หยุดใช้เวลาไร้สาระได้อย่างไร

เป็นการเหนื่อยเปล่า ที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืด นอนดึก และกระหืดกระหอบกินอาหาร เพราะพระองค์ประทานแก่ผู้ที่รักของพระองค์  ให้หลับสบาย (สดุดี 127:2)

เพื่อนรักคนหนึ่ง ระหว่างนั่งรอรถติดไฟแดง เริ่มคิดคำนวณว่าเราใช้เวลานั่งรอไฟเขียวไปเท่าไหร่ในชีวิตนี้ ความคิดที่ผุดขึ้นมาหลังจากนั่งมองไฟแดงมานานคือ ถ้าเขากำลังจะตาย จะมีคนนำตัวเขาขึ้นรถ ขับไปตามถนนด้วยความเร็วสูง และฝ่าทุกไฟแดงไป เขาจึงคิดว่า “มันน่าขัน ที่ต้องใกล้ตายเสียก่อนถึงจะฝ่าไฟแดงได้”

ไม่นานมานี้ผมนำความคิดนี้มาสานต่อ และต้องขอบคุณพระเจ้าสำหรับ “ไฟแดง” ในชีวิตประจำวันของผม บางทีก็เป็นไฟแดงสัญญาณจราจร บางทีก็เป็นคนที่มายับยั้งผมระหว่างทาง เพราะจำเป็นต้องบอกผมบางอย่าง ไฟแดงเหล่านี้แหละที่บอกผมว่ายังมีลมหายใจ ยังมีงานตามแผนการของพระเจ้าที่ต้องทำให้เสร็จ

มันง่ายที่จะออกแรงผลักดันสิ่งต่างๆให้เดินหน้าไปในชีวิต และมองหาเรื่องต่างๆเพื่อมาเพิ่มรายการภาระให้มากขึ้น แต่ถ้าเรายอมหยุดเล็กน้อยในชีวิตเพื่อรับพระคุณ ยอมช้าลงหน่อย ชีวิตเราก็คงไม่เคร่งเครียดขนาดนี้ ความสัมพันธ์กับคนรอบข้างก็จะลึกลงไปไม่ฉาบฉวย คุณจะไม่เสียเวลาเลยถ้าทำในสิ่งที่พระเจ้าปรารถนาให้ทำ

หยุดใช้เวลาอย่างสิ้นเปลืองโดยยอมให้พระเจ้าเข้ามานำย่างเท้า ไม่ใช่นำรายการ “สิ่งที่ต้องทำ” ของเรา

อนุญาตโดย : Pastor Jack Graham

Jack Graham Power Point Ministry : www.powerpoint.org