight of the Lord, according to all that Jehoiakim had done. )

24:20 “เพราะ​พระพิโรธ​ของ​พระยาห์เวห์​ต่อ​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์ พระองค์​จึง​ทรง​เหวี่ยง​ทั้ง​สอง​ไป​ให้​พ้น​พระพักตร์​ของ​พระองค์ เศเดคียาห์​ได้​กบฏ​ต่อ​พระราชา​แห่ง​บาบิโลน”

         (For because of the anger of the Lord it came to the point in Jerusalem and Judah that he cast them out from his presence.And Zedekiah rebelled against the king of Babylon.)

 

ข้อมูลมีประโยชน์

24:1     “เนบูคัดเนสซาร์” (Nebuchadnezzar) = ชื่อนี้มีความหมายว่า “เทพเจ้าเนบู ปกป้องบุตรชาย/เขตแดนของข้าพเจ้า”

เขา = บุตรของเนโบโปลัสซาร์ (23:29) และเป็นกษัตริย์ที่ทรงอำนาจมากที่สุดของอาณาจักรบาบิโลนใหม่ (612-539 ก.ค.ศ.)

= ครองราชย์ปี 605 – 562 ก.ค.ศ. (ดนล.1-4)

“ยกขึ้นมา” (came up) = มารุกรานดินแดน –ในปี 605 ก.ค.ศ. เนบูคัดเนสซาร์ ซึ่งเป็นรัชทายาทและแม่ทัพของบาบิโลนได้มีชัยชนะต่อฟาโรห์เนโค และอียิปต์ในสงครามคารมิช และที่ฮามัท (23:29;ยรม.46:2)

ชัยชนะเหล่านี้มีผลในวงกว้างต่อโครงสร้างอำนาจของโลกในแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก

-เนบูคัดเนสซาร์ยังพิชิต “ดินแดนฮัททิ” ซึ่งในบันทึกของบาบิโลนระบุไว้ว่า รวมถึง “เมืองยูดาห์” ด้วย และดาเนียลเป็น 1 ใน บรรดาเชลยที่ถูกกวาดต้อนด้วย (ดนล.1:1)

-เนบูคัดเนสซาร์ขึ้นครองราชย์หลังจากบิดาเสียชีวิต (อาจตั้งแต่วันที่ 6 กย. 605 ก.ค.ศ.)

“3 ปี” (three years) = 604-602 ก.ค.ศ.

-ในปี 604 ก.ค.ศ. เนบูคัดเนสซาร์กลับมาทางทิศตะวันตก และรับบรรณาการจากพระราชาทุกองค์ในดินแดน “ฮัททิ” ซึ่งเยโฮยาคิมคงเป็นหนึ่งในนั้น

“กลับกบฏต่อพระองค์” (turned and rebelled against him) = เปลี่ยนใจมาคิดกบฏ เนื่องในปี 601

ก.ค.ศ. เนบูคัดเนสซาร์ ยกทัพมาทางตะวันตกเพื่อรบกับอียิปต์ แต่ได้รับการต้านทัพอย่างแข็งแรงจากอียิปต์ สถานการณ์เช่นนี้อาจทำให้เยโฮยาคิมก่อกบฎ ทั้งๆ ที่เยเรมีย์ได้เตือนไว้ก่อนหน้าแล้วว่า อย่าทำ (ยรม.27:9-11)

24:2     “คนเคลเคีย คนซีเรีย คนโมอับ และคนอัมโมน” (the Chaldeans and bands of the Syrians and

bands of the Moabites and bands of the Ammonites  ) = กองกำลังของบาบิโลน ซึ่งอาจประจำอยู่ในซีเรีย พร้อมกองกำลังจากเมืองขึ้นอื่น ๆ ถูกส่งมากำราบยูดาห์ที่คิดกบฏ

24:3     “บาปของมนัสเสห์” ( the sins of Manasseh) -21:11-12;23:26-27;ยรม.15:3-4

24:4     “เพราะโลหิตที่ไร้ความผิด” (the innocent blood) = เลือดของผู้บริสุทธิ์ ,ดู 21:16

