“แต่ท่านทั้งหลายจงเป็นคนที่ประพฤติตามพระวจนะนั้น ไม่ใช่เป็นแต่เพียงผู้ฟังเท่านั้น ซึ่งเป็นการลวงตนเอง เพราะว่าถ้าผู้ใดฟังพระวจนะ และไม่ได้ประพฤติตาม ผู้นั้นก็เป็นเหมือนคนที่ดูหน้าของตัวในกระจกเงา เพราะว่าเมื่อดูตัวเองแล้วก็ไป และก็ลืมในทันทีนั้นว่าตัวเองเป็นอย่างไร แต่ผู้ที่พิจารณาดูในวิสุทธิบัญญัติ ซึ่งเป็นพระบัญญัติแห่งเสรีภาพ และตั้งอยู่ในพระบัญญัตินั้น มิได้เป็นผู้ฟังแล้วก็หลงลืม แต่เป็นผู้ที่ประพฤติปฏิบัติตาม ผู้นั้นก็จะได้รับความสุขเพราะการประพฤติปฏิบัติของตน” (ยากอบ 1:22-25)
ยากอบให้คำอธิบายพระวจนะตอนนี้ถึงชายคนหนึ่งที่ได้ยินพระวจนะแล้วแต่ไม่เคยนำไปปฏิบัติ ท่านกล่าวว่าคนนั้นเป็นเหมือนคนที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้า เคราครึ้ม ผมยุ่ง ถุงใต้ตาหย่อน แถมยังมีเศษอาหารของเมื่อคืนติดอยู่ที่หนวด! เขามายืนส่องกระจก รู้ดีว่าต้องจัดการกับใบหน้าให้เรียบร้อย แต่กลับไม่ทำ แต่งตัวแล้วออกจากบ้านไปทำงานเลย!
เขาลืมสิ่งที่เห็นในกระจกก่อนหน้าอย่างหมดสิ้น ไม่มีการแก้ไข — ไม่อาบน้ำ ไม่ล้างหน้า ไม่โกนหนวด ไม่หวีผม เป็นอย่างที่เป็นตอนตื่นนอน ไปส่องกระจก เห็นแล้ว และก็ลืมไป
สังเกตุดูพระวจนะตอนนี้พูดถึงผู้หนึ่งที่ “ดูตัวเองแล้ว” – และก็ลืมในทันที แต่อีกผู้หนึ่ง “พิจารณาดู” และตั้งอยู่ในพระบัญญัตินั้น – เชื่อฟังคำสั่งของพระเจ้า คำว่า “ดู…แล้วก็ไป” หมายถึงมองผ่านๆ แต่ “พิจารณาดู” หมายถึงตั้งใจสำรวจ เป็นคำเดียวกับที่ใช้ตอนพวกสาวกวิ่งไปที่อุโมงค์ว่างเปล่า และก้มลงไปดู พวกเขาเพ่งฝ่าความมืดเข้าไปค้นหา ตาจ้องดู ควานหา และพยายามสำรวจทุกสิ่งที่ตาเห็นอย่างถี่ถ้วน แปลว่ามองแทบไม่กระพริบตา
นี่คือวิธีที่เราควรมองพระวจนะของพระเจ้า ไม่ใช่แค่ดูผ่านๆ แต่จับจ้อง รอบคอบ พิจารณาเนื้อหาให้ละเอียดถี่ถ้วน
จงเฝ้ามองดู ดึงขึ้นมา อ่านทบทวน ทำความเข้าใจ และพิจารณาอย่างถ้วนถี่ก่อนนำไปปฏิบัตินะครับ
โดย : Pastor Adrian Rogers’ daily devotional
อนุญาตโดย Love worth finding Ministries : www.lwf.org