“พระยาห์เวห์ไม่ทรงอภัย” (the Lord would not pardon) = ไม่ทรงเต็มพระทัยที่จะอภัยให้ (22:17)

24:5     “หนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์” (the Book of the Chronicles of the Kings of Judah)

– 1พกษ.14:29

24:6     “ล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ” (slept with his fathers) –1พกษ.1:21

เยโฮยาคิมเสียชีวิตไม่นานนักก่อนที่กรุงเยรูซาเล็มจะพ่ายแพ้ต่อการรุกรานของบาบิโลน (ข.8-12)

24:7     “พระราชาแห่งอียิปต์ไม่ได้ทรงยกออกมาจากแผ่นดินของพระองค์อีก” (the king of Egypt did not come again out of his land) = ฟาโรห์แห่งอียิปต์ไม่ได้กลับมาที่ยูดาห์อีกเลย หลังจากพ่ายแพ้ที่

คารเคมิช (ยรม.46:2) ในปี 605 ก.ค.ศ. และเป็นเหตุที่ทำให้เยโฮยาคิม ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากอียิปต์ในคราวที่เขากบฏต่อบาบิโลน

“ลำห้วยของอียิปต์” (the Brook of Egypt) –1พกษ.8:65

24:8     “3 เดือน” (three months) = ในพงศาวดารของบาบิโลน ระบุว่า เนบูคัดเนสซาร์ เข้ายึดกรุงเยรูซาเล็มในวันที่ 16 มีนาคม ปี 597 ก.ค.ศ.

-หากเป็นเช่นนั้น หมายความว่า เยโฮยาคีน เริ่มครองราชย์ในเดือนธันวาคมปี 598 ก.ค.ศ. เป็นเวลายาวนาน 3 เดือน 10 วัน (2พศด.36:9-10)

24:9     “ตามทุกอย่างที่บรรพบุรุษของพระองค์ทรงกระทำ” (according to all that his father had done)

-23:37;ยรม.22:20-30

24:12   “ปีที่ 8 “ (eighth year) = เดือนเมษายน ปี 597 ก.ค.ศ. (2พศด.36:10; ปท.ยรม.52:28 – ใช้หลักเกณฑ์การคิดวันที่อีกแบบหนึ่ง)

24:13   “ดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้ก่อนแล้ว” (as the Lord had foretold) –20:13,17

24:14   “หนึ่งหมื่นคน” (10,000   captives) = ตัวเลขนี้อาจรวมนักรบจำนวน 7000 คน และช่างฝีมืออีกราว 1000 คน ที่ระบุไว้ในข้อ 16 (แต่ใน ยรม.52:28 –ระบุจำนวนเชลยไว้แตกต่างกัน)

24:15   “นำเยโฮยาคีนไปยังบาบิโลน” (carried away Jehoiachin to Babylon) = ในฐานะเชลย สำเร็จตามคำพยากรณ์ของเยเรมีย์ (ยรม.22:24-27;2พกษ.25:27-30)

24:17   “มัทธานิยาห์พระปิตุลาของเยโฮยาคีน” (Mattaniah, Jehoiachin’s uncle) –มัทธานิยาห์ เป็นบุตรของโยสิยาห์ (1พศด.3:15;ยรม.1:3) และเป็นพี่ชายของเยโฮยาคิมบิดาของเยโฮยาคีน

“เปลี่ยนพระนามให้ว่า ‘เศเดคียาห์’ “ (changed his name to Zedekiah.)

–ชื่อ “มัทธานิยาห์” หมายความว่า “ของขวัญจากพระยาห์เวห์” ส่วน “เศเดคียาห์” แปลว่า “ความชอบธรรมของพระยาห์เวห์”

= เนบูคัดเนสซาร์อาจต้องการสื่อว่า สิ่งที่เขาทำต่อเยรูซาเล็มและเยโฮยาคีน เป็นสิ่งชอบธรรมและเป็นการประกาศถึงการที่ยูดาห์ยอมจำนนต่อเนบูคัดเนสซาร์(หรือบาบิโลน) -23:34

24:18   “ 11 ปี” (eleven years) = ปี 597-586 ก.ค.ศ.

“เยเรมีย์” (Jeremiah ) -23:31

“ลิบนาห์” (Libnah) -8:22

24:19   “ทำสิ่งชั่วร้าย…ตามทุกอย่างที่เยโฮยาคิมทรงกระทำ” (he did what was evil … according to all that Jehoiakim        ) –23:27

-ในรัชกาลของเศเดคียาห์ การกราบไหว้รูปเคารพยังคงเพิ่มขึ้นในเยรูซาเล็ม (2พศด.36:14;อสค.8-11)

-เศเดคียาห์ เป็นผู้นำที่อ่อนไม่เข้มแข็งเด็ดขาด (ยรม.38:5,19) และไม่ยอมฟังพระวจนะของพระเจ้าที่ตรัสผ่านเยเรมีย์ (2พศด.36:12)

24:20   “เศเดคียาห์ได้กบฎต่อพระราชาแห่งบาบิโลน ” (Zedekiah rebelled against the king of Babylon)

= นักตีความพระคัมภีร์เชื่อมโยงการกบฎของเศเดคียาห์ เข้ากับการสืบทอดบัลลังก์ในอียิปต์ในปี 589 ก.ค.ศ. ของฟาโรห์ผู้ทะเยอทะยาน (ยรม.44:30)

-เดิมนั้นเศเดคียาห์ถวายบรรณาการให้กับบาบิโลน (ยรม.29:3) และเดินทางไปด้วยตัวเอง (ยรม.51:59)

-แต่ในที่สุดคงคล้อยตามคำชักชวนของพวกที่ต่อต้านบาบิโลนและสนับสนุนอิยิปต์ (ยรม.37:5;สดด.17:15-16) เขาจึงพยายามจะกู้อิสรภาพจากบาบิโลน โดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน ผลลัพธ์ก็คือ โศกนาฎกรรม

 คำถามนำอภิปราย

  1. คุณเคยถูกใครรุกรานหรือเล่นงานอะไรในชีวิตบ้าง? เรื่องราวเป็นอย่างไร? เพราะอะไร? และผลลัพธ์เป็นเช่นไร?
  1. คุณเองเคยเป็นกบฏหรือต่อต้านผู้ใดหรือใครบ้างหรือไม่? เรื่องอะไร? แล้วลงเอยอย่างไร?
  2. คุณเคยถูกพระเจ้าตีสอนเพราะว่าคุณไม่ยอมฟังคำเตือนผ่านผู้รับใช้ของพระเจ้าหรือคำเตือนในพระคัมภีร์บ้างไหม? อย่างไร?
  3. คุณเชื่อหรือไม่ว่า บางครั้งพระเจ้าทรงใช้คนไม่เป็นคริสเตียนเพื่อตีสอนหรือลงวินัยพวกคริสเตียน คุณเคยเห็นหรือเคยมีประสบการณ์กับการตีสอนดังที่กล่าวถึงหรือไม่? อย่างไร?
  4. การที่คุณรู้ว่า การสำนึกผิดกลับใจของเรา ไม่ได้ทำให้โทษที่เกิดจากการกระทำบาปของเราที่จะมีต่อคนรุ่นต่อ ๆ ไปของเรานั้นหมดไป ได้เตือนสติอะไรคุณบ้างหรือไม่? ในเรื่องอะไร?
  5. คุณเคยหวังพึ่งผู้ใดหรืออะไร แต่แล้วกลับกลายเป็นว่าพึ่งผิด และนำผลเสียหายหรือผลร้ายมาสู่คุณและคนที่อยู่กับคุณบ้างหรือไม่? อย่างไร? (แบ่งปัน)
  6. ในชีวิตของคุณเคยยอมจำนนต่อผู้ใด? เรื่องอะไร? ทำไม?
  7. คุณเคยเห็นผู้ปกครองที่ทำชั่วร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า จนส่งผลกระทบเสียหายอย่างหนักต่อตัวของเขาเอง ประชาชนและประเทศชาติบ้างหรือไม่? ในเรื่องอะไร? และในสถานการณ์เช่นนั้นคุณทำอะไรบ้าง?

ศจ.ธงชัย ประดับชนานุรัตน์

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.